సుబ్రమణ్యానికి ఆమెనెలా సముదాయించాలో అర్థం కాలేదు. “బాగానే ఉందమ్మా వరస! నేనేదో సరదాకోసం అడిగితే నువ్వు దాన్నింత సీరియస్ గా తీసుకుని ఏడుస్తావనుకోలేదు. అయినా శ్రావణీ! ఎందుకనో నాకు చిన్నప్పటినుంచీకూడా ఆడవాళ్లమీద అపరిమితమయిన జాలి. అన్నివిధాలుగానూ మగవాళ్లు ఆడవారికి అన్యాయాలు చేస్తూ వారిని అణగదొక్కేస్తున్నారనీ ….ఆడదాన్ని బానిసలా వాడుకుంటున్నారనీ అనిపిస్తుంది నాకు ఇప్పటికి కూడా. నేటి స్త్రీ అన్నివిధాలా పురుషులతో పోటీ పడుతున్నాకూడా నా మటుకు నాకు ఆడవాళ్లకి ఇంకా అన్యాయం జరుగుతుందనే భావిస్తున్నాను” శ్రావణి ఏడుపు మానేసింది. కళ్లు తుడుచుకుంటూ అతన్ని విచిత్రంగా చూడసాగింది. “అవును శ్రావణీ! ఉదాహరణకి ఇప్పుడు మన విషయమే తీసుకో! పెళ్లి కాకముందు ఎవరితోనయినా దెంగించుకున్నావా ….అదొక్కటే ప్రశ్న నిన్ను నేను అడిగింది! ఆ ఒక్క ప్రశ్నే నీలో ఎంత అలజడి రేపిందో, ఎంత భయపెట్టిందో నాకు తెలుసు. ఎందుకావిధంగా ఆడది భయపడాలన్నదే నా ఆవేదన. మొగవాడు పెళ్లికాక ముందూ ,పెళ్లయిన తర్వాత,ఇంకా చెప్పాలంటే పదిమంది పిల్లలని కన్న తర్వాతకూడా ఎన్ని చెడుతిరుగుళ్లు తిరిగినా మన సమాజం చూసీచూడనట్లు వూరుకుంటుంది కానీ, అదే ఒక ఆడది భర్త చనిపోయి, లేక భర్త పట్టించుకోక ..ఇలా ఇంకేదయినా కారణాలతో తిరిగితే మాత్రం విరుచుకుపడిపోతుంది. ఎందుకలా అన్నదే నా బాధ. కోరికలనేవి మగాళ్లకొక్కరికే కాదు…ఆడవారికి కూడ ఉంటాయి. ఇంట్లో ఇల్లాలిని పట్టించుకోకుండా తను మాత్రం తన కోరికలని తీర్చుకుంటూ పరాయి ఆడవాళ్లతో కులకాలి….తనని పట్టించుకోని మొగుడున్న పెళ్లాం మాత్రం నాలుగు గోడల మధ్యనే ఉండిపోయి కుళ్లి కుళ్లి చావాలా? అదే నా బాధ!!” ఆవేశంగా అన్నాడు సుబ్రమణ్యం. అతడి చూపులు తీక్షణంగా ఉన్నాయి. మొహం కందగడ్డలా ఎర్రగా అయింది. అతడు విడిచే ఊపిరి శ్రావణికి మొహం మీద వెచ్చగా తగుల్తూ ఉంది. “ఏమిటి..ఎందుకింత ఆవేశం మీకు?” అంది శ్రావణి అతడి మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి అతడి మొహం మీదకు యెగబాకుతూ… “ఇది ఆవేశం కాదు శ్రావణీ! సంవత్సరాల తరబడి నా హృదయంలో గూడుకట్టుకుని పోయిఉన్న ఆవేదన.” అన్నాడు సుబ్రమణ్యం. శ్రావణి నవ్వుతూ “ఇంత ఆవేశం ఆవేదనా గలవారు చక్కగా కథలు రాయకూడదూ? రచయితగా మీకూ, మీ భార్యగా నాకూ మంచి పేరుప్రతిష్టలొస్తాయికదా?” అంది. “కథలెందుకు రాయడం? …రచయితలు చెప్పదలచుకున్న నీతులు వాళ్ల రాతల్లో కనబడతాయిగాని,వ్యక్తిత్వాల్లో..చేతల్లో మాత్రం సెర్చ్ లైట్ వేసి వెతికినా కనిపించవు శ్రావణీ. నా అనుభవం లోనే నేను కొంత మంది రచయితలని చూసాను. చెప్పేదొకటీ ,చేసేదొకటీ టైప్ మనుషులు వాళ్లు..అలాంటి వాల్లంటే నాకు అసహ్యం. తప్పయినా సరే ఒప్పయినా సరే ….మంచయినా సరే చెడయినా సరే….పాపమయినా సరే పుణ్యమయినా సరే త్రికరణశుద్దిగా చెయ్యాలి . తను చెయ్యలేనివి ఇతరులని చెయ్యమనడమెందుకు” అన్నాడు సుబ్రమణ్యం. శ్రావణి చిలిపిగా అతడి ముక్కు పట్టుకుని వూపుతూ “బాగానే పట్టింది పిచ్చి అబ్బాయిగారికి!వైజాగ్ తీసుకెళ్లాల్సిందే” అంది. సుబ్రమణ్యం దృష్టిమాత్రం ఆమె మీదలేదు. ఏదో యాంత్రికంగా ఆమె శరీరమ్మీద తన చేతులని నడిపిస్తున్నాడు. “నిత్యం ఇలాంటివి ఎన్నో చూస్తూనే ఉన్నా… మరీ రెండు సంఘటనలు నా జీవితంలో మరచిపోలేకుండా ఉన్నాను శ్రావణీ! మా అమ్మ పోయిన తర్వాతనుంచీ నన్ను పెంచి ఇంతవాడిని చేసింది మా అత్తయ్య…నా మేనమామ విశ్వనాథం భార్య. వాళ్లకి పిల్లలు లేరు. అందుకే మా అమ్మ పోయిన తర్వాత నన్ను మా నాన్న గారి దగ్గరనుంచి తీసుకుపోయారు వాళ్లు. మా మామయ్య యెవత్తెనో ఉంచుకుని నెలలో ఇరవైరోజులు ఆమె దగ్గరే ఉంటుండేవాడు. మా అత్తయ్య పడే బాధనంతా చూస్తూ నేనెంత ఏడిచేవాడినో!!!! ఆమెని వోదార్చే వయస్సు నాకప్పుడు లేదు. అయినా కూడా ఆమె పసిపిల్లలా ఏడుస్తూ తన కష్టసుఖాలని నాతో చెప్పుకుని ….చూసావా సుబ్బూ! మళ్లీ ఈ వేళ మధ్యాహ్నం ధాన్యం అమ్మి అది తీసుకెళ్లి ఆ ముండకిచ్చారు మీ మామయ్య…అదేమిటండీ అని నేను అడిగితే…..” ……ఆ ఏడుపూ, ఆ రూపం ఇంకా నా కళ్ల ముందు మెదుల్తూనే ఉంది శ్రావణీ!ఒకరోజు ఏం జరిగిందో తెలుసా?” “ఏం జరిగింది?”అడిగింది శ్రావణి. “నేను అప్పుడే కాలేజి నుంచి వచ్చాను. ఆ రోజు కొంచం ముందుగా వదిలారు కాలేజి ….ఇంట్లోకి వెళ్లేసరికి మా అత్తయ్య మా పాలేరు సుబ్బయ్యతో సరసాలాడుతూ కనిపించింది. మా అత్తయ్య రొమ్ముల్ని జాకెట్ మీదనుంచే పిసుకుతూ నవ్వుతున్నాడు వాడు. మా అత్తయ్య ఏదో అంటుంది, తనుకూడా నవ్వుతూ. నన్ను చూడగానే ఇద్దరూ బిక్కచచ్చిపోయి వేరయిపోయారు. ఆ తర్వాత చాలా సేపటివరకు అత్తయ్య నా ఎదుట పడలేదు. రోజూ తనే దగ్గర కూర్చుని నాకు అన్నం వడ్డించేది..ఆ రోజు మాత్రం నాకు అన్నం పెట్టేసి వెళ్లిపోయి మరొక గదిలో కూర్చుంది. ఆ రాత్రి నేను చదువుకుంటుండగా ఆమె ఏడుస్తూ నాదగ్గరకొచ్చి అమాంతం నా కాళ్లు పట్టేసుకుంది శ్రావణీ!! భోరున ఏడుస్తూ నాయనా సుబ్బూ! నేనూ మనిషినేనయ్యా ….ఎంత దాచుకుందామన్నా దాగని కోరికలు నన్ను అనుక్షణం దహించివేస్తున్నాయి. కోరిక తీర్చడానికి అర్హతగల వాళ్లేమో నన్ను నిర్లక్ష్యపరచి మరొకామెతో కులుకుతున్నారు. తప్పు చెయ్యాలనే ఆలోచన నా మనసులో చాలా కాలం నుంచి ఉన్నాకూడా నేనెప్పుడూ బయటపడలేదు.కానీ…మన సుబ్బయ్యే నన్ను రెచ్చగొట్టి తప్పుదారి తొక్కేలా చేసాడు. నేను చేసేది తప్పు అని నాకు తెలిసి కూడా నన్ను నేను దిద్దుకోలేకపోతున్నాను. నన్ను అర్థం చేసుకుని నన్ను కాపాడు సుబ్బూ..సాయంత్రం నువ్వు చూసినదాని గురించి మీ మామయ్యతో చెప్పవాంటే నా కాపురం కూలిపోతుంది ..అంది వెక్కివెక్కి ఏడుస్తూ” “అంటే మీరేం చేసారు? మీక్కూడా ఒక ఛాన్స్ ఇస్తే..” అని శ్రావణి నవ్వబోతుండగా సుబ్రమణ్యం మధ్యలోనే.. “ఛ,ఛ! ఏం మాటలవి శ్రావణీ? తల్లి తర్వాత తల్లిలా పెంచే ఆమెతో…” “సారీ అండీ”అంది శ్రావణి. “ఓ.కె! పర్వాలేదులే..ఆమె ఏడుస్తుంటే నాకూ ఏడుపొచ్చింది. నేనూ ఏడుస్తూ ఆమెని ఏడవొద్దని చెప్పాను. ఆ సంగతి ఎవరితోనూ చెప్పనని చెప్పాను.అయినా మామయ్య తన ఇష్టంవచ్చిన వాళ్లతో తిరుగుతున్నప్పుడు నువ్వు తిరిగితే మాత్రం తప్పేంటి అత్తయ్యా? ఎందుకలా భయపడతావ్? అనడిగాను. మా అత్తయ్య విషాదంగా నవ్వి-. నువ్వింకా చిన్నపిల్లాడివి సుబ్బు. ఇవన్నీ నీకు తెలీదు అంటూ ఏడుస్తూ నా రూంలోనుంచి వెళ్లిపోయిందామె.” “పా-పం” అంది శ్రావణి జాలిగా. “చివరికి ఆమె సంగతేమయ్యిందో తెలుసా శ్రావణీ?” “ఏమయ్యింది?” “ఆమెకూ సుబ్బయ్యకూ ఉన్న సంబంధం గురించి మామయ్యకి తెలిసిపోయింది. ఆమెని చచ్చేలాకొట్టి ఇంట్లోనుంచి బయటకి గెంటేసాడు మా మామయ్య. ఇరుగూ పొరుగూ అందరూ మా ఇంటి చుట్టూ మూగారేకానీ ఒక్కరు కూడా ఆ దారుణాన్ని ఆపలేకపోయారు. వయసు చాలక పోయినా నేనే ఎదురుతిరిగాను మామయ్యకి. “బంగారంలాంటి భార్యని ఇంట్లో ఉంచుకుని అడ్డమయిన లంజల చుట్టూ నువ్వు తిరిగితే తప్పులేదుగానీ నీ భార్య మరొకడితో తిరిగితే తప్పొచ్చిందా? అనడిగాను” ” అయ్య… బా…బోయ్!!..” అంది శ్రావణి. ” అప్పటికి నేను బి.ఏ. పాసయి ఉద్యోగప్రయత్నాల్లో ఉన్నానులే! అందుకే మామయ్యను ఎదిరించే ధైర్యం వచ్చిందనుకుంటాను”. ” అంటే మీ మామయ్య ఏం చేసారు? ” ” ఏంచేస్తాడు? ఆమెతోబాటే నన్ను కూడా చావగొట్టి ఇంట్లోనుంచి బయటకి పొమ్మన్నాడు. అత్తయ్య నన్ను మందలిస్తూ మామయ్యని బ్రతిమిలాడింది. అతను ఇద్దరినీ బయటకి గెంటేసి తలుపులేసుకున్నాడు. అత్తయ్యని నేను ఓదారుస్తూ ..మా నాన్న గారింటికి వెళ్దామని ప్రయాణం కట్టించాను. ఆమె ఏంచేసిందో తెలుసా శ్రావణీ?” సుబ్రమణ్యం దాదాపు ఏడుస్తూ అన్నాడు. “అబ్బ వద్దు లెండి , పడుకుందాం, మిగతాది రేపు చెబుదురుగాని లెండి” అంది శ్రావణి అతని ఏడుపు చూడలేక. “చెప్పడానికి ఇంకేమీ లేదు శ్రావణీ! ఆమెని తీసుకుని మా నాన్న గారి ఊరికి వస్తూండగా దారిలో లాంచీలోనుంచి దూకి నడి గోదాట్లో పడి చచ్చిపోయింది మా అత్తయ్య”. అంటూ ఏడ్చేసాడు సుబ్రమణ్యం. “ఇక రెండో సంఘటన గురించి కూడా చెప్తాను విను” అన్నాడు సుబ్రమణ్యం. “వద్దులేబ్బా! ప్లీజ్ పడుకోండి.” అంది శ్రావణి. “ఎలాగూ ఇద్దరికీ మూడ్ పోయింది. రోజూ నేను నీకు చెప్పి బోర్ కొట్టించి , రోజూ మూడ్ చెడగొట్టేకంటే అది కూడా చెప్పేస్తే మంచిది, చెప్పేస్తాను” అన్నాడు. మౌనంగా తలూపింది శ్రావణి….వినడం ఇష్టం లేకపోయినా ..భర్త నొచ్చుకుంటాడేమో అని. సుబ్రమణ్యం పెళ్లికాకముందు పరంధామయ్య అనే ఆయన ఇంట్లో ఒక గది అద్దెకి తీసుకుని ఉంటుండేవాడు. ఒక రోజు రాత్రి ఎనిమిది గంటలప్పుడు భోజనం చేసి తన గదికి చేరుకునేసరికి ఇంట్లో హోరాహోరీగా సాగుతోంది యుధ్దం. పరంధామయ్యగారు భార్యని పట్టుకుని చచ్చేలా కొడుతూ అరుస్తున్నాడు. “లంజా! చీకటి పడ్డ తర్వాత ఒంటరిగా వాకిట్లో నిలబడొద్దని ఎన్ని సార్లు చెప్పాను నీకు? సంసారం చేసుకునే ఆడవాళ్లు అలా నిలబడరు. బజారు ముండలు నిలబడతారు ..నీ అమ్మా…..” “మీరొస్తున్నారేమో చూద్దామని అప్పుడే అలా వచ్చానండీ వాకిట్లోకి. ఇప్పటివరకు పిల్లలకి అన్నాలు పెడుతూ ఇంట్లోనే ఉన్నాను ..కొట్టొద్దండీ …అంటూ ప్రాధేయపడుతూ ఏడుస్తుంది. “చంపేస్తాను ..నీ అమ్మా ..జాగ్రత్త!!!” అంటూ స్నానానికి వెళ్లాడు పరంధామయ్య. ఇదంతా వింటూ ఉన్న సుబ్రమణ్యానికి కడుపు చెరువయిపోయింది .తన అత్తయ్య గుర్తుకొచ్చింది. పరంధామయ్యని నాలుగు దులుపుదామనుకున్నాడు .నేనెవరిని…నాకెందుకులే అని కోపాన్ని మనసులో అణచుకున్నాడు. అలా రెండు మూడు సార్లు జరిగాయి ఆ ఇంట్లో ఇంచుమించు అదేరకమయిన సంఘటనలు. ఒకసారి సుబ్రమణ్యం కాఫీ తాగడానికి హోటెల్ కి వెళ్తే అక్కడ ఒంటరిగా ఇడ్లీ సాంబార్ తింటూ కనిపించాడు పరంధామయ్య. సుబ్రమణ్యాన్ని చూసి నవ్వుతూ పలకరించాడు. “రావయ్యా ..రా..కూర్చో..ఏంటీ విశేషాలు?” “విశేషాలకేమొచ్చిందిగానీ …..మీరేమయినా ఫీల్ అయినాసరే, నేను మీతో ఒక విషయం చెప్పాలనుకుంటున్నాను” అన్నాడు సుబ్రమణ్యం కొంచం భయపడుతూనే. “ఏమిటది?” “రాత్రి మీరు ప్రవర్తించిన తీరు భలే అన్యాయంగా ఉంది సార్!!” అన్నాడు. ఆ గత రాత్రి కూడా వాళ్లింట్లో సేమ్ సీన్ జరిగింది. ఎప్పటిలాగే పెళ్లాన్ని పరంధామయ్య తిడుతూ..కొట్టడం…. “నా ప్రవర్తన అన్యాయంగా ఉందా? ఏం? ఏం జరిగిందట?” అనడిగాడు పరంధామయ్య విసుగ్గా,..కోపంగా.. “ఎంత భార్య అయినా ఆమె కూడ ఒక మనిషే సార్ ..ఆమెకి కూడా మానాభిమానాలూ……” “కట్టిపెట్టవయ్యా నీ బోడి కబుర్లు! సినిమా డైలాగులు నాదగ్గర చడువుతావేంటీ ?” అన్నాడు పరంధామయ్య మధ్యలోనే.” మరీ అంత తేలిగ్గా తీసిపారెయ్యకండి సార్ నన్ను…పెళ్లి కాకపోయినా నేనేమీ అస్ఖలిత బ్రహ్మచారిని కాను.నాకూ కొద్దో గొప్పో ఆడవారితో పరిచయం ఉంది. ఏ మనిషి ఎటువంటిదో తెలుసుకునే సూక్ష్మబుద్ది ఉంది. ముగ్గురు పిల్లలు పుట్టింతర్వాత కూడా మీరు మీ భార్యని అర్థం చేసుకోకుండా బంగారంలాంటామెను ప్రతి చిన్న విషయానికి అనుమానిస్తూ గొడ్డుని కొడుతున్నట్లు కొట్టడం ఏం బాగా లేదు సార్!!. ఈ రోజుల్లో కూడా…” పరంధామయ్య అదోలా నవ్వుతూ ప్లేట్లో చెయ్యి కడుక్కుని లేచి నిలబడ్డాడు. ” నీ లెక్షర్ అయిందా ? ఇంకా ఉందా? ” అనడిగాడు. సుబ్రమణ్యం తెల్లబోయాడు. “నువ్వు చెప్పదలచుకున్నదేదో నువ్వు చెప్పావు.ఇప్పుడు నేను చెప్తున్నాను విను. జాగ్రత్తగా విను!!! ఈరోజుల్లోనే కాదు ఏ రోజుల్లోనయినా సరే….సుబ్రమణ్యం..ఆడదాన్ని అలాగే ఉంచాలి అడకత్తెరలో పోక చెక్కలా…పేనుకి పెత్తనం ఇస్తే తలంతా గొరిగి వదిలిపెడుతుంది.తేలుకి పెత్తనం ఇస్తే వొళ్లంతా తెగకుట్టి వదిలిపెడుతుంది…కానీ ఆడదానికి పెత్తనం ఇచ్చావంటే మాత్రం నిన్ను నిలువెల్లా హరించుకు తినేస్తుంది,ఆడదానికి అతి చనువు ఇవ్వకూడదు. జాగ్రత్త ! వస్తా!!” అంటూ చక చకా నడచి వెళ్లిపోయాడు పరంధామయ్య. “ఛ ఛ ఎప్పుడో బీ.సీ. కాలం నాడు పుట్టాల్సిన వెధవ ఇప్పుడు పుట్టాడు వీడితో మాట్లాడడం నాదే బుధ్దితక్కువ” అనుకుంటూ పళ్లు పటపటలాడించాడు. అభ్యుదయ భావాలు కలిగిన సుబ్రమణ్యం. కొన్ని రోజుల తర్వాత భర్త అనుమానంతో పెట్టే బాధలు భరించలేక ఒకరోజు వురేసుకుని చనిపోయింది పరంధామయ్య భార్య. “ఈ రెండు సంఘటనలు గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా భలే బాధగా ఉంటుంది శ్రావణీ!!” అన్నాడు సుబ్రమణ్యం. అంతా చెప్పి…
” ఒళ్లు తూలుతుందేమిటి? ” అడిగింది శ్రావణి నిషాలో నవ్వుతూ. ” తూలుతుంది! ఇది వైనూ ,బీరు కాదుకదా! బ్రాందీ అమ్మాయ్ !!!…చాలా? ..ఇంకొంచం పోయనా”? అడిగాడు సుబ్రమణ్యం. “కాసేపాగిన తర్వాత ఇంకో రౌండ్ వేద్దాం లెండి. ముందు మీరు ఈ రౌండ్ ని నా ట్రయాంగిల్ లో పెట్టి కొట్టండి” అంది శ్రావణి వంకరగా నవ్వుతూ అతని మొడ్డని వేళ్లతో దువ్వుతూ. సుబ్రమణ్యంలో కూడా బ్రాందీ ప్రభావం చూపుతూ ఉంది. అయితే సుబ్రమణ్యం కంటే కూడ శ్రావణి కే ఎక్కువ కోరికగా ఉంది. “పడుకో” అన్నాడు తూలుతూ లేచి నిలబడి…తాగుతూనే ముద్దులు, పిసుకుళ్లు, కెలుకుళ్లు చేసుకున్నందువల్ల ఇక ప్రిలిమినరీస్ అవసరం లేకుండా డైరెక్ట్ గా రంగం లోకి దిగుదామని. అప్పటివరకు వాళ్లు కూర్చుని ఉన్న సోఫా కమ్ బెడ్ మీదనే నడుం వాల్చింది శ్రావణి..మంచం దగ్గరకు వెళ్లే వరకు కూడ ఆగలేక.. తొడలు విడదీసి కాళ్లు పైకెత్తింది నవ్వుతూ…లావాటి ఆమె తొడలనీ రెండు పిర్రలమధ్య పచ్చగా కనిపిస్తున్న ఆమె చీలిక నిగారింపునీ,బాగా పొంగిన పూరీల్లాగ ఉన్న ఆమె పూకునీ కసిగా చూస్తూ అర్జెంటుగా అక్కడ నాలుక పెట్టెయ్యాలనే కోరికతో తన తలని ఆమె తొడల మధ్యకి చేర్చబోయాడు. తర్వాత రౌండ్ కి నాకొచ్చుగానీ అర్జెంటుగా మీ గునపాన్ని దించెయ్యండి బాబూ!!! బాగా ఆకలిగా ఉంది నా బుజ్జిదానికి…సుబ్రమణ్యం తన నాకుడు ఆలోచనని విరమించుకుని ఆమె మీదకి వొంగాడు. అతని మొడ్డని పట్టుకుని తన పూకు నిలువుపెదాల వెంబడి పైకీ కిందకీ రాసుకుంటూ ,తన గొల్లికి కొంచం వొత్తిడి కలిగించుకుంటూ తన పూకు చీలికలో ఒక పాయింట్ దగ్గర వుంచుకుని నడుం ఎగరేసింది శ్రావణి. సుబ్రమణ్యం మొడ్డ సగం వరకు దిగబడింది ఆమె పూకులో. తను ఇంకొంచం నడుం కిందకి దించాడు. ఇప్పుడు పూర్తిగా వెళ్లిపోయింది అతని మొడ్డ ఆమె పూకులోకి.. ” ఆ రోజు….నిమ్మీ కూడా ఇక్కడే ఈ పొజిషన్ లోనే పడుకుంది కదూ? అన్నాడు సుబ్రమణ్యం నవ్వి. శ్రావణికి గతం కళ్లముందు మెదలసాగింది…………… నిమ్మి పూర్తి పేరు నిర్మల .శ్రావణికి బెస్ట్ ఫ్రెండ్. మనిషి పెద్ద అందగత్తె కాకపోయినా చాలా చలాకీగా ,హుషారుగా ఉంటుంది ఎప్పుడూ..ఎదుటి మగాడిని రెచ్చగొట్టేలా… పైగా ఆమెలో స్పెషల్ ఆమె పిర్రలు …మరీ పెద్దవికాకుండా మనిషికి తగినట్లుగానే ఉన్నా గుండ్రంగా ..ఎత్తుగా ఉంటాయి . ఆమెని తొలిసారిగా చూసినప్పుడే సుబ్రమణ్యానికి ఆమెని దెంగాలనే కోరిక కలిగింది. భార్యతో ఓపెన్ గా , ప్లెయిన్ గా మాట్లాడే స్వభావం కాబట్టి ఆ సంగతి శ్రావణితో చెప్పేసాడు నవ్వుతూ.. “అడిగితే ఏమయినా అనుకుంటుందేమో?” అంది శ్ర్రావణి. “ఏమీ అనుకోదు! వాళ్లాయన రాజేష్ రోజూ సెక్స్ బుక్స్ కానీ బ్లూ ఫిలిమ్ సీడీస్ కానీ తీసుకెళ్తుంటాడు ఇంటికి. నేను చాలా సార్లు చూసాను. కావాలంటే పార్టీలు మార్చుకుందామని చెప్పు.” “పార్టీ మార్చుకోవడం అంటే?” “వాళ్లాయన నిన్నూ…మీ ఫ్రెండ్ ని నేనూ దెంగుతామన్నమాట! సరదాగా ఉంటుంది”. “నిజంగా అడగమంటారా?” “నిజంగానే! ఈ వయస్సులో తీర్చుకోకపోతే ఇంకెప్పుడు తీర్చుకుంటాం సరదాలూ, కోరికలూ?” అన్నాడు సుబ్రమణ్యం. ఆ తర్వాత ఈ విషయం గురించి నిమ్మీతో ఛలోక్తిగా అంది శ్రావణి. “మాకేమీ అభ్యంతరాలు లేవు డియర్, మా ఆయన కూడా నా టైపే హుషారుగా ఉంటూ ..సరదాలు తీర్చుకోవాలనే రకం. రాత్రికి మా ఇంటికి రండి , అక్కడే వేసుకుందాం షో” అంది నిమ్మి. ఆ రాత్రి శ్రావణి,సుబ్రమణ్యం కలిసి నిమ్మీ వాళ్లింటికి వెళ్లారు. రాత్రంతా ఎవరూ ఎవరినీ నిద్రపోనివ్వలేదు. రాజేష్ శ్రావణినీ, సుబ్రమణ్యం నిమ్మీ ని మార్చి, మార్చి, ఉమ్మడిగానూ దెంగి ఒక ఒప్పందం కుదుర్చుకున్నారు.. ముందు ముందు కూడా ఇలా అప్పుడప్పుడూ కలుసుకోవాలని…
“ఆ రోజు మీరు ముందువయిపునా, రాజేష్ వెనకవైపునా పెట్టి నన్ను దెంగుతుంటే ….అమ్మా–ఎంత ఆనందం గా ఉండిందనుకున్నారు?” అంది శ్రావణి రాజేష్ మొడ్డని గుర్తు తెచ్చుకుని కసిగా ఎదురూపుతూ.. “ఎంత ఆనందంగా ఉండింది?” “ఇంకొక మొడ్డ కూడా ఉంటే బావుణ్ననిపించింది” అంది మత్తుగా నవ్వుతూ. “ఇంకొకటా? ఏంచేసుకుంటావు? రెండు బొక్కల్లో మేమిద్దరం పెట్టేసాం కదా?” “నోట్లో ఉంచుకునేందుకు!” ఆ మాటతో సుబ్రమణ్యానికి కసెక్కి పోయింది. తాగిన మత్తులో పచ్చి బూతులు వాగుతూ ..ఆమెని దెంగుతూ,,,, “మన పక్క పోర్షన్లోని వేణుగోపాల్ ని వలలో వేసుకున్నానన్నావ్ కదా? అది కుదిరితే నేను వాడి పెళ్లాన్ని దెంగుతాను, వాడు నిన్ను దెంగుతాడు. ఆ తర్వాత మన రెండు పార్టీలు కలిసి మన పాత పార్టీ అయిన నిమ్మీ రాజేష్ లని కలుద్దాం . అప్పుడు అందరం ఏకమయిపోయి……” శ్రావణి మూడు మొడ్డలని ఒకే సారి….ఆ వూహకే ఆమెకి ఇంకా కసి పెరిగి పోయి… “అబ్బా…కొట్టండి ..ఇంకా గట్టిగా” అంటూ అరవసాగింది. సుబ్రమణ్యం తన శక్తినంతా పోగేసుకుని వేగంగా దెంగసాగాడు. శ్రావణికి రాజేష్ పెద్ద మొడ్డ గుర్తుకు రాసాగింది. తన మొగుడికి కూడా రాజేష్ కి ఉన్నంత మొడ్డ ఉంటేనా ???? రాజేష్ తో దెంగించుకోక ముందు శ్రావణి చూసింది ఒక్క సుబ్రమణ్యం మొడ్డే కాబట్టి అదే గొప్పగా అనిపించేది. రాజేష్ మొడ్డ రుచి మరిగాక ..మొగుడు దెంగుతున్నప్పుడు ప్రతిసారీ కాకపోయినా అప్పుడప్పుడయినా తనకి మూడ్ బాగ ఉన్న రోజు రాజేష్ మొడ్డ గుర్తుకొస్తుంది. ఈ రోజు కూడ కొంచం మూడ్ ఎక్కువగా ఉన్న మూలానేమో ఇంకా ఇంకా కావాలనిపిస్తూంది. తన పూకులో ఇంకా ఏదో ఖాళీ ఉన్నట్లనిపిస్తూంది. ఈ మధ్య తన పూకు సాగిపోయిందో లేక సుబ్రమణ్యం మడ్డ చిక్కిపోయిందో అర్థం కావడం లేదు శ్రావణికి. అసహనంగా తన పిర్రలని పైకి లేపి ఎదురూపసాగింది. అయినా చాలడం లేదు. నీ మొడ్డ నాకు చాలడం లేదని చెప్తే తనేమనుకుంటాడో?…. “ఇంకొంచం గట్టిగా కొట్టండీ…అబ్బా…అలాగే “ఇంకొంచం గట్టిగా కొట్టండీ…అబ్బా…అలాగే ..ష్ స్స్ స్స్..ఇంకా…ఇంకా…ఓహ్హ్” అంటూ తనూ ఎదురుకొడుతూ అరవసాగింది శ్రావణి. “ఇంకా గట్టిగానా?” ఆయాసంలో కూడా నవ్వుతూ అడిగాడు సుబ్రమణ్యం. “అవును..ఇంకా….మీ మొడ్డతో పాటుగా ఒకటి రెండు వేళ్లు కూడా వెళ్తాయేమో ట్రై చెయ్యండి అంది శ్రావణి సిగ్గువిడిచి మరీ…ఆమెలో ఉన్న గుల …రాజేష్ మొడ్డని తలచుకుంటే వచ్చిన గుల ఆమెని అలా అడిగించింది.