5
మేము బయలుదేరవలసిన రోజు రానే వచ్చింది. ఊరు వెళ్తున్న విషయం రత్నంకి ముందే చెప్పాం. మేము వచ్చే వరకు ఇల్లు కొంచెం చూస్తూ ఉండమని చెప్పాం. బస్సు ఉదయం పదిన్నరకి బయలుదేరుతుంది. శ్వేత జీన్స్, జాకెట్ వేసుకుని రెడీ అయితే నేను అయిష్టంగా మొహం పెట్టా. “శ్వేతా…ఈ డ్రెస్ ఈ ఊర్లో వరకు బాగుంటుంది కాని ఇప్పుడైతే చీర కట్టుకో. లేకపోతే ఆ పల్లెటూళ్ళో లేనిపోని ప్రాబ్లమ్స్ రావచ్చు.” “కాని ఆనంద్…బయట ఎంత వేడిగా ఉందో చూడు. రోజంతా చీరతో ఇంత వేడిలో ఎలా ఉండగలను. ఐ హేట్ యువర్ రిలేటివ్స్. మరలా ఆ ఊరు వెళ్ళవలసిన అవసరం రాదని అనుకుంటున్నా. ఇదే లాస్ట్ టైం కావాలి.” కొద్దిగా కోపంగా చెప్పింది. ఆమె అసహనాన్ని అర్ధం చేసుకోగలను. మాది లవ్ మారేజ్. శ్వేత పేరెంట్స్ అంగీకరించారు కాని మా బంధువులు ఎవ్వరికీ శ్వేత అంటే అంతగా ఇష్టం లేదు…ముఖ్యంగా ఆమె డ్రెస్ సెన్స్ ని అస్సలు ఇష్టపడరు.
“అన్నీ అనుకున్నట్టు జరిగితే మనం మళ్ళీ ఆ ఊర్లో అడుగుపెట్టవలసిన అవసరం రాదులే శ్వేతా.” ఆమె మాటను ఒప్పుకుంటూ “ఒకసారి మన పని అయిపోతే, తర్వాత ఆ ఊర్లో నువ్వు మొండిమొలతో తిరిగినా నాకేం బాధలేదు.” జోక్ చేశా. శ్వేత పెద్దగా నవ్వి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి చీర కట్టుకుని వచ్చింది. ఆ చీరలో సూపర్ గా ఉంది శ్వేత. చిన్నగా విజిల్ వేస్తూ ఆమెను కింద నుంచి పైదాకా చూస్తున్నా. ఒక్కసారిగా ఆమె బొడ్డు దగ్గర నా చూపు ఆగిపోయింది. కేవలం మా బంధువుల మీద కోపంతోనే బాగా బొడ్డు కిందకు కట్టుకుంది చీర. “శ్వేతా…ఇలాగేనా చీర కట్టుకునేది?” అని గట్టిగా అరిచేసరికి బలవంతంగా నవ్వి చీరను బొడ్డు పైకి లాగి సరి చేసుకుంది. బస్టాండ్ విపరీతమైన రద్దీగా ఉంది. అదృష్టవశాత్తూ మా బస్ మాత్రం ఖాళీగానే ఉంది. నా దగ్గర టికెట్స్ తీసుకుని డ్రైవర్ తో రెండు నిమిషాలు ఏదో మాట్లాడి వచ్చింది శ్వేత.
“ఏమిటి వాడితో అంతసేపు మాట్లాడావు. ఆ డ్రైవర్ నీకు ముందే తెలుసా?” అడిగా. “బాగా తెలుసు. ఆ డ్రైవర్ ఇంతకు ముందు మా కంపెనీ బస్ డ్రైవర్. మనం ఇక్కడ ఫ్యామిలీ పెట్టిన తర్వాత రెండేళ్ళు పైగా మన రూట్ కి అతనే డ్రైవర్. బాగా పరిచయస్తుడు. మా కొలీగ్ ఒక అమ్మాయిని కెలికేసరికి అతనిని ఉద్యోగం లోనుంచి తీసేశారు.” అని డ్రైవర్ గురించిన వివరాలు చెప్పింది. మేము వెనుక సీట్లో కూర్చుని రాబోతున్న డబ్బుని ఎలా సరిగా ఖర్చు చేయాలా అని చర్చించుకుంటున్నాం. హైవే మీదకు వెళ్ళేవరకు బస్సు బయలుదేరిన విషయం కూడా మేం గమనించలేదు…డబ్బు మత్తులో పడి. బస్ స్పీడ్ గా వెళ్తుంటే విండో పక్కన కూర్చున్న శ్వేత పైట గాలికి రెపరెపలాడుతూ ఎగురుతుంటే తన రెండు కొండల మధ్య లోయ రెచ్చగొట్టే విధంగా కనిపిస్తుంది. బస్సులో ఇంకా ఎవరైనా నా భార్యను చూస్తున్నారేమోనని తల తిప్పి చూశా…మాది వెనుక సీట్ కావడంతో ఎవరూ ఇటు చూడడం లేదు. వెనుక సీట్లో ఎడమ వైపు మాకు దూరంగా కూర్చున్న ముసలాయన మాత్రం అప్పుడప్పుడూ దొంగ చూపులు చూస్తున్నాడు. అరవై పైనే ఉండొచ్చు ఆయనకి. ఆ ముసలాడిని పట్టించుకోకుండా శ్వేత భుజం చుట్టూ చెయ్యి వేసి సళ్ళు సవరిస్తూ ఆమె మెడ మీద ముద్దు పెడుతున్నా. శ్వేత నా వైపు నవ్వుతూ క్రీగంట చూసి బ్లౌజ్ పై రెండు హుక్స్ తప్పించింది. నేను ఆమె జాకెట్ లోకి చెయ్యి పోనిచ్చి సళ్ళు నలుపుతూ నిపిల్ ని మెలితిప్పుతున్నా. శ్వేత నోట్లోనుంచి వచ్చిన మూలుగు బస్సు సౌండ్ లో కలిసిపోయింది. నెమ్మదిగా శ్వేత వంట్లో వేడి రాజుకుంది. మేము బస్సు లో ఉన్నామన్న సంగతి కూడా మరచిపోయి నా ఫాంట్ జిప్ తీసింది. నా రాడ్ ని బయటకు తీసి ముందుకీ వెనక్కీ ఊపుతుంది. నాకైతే పిచ్చ త్రిల్లింగ్ గా ఉంది. శ్వేత తన పిరుదులు పైకి లేపి చీరను బాగా కిందకు జార్చింది. నా వంక చూసి “చూడు…నీ పనులకి నా పూకంతా రొచ్చు రొచ్చు అయింది. ఇంక ఆగలేను…నీ చెయ్యి లోపల పెట్టు” కన్నుగీటుతూ చెప్పింది. ముసలాడి వంక చూశా. ఆశ్చర్యంగా నమ్మలేనట్టు కళ్ళు పెద్దవి చేసి రాడ్ నలుపుకుంటూ శ్వేత వంకే చూస్తున్నాడు. ఆమె చీరలోకి చెయ్యి పెట్టా. లోపల అండర్వేర్ లేదు. పూకు మీద చెయ్యిపెట్టా. ఆమె ఆడతనపు చీలిక లోనుంచి రసాలు కారి బంకబంకగా ఉంది. మెల్లగా చూపుడువేలు బొక్కలో దోపి ఆడించడం మొదలుపెట్టా. శ్వేత హాయిగా మూలుగుతుంది. ఆ ముసలాడు తప్ప వేరెవ్వరూ మమ్మల్ని గమనించడం లేదు. నా ఎడమ చేతి వేలు ఆమెలో తిరుగుతుంటే, ఆమె కుడి చెయ్యి నా రాడ్ ని ఊపుతుంది. రమ్య అరమోడ్పు కళ్ళతో ఇటువైపు తిరిగింది. పిచ్చివాడిలాగా ముసలాడు శ్వేతను చూస్తూ నలుపుకుంటున్నాడు. శ్వేత ఆయన వైపు చూసేసరికి ఒక పిచ్చి నవ్వు నవ్వాడు. శ్వేత షాక్ అయి నా రాడ్ ను వదిలేసి నాకు సైగ చేసింది. నాకు ముందే తెలుసు అన్నట్టు కళ్ళతోనే చెప్పా. నా చేతిని తీసేసి నా వైపు కోపంగా చూసి చీరను పైకి లాక్కుంది. నా రాడ్ ని పాంట్ లోపలకి నెట్టి జిప్ వేసేసింది. ముసలాడి వంక చూసి నవ్వి కన్ను కొట్టింది. ఒక్కసారిగా ముసలాడు చలించి పోయాడు. లేచి మా దగ్గరకు వచ్చాడు. శ్వేత చెయ్యి చాపి ఆయన చేతిలో చెయ్యి వేసి నొక్కింది. ఇంతలో బస్ ఒక పెద్ద ఊరిలో ఆగింది. ముసలాడు హఠాత్తుగా నా వెనుక నుంచి వంగి శ్వేత మొహమంతా నాలుగైదు ముద్దులు పెట్టి గబగబా బస్ దిగి వెళ్ళిపోయాడు. ఈ హఠాత్పరిణామానికి ఇద్దరమూ బిత్తర పోయాం. తర్వాత తేరుకుని నవ్వుకున్నాం. బస్ అరగంట ఆగుతుంది…భోజనాలు చేసేవాళ్ళు చెయ్యండని అనౌన్సు చేసారు. తినడానికి ఏమైనా తీసుకువద్దామని నేను లేచి “శ్వేతా…నీకు ఏం కావాలి?”అడిగా. “నువ్వు ఏది తెచ్చుకుంటే అదే నాకూ తే.” అని తన చెయ్యి కడుక్కుంటూ చెప్పింది. ఇద్దరికీ బిరియానీలు తీసుకుని పావు గంటలో వచ్చేసా. అప్పటి వరకు సగానికి పైగా ఖాళీగా ఉన్న బస్ ఒక్కసారిగా ఫుల్ అయిపొయింది. కొంతమంది నిలబడ్డారు కూడా. నేను వచ్చేసరికి శ్వేత పక్కన ఒక టీనేజ్ కుర్రాడు కూర్చుని ఉన్నాడు. శ్వేత రొమ్ముల వంక ఆకలిగా దొంగ చూపులు చూస్తున్నాడు. వాడొక్కడే కాదు చాలామంది శ్వేత రొమ్ముల వైపు చూస్తున్నారు. శ్వేత వంక చూసా. బ్లౌజ్ పైన రెండు హుక్స్ ఇంకా పెట్టుకోలేదు. పమిట లోనుంచి రొమ్ముల షేపులు క్లియర్ గా కనిపిస్తున్నాయి. చీర కొద్దిగా కిందకు జరిగి బొడ్డు కనిపిస్తూ చూసేవారికి పిచ్చ సెక్సీగా కనిపిస్తుంది. శ్వేత నా వంక చూడగానే నేను మెసేజ్ పెట్టా. “ఆ కుర్రాడినే కూర్చోనివ్వు. మనం ఇద్దరం భార్యాభర్తలమని తెలియనివ్వవద్దు. నువ్వు ఒంటరిగా ప్రయాణిస్తున్నట్టు నటించు.” అని ఆ మెసేజ్ చూసి శ్వేత తనలో తనే నవ్వుకుంది. “కుర్రాడు ఎర్రగా, బుర్రగా బావున్నాడు. వీలైతే ఎంజాయ్ చెయ్యి” అని మరో మెసేజ్ పెట్టా. “నాకంటే చిన్న కుర్రాడు…అయినా బస్ లో ఎలా కుదురుతుంది?” అని రిప్లై ఇచ్చింది. “ఇంక రెండు స్టేజి లు దాటితే బస్ చాలా వరకు ఖాళీగా ఉంటుంది. అప్పటికి చీకటి పడి పోతుంది. అప్పుడు కావలసినంత అవకాశం ఉంటుంది. వీలవుతుందేమో ట్రై చెయ్యి.” “బస్ లో వద్దులే ఆనంద్…రోతగా ఉంటుంది.” “నా పని మాత్రం నేను చేస్తా. తర్వాత నీ ఇష్టం. నీకు ఇష్టమైతేనే చేసుకో. నేనేం బలవంత పెట్టను.” అని చివరి మెసేజ్ పెట్టా. మధ్యలో ఒక సారి టీ కోసం బస్ ను ఆపాడు డ్రైవర్. కిందకు దిగి టీ తాగి బాగా లేట్ గా అందరి కంటే చివరగా బస్ ఎక్కా. ఎందుకంటే…బస్ లో శ్వేత, ఆ కుర్రాడే ఉన్నారు. బస్ లోని TV లో ఏదో మూవీ రన్ అవుతుంది. బస్ లో మూడు సీట్లే ఖాళీగా ఉన్నాయి. బాగా చీకటి పడే సరికి లోపల లైట్లు ఆర్పేశాడు డ్రైవర్. శ్వేత కూర్చున్న సీట్ కనిపించే విధంగా సర్దుకుని కూర్చున్నా. కాసేపటికి బస్ సడన్ గా బస్ కుడి వైపుకు తిరిగి ఒక్క కుదుపుతో ఆగింది. ఈ రాత్రికి భోజనానికి ఇదే చివరి స్టాప్…తర్వాత ఏమీ దొరకవు అని డ్రైవర్ అనౌన్సు చేసి TV ఆఫ్ చేసాడు. బస్ బస్ స్టాండ్ లో ఆగేసరికి దాదాపు ఎనిమిదయ్యింది. శ్వేత పమిట సరిచేసుకుని తన రొమ్ములను కవర్ చేసుకుంది. ఆ కుర్రవాడు లేచి “తినడానికి ఏమైనా తెమ్మంటారా?” అని శ్వేతను అడిగాడు. శ్వేత వాడికి దగ్గరగా జరిగి “నాకు ఒక కోక్ తెచ్చిపెట్టు..చాలు.” అని చెప్పింది. ఆశ్చర్యంతో కూడిన ఆనందం తో వాడి మొఖం వెలిగిపోయింది. నవ్వుతూ శ్వేత వైపు చిలిపిగా చూసి విజిల్ వేసుకుంటూ బస్ దిగాడు. వాడితో పాటు దాదాపు బస్ లో వాళ్ళు అందరూ దిగారు. నేను ఒక్కసారిగా నా భార్య మీద పడి ఆవేశంతో ముద్దులు పెడుతూ నలిపేశా. శ్వేత కూడా అంతే ఆవేశపడి నన్ను అల్లుకుపోయింది. ఆమె పాంట్ మీదే నా మొడ్డని రుద్దుతూ కామంతో నా కళ్ళలోకి చూసింది. నేను ఆగకుండా ముద్దులు పెడుతుంటే ఆమె అడవి జంతువులాగా మూలుగుతుంది. నేను ఆగలేక ఆమె బ్లౌజ్ విప్పేద్దామని ట్రై చేస్తుంటే ఆమె నాకు సహకరిస్తూనే నన్ను తన పక్కన కూర్చోమని సైగ చేసింది. నేను నా పాంట్ జిప్ ని కిందకు లాగేసి కూర్చున్నా. శ్వేత నా మొడ్డని బయటకి లాగి తన సున్నితమైన చేతులతో బిగించి పట్టి కిందకీ పైకీ ఆడిస్తుంది. ఆమె ఆడిస్తున్న కొద్దీ నా రాడ్ఇంకా ఇంకా గట్టి పడుతుంది. “ఇందాక నేను టీ తాగి వచ్చేసరికి చాలా క్లోజ్ అయిపోయినట్టున్నారే.” అడిగా. “అవును ఆనంద్.” నేను ఆనందంతో మూలుగుతూ “ఎలాగైనా వాడితో చేసుకో శ్వేతా.” చెప్పా. నా వంక చూసి నవ్వి “బస్సులో ఎలా కుదురుతుంది ఆనంద్?” అని అంది. “కనీసం వాటేసుకుని ముద్దు అయినా పెట్టుకో. చూడాలని పిచ్చ కోరికగా ఉంది.” “ట్రై చేస్తా….నీ కోసం.” అని నా పెదాలపై ముద్దు పెట్టింది. ఆమె స్పీడ్ గా ఊపుతుంటే నేను చివరికి వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా ఊపడం ఆపేసి “ప్లీజ్ ఆనంద్… ఇక్కడ కార్చవద్దు.” అని బ్రతిమలాడింది. నా కళ్ళలోకి చిలిపిగా చూస్తూ “నేను వీడిని ముద్దు పెట్టుకోవడం నీకు అంత ఇష్టమా?” అని అడిగింది. “ప్రత్యేకంగా వీడు అని కాదు. ఇప్పటిదాకా ఇద్దరితో చేసుకున్నావు. నువ్వు ముద్దు పెట్టుకుంటూ ఉండగా ఒక్కసారి కూడా చూడలేదు.” నేను నవ్వుతూ తలవూపి నా అంగీకారం తెలిపా. ఆమె కసిగా నా మొడ్డను నలిపేసింది. ఏదో దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తూ కాసేపు సైలెంట్ అయింది. నా కళ్ళలోకే చూస్తూ “అయితే వాడు ఇవి పిసుకుతుంటే చూడడం కూడా ఇష్టమేనా?” అని తన చన్నుల వైపు చూపిస్తూ అడిగింది. నేను కళ్ళతోనే నా ఇష్టాన్ని చెప్పా. “ఆనంద్ నిజమే చెబుతున్నావా? వాళ్ళలాగా వీడు కూడా నన్ను చేసినా….” నా అంగీకారం కోసం నా కళ్ళలోకే చూస్తుంది. నేను కళ్ళతోనే నా అంగీకారం తెలిపా. నా అభిప్రాయం అర్ధం చేసుకుని వెంటనే నా మొడ్డని ముద్దు పెట్టుకుని “థాంక్స్ ఆనంద్.” అంటూ దీర్ఘంగా నిట్టూర్చింది ఆనందం పట్టలేక. నా మొడ్డని వదిలేస్తూ “వాడు వస్తున్నాడు… నువ్వు వెనక సీట్లోకి వెళ్ళిపో …ప్లీజ్ “ కిటికీ లోనుంచి చూస్తూ రిక్వెస్ట్ చేసింది. నేను లేవబోతూ ఉండగా “ఐ లవ్ యు” అంటూ ముద్దు పెట్టింది. నేను నా సీట్ లోకి వెళ్ళా. ప్రయాణీకులు ఒక్కొక్కరూ బస్ లోకి వస్తున్నారు. అందరికంటే ఆఖరుగా వాడు వచ్చి ఆమె దగ్గర నిలబడి చుట్టూ పరిశీలనగా చూసాడు. శ్వేతకి కోక్ ఇస్తూ నిండా పమిట కప్పిన ఆమె రొమ్ముల వంక చూసాడు.
శ్వేత చిరునవ్వు నవ్వి వాడి చేతిలోనుంచి కోక్ తీసుకుంది. కోక్ తో పాటు చపాతీ తెచ్చాడు. శ్వేత వద్దు అనకుండా తీసుకుంది. శ్వేత కు కొద్దిగా ఆనుకుని కూర్చున్నాడు. చపాతీ తినడం పూర్తి అయ్యాక కోక్ కొద్దిగా సిప్ చేసి వాడితో షేర్ చేసుకుంది. అందరినీ చూసుకుని డ్రైవర్ బస్ ను స్టార్ట్ చేసి ముందుకు దూకించాడు. సిటీ దాటగానే లోపల లైట్లు ఆపేసి TV ఆన్ చేసాడు డ్రైవర్. బస్ లో చీకటిగా ఉంది. కళ్ళు చీకటికి అలవాటు పడిన తర్వాత ఆ కాస్త TV వెలుగులోనే వాళ్ళు ఇద్దరూ క్లియర్ గానే కనిపించసాగారు. శ్వేత వారిద్దరి మధ్య ఉన్న హ్యాండ్ రెస్ట్ ని పైకి లేపి “ఏమనుకోకు…సీట్లు చాలా ఇరుకుగా, అసౌకర్యంగా ఉన్నాయి.” వాడి వంక చూసి నవ్వుతూ అంది. “ఓకే..ఓకే. ఏం పరవాలేదు” అని గొణిగాడు వాడు. ఆ పనితో శ్వేత చాలా సౌకర్యవంతగా ఫీల్ అయింది. ఇప్పుడు వారిద్దరి భుజాలు తగుల్తున్నాయి. వాడెంత ఎక్సైట్ అవుతున్నాడో వాడి ఫాంట్ ను చూస్తే అర్ధమౌతుంది. “అబ్బ…అలవాటు లేని చీరతో చిరాగ్గా ఉంది” తనలో తనే గొణుక్కుంటూ ఆ కుర్రాడి వంక క్రీగంట చూస్తూ తన బ్లౌజ్, బొడ్డు వాడికి కనపడేట్టు చీర కొద్దిగా పక్కకు తీసింది. వాడికి పాంట్ లో ఒక్కసారిగా గుడారం లేచింది. వాడు చిరునవ్వు నవ్వి శ్వేత ఎక్స్పోజ్ చేసినవాటిని క్రీగంట చూస్తున్నాడు. వాడు తన పాంట్ జేబు లోనుంచి ఫోన్ తీసే వంకతో లేచిన మొడ్డని సర్దుకోవడానికి ట్రై చేసాడు. ఆ ఫోన్ ను చూసి శ్వేత ఆత్రంగా “ఇది కొత్త ఐ ఫోన్ కదూ…” అని అడిగింది. చిరునవ్వుతో వాడి మొహం వెలిగిపోయింది. ఆ ఫోన్ లోని ఫీచర్స్ ని శ్వేతకి వివరిస్తున్నాడు. “నా పేరు శ్వేత. నీ పేరు ఏమిటి?” అడిగింది. “విజయ్.” చెప్పాడు. “చదువుకుంటున్నావా?” “అవును. బి టెక్ థర్డ్ ఇయర్ చదువుతున్నా.” “ఇది ఏప్రిల్ కదా…అంటే ఫైనల్ ఇయర్ లోకి రాబోతున్నావన్నమాట.” “అవును. మీరు జాబ్ చేస్తున్నారా?” విజయ్ అడిగాడు. “అవును. సాఫ్ట్ వేర్…” “మీరు ఒక్కరే వస్తున్నారా?” “అవును.” విజయ్ బస్ అంతా కలయజూసి చూసి తిరిగి శ్వేత కళ్ళలోకి చూసాడు. శ్వేత ఫోన్ ని చూడడానికి వాడికి మరింత దగ్గరకు జరిగి వాడి పాంట్ గుడారం మీద చెయ్యి వేసి ఫోన్ ని పట్టుకుంది. “ఇది చాలా బావుంది.” ఆశ్చర్యం నటిస్తూ చెప్పింది. “ఇది కొత్త ఫోన్.” అంటూ వాడు శ్వేతకు మరింతగా ఆనుకున్నాడు. ఆ ఫోన్ గురించి మాట్లాడుతూనే వాడి మొడ్డని పాంట్ మీదే ఇంకా గట్టిగా రుద్దుతుంది. “కొత్త OS కు అప్ గ్రేడ్అయ్యావా?” తెలియనిదానిలా అడిగింది. ఆమె చేతులు వాడిని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నాయి. వాడు శ్వేత వైపు కామంగా చూసి నవ్వాడు. వాడి చేతుల్లోని ఫోన్ వణుకుతుంది. ఇంకా ఫోన్ గురించి మాట్లాడుతున్నట్టు నటిస్తూనే చేతిని స్పీడ్ గా కదిలిస్తుంది. నా వైపు చూసి ఒక కొంటె నవ్వు నవ్వింది. వాడిని రెచ్చగొడుతూ మాట్లాడుతూనే హఠాత్తుగా వాడి మొడ్డను వదిలేసింది. అంతే పాపం…ఒక్కసారిగా వాడి గుండె బద్దలైనట్టుంది. దీనంగా శ్వేత వంక చూసాడు. ఆమె చేసిన పనికి నేను చాలా ఆశ్చర్యపోయా. నిజం చెప్పాలంటే కొద్దిగా నిరుత్సాహం కలిగింది కూడా…ఎందుకంటే ఇంకా చాలా చూద్దామనుకున్నా. శ్వేత విండో అద్దాలు మూసేసింది. TV లో ఏదో పాత మూవీ వస్తుంటే ఉన్న ఆ కొద్దిమంది ప్రయాణీకుల దృష్టి ఆ సినిమా మీదే ఉంది. వీళ్ళు ఒకరికొకరు దగ్గరగా జరిగి గుసగుసగా మాట్లాడుకుంటున్నారు. విజయ్ దగ్గర ఫోన్ తీసుకుని గ్యాలరీ ఓపెన్ చేసి “వీళ్ళు నీ క్లాస్ మేట్సా “ ఒక ఫోటో చూపించి అడిగింది. “అవును…అదే మా కాలేజ్” మిగిలిన ఫోటోలు చూపిస్తూ చెప్పాడు. “ఫోటోలు భలే వచ్చాయే. మొత్తానికి ఇది చాలా మంచి ఫోన్.” వాడితో మాటలు కలుపుతుంది. కాసేపు ఫోటోలు చూసిన తర్వాత “నువ్వు నా ఫోటో తీస్తావా?” అడిగింది వాడిని. వాడు కొద్దిగా ఆశ్చర్య పోయి వెంటనే ఒప్పుకున్నాడు. నాకు మాత్రం అది మంచి ఆలోచన అనిపించలేదు. ఈ కుర్రాళ్ళు ఫోటోలు ఆన్ లైన్ లో పెట్టి ఆనంద పడుతున్నారు. అందుకే వద్దు అన్నట్టు నేను సైగ చేశా. నా సైగ ని అర్ధం చేసుకుని “వద్దు … ఫోటో వద్దులే. చీకటి గదా…ఫ్లాష్ వెలిగితే అందరి దృష్టిలో పడతాం .” అని ఆపేసింది. శ్వేత తన సీట్లో వెనక్కి వాలి పడుకుని వాడి వైపుకు తిరిగి ఒక సెక్సీ పోజ్ ఇచ్చింది. పమిట పక్కకు తప్పిపోయి ఒక చన్ను పూర్తిగా బయటకు కనిపిస్తుంది. కుర్రాడు కదా…వెంటనే టెంప్ట్ అయిపోయాడు వాడు. రాడ్ దగ్గర వాడి పాంట్ ఇంకా బాగా ఉబ్బిపోయింది. “ఆర్ యు ఓకే?” వాడి పాంట్ వైపే చూస్తూ అడిగింది. వాడు సిగ్గుతో నవ్వి కూర్చున్నాడు. “నీకు ఎవరైనా గర్ల్ ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారా?..” “…..” “సరే…చెప్పొద్దులే.” అంటూ ఆమె సర్దుకుని ముందుకు కూర్చుని వాడి చెవిలో ఏదో చెప్పింది. ఒక్కసారిగా సిగ్గుతో మెలికలు తిరిగిపోయాడు. ఆమె వాడి రాడ్ మీద చెయ్యి వేసి నొక్కుతూ మరలా వాడి చెవిలో ఏదో చెప్పింది. వాడు బిడియపడుతూ ఆమె తొడలను టచ్ చేస్తున్నాడు. మరికోద్దిసేపటికి శ్వేత మరల వాడి దగ్గరకు జరిగి ఫోన్ గురించి మాట్లాడుతూ వాడి చేతిని తీసుకుని తన మీద వేసుకుంది. శ్వేత ఎందుకు ఆగిందో, తిరిగి ఎందుకు మొదలుపెట్టిందో అర్ధం కాకపోయినా మరలా యాక్షన్ మొదలైనందుకు సంతోషంగా ఉంది. ఎదురుగా కాని, వెనుక నుంచి కాని ఏదైనా వెహికల్ వస్తున్నప్పుడు వాటి హెడ్ లైట్స్ వెలుగు వలన ఇద్దరూ మరింత స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నారు. విజయ్ నెమ్మదిగా ఆమె రొమ్ము మీద చెయ్యి వేసాడు. శ్వేత నుండి ఎలాంటి అభ్యంతరమూ లేకపోయేసరికి చిన్నగా ప్రెస్ చేసాడు. నాకు టెంపర్ పెరిగిపోయి మొడ్డను వత్తుకుంటున్నా. ఊపిరి భారంగా వదులుతూ వాడి మగతనాన్ని మరింత గట్టిగా వత్తుతుంది శ్వేత. వాడు చొరవగా బ్లౌజ్ లోకి చెయ్యి పోనిచ్చి బ్రా మీద రొమ్ములు పిసకడం స్టార్ట్ చేశాడు. కేవలం రెండు నెలల గాప్ లో నేను కాకుండా నా భార్య సళ్ళను పిసికిన మూడో మగాడు. బస్ ఊరు దాటింది. TV కూడా ఆపేశాడు డ్రైవర్. లోపల కటిక చీకటిగా ఉంది. ఆ చీకటిలో వాళ్ళు ఏం చేస్తున్నారో స్పష్టంగా అర్ధం కావట్లేదు. సౌండ్స్ ని బట్టి, వాళ్ళ ఆకారాల కదలికలను బట్టి ఏం జరుగుతుందో ఊహించుకుంటున్నా. పావు గంట గడచింది వాళ్ళు ఏదో చేస్తున్నారు. నాకు అర్ధం కాక అసహనంతో శ్వేత ఫోన్ డిస్ప్లే ఆన్ చేశా. ఆ ఫోన్ వాళ్ళ ఎదురు సీటు పాకెట్ లో ఉంది. ఎలాగైతేనేం…అస్పష్టంగా నైనా కొద్దిగా చూడగలిగా. శ్వేత వెనక్కు వాలి పడుకుంటే వాడు ఆమెకు ఎదురుగా ఆమె మీదకు వాలి ఉన్నాడు. శ్వేత ఏం చేస్తుందో క్లియర్ గా కనపడడం కోసం కొద్దిగా మెడ పక్కకు వాల్చి కళ్ళు చిట్లించి చూసి బిత్తరపోయా. వాడి తలను తన చేతుల్లోకి తీసుకుని తన్మయత్వంతో కళ్ళు మూసుకుని గాఢంగా ముద్దు పెడుతుంది. గుండ్రని రొమ్ములు నగ్నంగా బస్ టాప్ ను చూస్తున్నాయి….బ్రా కూడా లేదు. ఎన్నో భావోద్వేగాలు నాలో సుడులు తిరుగుతున్నాయి. అన్నిటికన్నా పెద్దది..ముఖ్యమైనది…ప్యాంట్ లో నా రాడ్ గట్టిపడడం. శ్వేత చెప్పడం వేరు…లైవ్ లో చూడడం వేరు. నా భార్య మరో మగాడిని ముద్దు పెట్టుకోవడం చూస్తుంటే నాకు పిచ్చెక్కి పోతుంది. వాడు నా భార్య రొమ్ముల్ని కసి కసిగా పిసుకుతున్నాడు. పమిట ఎప్పుడు జారిపోయిందో! బ్లౌజ్, బ్రాలు ఎక్కడ ఉన్నాయో! వాడు నా పెళ్ళాం నిప్పిల్స్ మెలి తిప్పుతుంటే, ఆమె కామ పరవశంతో కళ్ళు మూసుకుని బరువుగా ఊపిరి తీసుకుంటుంది. శ్వేత ఫోన్ డిస్ప్లే ఆఫ్ అయింది. ఏమీ కనిపించడం లేదు. ఏం జరుగుతుందో అర్ధం కాక నాకు టెన్షన్ గా ఉంది. కొద్దిసేపటికి బస్సు ఏదో చిన్న ఊరిలోనుంచి వెళుతున్నట్టుంది…బస్ లోకి కొద్దిగా వెలుతురు పడుతుంది. నాకు తెలియకుండానే నా చెయ్యి నా మొడ్డని పిసుకుతుంది. శ్వేత వాడి పెదాలు వదిలేసి వాడి భుజాలపై తల పెట్టింది. నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరిచి నన్ను చూసి సిగ్గుపడుతూ చిన్నగా నవ్వింది. నేను ఒకేనా కాదా అని నా వంక చూసింది. బలంగా రుద్దుకుంటున్న నా రాడ్ ను చూసి ముసి ముసిగా నవ్వుకుంది. అయినా నమ్మకం కుదరక నా వంకే చూస్తుంది. నేను నవ్వి “ఐ లవ్ యు” అని పెదాలు తిప్పా. ఆమె సంతోషంగా తిరిగి తను కూడా పెదాలతో ‘ఐ లవ్ యు’ అని చెప్పి మరలా వాడి పెదాలు అందుకుంది. కాసేపటి తర్వాత స్లో గా తన సీట్లో వెనక్కు వాలి పడుకుంది. వాడు నా పెళ్ళాం మీదకు ఎక్కాడు. వాడి బరువుకి ఒకసారి దీర్ఘంగా శ్వాస తీసుకుని వదిలింది. ఆమె సళ్ళ మీద మొహం పెట్టి నోట్లో పెట్టుకుని చీకుతున్నాడు. ఆవేశంతో ఆమె ఒళ్ళంతా ముద్దులు పెడుతున్నాడు. వాడు మెల్లగా తన చేతిని పూకు మీద పెట్టి చీర మీదే రుద్దుతున్నాడు. వాడికి అనుభవం లేదని ఆమెకు అర్ధమైనట్టు ఉంది…తన చీరను పెట్టీకోట్ తో సహా పైకి లాక్కుంది. ఇప్పుడు వాడు డైరక్ట్ గా శ్వేత యొక్క ఆడతనాన్ని తడుముతున్నాడు కసిగా. శ్వేత వాడి రాడ్ ను చేతిలోకి తీసుకుని చాలా స్లోగా ఆడిస్తుంది. తన రెండు కాళ్ళూ దూరంగా జరిపి బరువుగా శ్వాస పీలుస్తూ వాడి రాడ్ ని పూకు రెమ్మల మీద ఆనించుకుంది. వాడు మెలికలు తిరిగిపోతూ సళ్ళు పిసికేస్తున్నాడు. బస్ ఊరు దాటిపోయింది. ఆ కాస్త వెలుతురు కూడా పోయింది. మరలా కటిక చీకటి. ఏమీ కనిపించడం లేదు. ఒక్కసారిగా శ్వేత “నో…నో…విజయ్. ప్లీజ్…విజయ్. ప్లీజ్…వద్దు…వద్దు…ఆహ్…విజయ్ య్ య్ య్ య్…” అంటూ తియ్యగా మూలిగింది. ఏం జరిగిందో నాకు అర్ధం కాలేదు. మరోసారి శ్వేత ఫోన్ డిస్ప్లే ఆన్ చెయ్యడం తప్పు అనిపించింది. కాసేపు నిశ్శబ్దం…ఊపిరి బరువుగా వదులుతున్న శబ్దాలు తప్ప.
ఏం జరుగుతుంది…? నాకు పిచ్చెక్కి పోతుంది…ఏమైనా బావుంది….చాలా త్రిల్లింగ్ గా ఉంది. తను కూడా హాయిగా ఎంజాయ్ చేస్తుంది. ఇద్దరూ బరువుగా ఊపిరి తీసుకుంటున్నారు. శ్వేత చిన్నగా మూలుగుతుంది. బస్ ఇంజన్ సౌండ్ లో ఆ మూలుగులు ఎవరికీ వినిపించవు. నాతో పాటు మరో ఇద్దరు ముగ్గురు మగవాళ్ళు వాళ్ళను గమనిస్తున్నారు. ఉన్న ముగ్గురు ఆడవాళ్ళు ముందు కూర్చుని ఉన్నారు. శ్వేత మీద పైకీ కిందికీ ఊగుతున్న వాడి ఆకారం క్లియర్ గా కనిపిస్తుంది. ఆమె సుఖంతో మూలుగుతుంది. పది నిమిషాల తర్వాత వాడు ఊగడం ఆపి శ్వేత మీద పడుకున్నాడు. మరో అయిదు నిమిషాల తర్వాత శ్వేత మీద నుండి లేచి పక్కన కూర్చున్నాడు వాడు. డ్రెస్ లు సరి చేసుకుని ఇద్దరూ వాటేసుకుని కూర్చున్నారు. వాడి బ్యాగ్ తీసుకుని ఒళ్ళో పెట్టుకుని శ్వేతని ఫోన్ నెంబర్ అడిగాడు. ఇవ్వనని చెప్పింది. వాడు చదువుతున్న ఊరు మా హైదరాబాద్ పక్కనే. వాడు చాలాసేపు బ్రతిమలాడితే చివరి రెండు నంబర్లు అటూ ఇటూ మార్చి ఇచ్చింది. అది చూసి నాకు నవ్వు వచ్చింది. శ్వేత దుప్పటి ఒకటి చుట్టచుట్టి ఒళ్ళో పెట్టుకుని కూర్చుని ఉంది. విజయ్ దిగవలసిన స్టేషన్ రానే వచ్చింది. బస్ లో లైట్స్ వెలిగాయి. బస్ ఆగగానే డ్రైవర్ కేబిన్ డోర్ తీసుకుని, వేరే వాళ్ళతో పాటు విజయ్ కూడా దిగమని చెప్పడానికి వచ్చి శ్వేత పక్కన కూర్చుని ఉండడం, శ్వేత నలిగి ఉండడం చూసి ఆశ్చర్యంతో నోరు వెళ్ళబెట్టాడు. బలవంతం మీద విజయ్ ని దిగమని చెప్పి శ్వేత వంక చూసుకుంటూ కేబిన్ లోకి వెళ్లిపోయాడు. శ్వేతకి మరోసారి థాంక్స్ చెప్పి విజయ్ దిగిపోయాడు. శ్వేత చిరునవ్వుతో వాడికి వీడ్కోలు చెప్పింది. వాడు దిగి వెళ్ళిపోగానే శ్వేత నా వంక చూసి బలహీనంగా నవ్వింది. నేను కూడా నవ్వి వెళ్లి శ్వేత పక్కన కూర్చున్నా. “వాడికి నీ మొబైల్ నెంబర్ ఇచ్చావు కదూ.” అని అడిగా. “చివరి రెండు నెంబర్లు మార్చి ఇచ్చా….ఏమైనా వాడిని మరలా కలవాలని కోరుకోవడం లేదు.” చెప్పింది. విజయ్ గురించి పట్టించుకోనని శ్వేత చెబుతుంటే నాకు హాయిగా ఉందో, బాధగా ఉందో అర్ధం కాలేదు. “ఏం జరిగింది? చీకట్లో ఏమీ కనిపించలేదు.” శ్వేత ను బాగా దగ్గరకు తీసుకుని అడిగా. “ఐ యాం సారీ..” నా భుజం మీద తలపెట్టి గొంతు తగ్గించి చెప్పింది. “అంటే చేసుకున్నారా?” ఆశ్చర్యంగా అడిగా. “నో..నో. వాడు తన రెండు వేళ్ళతో నాలో తిప్పుతుంటే…నేను తనకు చేత్తో చేశా. చివర్లో నా చేతిని విదిలించుకుని నా మీద ఎక్కి లంగా మీదే అక్కడ ఆనించి ఊగాడు. ” “అంటే….అర్ధం కాలేదు.” “చీర పైకెత్తి వాడి రాడ్ ని లంగా మీద నుంచే దాని మీద పెట్టి ఆ పని చేస్తున్నట్టే స్పీడ్ గా నాలుగు ఊపులు ఊగి లంగా మీదే కార్చేసాడు.” తను అబద్ధం చెప్పిందని నాకు తెలుసు. ఎందుకంటే తను చీరతో సహా లంగాని కూడా పైకి లాక్కోవడం నేను క్లియర్ గా చూసా. ఇప్పుడేమో లంగా మీదే కార్చాడని చెబుతుంది. అబద్ధం ఎందుకు చెప్పిందో అర్ధం కాక “అంతేనా … లోపల పెట్టలేదా?” ఉసూరుమని నిట్టూరుస్తూ అడిగి నమ్మినట్టు నటించా. “ఛీ…బస్ లో ఇదే ఎక్కువ. అందుకని నేనే పెట్టనివ్వలేదు.” తలవంచుకుని చెప్పింది. నాకు ఎన్నో ప్రశ్నలు అడుగుదామని అనిపిస్తున్నా ఇప్పుడు టైం కాదని వాయిదా వేసా. శ్వేత చాలా ఇబ్బందిగా ఫీల్ అవుతుంది. పది నిమిషాల తరవాత డ్రైవర్ దగ్గరకు వెళ్లి బస్ ను ఆపించి యూరినల్స్ కి వెళ్లి, డ్రైవర్ దగ్గర ఉన్న నీళ్ళు తీసుకుని మొఖం కడుక్కుని ఫ్రెష్ గా వచ్చింది. వస్తూ వస్తూ డ్రైవర్ ని లైట్ వేయమని చెప్పింది. వచ్చి శుభ్రంగా టవల్ తో తడి తుడుచుకుని టాయిలెట్ సామాను తీసి నీట్ గా రెడీ అయింది. చీరతో సహా డ్రెస్ మార్చుకుని బొడ్డు పైకి చీర కట్టి చక్కగా నీట్ గా మా చుట్టాలు కోరుకున్నట్టుగా ఉంది. ప్రస్తుతానికి మధ్యాహ్నం నుండి జరిగిన వాటి గురించి మాట్లాడుకోవద్దని డిసైడ్ అయ్యాం. జరగబోయే రిజిస్ట్రేషన్ గురించి…రాబోయే డబ్బు గురించి మాత్రమే మాట్లాడాలి అనుకున్నాం. “బస్ స్టాండ్ లోనే అరుణ్ మనకోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాడు.” అని చెప్పా. ఫైనల్ గా మేం గమ్యం చేరుకున్నాం. మేము బస్సు దిగేసరికి అరుణ్ డొక్కు మారుతీ కారులో రెడీగా ఉన్నాడు. ఇద్దరం ఎక్కి వెనక సీట్లో కూర్చున్నాం. షుమారు ఒక అరగంట జర్నీ తరవాత ఆ ఊరు వెళ్లాం. అభివృద్ధికి నోచుకోని చాలా చిన్న ఊరు… కాకపొతే ఇప్పుడు ఆ ఊరి పక్కనే ఇండస్ట్రియల్ సిటీ ఒకటి డెవలప్ చేస్తున్నారు. అదే ఆ ఊరి పాలిటి పెద్ద వరం అయ్యింది. నేను ఎప్పుడూ అక్కడ పెరగలేదు. అది మా నాన్నగారి ఊరు. ఆ రోజుల్లో మా ఫాదర్ ముందు చూపుతో ఒకే ముక్కగా ఉన్న 50 ఎకరాల పొలం కొన్నాడు. భూమి ధరలు పెరిగేసరికి మా దాయాదుల అందరి కళ్ళు దానిమీద పడ్డాయి. చివరికి న్యాయబద్ధంగా నాకే దక్కింది. “ఎన్నాళ్ళు ఉండవలసి వస్తుంది అరుణ్?” శ్వేత అడిగింది. అరుణ్ తో ఆమెకు చాలా చనువుంది. అందుకే క్లోజ్ గా మూవ్ అవుతుంది. “మాక్జిమం రెండు వారాలు…ఈ లోపు పనులన్నీ పూర్తి అవుతాయనే అనుకుంటున్నా శ్వేతా.” చెప్పాడు అరుణ్. “ప్లీజ్…మరలా ఇక్కడికి వచ్చే అవసరం రాకుండా చూడు అరుణ్. కావాలంటే ఇంకో నాలుగు రోజులు ఉంటాం.” “రాణి ఆంటీ, ఇంకా కొంతమంది రైతులతోనే సమస్య అంతా…వాళ్ళను శాటిస్ ఫై చేయ గలిగితే చాలావరకు పని అయిపోయినట్టే. మీ పొలం కొంటున్నది ఇక్కడ బాగా పలుకుబడి ఉన్న ప్రకాష్ గారు కాబట్టి అంత కష్టం కాకపోవచ్చు.” “ఆనంద్! మళ్ళీ చెబుతున్నా…మరలా మనం ఇక్కడకు వచ్చే పనిలేకుండా చెయ్యి.” అని నాతో కూడా చెప్పింది. నేను సరే అని తల ఊపా. మా ఇంటికి చేరుకున్నాం. అక్కడ మా వాళ్ళు ఎవరూ లేరు. అందరూ ఉద్యోగ, వ్యాపారాల నిమిత్తం ఎక్కడెక్కడో సెటిల్ అయి పోయారు. ఒకరిద్దరు ఉన్నా వాళ్ళతో నా సంబంధాలు అంతంత మాత్రమే. నాకు ఇప్పుడు అక్కడ ఉన్న ఏకైక ఆత్మీయురాలు…మా మేనత్త మీరా. భర్త పోయాడు…పిల్లలు ఎక్కడో సెటిల్ అయిపోయారు. పెద్ద వయసు. ఒక్కటే ఉంటుంది…మా ఇంట్లోనే. అంత రాత్రివేళ కూడా ఆమె మమ్మల్ని సాదరంగా ఆహ్వానించింది. “అంత దూరం జర్నీ చేసి అలసి పోయి ఉంటారు…రేపు మాట్లాడుకుందాం” అని మాకు ఒక రూమ్ చూపించింది. “ఓకే. రేపు కోర్ట్ లో రెండు కేసులు ఉన్నాయి. నేను కోర్ట్ టైం అయిపోయాక సాయంత్రం వస్తాను. మా ఆఫీస్ కి వెళ్దాం. ప్రకాష్ గారు కూడా వస్తారు.” అని చెప్పి అరుణ్ వెళ్ళిపోయాడు. మేము ఒళ్ళు తెలియకుండా నిద్రపోయాం. తెల్లవారి మీరా అత్త కాఫీ ఇవ్వడానికి లేపేవరకు మాకు వంటిమీద స్పృహ లేదు. మేము లేచి కాఫీ తాగి బ్రష్ చేసుకుని వచ్చేసరికి అత్త బ్రేక్ ఫాస్ట్ రెడీ చేసింది. కుశల ప్రశ్నలతో టైం సరదాగా గడిచింది. మా బ్రేక్ ఫాస్ట్ అయ్యాక అత్త లేచి “నేను గుడికి వెళ్తున్నాను…మధ్యాహ్నం లంచ్ టైంకి వచ్చేస్తా…ఈ లోపు మీరు ఇంకొంచెం రెస్ట్ తీసుకోండి.” అని వెళ్ళింది. వెళ్తూ “మీకు ఏమైనా కావాలా?” అని అడిగింది. “మేము వచ్చిన పని సక్రమంగా జరగాలని ఆ దేవుడికి చెప్పు” అన్నా సరదాగా. ఆమె వెళ్ళిపోయాక మేం స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయ్యాం. శ్వేత తలకు టవల్ చుట్టుకుని మంచం అంచున కూర్చుంది. ఆమె వంటిమీద బ్లౌజ్, అక్కడక్కడా తడిగా ఉన్న పెట్టీకోట్ మాత్రమె ఉన్నాయి. కారణం తెలియదు కాని…ఆమె మొహం ఎప్పటి కంటే ఏదో కళతో వెలిగిపోతుంది. సాయంత్రం అరుణ్ వచ్చేవరకు చెయ్యడానికి ఏమీ లేదు. మరలా మాకు ఏకాంతం దొరికేసరికి రాత్రి జరిగిన విషయాలు గుర్తుచేసుకున్నాం. “ఆర్ యు ఓకే?” నన్ను చూసి అడిగింది శ్వేత. ఆమె రాత్రి జరిగిన దాని గురించే అడిగిందని అర్ధమయ్యి “ఎస్” అని బదులిచ్చా. “నా మీద కోపం ఏం రాలేదుగా?” శ్వేత మరల అడిగింది. “శ్వేతా! నాకు ఎప్పుడూ నీ మీద కోపం రాదు. ఐ యాం టోటల్లీ ఫైన్.” నవ్వుతూ చెప్పా. కొద్దిసేపు నిశ్శబ్దం. “నీకు నచ్చిందా?” మనఃస్పూర్తిగా అడిగా. నాకు తెలుసు అది పిచ్చి ప్రశ్న అని. కాని శ్వేత నోటిలో నుంచి వినాలనే కుతూహలంతో అడిగా. “ఎస్…” గొంతు తగ్గించి మెల్లగా చెప్పింది. సిగ్గుతో మొహమంతా ఎర్రబడింది. “కాని విజయ్ నిన్ను ముద్దు పెడుతూనే, నీ మీద ఎక్కి ఊగుతుంటే…నాకైతే పిచ్చ త్రిల్ గా అనిపించింది.” నా మనసులోని మాట చెప్పా. “కాని ఆనంద్…వాడు పై పనులతో సరిపెడతాడు అనుకున్నా కాని…. అంత డేర్ గా బస్ లోనే ఆ పని చేస్తాడని మాత్రం నేను ఊహించలేదు.” చెప్పింది ఆశ్చర్యం నిండిన ఫేస్ తో. “అంటే వాడు చేసాడా?” నమ్మలేనట్టు అడిగా. “సారీ ఆనంద్…అప్పుడు చెప్పలేకపోయా.” అని తల వంచుకుంది. “నేను కోరుకుంది జరిగితే సారీ ఎందుకు…జరక్కపోతే చెప్పాలి గాని.” అని ముద్దుపెట్టా. శ్వేత తో కాసేపు ఆ విధంగా ఫ్రీ గా మాట్లాడేసరికి తాను తప్పు చేశానేమోననే అపరాధ భావం నుండి బయటపడింది. ఆ రాత్రి జరిగిన వాటి గురించి చాలా విషయాలు నిజాయితీగా చెప్పింది. “నేను చాలా విషయాలు చెప్పా…ఇక చెప్ప వలసినది నువ్వే” అని ఆగి నా కళ్ళలోకి చూసి “కమాన్ ఆనంద్! నువ్వు చెప్పక పొతే నీ ఫీలింగ్ ఏమిటో నాకు ఎలా తెలుస్తుంది.” అని అడిగింది. నేను ఒక్కసారిగా శ్వేతని కాళ్ళు పట్టుకుని మంచం మధ్యలోకి లాగి తనమీదకు ఎక్కేసరికి తను “ఆహ్…” అని అరచింది. “ఎన్నిసార్లు చెప్పాలే …. నాకు ఇష్టమే…ఇష్టమే…ఇష్టమే.” కళ్ళలోకి చూస్తూ చెప్పా. “పోనీ రాత్రి జరిగిన దానిలో నీకు నచ్చనివి ఏమైనా ఉన్నాయా?” కన్ఫర్మేషన్ కోసం అడిగింది. “నచ్చనివి అంటూ ఏమీ లేవు. సర్ప్రైజెస్, త్రిల్స్ తప్ప. కాని ఉండాలి…అవి ఉంటేనే బావుంటుంది. అలాంటివే కావాలి. రియల్లీ ఐ వాంట్ ఇన్సిడెంట్స్ లైక్ దట్. ఐ రియల్లీ ఎక్జైటెడ్.” “నా మీద కోపం ఏమీ లేదుగా.” “లేదు శ్వేతా. చాలా ఆనందంగా ఉంది.” “థాంక్ యు ఆనంద్. థాంక్ యు. నీ లాంటి భర్త దొరకడం నా అదృష్టం.” “అయితే చెప్పు…ఆ విజయ్ గాడిని ముందు నువ్వే ముద్దు పెట్టావా?” అని అడిగా.
శ్వేత నావంక నవ్వుతూ చూసి “ఎస్…బస్సు లో లైట్లు ఆఫ్ చేయగానే నేను వాడి బుగ్గ మీద ముద్దు పెడదామని ముందుకు కదిలితే పొరపాటున బుగ్గ బదులు మా పెదాలు కలుసుకున్నాయి. అంతే…పది నిమిషాలదాకా వాడు వదిలిపెట్టలేదు.” అని సిగ్గుగా చెప్పింది. “నిజానికి నాకు ఆ ఉద్దేశ్యం లేదు. కాని లైట్లు ఆరి పోగానే మేము ఏమిచేసినా ఎవ్వరికీ కనపడము అనే ఫీలింగ్ రాగానే నేను ఆగలేకపోయా. వాడు చాలా స్పీడ్ అనుకుంటా…నా బాడీ అంతా వాడి చేతులు తడుముతుంటే నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోయా. ఒక వేళ నీకు కోపం వచ్చి ఉంటే నీ ఇష్టం వచ్చిన శిక్ష విధించు. నీకా హక్కు ఉంది.” శ్వేత అంత నిజాయితీగా చెప్పిన తర్వాత నేను తనకు నా వైపు నుంచి ధైర్యం చెప్పి తీరాలి. “లేదు శ్వేతా…ఆ టైంలో నాకు కోపం రాక పోగా…విపరీతంగా ఉద్రేకపడ్డా. హీట్ ఎక్కి పోయి నాది రుద్దుకున్నా…ఆవేశంగా.” అని చెప్పా. “అవును … నేనూ చూశా.” లేచిన నా షార్ట్ వైపు మెరుస్తున్న కళ్ళతో చూస్తూ చెప్పింది. “భార్య తప్పు చేస్తుంది అనిపిస్తే ఏ మొగుడికైనా కోపం వస్తుందే కాని కోరిక రాదు…హీటెక్కి పోడు…రాడ్ లేవదు. అవి అన్నీ నాలో నువ్వు గమనిస్తున్నంతసేపూ నువ్వు తప్పు చెయ్యలేదు అని అర్ధం. నన్ను ఏమీ అనుమానించనక్కర్లేదు. నేను నోటితో చెప్పనవసరం లేదు…జస్ట్ నన్ను చూడగానే నీకు అర్ధమైపోతుంది.” వెంటనే లేచి నన్ను గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుని “ఐ లవ్ యు సో మచ్.” అంది. వెంటనే నా షార్ట్ విప్పేసా. నాది రెడీగా ఉంది … శ్వేత కాళ్ళు పగలదీసి పట్టుకుని, పాంటీ పక్కు లాగేసి, ఒక్కసారిగా ఆమెలోకి వెళ్ళిపోయా. “ఆహ్హ్ హ్ హ్…” శ్వేత తియ్యగా మూలిగింది. “విజయ్ నా మీద ఎక్కినప్పుడు చూసావా?” మత్తుగా చూస్తూ అడిగింది. “ఊహు…అప్పుడు లైట్లు లేవుగా.” “ఆనంద్…” అని చెప్పబోతూ ఆగింది. “చెప్పు శ్వేతా.” గోముగా అడిగా. “బస్ లో జరిగిన దానికి నాకు చాలా బాధగా ఉంది ఆనంద్.” “నాకు ఇష్టమేగా. ఎందుకంత ఫీల్ అవుతావు?” “ఏమో ఆనంద్…అదే నాకూ అర్ధం కావడం లేదు. చాలా గిల్టీగా అనిపించింది.” “అయినా నాకు ఏమీ బాధలేదు శ్వేతా. నువ్వేమీ ఫీల్ కావద్దు.” “అప్పుడు నీకు ఎలా ఉంది … నా మీద కోపం వచ్చిందా?” శ్వేత పువ్వు లో నా రాడ్ ఎగిరెగిరి పడింది…ఆమె ప్రశ్నకు సమాధానంగా. ఒక్క సారిగా ఆమెలో నా స్ట్రోక్స్ స్పీడ్ పెరిగేసరికి ఆమెకు అర్ధమై జుట్టు పట్టుకుని నన్ను బలంగా అదుముకుని నా నుదుటి పై ముద్దులు పెట్టింది. “హమ్మ్…ఆహ్..బేబీ…ఓహ్ హాహ్” అంటూ కార్చేసుకుంది. నాకు కూడా అప్పుడే కారిపోవడంతో ఇద్దరం నీరసంగా పడుకుండి పోయాం. పది నిమిషాల తర్వాత శ్వేత నా వైపు తిరిగి “నేను నమ్మలేక పోతున్నా ఆనంద్. కాలేజీ రోజుల్లో ఎవరైనా నా వంక కొంటెగా చూస్తేనే వాడిని కొట్టేవాడివి. నీకు గుర్తుందా…ఒకసారి సీనియర్ ఒకడు నన్ను టచ్ చేయడానికి ట్రై చేస్తే వాడి ముక్కు, మూతి పగలగొట్టావ్.” అని ఆగి నా పెదాలపై తన చూపుడు వేలితో రాస్తూ “ఇప్పుడు ఎంత మారిపోయావ్ ఆనంద్!” అన్నది. శ్వేత కళ్ళలోకి చూసి చిన్నగా నవ్వా. “ఇప్పుడు నన్ను వేరేవాళ్ళు టీజ్ చేయడం, టచ్ చేయడం, ఇంకా అడ్వాన్స్ అయి పిసుక్కోవడం లాంటివి చేస్తుంటే నీకు ఇష్టమని తెలుసు. కాని ఆ ఇష్టం ఈ లెవెల్ కి వస్తుందని ఊహించలేదు.” శ్వేత ఒప్పుకుని “నాకు ముందే తెలిసి ఉంటే నేను చాలా ఎంజాయ్ చేసి ఉండేదాన్ని.” నా వంక చూసి కన్ను గీటుతూ చెప్పింది. “నేను కూడా ఊహించలేదు శ్వేతా” హానెస్ట్ గా చెప్పా. “నీ మీద ప్రేమ నన్ను పిచ్చివాడిని చేస్తుంది. నీకు ఇంకా, ఇంకా ఎన్నో చేయాలని…మరెన్నో సుఖాలు రుచి చూపించాలని…మరే భర్తా చూసుకోలేనంత గొప్పగా నిన్ను చూసుకోవాలని ఎంతగానో అనిపిస్తుంది.” ఒక్కసారిగా శ్వేత కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి. నా వైపు కృతజ్ఞతగా చూసి “థాంక్ యు ఆనంద్.” అని గద్గద స్వరంతో చెప్పింది. “ఇంకా ఇది ఎంత దూరం వెళ్ళినా మన రిలేషన్ షిప్ కి మాత్రం ఎలాంటి ఇబ్బంది ఉండదు. ఏం జరిగినా నేను పట్టించుకోను.” గడ్డం పుచ్చుకుని శ్వేతను నా వైపు తిప్పుకుని చెప్పా. “మన రిలేషన్ షిప్ దెబ్బతినే విధంగా కాని, నిన్ను బాధపెట్టే విధంగా కాని నేను కూడా ఎన్నటికీ చెయ్యను.” “చూడు శ్వేతా…ఇది మనిద్దరం ఇష్టమై చేసుకుంటున్నాం. వేరేవాళ్ళ ఇష్టాఇష్టాలతో మనకు సంబంధం లేదు. సోషల్ లైఫ్ లో ఎలాంటి ఇబ్బంది కలగకుండా చూసుకోవలసిన బాధ్యత మనిద్దరి మీదా ఉంది. మన రిలేషన్ దెబ్బతినకుండా చూసుకోవాలి…ఈ కనీస జాగ్రత్తలు తీసుకుంటే చాలు.” “మన రిలేషన్ కంటే నాకు ఏదీ ఎక్కువ కాదు ఆనంద్. ఆ విషయంలో ఎలాంటి పొరపాటు జరగనివ్వను.” “నేను కూడా…మాట తప్పను.” అని ఆగి శ్వేతను దగ్గరకు తీసుకుని “ మనం బెడ్ రూమ్ ఫాంటసీలను నిజం చేసుకుందాం. ఎంజాయ్ చేద్దాం. నువ్వు ఎవరిని సెలెక్ట్ చేసుకుంటావో నీ ఇష్టం. వాళ్ళతో ఎలా బిహేవ్ చేస్తావో కూడా పూర్తిగా నీ ఇష్టం. నేను అవకాశం ఉంటే చూస్తా. లేదంటే లేదు. ఎందుకంటే ఇది చాటుగా చేసుకునే వ్యవహారం కాబట్టి ఎక్కువ సార్లు చూసే అవకాశం రాకపోవచ్చు. మన కండిషన్ ప్రకారం తర్వాత ఎటూ నువ్వు చెప్తావ్ కాబట్టి ఇబ్బంది లేదు.” “ఆనంద్!.” అని నా కళ్ళలోకి ప్రేమగా చూస్తూ నన్ను అల్లుకుపోయింది. టక్…టక్…టక్. “హేయ్…ఆనంద్. లేవండి లేవండి.” బయట మీరా అత్త తలుపు కొడుతూ అరుస్తుంది. “ఒక్క నిమిషం అత్తా” అని బట్టలు వేసుకున్నా. శ్వేత దుప్పటి లోకి దూరి పోయింది. డోర్ తీసి లోపల కనపడకుండా అడ్డుగా నిలబడ్డాను. “అరుణ్ ఫోన్ చేసాడు. మీరు ఫోన్ ఎత్తలేదంట గదా?” అని అడిగింది. “మేం నిద్రపోయాం అత్తా. అరుణ్ కి నేను కాల్ చేస్తాలే.” అని వెంటనే అరుణ్ కి రింగ్ ఇచ్చా. “బయ్యర్ ని కలిసే ముందు కొద్దిగా పేపర్ వర్క్ ప్రిపేర్ చెయ్యాలి.” అని నన్ను వెంటనే బయలుదేరి తన ఆఫీస్ కి రమ్మన్నాడు అరుణ్. శ్వేతని లేపి అదే చెప్పి “నేను వచ్చేసరికి లేట్ కావచ్చు. డిన్నర్ కి వచ్చేస్తాలే” అని చెప్పా. శ్వేత “సరే!” అని మరలా నిద్రలోకి వెళ్ళిపోయింది…అలసటతో. షుమారు 4 గంటలకి అరుణ్ ఆఫీస్ కి చేరుకున్నా. అరుణ్ ఆఫీస్ ఇంతకు ముందులా లేదు. బాగా అప్ గ్రేడ్ చేయబడి ఉంది. “నైస్. నీ ఆఫీస్ కొత్త దానిలాగా, లేటెస్ట్ గా ఉంది” ఆఫీస్ ని తేరిపార చూస్తూ చెప్పా. “అవునవును. క్లైంట్స్ బాగా పెరగడంతో ఆఫీస్ బాగా మోడ్రనైజ్ చేశా. వైఫై కూడా పెట్టించా.” గర్వంగా చెప్పాడు. నా పేరుతో, శ్వేత పేరుతో ఉన్న ల్యాండ్ మొత్తం సర్వే చేయించి, బోర్డర్స్ వేయించి రెడీగా పెడతానని చెప్పి పెద్ద పేపర్ల కట్ట నా చేతిలో పెట్టాడు. కుర్రాడొకడు కాఫీ తెచ్చి ఇచ్చాడు. ఆరున్నర ప్రాంతంలో బయ్యర్ వచ్చాడు. ఆయన్ని “ప్రకాష్ గారు” అని నాకు పరిచయం చేసి నన్ను కూడా ఆయనకు పరిచయం చేసాడు అరుణ్. 40 ఏళ్ళు ఉంటాయేమో…చామనచాయ గా ఆరడుగులు ఉన్నాడు. యువ ప్రారిశ్రామికవేత్త లా డైనమిక్ గా ఉన్నాడు. అరుణ్ పేపర్స్ రెడీ చేస్తుంటే మేము చాలా విషయాలు మాట్లాడుకున్నాం. చివరిగా ఇద్దరం క్రికెట్ దగ్గర ఆగాం. “ప్రకాష్ గారూ! మనం ఒక ఒప్పందానికి రాబోయే ముందు మీకు ఒక విషయం చెప్పాలి. ఈ ల్యాండ్ మొన్నటి వరకు భూఆక్రమణ దారుల చేతుల్లో ఉండి, కోర్టులో ఉంది. మొన్ననే మేం కోర్టులో గెలిచాం. కబ్జాదారుల చేతిలోనుండి ఇంకా మేము హాండ్ ఓవర్ చేసుకోలేదు.” అని ఫెయిర్ గా చెప్పా. “హహ్హహ్హ…మొదటిసారి నిజాయితీపరుణ్ణి చూస్తున్నా” అని నవ్వుతూ నా భుజం తట్టి “డోంట్ వర్రీ ఆనంద్ గారూ. ఈ చుట్టుపక్కల మాకు గణనీయమైన పలుకుబడి ఉంది. మాతో ఎవ్వరూ పెట్టుకోరు. ఆ కబ్జాదారుల సంగతి నేను చూసుకుంటాలే. కోర్టులో మనం గెలిచి ఉన్నాం కాబట్టి వాళ్ళని ఖాళీ చేయించడం పెద్ద సమస్య కాదు.” అని ధీమాగా చెప్పారు. మేము ఇంకా కొన్ని విషయాలు మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా అరుణ్ తన ఫోన్ నాకు ఇచ్చి “మీరా ఆంటీ ఫోన్. అర్జెంటు … మాట్లాడు.” అని ఫోన్ నా చేతికి ఇచ్చాడు. నేను ఫోన్ తీసుకుని “అత్తా చెప్పు” అనగానే “ఆనంద్! ఇక్కడ శ్వేత కీ, రాణీకి పెద్ద యుద్ధమే నడిచింది. మీకు అంత డబ్బు వస్తుంటే దానికి కన్ను కుట్టినట్టు ఉంది. మీ నాన్న కొనుక్కున్న భూమి అయినా తనకు కూడా హక్కు ఉన్నట్టు మాట్లాడింది. దాంతో పెద్ద గొడవ అయింది. శ్వేత నీ దగ్గరకే బయలుదేరి వచ్చింది” అని చెప్పింది. నేను వెంటనే నా ఫోన్ తీసుకుని చూస్తే నాలుగు మిస్డ్ కాల్స్ ఉన్నాయి. నేను వెంటనే శ్వేతకి ఫోన్ చేశా…కాని రింగ్ టోన్ నాకే వినిపించింది. చూస్తే శ్వేత లోపలకు వస్తూ కనిపించింది. వస్తూనే నన్ను వాటేసుకుని “మనం ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ అక్కడికి వెళ్ళవద్దు.” అని కన్నీళ్ళు పెట్టుకుంటూ చెప్పింది.
నేను “అలాగే” అని గట్టిగా చెప్పా. ఉండటానికి ఏదైనా మంచి హోటల్ ఏదైనా ఉంటే చెప్పమని అడిగా అరుణ్ ని. “ఇక్కడ ఏమైనా ఉంటేగా చెప్పడానికి” అని అరుణ్ వ్యంగ్యంగా చెప్పి “మా ఇంట్లో ఓకే గాని చాలా మంది బంధువులు వచ్చి ఉన్నారు. వాళ్ళే ఇబ్బంది పడుతున్నారు.” అని చెప్పాడు. ప్రకాష్ గారు కల్పించుకుని “మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే మా ఇంట్లో ఉండవచ్చు. చాలా ఖాళీ రూములు ఉన్నాయి.” శ్వేతను నిశితంగా పరిశీలిస్తూ చెప్పాడు. “థాంక్స్ ప్రకాష్ గారూ. కాని మీకు మేము భారం కావడం మాకు ఇష్టం లేదు.” అని చెప్పా. “నేను అర్ధం చేసుకోగలను…కానీ…” అని ఆయన ఏదో చెప్పబోయేంతలో శ్వేత నా చెయ్యి పట్టుకుని పక్కకు లాగి “మనకు ఇంకో అవకాశం లేదు. ఒప్పుకో.” అని గట్టిగా చెప్పింది. నాకూ ఒప్పుకోక తప్పలేదు.