మరుసటి రోజు శనివారం.ఉదయం 11 గం. సరిగ్గా ఒక ఓలా కారు కాంపౌండ్ గేటు దగ్గర ఆగింది. మనోహర్ చెప్పినట్టు ఆ చిన్నపిల్లాడు వచ్చాడేమో నని గేటు వైపు చూసింది.చిన్నపిల్లాడా….? వీడా…? యువతరం యాక్టర్ లా ఉన్నాడు…అనుకుంది.
చెదరిన జుట్టు, నిర్లక్ష్యంగా షేవు చెయ్యకుండా కొద్దిగా పెరిగిన గడ్డం… మనోహర్ ను చూడగానే సార్ అంటూ చెయ్యి ఉపాడు…. మనోహర్ దగ్గరకు వెళ్ళి. “రా, సురేష్…..ఎలా ఉన్నావ్?” ” బాగున్నాను సార్ ” ” ఈవిడి నా సతీమణి, కీర్తన.” నిమ్మపండు రంగు చీర అదే రంగు జాకెట్టులో ఉన్న కీర్తనను జన్మసిద్దమైన అందాల బొమ్మను ,పై నుండి క్రింద దాకా పూర్తిగా తినేశాయి సురేష్ కళ్ళు.
కీర్తనాకు మొదటి చూపులోనే అర్థమయ్యిపోయింది. వాడొక,ఒక పెద్ద జులాయి వెధవ అని. సురేష్ ఎటు వంటి జంకు లేకుండా అమె ఎత్తులను కళ్ళతో కొలుస్తున్నాడు. ‘ అబ్బో ఎంత లేదనుకున్నా 34 ఉంటుంది.నిమ్మ రంగు జాకెట్టు కాబట్టి ఖచ్చితంగా లోపల ఎల్లో బ్రా వేసుకుని ఉంటుంది.ముచ్చికల ఆచూకి ఏమైనా తెలుస్తుందా….?? కళ్ళు ఆశతో వెతికాయి….ఎడమ వైపు వెళితే ఏమైనా ఫలితం ఉంటుందేమో….ఇంద్ర ధనుస్సులా ఒంగిన నడుము…..ఏదో కనబడీ కనబడనట్టుగా పొట్టమీద….నెలవంకా…? ….. కాదు, కాదు అది నాభి…..’ సురేష్ , మనోహర్ వైపు తిరిగి ఏదో చెప్పి మళ్ళీ ఆమె వైపు తిరిగేలోగా, మెరుపు వేగంతో చీర సర్ధుకుంది. ‘ అబ్బో చాలా జాగ్రత్త మనిషే.చూద్దాం ఇక్కడేగా మనం తిష్ట వేసేది…ఎక్కడికి పోతుంది…..???..ఇలా ముప్పై ఏళ్ళలో ఉన్నవాళ్ళు ఇంకా ప్యాంటి వేస్తుంటారు….ఈమే వేసుకుని ఉంటుంది. మంచి వర్త్ ఫిగర్. మన రాక వేస్ట్ చేసుకోకూడదు……తొందరలో కౌంట్-డౌన్ స్టార్ట్ చెయ్యాలి..’ ” నమస్కారం మేడం ” ” పర్వాలేదు అక్కా అని పిలవచ్చు ” మనోహర్. ‘ నీ తల మీద పిడుగు పడ ‘ సురేష్. ” ఛ్ఛీ, అది ఆమెను ఇంకా పెద్దదానిలా చేస్తుంది.నేను మేడం అనే పిలుస్తాను, సరేనా..? “ నవ్వుతూ సురేష్. మనోహర్ అతని సామాను అందుకున్నాడు.అంతకు మునుపే కీర్తన ఇంట్లోకి వెళ్ళడం చూస్తున్న సురేష్ చూపులు ఆమె బిగుతైన నితంభాలు అలవోకగా కదలడం ఆబగా చూశాయి. గుమ్మం మెట్లు ఎక్కుతున్నప్పుడు బిగుతైన పిరుదులను నొక్కిపెట్టిన ప్యాంటీ అంచుల గుర్తులు మంద్రంగా చీరలోంచి కనబడ్డాయి… అతని దడ్డు కొద్దిగా కదిలింది….
మేడ మీద గది చూపించాడు మనోహర్.సురేష్ ఆ గదిలో సెటిల్ అవ్వడానికి రెండు గంటలు పట్టింది.భోజనం అయ్యేలోపల ఇల్లంతా కలయతిరిగాడు……అలా తమ గదుల్లో అంతా దౌర్జన్యంగా, స్వతంత్రగా తిరగడం అడ్డుకోలేని ప్రబుధ్ధుడు మనోహర్.అవతలి వాళ్ళ ఆలోచనలు పసికట్టేటంతటి తెలివితేటలు లేకపోవడం కీర్తన ధౌర్భాగ్యం. అతని చూపుల చిత్ర హింసలు, కావాలని మాటకలపడము ఇవన్ని కీర్తనకు జుగుప్సగా ఉన్నాయి….చిరాకు తెప్పిస్తోంది… ‘రాత్రి పడుకునేటప్పుడు, తనూ,రంజిత ఒక నెలపాటు తన పుట్టింట్లో ఉంటామని చెప్పి, ఎలాగో ఒప్పించాలి ‘ సాయంత్రం ఇంటి ముందు ఉన్న చిన్నపాటి గార్డెన్ లో,మనోహర్ సురేష్ పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకుంటున్నారు…. జీడిపప్పు పకోడి చెయ్యమనడంతో కీర్తన ఆ పనిమీద ఉంది.సురేష్ గొంతు బిగ్గరగా కిచన్ లోకి వినబడుతోంది.తన మీద పురుగులు జెఱ్ఱులు ప్రాకుతున్నట్టు అనిపించింది. రెండు ప్లేటుల్లోను పకోడీలు సర్ది, చీరను ఒంటినిండా జాగ్రత్తగా చుట్టుకుని,గాలి గట్టిగా వీచినా పవిట ఎగరకుండా సర్వజాగ్రత్తలు తీసుకుంది కీర్తన. ” రండి కీర్తనాజీ, మీ కోసమే వెయిటింగ్…అదే, మీ జీడిపప్పు కోసం వెయిటింగ్” ‘ ఇందులో ఏదైన ద్వందార్థం ఉందా….?’ ఆలోచించింది. ” సురేష్, కీర్తన మిరపకాయ బజ్జీలు కూడా చాలా బాగా వేస్తుంది ” కీర్తన నీళ్ళజగ్గు మూత సరిచేయడానికి చెయ్యి కొద్దిగా ఎత్తడంతో,కుడి వైపు ఉబ్బు దర్శనం దగ్గరగా కంటిగిపుంగా కనబడింది సురేష్ కు. ” అవును వాటిల్లో ముచ్చికలుంటాయి ” మత్తుగా అన్నాడు సురేష్. ఆమె బ్రాలో ఒదిగి ఉన్న ముచ్చికలు కనబడుతున్నట్టు ఫీల్ అవుతూ అన్నాడు. సర్రున తల పైకెత్తిన కీర్తన తన తప్పు తెలుసుకుని చెయ్యి గబాలున క్రిందకు దించింది.ఒక్కసారి సురేష్ చూపులు తన చూపులను కలిశాయి…..కలత పడింది కీర్తన.. ‘ ఈ ముచ్చికలు చూశాడా….?’
‘ఇందులో ఎటువంటి సందేహం లేదు.వీడు మాహా జులాయి. వెధవ.భర్త ముందే ఇలా ఇన్ని వేషాలు వేస్తున్నాడంటే…..ఇహ లాభం లేదు, ఎలాగోలాగ మనోను ఒప్పించి, వీడిని తరిమెయ్యాలి.’ ” ముచ్చికలా….నాకర్థం కాలేదు…..” మనోహర్ ఆశ్చర్యంగా ముఖం పెట్టాడు. ” మిరపకాయలకు ఉంటాయి కద సార్…..అవే, తొడిమలు….” తను ఇంట్లోకి వచ్చింది….. వస్తున్నప్పుడు అతని చూపులు తన వెనుక దేహానికి ఎక్కడెక్కడ వాతలు పెడుతున్నాయో తనకు తెలుస్తూనే ఉంది. చిరాకు, నిస్పృహలతో అలా మంచం మీద పడుకుని కాసేపట్లో నిద్రలోకి జారుకుంది. ఎంత సేపయ్యిందో తెలీదు…లేచి చూస్తే పావుతక్కువ తొమ్మిది అయ్యింది… ‘ అయ్యో భోజనాల సమయం అయ్యింది…మనో ఇంకా భోజనం చెయ్యలేదు ‘ అనుకుంటూ బాత్రూంలో దూరి,మొహం కడుక్కుని,బ్రా ప్యాంటి విప్పేసి పింక్ కలర్ నైటీ వేసుకుని,తలుపు తెరచి, హాలు దాటుకుని కిచన్ లోకి వెళుతున్న కీర్తన నిశ్చేష్టురాలై చూసింది. సురేష్ హాలులో టి.వి చూస్తున్నాడు. ‘ వీడు , ఈ పాటికి మేడ గదికి వెల్లిపోయుంటాడనుకున్నానే…సిగ్గూ-లజ్జా లేకుండా ఇంకా ఇక్కడే దాపురించాడే….ఛీ, కంగారులో పరిసరాలు మర్చిపోయి, మామూలు రోజుల్లా,లోపల ఏమీ లేకుండా,ఉత్తి నైటీతో… ‘ వేగంగా కిచన్ లోకి దూరింది… ‘ అరే, బ్రా విప్పేసిందా….? అయినా కూడ అలా నిట్రాళ్ళలా ఉన్నాయే ……..’ సురేష్ కళ్ళు చల్లబడ్డాయి… ” కంగారులేదు కీర్తన ,నిదానంగా చెయ్యి….” ” అవును మేడం,మెల్లిగానే చెయ్యండి ” సురేష్ కోరస్…
‘ రావే, బాగా దొరికావు. ఏదో ఆశపడి కొద్దిగా నీ ఎత్తులు, నడుము చూస్తేనే అలా గుర్రుగా చూశావుకదా!!!!నీవెలాగూ నైటీలో వస్తావని నా మనస్సు పదే పదే చెప్పింది. అందుకే కాటికి కాచిన కుక్కలా నీ బెడ్ రూం కు ఎదురుగా కూర్చున్నాను….కాని లోపల ఏమీ వేసుకోకుండా వస్తావని కల్లో కూడా అనుకోలేదు…అందుకని లోలంగా కూడా వేసుకోకుండా ఇలా తిరుగుతావా….దొరికావే…..సూపర్ సీన్..నువ్వు, తలుపు తెరుచుకుని వస్తున్నప్పుడు, కిచ్చన్ లోకి గబ గబ వెళుతున్నప్పుడు ఎగిరెగిరి పడిన జంట కుందేళ్ళను బాగా చూశాను……చాలా బాగు న్నాయి.ఇప్పుడు ప్యాంటి లేని నీ ఇసుక తిన్నెలు చూస్తుంటే, రాత్రంతా నా దానికి పని తప్పదు.’ సురేష్ తోలు గొట్టంలోకి వేగంగా రక్తం నిండుతోంది.. చలనం ఏర్పడుతోంది……
‘ బయటికి రా, ఇలా నైటీలో ఉన్న నిన్ను నా ఫోనులో బంధిస్తాను…..’ ఫోను వీడియో మోడ్ లో పెట్టి రెడిగా ఉన్నాడు సురేష్. ” చెప్పడం మరచాను కీర్తన.ఇకమీదట ఇతనికి మనతో బాటు వండేయ్..ఈ 6 నెలలు మనతోనే తింటాడు.” కీర్తనకు – అఘాతం మీద ఘాతం…… ‘ నన్ను చంపేయండి ‘ గట్టిగా అరవాలనిపించింది. (……….)