కుక్క తోక…. భర్తల మార్పిడి | Part 4

,…ఆవిడతో ఎందుకు కూర్చున్నానంటావా! ఇందాకా చెప్పాగా! ఆవిడ కూడా మేనేజింగ్ కమిటీలో మెంబరు…చాలా తెలివైంది …కంపెనీ విషయాళ్ళొ ముఖ్యమైన నిర్ణయాలు ఆవిడవే! అందుకోసం ఆవిడని కూడా మంచి చెసుకోవాలి….నా క్వాలిఫికేషన్స్…తెలివితేటలమీదే నన్ను సెలెస్ట్ చేసుకొన్నామని, ఇంకా హైయర్ పోస్ట్ కి నేనెలిజిబులని, కాపోతే కొందరు సీనియర్లని వెంటనే అసంతృప్తి పరచలేనని,కొద్ది నెలల్లో చూస్తానని మదన్ సర్ ఇంటర్వూ లోనే చెప్పాడు…ఆయన మహా నైవేద్యాలంటే పడి చస్తాడు… కొద్ది రోజుల్లో రీజనల్ మానేజర్ పోస్ట్ కి ఇంటర్వ్యూలున్నాయి… చుట్టూ ఉన్న జనాల్ని చూసేసరికి ఈ కార్పరేట్ సెక్టర్ లో సక్సెస్ కి మన ఎఫీషన్సీయే కాక అందచందాల్ని కూడా ఉపయోగించాలని, అవసరమైతే పార్ట్నర్ సహకారం కూడా తీసుకోవాలని నాకర్థమైంది…ఏమంటావ్…నీకూ వెరైటీ ఉంటుంది ‘ అని ఆపేశాడు…’…ఛీ…మనం వెనక్కి వెళ్ళిపోదాం…బతక లేకపోము…’ అన్నాను….’….డోన్ట్ వర్రీ….విచ్చలవిడిగా ఏం చెయ్యము….మనిద్దరికీ నచ్చితేనే….ఏంచేసినా చాలా జాగ్రత్తగా ప్లాన్ చేద్దాము…. ఓ రెండేళ్ళుమన యవ్వననాన్ని పూర్తిగా అనుభవిద్దాం సంధ్యా….ఏమంటావ్…’ అనడిగాడు… …..నేనేం మాట్లాడలేదు…’ … వీట్నడుగుతా….’ అంటూ నన్ను వెలకీతలా తిప్పి….నా తొడల్ని విడదీసి, వాటిమధ్య చెవాన్చబోయాడు….’…చీ…’ అంటూ అతడి తలని నారొమ్ములమీదికి లాక్కున్నాను… అప్పటికే వాచి చెమ్మగిల్లిన నా రెమ్మల్లోకి చాక్లెట్ కేక్ లో కత్తిలా వికాస్ పురుషత్వం చొచ్చుకు పోతూంటే…’ఉఫ్ఫ్…’ అనే శబ్డం నా పెదాల్ని తప్పించుకుంది… వికాస్ నా స్థనాల్ని కుదుళ్ళదగ్గర ఒడిసి పట్టుకుని అరచేతుల్లో పూర్తి గా ఇముడ్చుకుని సుతారంగా ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ…’…పోనీ వీట్నడుగుతా…’ అంటూ…నా ఎడమ స్థనం పై చెవాన్చి…కాసేపు నా గుండెల చప్పుడు వింటూ ఉండిపోయాడు…‘…రాతిగుండెలన్నావుగా….అవేం చెప్తాయ్….అయినా ఏమన్నాయేమిటి….’ అన్నాను… ‘….సరేనన్నాయి….’ అన్నాడు వికాస్ …నాకళ్ళల్లోకి చూస్తూ…సిగ్గుగా కళ్ళు వాల్చుకుని…తనని అతుక్కుపోయానే…”ఊఁ” అంటూ… ’…థాంక్స్…సంధ్యా! వీలు చూసుకుని మదన్ సర్ ని డిన్నర్ కి పిలుస్తా…సరేనా! ’అన్నాడు వికాస్… సరే అన్నానుగా…ఎన్ని సార్లు చెప్పిస్తావ్ బాబూ అంటూ ఒప్పేసుకుని… ..’…శీలం చెడ్డా సుఖం దక్కాలి…ఈ ముసలి ఘటాల దగ్గరకెళ్తే ఏం ప్రయోజనం?…’ అన్నాను వకూ! మొదట మీఆయన దగ్గరకెళ్తాననడానికి సిగ్గడ్డొచ్చి… ’మదన్ సర్ ని తక్కువగా అంచనా వేస్తున్నావ్…సరే! నువ్వు భేష్ అనే వాడి తోనే మొదలెడ్దాంలే!!’ అన్నాదు వికాస్…!మాట్లాడలేక తలనితమకంగా నా స్థనాల కొత్తుకుంటూ సిగ్గుగా కళ్ళు మూసుకున్నానే!….అన్నాను…‘ …ఊ…కానీ….’అంది వకుళ సమాధానం చెప్పకుండా… ‘….ఇంకేముందీ…ఆ మర్నాడు పొద్దున్నే ఐదింటికి నన్ను లేపి…మరొక 20 నిముషాలు వాయించి ఆరున్నర ఫ్లైటు కి బెంగ్లూర్ వెళ్ళి పోయాడు… రోజుకి రెండు సార్లు ఫోన్ చేస్తున్నా…ఆదివారాలింటికి వచ్చినా, నా పీరియడ్స్, పిల్లల ఎక్జామ్స్…తన వర్కులతో గత రెండు నెలలనుంచి తృప్తి గా…సుఖపడ్లేకపోయాం వకూ…’ అంటూంటే… “…ఏయ్ సంధ్యా! నీ సెల్ మోగుతుంది చూసుకో!…” అంది వకుళ… …చూస్తే వికాస్….’….రాలేకపోయాను సంధ్యా!…నిద్ర పట్టటం లేదా… ..ఎవరితోనమ్మా ఇంత సేపు దంచుతున్నావ్….మీ బిగ్ బ్రెస్టెడ్ ఫ్రెండ్ వకుళతో అనుకుంటా….’ అని వికాస్ చిలిపి పలకరింపు తోబాటు…. “…యువర్ బాస్ ఈజ్ నాటీ అండ్ డేరింగ్..”.అని కిసుక్కున నవ్విన ఆడగొంతు బ్యాక్ గ్రౌండ్ లో వినిపించగానే ‘…ఎక్కడున్నావేంటి…ఏం చేస్తున్నావ్…’ అని అడిగాను ఎవరో ఆ మనిషి….అర్థ రాత్రి పరాయి మగాడి తో ఆ ఇక ఇక లేఏమిటో!…ఈ మగాళ్ళను నమ్మకూడదనుకుంటూ…’…మా కొలీగ్…అతడి వైఫ్ తో సప్పర్ చేస్తున్నా…’…మీట్ మై వైఫ్ సంధ్య.. సంధ్యా,వెంకట్ అండ్ సరళా…అని ఫోన్లోనే వాళ్ళని పరిచయం చేశాడు వికాస్…వాళ్ళ ‘ గుడీవినింగ్ మేడం..’ లకి సమాధానాలు చెప్పి బై చెప్పిన తర్వాత “…నా బర్త్ డేని మర్చిపోయావేమో అనుకున్నాను ” అన్నాను నిష్టూరంగా… ” ఎలా మర్చిపోతానూ! ఓ మాంచి ప్రెజెంట్ ని కూడా రెడీ చేశాలే…రేపొద్దున్నే ఎనిమిది లోపల వచ్చేస్తా….నువ్వే నా బ్రేక్ ఫాస్ట్…’ నా బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటి ఆవిరి..ఆ మత్తులో “…ఇష్ష్ …పెరియా పురుషత్వమా నింగళ్ బాస్ దు…’. అంటూన్నఆడ గొంతుకని పట్టించుకోకుండా, “..ఏంటా మాట్లు..వాళ్ళు వింటారు…’ అన్నాను వికాస్ తో …’వాళ్లకి తెలుగు రాదులే… ఈ రాత్రికి మాత్రంకలలు కను… అవేమిటో నాకు చెప్పాలిసుమా…’ అంటే బై…’ అని పెట్టేసేసరికి…లాండ్ లైన్ లోంచి గట్టి గట్టిగా ” ఏయ్ సంధ్యా! సంధ్యా! ” అన్న వకుళ పిలుపులు విని రిసీవర్ ఎత్తాను. ” ఏంటమ్మా మీ ఆయన ఫోన్ చేసేసరికి నన్ను మర్చిపోయావా!” అంది వకుళ కొంటెగా…” సారీవకూ, తొందర్లో డిస్కనెక్ట్ చేయడంమర్చిపోయాను…” అన్నాను…”పోన్లే!…రేపొద్దున్న వికాస్ కి నీకలల గురించి చెప్తావా?” అంది వకుళ…” ఏమోనమ్మా చెప్తే ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో! అయినా, నాకా కలలెందుకొస్తున్నాయో చెప్పమంటే సమాధానం చెప్పవేంటీ” అన్నాను చిరుకోపంతో … ’… నీ శరీరం, మనస్సు మరో మగాడి పొందుకోసం తహతహలాడుతూంది , పైగా వికాస్ ఎటువంటి పోటుగాడ్ని పరిచయం చేస్తాడో అనే ఆతృత తోనే నీకాకలలు..” అంది వకుళ… ’..ఛీ సిగ్గులేనిదానా!!’ అన్నానేగానీ అదేనిజమనిపించింది…’…నీకేమమ్మా! అదృష్ట వంతురాలివి…నీమొగుడు నీకోరిక తీరుస్తున్నాడు…నాసంగతేంటి?…’ అంది వకుళ…మీఆయన్ని నే లొంగదీసుకుని నీ కోరిక తీరుస్తాగా!…నెక్ట్ వీక్ లో ప్లాన్ చేద్దాము…’ అని భరోసా ఇస్తూ టైమ్ చూస్తే పన్నెండు…’…ఇంక పడుక్కుందాం వకుళా…’ అన్నాను…. ‘…సరే…బై….ఆగాగు…అసలు విషయమే మర్చిపోయాను….ఎల్లుండి నీ బర్త్ డే కదా…అడ్వాన్స్ గా.హ్యాపీ రిటర్న్స్….ఆ కొత్త జాకెట్ వేసుకుని వికాస్ కి చూపించు….నా గిఫ్ట్ అని చెప్పు….నాదగ్గరకూడా అటువంటిదే ఉందని….వేసుకుని చూపిస్తానన్నాని కూడా చెప్పు…. లాస్ట్ బట్ మోస్ట్ ఇంపార్టెంట్… వికాసేమైనా స్పెషల్ గిఫ్ట్ ఇస్తానంటే మొహమాటపడి వదులుకోకు…నీకు తనేం గిఫ్ట్ ఇవ్వబోతున్నాడో నేనూహించగలను’ అంది చిలిపిగా…‘…ఛీ…పోవే! నీకెప్పుడూ ఆ పాడు ఆలోచనలే! సరే,నువ్వెక్కడికి పోతావ్…ఓహో…బంగ బంధు పార్టీ ఉందిగా….బిమల్ బాబేమైనా కావాలంటే ఇచ్చేయ్….ఆర్నెల్లదాకా రాడటగా పాపం….’ అని దాని స్టైల్ లోనే చెప్పి తేలిక పడ్డ మనస్సుల్తో ఫోన్లు పెట్టేశాం… ……. వకుళని నేను మళ్ళీ కలిసింది ఓ మూడు రోజుల తర్వాత….”…ఏయ్ సంధ్యా! లే! ఇవాళ క్లాసెస్ సస్పెండయ్యాయి, పోదాం” అంటూ నన్ను కుదుపుతూన్న వకుళ గొంతు వినిపించేసరికి మెలుకువొచ్చింది… కాసేపుదాకా నేనెక్కడున్నానో అర్థం కాలేదు…చుట్టు చూసుకుంటే అది కాలేజీలో మా డిపార్ట్మెంట్…. వకుళ నన్నుజబ్బట్టుకుని నడిపిస్తూంటే అయోమయంగా నడిచాను…”…ఎక్కడికి! అంటూ …” మాఇంటికి…” అంటూ నన్ను తన కార్లో కూలేసింది…”…నా స్కూటర్…” అంటూ గొణిగాను… “…మీ ఇంట్లో ఉంది…ఇవాళ పొద్దున్న నిన్ను వికాస్ దింపాడు…ఏమ్మా! గత రెండు పగళ్ళూ, మూడు ర్రాత్రులూ విశ్రాంతి లేదా? పొద్దున్న నువ్వు మీ కార్లోంచి దిగుతున్నపుడే అనుకున్నానులే! నీ వాలకం చూసి… మా ఇల్లు చేరేదాకా నిద్ర పో, తర్వాత అన్నీ మాట్లాడుకుందాం” అంటూ కార్ పోనిచ్చింది…వాళ్ళిల్లు చేరేదాకా నిద్ర పోయినా లోపలికెళ్ళి మొహం కడుక్కుని రెండు కప్పుల కాఫీ తాగేదాకా మత్తు వదల్లేదు… ” ఇప్పుడు చెప్పవే, ఏంజరిగిందో గత రెండురోజుల్లో” అంది వకుళ… … ఓ రాత్రి వెంకట్…అదే తన జూనియర్లే!…వాడు వికాస్ కళ్ళముందే నన్ను గుక్కతిప్పుకోనీకుండా అదరగొట్టేశాడు , మరో రాత్రి మదన్ సర్…అదే వికస్ బాస్…ఆయన కూడా మాంచి పనివాడే! నన్ను రెచ్చగొట్టి అనుభవించాడు…పగళ్ళైనా రెస్ట్ తీసుకుందామంటే…ఈ వ్యవహారాలు కళ్ళారా చూసి రెచ్చిపోయిన వికాస్ వాయింపులొకటి …దాంతో ఒళ్ళు హూనమైపోయిందనుకో!! ” పిల్లల్ని వికాస్ ని తీసుకురమ్మని ఇంటికెళ్ళి నిద్దరౌతానమ్మా కాసేపు…” అంటూ లేచాను…”…ఇప్పుడు రెండే అయింది…మీ…మా… పిల్లల్ని మధుని ఇక్కడికే తీసుకురమ్మంటాలే… కాలేజీలో ఎవరు వింటారో అనే సంకోచంతో మనసులిప్పి మాట్లాడుకోలేం! అంచేత నీలాంటి మొహమాటస్థురాలు మొగుడి కళ్లముందు మరో మగాడికి ఒళ్ళెలా అప్పగించిందో తెలుసుకోవాలని నాకొకటే “ఇది” గా ఉంటేనూ!ఫోజుకొట్టక పూసగుచ్చినట్లు చెప్పు” అంటూ కూర్చోబెట్టేసింది… ” ఇంక తప్పదురా భగవంతుడా!” అనుకుని మొదలెట్టాను… ” నువ్వు ఫోన్ పెట్టేయగానే పడుక్కుందామని బెడ్ రూం కెళ్ళేసరికి…క్రింద పడ్డ స్లిప్ గుర్తుకొచ్చి దాన్ని చూస్తే “ఓ మొబైల్ నంబర్….24 అవర్ గిగోలో సర్వీస్….” అంటూ…ఒక్క క్షణం ఆలోచిస్తే అర్థం గుర్తుకొచ్చి బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటి ఆవిరి బయటికొచ్చిందే! ” అని మొదలెట్టాను …”గిగోలో… అంటే. ‘…అవసరానికో పోటుగాడు…’ కదూ!ఇందాకా వాడ్నిలెక్కెట్టనేలేదు…” అంది వకుళ చిలిపిగా….” చెప్తా వినవే! …వాడిచ్చిన మొబైల్ నంబరేంటో తిక్కతిక్కగాఉందే… 9″2″9000590005…ట. కంట్రీ కోడ్ 91 బదులు 92 గా తప్పు రాసుకున్నాడెవడో! పైగా మధ్యలో కామాలూ, గీతలెందుకో!మొద్దు వెధవ…’అనుకుంటూ మళ్ళీ చూశాను…9″, 2″ స్పష్టంగా కనిపించింది….అంటే….తొమ్మిదంగుళాలు….రెండంగుళాలూ అనా….మొదటిది పొడవనుకుంటే రెందోది?..మందమా!మందం లో సగమా!! …మందంలో సగమైతే!!!….అమ్మో…రోకలిబండే!!!!….ఏమగాడిదైనా అంతలావుంటుందా….ఉంటే ఆడది చచ్చిపోదా!!! వాడ్నోసారి ట్రై చేసి చూస్తే!!!….” అనుకుంటూంటే…మెజర్మెంట్ రూం లో నేననుకోకుండా పట్టుకున్నది గుర్తుకొచ్చి ఒళ్ళు గగుర్పొడిచిందే ….ఎవడు వీడు…. కిషనా….’ ఉద్రేకం ముంచెత్తేస్తూంటే ఆనంబర్ కి ఫోన్ చేశావకూ!”…అని ఆగాను… ” …వచ్చాడా వాడు?…” అంది వకుళ వణుకుతూన్నగొంతుతో!…” చెప్తాగా! వినూ!!” అంటూ కంటిన్యూ చేశాను… “…గుడీవినింగ్ మేడమ్….హౌ కెన్ ఐ సర్వ్ యూ..” అందొక మగ గొంతుక……నే నాడదాన్నని వాడికెలా తెలుసూ!…నాకు గుండెలు దడదడలాడాయి….ఒక క్షణం మౌనం గా ఉన్నాను….” …డోన్ట్ వర్రీ మేడమ్….వుయ్ మెయింటేన్ అట్ మోస్ట్ సీక్రెసీ….యువర్ ప్రిఫరెన్సెస్ అండ్ అడ్రస్ ప్లీజ్….’ అందా మగ గొంతుక నన్ను మాటల్తోనే దువ్వుతూ….చెబ్దామని గొంతు సవిరించుకున్నాను.…అడ్రస్ చెప్తే నేకోరిన సైజున్న పోటుగాడెవడో నా కోరిక తీరుస్తాడీరాత్రి కి అని ముచ్చట పడుతూ చెప్పబోయా…. “… ఇంతలో వంద ఆలోచనలు…ముక్కూ, మొహం తెలియనివాడ్ని ఇంటికి పిలుస్తున్నా కదా….వాడు మళ్ళీ మళ్ళీ ఇంటికి వచ్చి నన్ను కోరితే….నే కాదంటే వాడు నన్ను బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తే….కుటుంబం పరువు,పిల్లల భవిష్యత్తు…ఏంకావాలి!?……నా ఉద్రేకం చల్లారిపోయింది వకూ!…మరో ఆలోచన వచ్చింది…ఎందుకీ బాధ?…వికాసే తీసికెళ్తానన్నాడుగా…. “….యావే తప్ప చేవ లేనివాళ్ళ సీనియర్ల దగ్గరికి తీసుకెళ్తాడేమో….ముందర నా ముచ్చట….తర్వాతే నీ ముచ్చట!నే మధుదగ్గరకెళ్తా!…అని తెగేసి చెప్పాలి….ఒప్పుకుంటాడా….వకుళ లాంటి అందగత్తె దొరుకుతూంటే ఏ మగాడెగిరి గంతెయ్యడూ….” అని నన్ను నేనే సమాధానపర్చుకుంటూ మాట్లాడకుండా ఊరుకున్నానే! … వాడొక నిముషం పాటు ఓపికగా వెయిట్ చేశాడు….” ….ఓకె మేడం…మేకప్ యువర్ మైన్డ్….వుయి ఆర్ ఆల్వేస్ ఎట్ యువర్ సర్వీస్” అని ఫోన్ పెట్టేశాడు వకూ!” అని ఆగిపోయాను బరువుగా ఊపిరిపీలుస్తూ! “…కొద్దిలో ప్రమాదం తప్పిందిసుమా!…ఊఁ కానీ!” అంది వకుళ…. కాసేపట్లో నిద్ర పట్టినట్లుంది… టెలీ సీరియల్ కంటిన్యూ అయినట్లు తెల్లారు జాము ఆగిపోయిన కల మళ్ళీ మొదలైంది……నా తొడల్ని పుస్తకం లా తెరిచి….’…ఇది కరెక్ట్ పొజిషన్…ఊ…కానీ…అంటూ మా ఆయన పక్కకు వెళ్ళిపోయాడు….అతడి అంగం లో రెండొంతులు బయటే ఉంది….అతడి మొహమిప్పుడు స్పష్టంగా కనిపిస్తూంది….రింగు రింగుల పొట్టి జుత్తు….అందమైన కోల ముఖం…. పెద్ద కళ్ళు…పొడుగాటి ముక్కు….ఫ్రెంచి గడ్డం.. . ‘…మే ఐ…’….అని నవ్వుతూ అడిగాడు….ఎందుకో … నేను వద్దనలేకపోయాను… చిన్నగా తలూపాను సరేన్నట్లు….అతడు తన అంగాన్ని కొద్దిగా వెనక్కి లాగి సగం దాకా నెమ్మదిగా దిగబడ్డాడు….పన్నెండేళ్లనుండీ ఈ పనికి నేనలవాటు పడ్డా… ఇద్దరు పిల్లల తల్లినైనా…అతడెంత నెమ్మదిగా తోసినా …నా రెమ్మల మధ్య మత్తెక్కించే రంపపు కోత…అతగాడిదంత లావైందా…పట్టుకు చూద్దామనే కోరికనణచుకుంటూ ముని పంటితో క్రింది పెదవి ని నొక్కిపెట్టాను…మూల్గునాపడానికి… …. అతడంగాన్ని వెనక్కి లాగుతూంటే కూడా కొంచెం తక్కువ మోతాదులో అదే బాధ…….పూర్తిగా బయటికి లాగేసరికి “…ప్పక్క్…” అని చప్పుడు…. అతడి అంగం చుట్టూ నా తడి….కళ్లు మత్తుగా మూత బడుతూంటే ‘…సగం గెంటుకే నేనెగ చిమ్మానా…ఛీ…’ అనుకుంటూ బలవంతం గా కళ్ళు తెరిచాను…….ఈసారేంచేస్తాడో బాబూ…. అని ప్రాణాలుగ్గపట్టుకుని నొప్పిని తట్టుకోడానికి మంచపు ఊచలు పట్టుకుని సిద్దంగాఉన్నా,నా బొడ్డు క్రింది నించి గొంతులోకి చీల్చుకొచ్చిన ‘..అమ్..మ్…మ్మా…’ అన్న మూల్గునాపలేక పోయాను…అతడంగం బొడ్డుదాకా చొరబడిందిమరి…. అతడు కొసకం…టా ఒక్క గెంటుతో దిగబడడంతో!! ..వాడు తన రోకలిబండని పూర్తిగా బయటికి లాగేసి మరోగెంటుకి సిద్ధమౌతూంటే “….ఈసారి నా అరుపుకి పక్కిళ్ళవాళ్ళు పరిగెత్తుకొస్తారేమో భగవంతుడా…” అనుకొని…మంచపు ఊచలు వదిలేసి….నా చేతుల్ని అతడి మెడ చుట్టూ పెనవేసి నా పెదాలప్పగించేశాను….అతడాప్రయత్నం ఆపేసి నన్ను పరుపుకదిమేస్తూ నా పెదాల్ని జుర్రుకోవడం మొదలెట్టాడు….అతడి శరీరం పై జుత్తు నా ఒళ్ళంతా కితకితలు పెడుతూంటే….”… ఊఁ…ఉఁమ్మ్…” అని మూల్గుతూ నా పెదాల్ని విడిపించుకోబోతూంటే….ఎక్కడ్నించో గంట.. …ఒళ్ళంతా స్నానం చేసినట్లు చెమటలు….నాకు మెలుకువొచ్చేసింది… నా పెదాలపై…గుబ్బలపై పరుచుకున్న నా బిరుసైన జుట్టు…ఇవే నన్న మాట… ఇంతసేపట్నించీ గుచ్చుకుంటూన్నది…అనుకుంటూంటే .’…దీదీ…దీదీ…’ అనే పిలుపుతో…. పూర్తిగా తెలివొచ్చేసింది…’…ఆ… ఆయీ….’ అంటూ పరిగెత్తాను తలుపు తీయడానికి…. ‘…బహుత్ దేర్ లగాదీ…సాబ్ ఆగయే!!!….’ అంటూ లోపలికొచ్చింది…శ్యామా….మా హెల్ప్…’…నా….’ అంటూ నేను హాల్ పక్కన కామన్ బాత్రూం వైపు వెళ్తూంటే నన్నాపి….’….తొ…సప్నే దేఖ్ రహీథీ….దో మహీనే హోగయేనా…’ అంటూ కన్ను గీటింది… నా శరీరాన్నెగాదిగా చూస్తూ…. ‘…ఛీ… దీనిక్కూడా తెలిసిపోయింది…’ అనుకుంటూంటే మళ్ళీ కాల్ బెల్….నేవెనక్కి తిరగబోతూంటే…’….సాబ్ ఆయే.. మై దర్వాజా ఖోల్ దూంగీ….ఆప్ అందర్ వాలీ బాత్రూమ్ మే ఆరామ్ సే నహాలేనా దీదీ….మై తురంత్ నాస్తా బనయీ ఓర్… భాగ్ చలీ….క్యా పతా….సాబ్ భీ హమామ్ మే ఘుస్ న జాయ్….’అంది చిలిపిగా…’…ఇదీ రసికురాలే…’ అనుకూంటూ బెడ్రూం లోకి పరిగెత్తా…. ‘…..మేమ్ సాబ్ కహా….’ అని వికాస్ అడగడం….’…నహారహీ….’ అని శ్యామా సమాధానం….బెడ్రూం లో కొచ్చి బాగ్ లు అన్ పాక్ చేస్తూన్న వికాస్ చేసే చప్పుడ్లు వింటూ విశ్రాంతిగా స్నానం చేస్తుంటే….”…సాబ్…నాస్తా టేబల్ పర్ రఖీ….మై చలీ….” అన్న శ్యామా గొంతు….తలుపు వేసిన చప్పుడు….”….ఇంకా కాలే సంధ్యా నీ స్నానం….” అంటూ హాల్ లోంచి వికాస్ పిలుపు విన్నా నేనేం మాట్లాడలేదు….ఇంతలో వికాస్ కి సెల్ ఫోన్లో కాల్….ఏదో మాట్లాడుతూ….”….ఓకె….ఐ విల్ కాల్ యు బాక్…” అంటూ బాత్రూం దగ్గరకొస్తూన్న వికాస్ అడుగుల చప్పుడ్ని ……” ఎప్పుడు లోపలికొస్తాడా!” అని ఎదురు చూసే .”…మొదటి హనీమూన్ నైట్ అయిన మర్నాటి ఉదయం పెళ్ళికూతుర్లా….” ఎదురు చూశానే వకూ!…” అంటూ ఆగాను ఊపిరి తీసుకోడానికి… “…ఊఁ,బాత్రూం లో వాయింపా! కానీ!!…” అంది వకుళ… “…ఊఁ…” అంటూ కంటిన్యూ చేశా… “…..ఏయ్…సంధ్యా! ఏం చేస్తున్నావ్….నాకేమైనా స్పెషలా!!…” అంటూ బాత్రూం తలుపు మీద తట్టబోయాడనుకుంటా…నేను లోపల గడియ వేయకపోవడంతో అది భళ్ళున తెరుచుకుంది…. దీనికోసమే ఎదురుచూస్తూన్నా,ఒంటి మీద నూలుపోగు లేకుండా ఉన్న నన్ను చూసి వికాస్ వేసిన సన్నని విజిల్ వినేసరికి .”…చీ…పో వికాస్…”.అంటూ టవలందుకోబోయాను….ఇంకా జీన్..టీ షర్ట్ తో ఉన్న వికాస్ అలాగే షవర్ క్రిందికొస్తూంటే…”…వెళ్ళిపో బాబూ…నీ బట్టలు తడిసిపోతాయి….” అంటూ ముడుచుకుపోయాను… “… అయితే నువ్వే విప్పేయచ్చుగా వాటిని….చాలా ఏళ్ళైంది మనిద్దరం కలిసి స్నానం చేసి…” అంటూ సెల్ పక్కన పెట్టి నన్ను తన మీదికి లాక్కున్నాడు…..”….పిల్లలింట్లో లేరని రెచ్చి పోతున్నావా…. సర్కస్ ఫీట్లు చేయించకు బాబూ నా చేత…” అంటూ తన టీషర్ట్ పైకి ఎత్తేశాను…”..కాదా మరి….” అంటూ నన్ను తన వైపు లాక్కొని నా పిరుదుల్ని కసి గా పిసికాడే!…. …ఏయ్….జిప్ గుచ్చుకుంటూంది….’ అని గోమూగా కంప్లైంట్ చేస్తూ మా ఆయన పాంట్ క్రిందికి లాగేశాను….’….అమ్మాయి గారు మూడ్ లో ఉన్నారన్నమాట….’ అంటూ నా కుడి తొడని తన నడుం మీదేసుకున్నాడు…. రెచ్చిపోయున్నానేమో…. నా ఎడమ కాల్ని కూదా వికాస్ ` నడుం కి చుట్టేస్తూ చెట్టెక్కినట్లు మా ఆయన పైకెగ ప్రాకి నా పొత్తికడుపునతడిదానికి తమకంతో అదిమానేగానీ…….వికాస్ అంగం నా రెమ్మల్ని చీల్చేస్తూ చొచ్చుకుపోతూంటే …ఇస్స్…అని మూల్గా వకూ…. వికాస్ మూడొంతులు బయటకు లాగి కొసకంటా రెండు,మూడు సార్లు బలంగా గెంటేసరికి బాత్రూం అంతా నా రతి మదపు వాసన… “…ఏమ్మా…అంతతొందరగా ఔట్ అయిపోయావ్…” అంటూ నా పిరుదుల్ని గుచ్చెత్తి పట్టుకుని నన్నదరగొడ్తూంటే…’…..పక్పక్ ….పక్ పక్…పక్పక్ ….పక్ పక్….’ మనే చప్పుడ్లతో,ఎక్స్ ప్రెస్ వేగంతో వికాస్ నన్నువాయిస్తూంటే…పక్క మీదికి వాలిపోతూన్నట్లుగా మత్తుగా వెనక్కి వాలిపోయానే….వికాస్ నన్ను చేతులమీదాపి, నా పెదాలందుకుంటూంటే …”….ఇంక చాలు బాబూ…”… అంటూ అతడి మెడ చుట్టూ నా చేతులల్లేశా…. ……” అప్పుడేనా!!! ” అంటూ మరింత స్పీడుగా వాయించడం మొదలెట్టాడు…. “….భగవంతుడా….ఒళ్ళు పులిసిపోతుంది వికాస్…ఇంకాపేయ్…” అని వేడుకుంటూ చల్ల నీళ్ళ షవర్ తిప్పాను….ఈ మానవుడు చల్లారుతాడేమోనని…చల్లనీళ్ళ మాటెలాఉన్నా మోగుతూన్న సెల్ ఫోన్ నన్ను రక్షించింది…వికాస్ నడుం చుట్టూ నా తొడలు బలంగా పెనవేసి…పూర్తిగా వెనుకకు వంగి… సైడ్ రాక్ మీదున్న సెల్ ను అందుకుని…” సిటప్ ” చేసినట్లు ఒక్కఊపు తో పైకి లేచి వికాస్ చేతిలో పెట్టాను….నా సిటప్ తన వ్రషణాల మీద ఒత్తిడి బాగా పెంచిందేమో….ఒక్క సారి ‘ బొళ్ళక్క్…’ మని కార్చేసుకుంటూ సెల్ అందుకుని….’….యస్సర్….ఆహ్….ఆఫ్టర్ వన్ అవర్ సర్….’ అని మొదలెట్టేసరికి వాళ్ళ మదన్ సర్ అని అర్థమైపోయింది….. “…..మళ్ళీ ఎక్కడికైనా పంపిస్తున్నాడేమో ముష్టి పీనుగ….’ అనుకొంటూ మరొక సారి ఇందాకట్లాగే వెనక్కి వంగి టైల్స్ మీద ‘…నో…’ అని రాసి పైకి లేచాను…. “…ఉహ్హ్…” అని మూల్గి మరింత కార్చాడు… “…ఈ ట్రిక్ ఎక్కడ నేర్చావ్….బ్రహ్మాడం..” .అంటూ నన్ను బిగువుగా కౌగలించుకుని కాసేపు ముద్దులాడుతూంటే….”….ఏంటి….గంట తర్వాత అంటున్నావ్….మళ్ళీ ఎవడైనా వస్తాడా….”అనడిగాను…. చెప్పడం మర్చిపోయాను….ఒక జూనియర్ వస్తాడు….కొన్ని విషయాలు చెప్పి పంపించేయాలంతే… ..నన్ను తయారు కానీ….” అంటూ నన్ను సున్నితంగా క్రిందికి దింపాడు… ….నేను మరోసారి షవర్ క్రింద నిలబడి….”…అన్నీ…” కడుక్కుంటూనే ఓర కంట వికాస్ ని గమనించాను….అనుకున్నట్లుగానే తను “…మళ్ళీ సిద్ధం… …నన్ను మళ్ళీ మీదకు లాక్కుంటే బాగుంటుందిబాబూ…” అని మనస్సులో అనుకుంటూ అతడికి దగ్గరగా జరిగాను….ఆపని చేయబోయిన వాడే!….ఎందుకో ఆగాడు…అద్దం లో వికాస్ మొహం చూశాను….కోరిక స్పష్టంగా కనిపిస్తూంది… మరింత రెచ్చగొడితే పని జరుగుతూందని ఏం తెలియనట్లే జుట్టుని వెనక్కు తోయడానికన్నట్లుగా భుజాల్ని సుతారం గా కుదిపాను….నిన్న మెజర్మెంట్ రూం లో చేసినట్లు….నేననుకున్నట్లుగానే నా స్థనాల కదలిక ఫలితం వికాస్ మెహం లో…పొత్తికడుపు క్రింద …కనిపించింది….కానీ. …నన్ను వాటేసుకోబోయిన చేతులు ఒక్కసారిగా ఆగిపోయాయి… “…నా జూనియర్ ఇంకొక పావు గంటలో వస్తాడు సంధ్యా….వాడ్ని పంపించేసిన తర్వాత నీ కుతి తీరుస్తాలే….దయచేసి నన్ను రెచ్చగొట్టకుండా వెళ్ళిపో….” అని టవల్ అందిస్తూ వేడుకున్నాడు వికాస్ ….”…మాంచి నిగ్రహం కలవాడు మా ఆయన….’ అనుకుంటూంటే ….”…అవసరమైతే అతడితో వెళ్ళాలేమో….రాత్రి ఏడు లోపు వచ్చేస్తాగా!”… అన్నాడు వికాస్…చావు కబురు చల్లగా చెప్తూ…” ….”…ఛీ.. నువ్వెప్పుడూ ఇంతే….” అంటూ కోపం గా బయటికి వచ్చాను….టవల్ చుట్టుకుని …. ….కోపంతో ఇంట్లో కట్టుకునే చీర కట్టుకోబోతూంటే ఒక చిలిపి ఆలోచన తట్టింది….వెంటనే అమలు చేశాను….”…నన్నీ చీరలో…ముఖ్యంగా ఈ బ్లౌజ్ లో చూస్తే అన్ని ప్రోగ్రాంలు వాయిదా వేసుకుంటాడు వికాస్….” అనుకున్నాను నా ముస్తాబు ముగించి…ఇంతలో డోర్ బెల్ మోగింది… “….నా జూనియర్ వచ్చాడనుకుంటా….లోపల కూర్చోపెట్టు సంధ్యా….” అని వికాస్ బాత్రూం లోంచే కేకేశాడు.. “..ఏదో విధం గా వీడ్ని తోలేయాలి….” అనుకుంటూ హాల్లోకి పరుగెత్తా తలుపు తీయడానికి….నాకేం తెలుసు…ఇదే నాజీవితం లో పెద్ద మలుపు కి కారణమౌతుందని…. ….తలుపు తీయగానే కనిపించిన మనిషి ని చూసేసరికి ఎక్కడో చూసినట్లు అనిపించింది….వెంటనే గుర్తుకి రావడంతో నాకు నోట మాట రాలేదు…సందేహం తీర్చుకోడానికి మరొక సారి పరికించి చూశాను….ఆరడుగుల విగ్రహం….నల్లటి టెరీవూల్ పాంట్ లోకి టక్ చేసిన లేత పసుపు రంగు ఫార్మల్ షర్ట్… దానికాలర్ లోంచి, చేతి కఫ్స్ దగ్గర్నించీ బయటికి తోసుకొచ్చే జుత్తు, విశాలమైన ఛాతీ….రింగుల జుట్టు….వెడల్పైన మొహం, మెరిసే నల్లటికళ్ళు, ఫ్రెంచి గడ్డం….సందేహం లేదు….వాడే… నాల్గు గంటల క్రితం కలలోనన్నదరగొట్టిన పోటుగాడు….” ఇంటికెలా వచ్చాడబ్బా…ఏం చేస్తాడో వీడు నన్ను…” అనే ఊహ మనస్సులో మెదిలేసరికి సిగ్గుతో కళ్లు వాలిపోయాయి…ఎలాగో కంట్రోల్ చేసుకుని వాడి కళ్లల్లోకి చూడబోయాను… .. అవి పూర్తిగా పైకి లేవకుండా వాడి విశాలమైన చాతీ పైన తారట్లాడాయి…అతడి షర్ట్ జేబులోంచి తొంగి చూసే టై మీద నా చూపు నిలిచింది…వికాస్ కంపెనీ లోగో కనిపించింది…ఇతగాడేనన్నమాట…వికాస్ జూనియర్ అనుకొంటూ “…హలో…..” అన్నాను…….వాడీలోకంలోలేడు…. నా పెదాల్ని, మెడని ,స్థనాల్ని, బొడ్డుని, తొడల్ని….మళ్ళీ మళ్ళీ, రెప్ప వాల్చకుండా మార్చి,మార్చి చూసేస్తున్నాడు… ఆకలిమీదున్న మగపశువు లాగ! “…అతడ్ని నోటమాట రానంతగా ఇంప్రెస్ చేశానా…” అనుకుంటూ “యస్…వాట్ కెన్ ఐ డు ఫర్ యు” అన్నాను కటువుగా…కొద్దిగా బిగ్గరగా…. వెంటనే.”…గుడ్…ఉహ్ …గుడ్మార్నింగ్ మేడం…ఐయామ్ వెంకట్…వికాస్ సర్స్ జూనియర్… హి ఈజ్ ఎక్స్పెక్టింగ్ మి… ” అని పరిచయం చేసుకొన్నాడు….”…ఐ అపాలజైజ్ ఫర్ స్టేరింగ్ ఎట్ యు మేమ్…బట్…కాంట్ హెల్ప్…. యు ఆర్ ఎ స్టన్నింగ్ బ్యూటీ (…మిమ్మల్ని పరీక్షగా చూసినందుకు క్షమించండి మేడం…కళ్ళు తిప్పుకోలేని అందం మీది…. వికాస్ సర్ ఉన్నారా!…)” అన్నాడు సిన్సియర్ గా…ఈ సర్కిల్ లోకొచ్చాక, మగాళ్ళ ఆకలి చూపుల్ని, కాంప్లిమెంట్లని ఈజీ గా తీసుకోవడం అలవాటు చేసుకున్నాను… అంచేత …”…థాంక్స్ …ప్లీజ్ కమ్ ఇన్ …” అంటూ హాల్లోకి దారితీశాను… “…కూర్చోండి…వికాస్ ఫైవ్ మినిట్స్ లో వస్తారు…మంచినీళ్ళు కావాలా…” అనడిగాను మా బెడ్రూం వైపు వెళ్ళబోతూ …సమాధానం రాకపోయేసరికి వెనక్కి తిరిగి చూశాను…వెంకట్ మళ్ళీ గుడ్లు మిటకరించి నా సన్నటి నడుంనీ, పొంకమైన పిరుదుల్నీ చూస్తున్నాడు…నాతో చూపులు కలిసేసరికి ఎఱ్ఱబడిన మొహంతో తలదించుకొని ” …నో థాంక్స్…” అని సణిగి కూర్చున్నాడు…”..మగాడికింత పిచ్చెక్కించే అందమా నాది…” అని గర్వంగా అనుకుంటూ బెడ్రూం లోకెళ్ళాను…”…వికాస్…ఎవరో వెంకట్ ట… వచ్చాడు….” అని వెనక్కి తిరిగేసరికి తయారై బాగ్ సద్దుకుంటున్న వికాస్ నా వైపు చూసి “…వావ్వ్…” అని విజిల్ వేసి నావైపు దూసుకొచ్చాడు… “…ఏయ్…సిగ్గులేకుండా ఏమిటా ఈలలు…హాల్లో ఆ అబ్బాయున్నాడు…” అన్నాను చిరుకోపంతో…. …..మాట వినిపించుకోకుండా నన్ను చుట్టేస్తున్న వికాస్ కళ్ళల్లో మరో మగపశువు కనిపించింది…నన్నమాంతం ఎత్తేసుకుని మంచంమీద పడేసి నా మీదపడ్డాడు….నా బ్లౌజ్ బటన్స్ కోసం వెతికాడు….ముందువైపు దొరకలేదు… నావీపుమీద వెతుకుతూ ఏదో లాగాడు…అంతే…మరుక్షణంలో బ్లౌజ్ వికాస్ చేతుల్లోఉంది…ఇంకెలాగూ తప్పదు కదా అని నడుం పైకెత్తాను…బ్రాసియర్ విప్పించుకుందామని….వికాస్ మర్దనాలతో నాకు తెలిసొచ్చింది….అటువంటిదేమీ నా వంటిమీద లేదని… ‘…పగలు బ్రా లేకుండా ఉండనే….’ అనుకుంటూ వికాస్ ని వాటేసుకున్నాను…నలుపుళ్ళని తప్పించుకోవడం కోసం…చీరని నడుంపైకి ఎత్తేస్తూ నాలోకి చొరబడ్డాడు ఇంతవరకూ తనలో నేచూడని కసితో…. .”…అమ్…మ్మో…’ అని మూల్గి…పెదాలు వికాస్ కి అప్పగించేశాను…తర్వాతి చప్పుడ్లైనా అణుగుతాయని….ఆగకుండా పశువులా నన్ను దున్నేస్తూనే ఉన్నాడు వికాస్….రెండు మూడు నిముషాలతర్వాత పెదాల్ని విడదీసుకున్నా….ఊపిరందక…’…ఏంటిది…హాల్లో …ఆ అబ్బాయ్ వెయిట్ చేస్తున్నాడు…పంపించేసిరా…ఆ తర్వాత నీఇష్టం…’ అని గొణిగానే రొప్పునణచుకుంటూ!…నా మాటలేవీవిననట్లే మళ్ళీనాపెదాల్నాక్రమించుకొని …మరో రెండు నిముషాలునన్నదరగొట్టి….నా..లో…కి…కొసకంటా దిగబడి…తనవీర్యాన్ని…పూ…ర్తి…గా….వదిలేసి…నన్నుకరిచిపెట్టుకొనుండిపోయాడే, మరో రెండు క్షణాల పాటు…” అన్నాను…” దాంతో నీ కక్కడ జిల తీరుండాలి…ఊఁ కానీ…” అంది వకుళ కసిగా!… “… నీ దగ్గిరైనా నిజం ఒప్పుకోవాలి వకూ!…ఎందుకో! నాకు చాలినట్లనిపించలేదు!!…రాత్రి చూసుకుందాంలే! ” అని నన్ను నేను సమాధానపర్చుకుని, ఒక చేతి వేళ్ళతో వికాస్ జుట్టు దువ్వుతూ….మరో చేత్తో అతడి వీపు నిమురుతూ… ’…ఏమిటమ్మా ఈ ఉద్రేకం….నేను నీదాన్నేగా.. ‘ అన్నాను వికాస్ చెవిలో…తను నెమ్మదిగా మోచేతులపైకి లేచి…’…ఎప్పుడు కొన్నావీ చీరని…..ముఖ్యంగా …ఆ…బ్లౌజ్ ని…బ్రహ్మాండం… ’…అన్నాడు…’…వకుళ ప్రెజంటేషన్…’ అన్నాను…’…ఓహ్…ఆవిడ కూడా కొనుక్కుందా…’అన్నాడు…’…అదేసుకుంటే చూద్దామనా…మగబుద్ధి పోనిచ్చుకోవులే…’ అన్నాను లైన్ లోకొస్తున్నాడని లోపల సంతోషించినా పైకి కోపం ప్రదర్శిస్తూ…‘…. ఈ గెటప్ లో నిన్ను చూసిన ఏమగాడైనా నిన్ను అనుభవించకుండా ఉండలేడు… ‘ అన్నాడు…పొంగిపోయాను… ఆ కామెంట్ విని. ‘…ఉహూః…’ అన్నాను గర్వంగా… ‘…వెంకట్ కి ఈ డ్రెస్ తోనే తలుపు తీశావా…’ అన్నాడు చిన్నగానవ్వుతూ.. ‘’…ఊః… నిన్ను సర్ప్రైజ్ చేద్దామని రెడీఅయితే అనుకోకుండా అతడొచ్చాడు…’’ అని గొణిగానే! …వికాస్ మాటల్తో వెన్నులో సన్నగా వణుకు బయల్దేరింది వకూ!…” అన్నాను…”…ఊఁ…చెప్పు…” అంది వకుళ… … పర్లేదులే…ఎవడు కుట్టాడో గానీ…. మంచి టైలర్… ..మెజర్మెంట్స్ పెర్ఫెక్ట్ గా తీసుకొన్నట్లుంది….నీ వంపులకి పూసినట్లు కుట్టాడు….’ అన్నాడు వికాస్… మెజర్మెంట్ రూం పేరెత్తగానే కంగారు తోసుకొచ్చింది… అక్కడ జరిగింది చెప్తే వికాస్ ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో చూద్దామనిపించినా…రిస్క్ తీసుకోవడం ఇష్టం లేక మానేశాను…‘…లే…ఆ అబ్బాయి ని పంపించి రా…’అన్నానే… మాట మారుద్దామని…’ కుదరదు…ఇతడ్ని ఆగ్రాకి దగ్గర్లోఉన్న మాప్లాంట్ కి తీసుకెళ్ళి కొన్ని ఎక్స్ ప్లైన్ చెయ్యాలి… సాయంత్రం ఏడు లోపల వచ్చేస్తాలే….’ అన్న వికాస్ కి ఏదో ఆలోచన తట్టినట్లుంది… ‘…ఏయ్…పిల్లలు పిక్నిక్ కి వెళ్ళారుగా….నువ్వూ రారాదూ…రాత్రక్కడే ఓ స్టార్ హోటల్ లో ఎంజాయ్ చేయచ్చు…’ అని కన్నుగీటాడు… ‘…వెంకట్ మనకూడా ఉంటాడా….నే రాను బాబూ…’ అంటూ సన్నగా వణికాను… వెంకట్ కళ్ళల్లో మెరిసిన పశువాంఛ గుర్తొచ్చేసరికి…. ‘… అతనికి వేరేరూమ్ ఉంటుందిగా…’ అన్నాడు వికాస్ కొంచెం ఆశ్చర్యంగా ….’…నాకు తెలుసులే….కానీ….నువ్వెళ్ళొచేయ్…’ అన్నాను… ‘…ఏమైనా అడ్వాన్స్ అయ్యాడా నిన్నీడ్రెస్ లో చూసి…’ అనడిగాడు …’…చెప్పుచ్చుకు కొట్టేదాన్ని…అటువంటి పనేమైనా చేస్తే…’ అన్నాను రోషంగా…. ‘…మరి…’ అన్నాడు ఒక క్షణమాగి… నా కళ్ళలోకి చూస్తూ…’….నాకెందుకో భయంగా ఉంది బాబూ…’ అన్నాను నా చూపులు విడదీసుకుంటూ…నా జూనియరే…పర్లేదులే…’ అని ధైర్యం చెప్పాడు వికాస్ నావీపురాస్తూ…నేనేం మాట్లాడ పోయేసరికి…’…ఓకే కదా…నేను బ్రేక్ఫాస్ట్ కి ఏముందో చూస్తా…తలో రెండు ఎగ్స్ బాయిల్ చేస్తాలే….’ అన్నాడు బట్టలేసుకుంటూ…’…నువ్వు మన నైట్ హాల్ట్ పేక్ తీసి రెడీకా…అయినా నీ రెడీ ఎంతసేపు!…చీరసద్దుకుని జాకెటెక్కించుకుంటే చాలు…లేసులు నే ముడేస్తాలే….’ అంటూ బ్లౌజ్ అందుకున్నాడు…’…నువ్వెళ్ళు…నే వస్తాలే…’ అని వికాస్ ని బయటికి తరిమి, ఓ బ్రాసియర్ అందుకుని ఓ బ్రౌన్ అండ్ బ్లాక్ రంగుల చిన్న ప్రింట్స్ ఉన్న కుర్తా, బ్రౌన్ పైజామా వేసుకుని, బ్రౌన్ చున్నీ కప్పుకుని…ఓరాత్రి గడపడానికి సామాను రెడీచేశా…”…అదే బ్లౌజ్, చీరలతో వెళ్తే కొంప ములిగిపోదూ!’అనుకుంటూ…. …నేను బయటికొచ్చేసరికి డైనింగ్ టేబుల్ మీద అన్నీరెడీ చేసి వికాస్, వెంకట్ లు నా కోసం వెయిట్ చేస్తున్నారు….వెంకట్ కళ్ళో నిరుత్సాహం…ఇందాకటి డ్రెస్ లోనే ఉంటాననుకున్నట్లున్నాడు…. వెంటనే దాన్ని దాచుకుని నాకోసం కుర్చీ వెనక్కి లాగి పక్కనే నిలబడ్డాడు మర్యాదగా నవ్వుతూ… ‘…కాకా మొదలెట్టాడు…’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ…పైకి థాంక్స్ చెప్తూ నేకూర్చుంటూంటే కుర్చీని సరిగ్గా సర్ది తన సీట్ లో కూర్చున్నాడు…వికాస్ అడిగేశాడు…’…డ్రెస్ ఎందుకు మార్చావ్…’ అని….నలిగిపోయిందన్నాను బ్రేక్ఫాస్ట్ సర్వ్ చేస్తూ… ”…ఎక్సలెంట్ మామ్..’ ‘. ..వెరీ టేస్టీ సంధ్యా …’ లాంటి పొగడ్తలతో మగాళ్ళు లాగించేశారు… మా కార్లోనే వెళ్ళిరావాలని నిర్ణయమైపోయింది…. …అన్నీ ముగించి బయల్దేరే సరికి పది…. వెంకట్ పక్కన కూర్చోబెట్టుకుని ఏదో ఆఫీస్ విషయాలు చర్చిస్తూ వికాస్ డ్రైవ్ చేస్తూంటే నేను వెనక సీట్లో నిద్దరోయాను…గంటన్నర తర్వాత….వికాస్ లేపాడు…టీతాగుదామని…ముగించి పావుగంటలో బయదేరాం…’…నే డ్రైవ్ చేస్తా… మీరు రిలాక్స్ కండని వికాస్ని నాపక్కకి పంపించి వెంకట్ డ్రైవింగ్ మొదలెట్టాడు….వికాస్ నిద్దరోయినా నేను మెలుకువగా ఉండడం గమనించి నన్ను మాటల్లోకి దించాడు… అతడి కుటుంబం కీర్తి ప్రతిష్టలు, అన్నదమ్ముల,అక్కచెల్లెళ్ళ వివరాలు,వాళ్ళ ,తన చదువులవివరాలు చెప్పడం మొదలెట్టాడు….ఎందుకివన్నీ చెప్తున్నాడా అనుకున్నా…. ‘…పొద్దున్న జరిగిన దానికి మరొక సారి నా క్షమార్పణలు మేమ్….ఏమనుకోకండి….’ అన్నప్పుడర్థమైంది…తనెంత బుద్దిమంతుడో చెప్పడానికని…. ‘…పర్లేదులే…’ అన్నాను…’…అలా కాదు మేమ్…నన్ను క్షమించానంటేనే నాకు శాంతి…’ అని పట్టుబట్టడం తో…’…ఇట్ ఈజ్ ఓకే….’ అన్నాను చిరునవ్వుతో…దాంతో పుంజుకుని వాళ్ళావిడ వివరాలు చెప్పడం మొదలెట్టాడు… పేరు సరళ…సాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీర్ట…ఆవిడ కి 26 ఏళ్ళని, తనకన్నా నాల్గేళ్ళు చిన్నదని, వాళ్ళ కొడుకు ప్రవీణ్ కి రెండేళ్ళని, అల్లరివాడని చెప్పుకొచ్చాడు…‘…అంటే ఇతడికి 30… నాకన్నా రెండేళ్ళు చిన్న అని తెలియగానే నాకు ధైర్యం వచ్చింది…ఆమాటేచెప్పాను…నన్ను ‘…అక్కా …’ అంటాడేమోఅని… హైవే మీద కారు ఒక్కసారి స్లో అయింది…వెనక కార్ల హారన్లతో పక్క లేన్ కి మారి ‘…నమ్మలేను మేమ్…మహా అయితే…సరళ కంటే రెండేళ్ళు పెద్దుంటారు…’ అన్నాడు వెనక్కి తిరిగి నావైపు చూస్తూ…’…నిన్న రాత్రి మాట్లాడానుకదా, ఆవిడేనా!…’ అన్నాను ఆ అమ్మాయి మత్తైన గొంతు గుర్తుతెచ్చుకుంటూ.’ ‘…అవును మేమ్… మీ పిల్లలేంచేస్తు న్నారు?…స్కూల్లో చేరారనుకుంటా! …ఎన్నేళ్ళవాళ్ళు? అనడిగాడు.. ‘….పదేళ్ళు’, ఎనిమిదేళ్ళు…’ అనగానే సడన్ బ్రేక్ కొట్టినంతపని చేశాడు….కార్ కుదుపు వల్ల వికాస్ కి మెలకువొచ్చింది…’…ఏమైంది వెంకట్?…’ అన్నాడు కంగారుగా…’ సారీ సర్…నో ప్రాబ్లం…మీ పిల్లలకి పదేళ్ళు’, ఎనిమిదేళ్ళు అంటే నమ్మలేకపోతున్నా…’అన్నాడు తల అడ్డంగా ఊపుతూ… .సంధ్యకెన్నేళ్ళనుకొన్నావ్…ముప్ఫైరెండు…’ అన్నాడు వికాస్….’… మేమ్ చెప్పారు…నమ్మబుద్ధి కావటంలేదు….సర్ …మేమ్…మీరు మా ఇంటికి రావాలి…మేమ్…మీరు సరళ కి సలహాలివ్వాలి… ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేయడం…డ్రెస్ సెలక్షన్…ఒకటేమిటి…మిమ్మల్ని మోడల్ గా చేసుకోమని చెప్తా….’ అంటూ పొగడ్తలు లంకించుకున్నాడు…. ఇంక ఆపలేదు…అవకాశం వచ్చినప్పుడల్లా వికాస్ ముందే నన్ను పొగిడేస్తూంటే నాకెంతో గర్వమనిపించింది… ‘…ఏమిటి సంగతి…’ అన్నట్లు వికాస్ కళ్ళెగరేశాడు ….నా మొహం లోచిరునవ్వు చూసి’…ములగ చెట్టెక్కిస్తున్నాడనుకోండి…పోన్లే అని ఊరుకుంటున్నాను…’ అన్నాను ‘…కొమ్మ విరిగితే ఒళ్ళో పడతావనేమో…’ అన్నాడు…’ ఛీ…మా తమ్ముడీడువాడు….’ అన్నాను కోపంగా….’ …చిన్నవాడనుకొని చేర దీస్తే…ముంచుతాడే…కొంప ముంచుతాడే…’ అనోపాత సినిమా పాటందుకున్నాడు… ‘…ఊరుకో…ఇతడికి భాష రాకపోవడం అదృష్టం..’ అన్నాను గోమూగా….’….మీరు బాగా పాడుతారు సర్…’ అన్నాడువెంకట్….నిజంగానే వికాస్ బానేపాడుతాడు…ఇంతలో వాళ్ళ ప్లాంట్ వచ్చింది… ..కంపినీ స్టాఫ్ కాంటీన్ లో లంచ్ తర్వాత కొంత సేపు వాళ్ళతోతిరిగి బోర్ కొట్టిన తర్వాత కంపెనీ లైబ్రరీ లో కూర్చొని మేగజీన్స్ తిరగేశా…నాకింట్రస్టింగ్ విషయాలు కనిపించడంతో చడువుతూ కూర్చున్నా…మధ్యలో ఎవరో స్నాక్స్, టీ తెచ్చి చ్చారు…టైమ్ ఇట్టే గడచిపోయింది…చూస్తే ఏడవుతూంది …వికాస్ సెల్ కి ఫోన్ చేద్దామనుకుంటూంటే…’…బోర్ కొట్టిందా…’ అంటూ తన గొంతు వినిపించింది…బయటపడేసరికి అరగంట…త్రోవలో ఓ గుడి కనిపిస్తే ఆగాము…’…మీరు నడవండి …నే టెంకాయలు తీసుకొస్తా…’అంటూ వెంకట్ ఓదుకాణం దగ్గిర ఆగాడు…మేమూ ఆగాము ఎవరివి వాళ్ళేకొనాలంటూ… ‘…నే సెలక్ట్ చేస్తా…’ అని ఒక మోకాలిమీద వంగి తన చేతికి నిండుగాఉన్న రెందు కాయలు తీసుకుని చూపుడు వేలి గోటితో మీటుతూ నావైపు చూశాడు… నేను కుడి పక్కకి తిరిగి ఉండడం తో అతని చూపు నా ఎడమ స్థనం పై పాకుతున్నట్లనిపించి నాకొళ్ళు ఝల్లుమందే!… ‘…టంగ్…టంగ్…’ అనే చప్పుడు వినిపిస్తే నీళ్ళు ఫుల్ గా ఉన్నట్లుకదా మేమ్…’ అనడిగాడు నా వైపు చూస్తూ…’… చున్నీని సర్దుకుంటూ అవునన్నట్లు తలూపి డబ్బులిస్తూంటే…’ కాయ నాణ్యం తెలిసిన కుర్రాడు…’ అన్నాడు వికాస్ నా చెవిలో…ఒళ్ళు మండి వికాస్ జబ్బని గిల్లుతూ గుళ్ళోకి దారి తీశాను…లోపలికెళ్ళింతర్వాత నేను నేర్చుకున్న స్తోత్రాలు చదివాను అలవాటుతో… వెంకట్ కూడా మొదలెట్టాడు…వికాస్ కూడా గొంతు కలిపాడు… ‘…మనో వాంఛాసిద్ధిరస్తు…’అని పూజారి దీవిస్తూంటే నాకెందుకో గుండెలు దడదడలాడాయే వకుళా!” అన్నాను…”…అన్నీ మంచి శకునములే! కోరికతీరే సూచనలే!” అంది వకుళ కొంటెగా! …”…ఛీ…సిగ్గులేనిదానా!…” అని దాన్ని గదిమి మళ్ళీ కంటిన్యూ చేశా… “…దోవలో మళ్ళీ వెంకట్ పొగడ్తలు…ఇవన్నీ ఎప్పుడు నేర్చుకున్నారంటూ…హోటల్ చేరేసరికి ఇంకో గంటన్నర… డిన్నర్ చేసి ఒకేసారి రూంలలోకి వెళ్ళిపోవచ్చని బాగ్స్ పంపించేసి రెస్ట్ రూంలలో ఫ్రెష్ అయి కూర్చున్నాం…వికాస్ డ్రింక్స్ ఆర్డర్ చేస్తూంటే నాకు సాఫ్ట్ డ్రింక్ అన్నా…’…ఇవాళే వచ్చిన గ్రేప్ జ్యూస్ ఉంది మేమ్…’ అన్నాడు సూపర్వైజర్…సరేనని అందరం అదే ఆర్డర్ చేశాం…దాంట్లో ఏముందోగానీ వకూ! కాసేపట్లో నా శరీరం తేలికైపోయినట్లుంది…జోక్స్ చెప్పుకుంటూ డిన్నర్ కానిచ్చాం…నాకెదురుగా కూర్చున్న వెంకట్ కాలి బొటనవేలు నా పిక్కలమీద నాట్యం చేయడం మొదలెట్టింది…అతడి మొహం చూశాను…మామూలు గానే,నాతో, వికాస్ తో మాట్లాడుతూనేఉన్నాడు …పోనీలే అని ఊరుకున్నాను…అతడి కాలు నా మోకాళ్ళ పైదాకా పాకడం మొదలుపెట్టింది… ఎంతవరకూ వెళ్తాడో చూద్దామని ఊరుకున్నానే! …వాడి బొటన వేలు నా ఎడమ తొడ పైకి పాకింది…వెనక్కి జరుగుదామని అనుకుంటూనే తొడలు విప్పుకున్నాను…వాడి వేలు పై పైకి పాకుతూంటే ఎంతో ఎక్జైటింగా అనిపించింది వకూ! మైకంతో కళ్ళు మూతలు పడుతూంటే …అలాగే భోంచేస్తూ…మధ్యలో డ్రింక్ సిప్ చేస్తూ కూర్చున్నానమ్మా! “…నీకు నిద్దరొస్తూన్నట్లుంది… ఇక వెళ్దామా…’ అన్న వికాస్ మాటతో తెలివొచ్చి నేను సర్దుకోబోతూంటే అతడి బొటన వేలు నా రెమ్మల్ని పాంటీ మీంచే సున్నితంగా నొక్కి క్రింది దిగిపోయింది… సన్నగావణికాను ‘..ఎంత ధైర్యం..’ అనుకుంటూ.…ఎందుకో… కోపం బదులు ముచ్చటనిపించింది….నా గ్లాస్ లో మిగిలిన డ్రింక్ ని ఖాళీ చేసి లేచాను…