…కవితెప్పుడొచ్చిందీ?… ఒచ్చింది తిన్నగా ఇంట్లోకెళ్లకుండా చెట్లగుబుర్లో న క్క డ మేమిటీ??… ఎందుకూ???… లాంటి ప్రశ్నలు పుట్టుకొస్తున్నాయా పాఠకుల బుఱ్ఱల్లో?!… ఇదిగో చదవండి… నెమ్మది నెమ్మదిగా బైటికొస్తాయ్ సమాధానాలు…
“…ఇంచుమించో గంటన్నరట్టింది… తనావిడ సంజాయషీ వినిపించుకోకుండా విసురుగా ఒచ్చేసినప్పట్నుండీ హోరు హోరున విలపించేస్తున్న ప్రియా మేడం ని శాంత పర్చడానికీ, ఆ పైన మెత్తటి మాటల్తో ఆవిడ్ని బుజ్జగించి , పొద్దున్న తనకళ్ల బడ్డ …తన మొగుడితో. ఆవిడ రంకు … తాలూకు వివరాలు రాబట్టడానికీ “… అనుకుంటూ స్కూల్ వెనకే ఉన్న ప్రియా మేడంఇంట్లోంచి బైటపడి , ఇంటివైపు బైల్దేరింది కవిత, ఈ రోజు ఉదయం తన మొబైల్ సన్నగా మ్రోగడం తో పక్కమీంచి లేవబోతూన్న తనని ఆనవాయతీగా మొగుడు వెనక్కి లాగేసుకుంటూనే వెలకిలా తిప్పేసి , మీ దె క్కి పోయి ఏ మాత్రమూ వార్నింగు లేకుండా క సు క్కున దిగేయడంతో మొదలై చకచకా జరిగిపోయిన విషయాల్ని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ…
…మొగాడి చెయ్యి మీదడగానే చెమ్మబారిపోతున్నట్లున్నాను…ఛీ!… అనుకున్నా , ఆ మొరటు చొరబాటు వల్ల తనకేమీ ఇబ్బంది కలగకపోగా , ఆ తరవాత పడిన మూడో పోటుకే భావప్రాప్తి ఐ పో వ డం గుర్తొచ్చి… ఇంత కామం పెరిగిపోతూందేంటి నాకూ!…అదుపు చేసుకోవాలి… అనుకుంటూంటే, మొబైల్ మోగి మోగి ఆగిపోయింది…
…ఆగిపోయింది పూర్తిగానైనా ఆగిపోయిందా!… అంటే మరో పది సెకన్ల తరవాత మళ్ళీ లంకించుకుంది… …ఈలోగా మరో పదిపోట్లడిపోయాయ్… … దాంతో బలమంతా ఉపయోగించి , మొగుడ్ని పక్కకి గెంటుతూ పక్కమీంచి దిగిపోయి … మొబైలందుకుని … మనూ పేరు కనిపించడంతో తొడలమీంచి కాలవలు కట్టేస్తూన్న తన కామాన్ని చీరతో ఒత్తుకుంటూ ఓ రెండు లిప్తలు ఊపిరి తిప్పుకుని , మరీ ఆన్సర్ చేసింది తను…
… అప్పటికీ , … సో సారీ యే కవితా!…మళ్ళీ డిస్టర్బ్ చేశానా?! అంటూ ఈర్ష్య తొణికిసలాడే మాలతీ మనోరమ క్షమార్పణ వినిపించేసరికి, ఒళ్ళు మండిపోతూన్నా ఎలాగో కంట్రోల్ చేసుకుని … బాత్రూంలో ఉన్నానే!… అంచేత లేటైంది… అంటూ సమాధానం చెప్పి… …ఏమ్మా విశేషం?!… ఇంత కాలం తరవాత , ఈ టైంలో గుర్తొచ్చానూ!… అని దెప్పింది… అప్పటికే డిజిటల్ క్లాక్ ఏ డు … చూపించడం గమనించి వంటింటి వైపు నడుస్తూ…
… విశేషమే!… ముందుగా నీ తో చెబ్దామనీ!… అంటూ ఆగిపోయిందది… … నాకన్నా ముందీ ముండ కి నా మొగుడి విత్తనం నాటుకున్నట్లుంది… అనుకుంటూ ఉడికిపోయినా , …నా మొగుడి వీర్యమా మరొకటా!?… అని గర్వంగా అనుకుంటూ , … ఏంటదీ!?… అంటూ సాగతీసింది తను , దాన్నోటే విందామని… …నీ కన్నా ముందు గానే ఫ లం నాకు దక్కుతుంది… అంటూ కించిత్ గర్వం తో అదన్న మాట వినేసరికి , …ఛీ!…ఈ దిక్కుమాలిన కాపర్ టీ ని తీయిం చేసు కోవాలి!… అనిపించినా … కంగ్రాట్స్…చెప్పేసింది… , …ప్రకాష్ బావ కింద ఓ పది సార్లైనా నలగ కుండానే!… అన్న విషయం గుర్తు తెచ్చుకుంది తను , ఆ ఆలోచనతోనే రెమ్మల్లో మళ్ళీ ఊరిపోయిన తడిని చీరకొత్తేసుకుంటూ… …ఇంతలో … థాంక్సే!… …ఇదో మా ఆయన మాట్లాడ్తారట!… అంటూ తన మొగుడికిచ్చేసిందది ఫోను… … ఏం వినాల్సొస్తుందోరా దేవుడా!…అని మనస్సులో అనుకుంటూనే …నమస్కారం బాబయ్యగారూ!… అనేసింది , ఆయన …హలో!… కి సమాధానంగా!… …మీ ఇంటికొచ్చిన ఘడియ మంచిదమ్మా!… ఆ తరవాతే శుభవార్త తెలుస్త!… … మీ ఫ్రెండు సూడిదలకి నువ్ తప్పక రావాలి!… అంటూన్న ఆయన ఆహ్వానం విని ఖంగుతినిపోయి , ఊఁ…మనూకివ్వండోసారి అంది తను … ఇదేంటే?…అని అడుగుదామనుకుంటూ… కానీ …మళ్ళీ మాట్లాడుతానే!… అంటూ కట్ చేసిందది…
… నాతోనే డైరెక్టుగా చెప్పలేదే!… అలాంటిది సిగ్గులేకుండా వాళ్ళాయనకి చెప్పేసుకుందా ఇదీ?… ఐనా సంతోషంగా ఉన్నాడా ఆయనా?!… ఎలా సాధ్యం?… మధ్యాహ్నం కనుక్కోవాలి… అనుకుంటూ బాత్రూంలో దూరింది…మరో గంటలో పన్లన్నీ తెముల్చుకుని ప్రియా మేడం దగ్గరకెళ్ళాలి … టెస్టుకోసం తొమ్మిదిలోపే ఒచ్చేయమంది గైనకాలజిస్టు… అనుకుంటూ… …ఎంత తొందర పడ్డా ఎనిమిదైపోయింది తను ఇంట్లోంచి బైటపడేటప్పటికి… ప్లాన్ చేసినట్లుగానే గుట్టుచప్పుడు కాకుండా జరిగిపోయింది టెస్టు… మగపిల్లాడని డాక్టరు కన్ఫర్మ్ చెయ్యడంతో సంతోషం తో పొంగిపోతూన్న ప్రియా మేడం ని ఇంట్లో దింపి , … స్కూల్ ని నే చూసుకుంటా!… ఇవాల్టికి రెస్టుగా ఉండండంటూ చెప్పి, తను బైల్దేరుతూంటే బ్రేక్ఫాస్ట్ చేసెళ్లమని పోరెట్టిందావిడ… టైం ఐపోతూందంటూ బైల్దేరిపోయింది తను…
…స్కూల్లో అడుగెట్టిప్పట్నుండీ , స్టూడెంట్స్ చేత ప్రేయర్ చేయించడం , క్లాసుల్లోకి తోలడం , సబ్స్టిట్యూట్ టీచర్స్ ని ఎరేంజ్ చెయ్యడం , పేరెంట్స్ తో మాట్లాడడం వంటి పనుల్లో తల మునకలుగా ఉండిపోడంతో పదకొండైయ్యేదాకా తీరుబడి కాలా!… అప్పుడు తెలిసింది ఆకలి… …ఏమైనా తెప్పించుకుందామని ఆయమ్మని కేకేస్తే … ప్రియమ్మ టిఫెన్ పంపించిందమ్మా!…మీ టేబుల్ మీదెట్టినా!… అంది, ప్రిన్సిపాల్ ఇంట్లోనూ, స్కూల్లోనూ పనిచేసే ఆ ఆయమ్మ… …నామీద ఎంత అభిమానం!…అని పొంగిపోతూ తిందామని కూర్చునేసరికి , …మేడం కి మగపిల్లాడటగా! కంగ్రాట్స్ చెప్పాలి …అని కాస్త ఈర్ష్యగా అంటూ నా పక్కన జేరింది షమీమా… …షమీమా మా గేమ్స్ టీచర్ షకీల్ భార్యా , డ్రాయింగ్ కమ్ క్రాఫ్ట్ టీచర్ కూడానూ!… అందమైన ముఖం ,పచ్చటి రంగూ… ముగ్గురాడపిల్లల తల్లైనా , మంచి ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేస్తూంది… నాకన్నా ఓ సంవత్సరం ముందే జేరింది స్కూల్లో!… ఆవిడ పిల్లలు ముగ్గురూ మా స్కూల్లోనే చదువుతున్నారు …ఇదీ ఆవిడ బాగ్రౌండు…
…నీకెవరు చెప్పారూ?… అంది తను స్టన్ ఐపోయి… …ఆయమ్మ!…అనే సమాధానం తో పాటు …మీ దయేటగా!…అంటూ ఓ టొంపు మాట!… … ఆనందం పట్టలేకపోయిందన్నమాట మేడం!…టెస్ట్ విషయం ఎవరికీ చెప్పద్దనీ , కేసులైపోతాయనీ చెప్పాలావిడకి!… అని మనస్సులో అనుకుంటూ , …ఇందులో నా దయేముందీ?… తెలిసిన డాక్టర్ దగ్గరకి తీసికెళ్ళానంతే!… అనేసి , …ఈ మాటెవ్వరిదగ్గరా అనకు సుమా!… గొడవలైపోతాయి…అంటూ వార్న్ చేశాను… …సరేలేండి మేడం!… అంటూ నా వార్నింగ్ ని ఓ పక్కకి తోసేసి , …మీ దయ లేకపోడమేంటి మేడం.. ఉండబట్టేగా మేడం కోరిక ఫలిస్తా!… ఉండబట్టేగా సవితికోసం మీరింత కష్టపడిపోతున్నారూ!…ఆవిడా మిమ్మల్ని బాగానే చూసుకుంటూందనుకోండీ!…అంటూ మరో నాలుగు బాణాల్ని విదిలిందావిడ … …అదేంటి షమీమా!…మేడం గురించి అట్లా అంటావ్?… అన్నాను , ఆ మాటకి ఖంగుతిని… …అం…టే… మీకు తెలీకుండానే జ రు గు తూందా ఇదీ!… అంది తను… …ఏ దీ!?… అన్నాను సీరియస్ గా… …ఓహ్!…నిజంగానే తెలీదన్నమాట!… ఇప్పుడు కుమార్ భయ్యా మేడం ఇంట్లోనే ఉన్నారు , వెనకున్న బెడ్రూంలో!!…అంటూ మతలబుగా కన్ను గీటింది… …నోట మాట రాక నే అలా చూస్తూ ఉండిపోతే , …నమ్మకం లేకపోతే చూసి రండి!… అంటూ ఛాలెంజ్ చేసింది … …తెరిచిన టిఫెన్ డబ్బా అలాగే ఒదిలేసి బైల్దేరుతూంటే , …ఇంకా మీకెన్నో విషయాలు చెప్పాలి… అంటూ తన గుండెల్లోమంటనింకాస్త ఎగదోసింది షమీమా… …ఓ రెండు వారం క్రితం గవర్నమెంట్ కి పంపించడానికి స్కూల్ స్టాఫ్ రికార్డ్స్ సిధ్ధం చేస్తూన్నపుడు ప్రియా మేడం పూర్తిపేరు ’ రమణీ ప్రియ ’ అని తెలిసినప్పుడే అనుమానం రాజుకున్నా , …తన మీద కాస్త రంగుంది తప్ప , బక్కగా , సంసారపక్షంగానే ఉందీవిడ… కుమార్ కంటికానుతుందా?…ఒకవేళ ఆనినా తన మొగుడి ధాటీని ఈవిడ తట్టుకోగల్దా!… అనిపించి లిస్టు లోంచి ఈవిడ పేరు కొట్టేసింది… …ఎంత బుధ్ధిలేని పని చేశానూ!… అనుకుంటూ , మనస్సులో కట్టలు తెంచుకుంటూన్న కోపానికి అడ్దుకట్టలేస్తూ బైల్దేరింది తను….
…విసవిసా నడుస్తూ స్కూల్ వెనకే ఉన్న ప్రియా మేడం ఇంటికి బైల్దేరింది తను , ఎక్కడైనా కుమార్ బైక్ కనిపిస్తుందేమో నని చూస్తూ… …ప్రియా మేడం ఇంటి దగ్గరకొచ్చేస్తూన్నా ఎక్కడా కనిపించలేదది… ఆవిడ ఇంటి ముందాగి చుట్టూ చూసినా కనిపించక పోవడంతో , అనవసరంగా అనుమానిస్తున్నానా!… అనిపించినా కాంపౌండ్ లోనే పెట్టాడేమో అనిపించి ,భడాల్న గేటు తీయబోయినా, షమీమా చెప్పింది గుర్తుకొచ్చి, చప్పుడు కాకుండా గేటు తీసి చూసింది…అక్కడాలేదూ!… …చాటు మాటు సరసానికొచ్చిన వాడు అంత అజాగ్రత్తగా ఉంటాడా!… అనుకుని , పిల్లిలా ఇంటి చుట్టూ తిరిగి వెనకున్న బెడ్రూం కిటికీ దగ్గరకొచ్చింది… లోపల్నుంచి బాగా దగ్గరైపోయున్న ఓ జంట కువకువలు సన్నగా వినిపిస్తున్నాయ్ కానీ , గుర్తుతెలియలేదు… …కిటికీ కిందున్న పేము పడక్కుర్చీలో పవళించినట్లున్నారు!…అనుకుంటూ ఇంకాస్త దగ్గరకి జరిగి , చెవులు రిక్కించించింది , బోల్డన్ని సార్లు ఆ ఇంట్లోకెళ్ళిన అనుభవంతో!… … ప్రియా మేడం గొంతు గుర్తు తెలిసినా , కాస్త బొంగురుగా గుసగుసలాడుతూన్న మగగొంతుక మాత్రం తెలియలేదు…
సర్…( …అంటే మధుసర్ … ప్రియా మేడం మొగుడూ , స్కూల్ సెక్రటరీ కమ్ కరస్పాండెంట్ ) కాదుగదా!…అని కిటికీకి ఇంకాస్త దగ్గరగా జరిగి మాటలు వినడానికి ప్రయత్నించింది తను… ఆయన కూతుర్ని తీసుకుని ఊరెళ్ళారని తెలిసినా, …ఏమో!…శుభవార్త తెలిసి రఁయ్యిఁ మని వెనక్కొచ్చేశాడేమో అని అనుకుంటూ… …ఇంతలో …కంగ్రాట్స్!… అంటూన్న మత్తైన మగగొంతు విని …ఇంతకాలం తరవాత కలలు ఫలించాయని సెలిబ్రేట్ చేసుకుంటున్నారేమో దంపతులు , అనుకుంటూ వెనక్కి తగ్గబోయిందే… , …సిగ్గూ , తమకం తొణికిసలాడే స్వరంతో …థాంక్స్!… అంతా నీ ప్రతాపమేగా!…అంటూన్న ప్రియా మేడం గొంతువిని , …ఎప్పుడూ మధూ సర్ ని …ఏవంఁడీ…అని తప్ప ఏకవచనంలో పిలవదే ఈవిడా!… అనుకుంటూ ఆగిపోయి , ఏకాంతంలో అన్నీ చెల్లుతాయని గుర్తొచ్చి , పొరుగింటి సరసాన్ని చూడాలనే కోరికని అణుచుకోలేక, పక్కనే ఉన్న ఓ బండరాయి మీదెక్కి చూసింది తను…
…ఇంతలో ఓ చిన్న పెనుగులాట తాలూకు గాజుల చప్పుళ్ళూ , ఆపైన ఓ అరక్షణం ప్రియా మేడం తలకట్టు కనిపించి మాయమైపోడమే కాకుండా గాఢం గా పెదాల్ని జుఱ్ఱుకుంటూన్న చప్పుళ్ళు విని, సరసుడే మధూ సర్!…ఏదో అనుకున్నాను …అనిముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ ఎదురుచూసింది తను… …కాసేపటి తర్వాత మరో పెనుగులాట తాలూకు గాజుల చప్పుళ్ళూ , ఆపైన నిలబడిపోయిన ప్రియా మేడం తలకట్టు స్టడీగా కనిపించేయడంతో , …నన్ను చూసేయ గల్దీవిడ!…అనుకుంటూ దిగిపోదామనుకున్నదే , … ఏ య్!…ఆ గు!…అంటూన్న మగగొంతు కాస్త బిగ్గరగా వినిపించడంతో ఆగిపోయింది…తను రోజూ వినే స్వరమేనా…కాదా అని రూఢిచేసుకోడానికి… …ఆ వెంటనే …ఉఁహూఁ…ఒ ద్దూ!…అంటూ సన్నటి స్వరంతో అభ్యంతరం చెప్తూ ఆవిడా ఓ అడుగు వెనక్కేసిందేమో , ఎఱ్ఱబడిపోయిన చెక్కిళ్ళతో, తడి పెదాల్తో , సిగ్గుతో వాలిపోయున్న కళ్ళతో ఉన్న ప్రియా మేడం మొహం స్పష్టంగా కనిపించడంతో , … నన్నేవిటి!…చుట్టూ ఉన్న లోకాన్ని పట్టించుకునే స్థితిలో లేదులే ఈవిడ!… అనుకుంటూ నిశ్చింతగా నిలబడిపోయింది తను… …ఆ వెంటనే …ఎహె!…రమ్మంటూంటే!…అంటూ అధికారం, ఆప్యాయతా కలబోసిన సన్నటి స్వరంతో …ప్లీజ్!…అంటూ చేతులుజాపాడతడు…
, …సర్ చేతులింత బలంగా ఉండవే?!…ఇంత జుత్తూ ఉండదూ!…అనుకుంటూ మరోసారి చూసింది తను… , వాటి ధ్యాసలో పడిపోయి , …ఒద్దు ప్లీజ్! … ఓ నెల్రోజుల్దాకా … అ…దొ…ద్దంది డాక్టర్!… అని సన్నటి స్వరంతో ఆవిడ విన్నపాన్నీ , …ఒహ్!…అలాగా!.అంటూ నిరాశ కలబోసిన అతగాడి నిష్టూర్పునీ పట్టించుకోకుండా , అతడి చేతుల్ని మరోసారి పరిశీలనగా చూసి, …మా నాన్నపండక్కిచ్చిన పుష్యరాగపుటుంగరమూ , చిట్టీ డబ్బుల్తో నే చేయించిన బ్రేస్లెట్టూ సింగారించిన చేతుల్తో ఈ ముండనాహ్వానిస్తున్నాడా !?… అని ఉడికిపోతూ తను ముందరవైపుకి పరిగెత్తుతూంటే… …చూసేశారన్నమాట!…తీరిందా సందేహం!?… అంటూ అడ్డొచ్చేసింది షమీమా … …ఆఁ… నువ్ ముందర పక్కకి జరుగు!…డబడబా తలుపులు బాది , బైటికి లాగి కాలరట్టుకుని మరీ అడగాలి… అంటూ రెచ్చిపోయింది తను… …ఆఁ, ఆఁ…మేడం!…ఆగండి!… గొడవచేస్తే అందరికీ పరువు తక్కువ!…కుమార్ భయ్యా సంగతి ఇంటిదగ్గరచూసుకోండి… ఈవిడ్ని లంచ్ కెళ్ళేముందొచ్చి నిలదీయండి! …రండి!…నే మీకింకా ఎన్నో విషయాలు చెప్పాలి!… అంటూ అడ్డు పడిపోయి తనని బుజ్జగిస్తూ స్కూల్ వైపు నడిపించింది షమీమా… …తన మాటల్లో పడి పోయి , ..స రే నే వెళ్ళొస్తా!… అంటూ లేచి , రమణీప్రియ గార్ని దగ్గరకి తీసుకుని ,ఆవిడ నుదిటినీ , చెక్కిళ్ళనీ , పెదాల్నీ సున్నితంగా ముద్దాడి , వాళ్ళవెనకే ఆ ఇంట్లోంచి బైటకొచ్చిన ఆవిడ సరసుడ్నీ చూళ్ళేదు , పక్క సందులో స్టార్టై , రఁయ్యిఁ మని తమని దాటెళ్ళిపోతూన్నఅతగాడి బైక్ నీ పట్టించుకోలేదు…
…ప్రియా మేడం ఇంటి గేటు దాటగానే మొదలెట్టిన షమీమా స్కూల్ జేరిన అరగంటతర్వాతే ఆపేసరికి , … నాకేమాత్రమూ తెలీదు షమీమా!… అంటూ వాపోయింది తను… …మూడ్నెల్లనీంచీ ఇంత కధ జరిగిపోతూంటే మీకు తెలీదా!? …నమ్మలేకుండా ఉన్నాను!… అంటూ రెట్టించిందావిడ… …నిజం!… అని తను మరోసారన్నాక … ఐతే ఛుపా రుస్తుమే కుమార్ భయ్యా! … అని మతలబుగా నవ్వి , …ఆఁయీ… అంటూ వెళ్ళిపోయింది మొగుడు షకీల్ పిలుపు విని… …ఆ వెంటనే ముంచుకొచ్చిన స్కూల్ పనుల్లో మునకలైపోయిన తనకి లంచ్ బెల్ వినిపించేదాకా ఊపిరాడ్లేదు… …కడుపులో కరకరలాడ్డం కూడా మొదలైపోడంతో ఏమైనా తెప్పించుకుందాం!…అనుకుంటూ ఆయమ్మని పిలుస్తూంటే , …మేడం!…లంచ్ కి ఇంటికెళ్ళొస్తామన్నారు!… అంది పక్కన చేరిన షమీమా… …టైం సరిపోదేమో!…అని తననుకుంటూంటే …మరో పని కూడా ఉందిగా!… అంటూ ఆవిడ గుర్తుచేసేసరికి, … ఊఁ… నే ఒచ్చే సరికి కాస్త ఆలస్యమౌతుందేమో!…కాస్త చూసుకో!…అంటూ విసురుగా బైట పడి , తిన్నగా ప్రియా మేడం ఇంటికెళ్ళి తలుపు బాదింది తను… …నిద్దరౌతూందేమో ఆవిడ , కంగారుగా లేచొచ్చి , …నువ్వేవా!…అంతా బాగానే ఉందికదా!…రా లోపలికి… అంటూ ఆహ్వానిస్తూన్న ఆవిడ్ని వీధి గుమ్మం దగ్గరే దులిపేసి , …ప్లీజ్…నే చెప్పేది వినూ!…అంటూ ఆవిడ బ్రతిమాలుతూన్నా వినకుండా …కృతఘ్నురాలు… అని గొణుక్కుంటూ తను విసవిసా ఇంటికి చేరడం తలుచుకుని ,
…ఆ ఆవేశం లో చేయగలిగా కానీ… మామూలుగా అంత ధైర్యం చెయ్యగలిగుండేదాన్నేంటీ!?… అనుకుని ప్రియా మేడం కి మనస్సులోనే కృతఙ్ఞతలు అర్పించేసుకుంటూ , ఆ తర్వాతి మధురక్షణాలు గుర్తు చేసుకున్నాక, , ఆవిడ ఫోన్ రాకపోయుంటే … బా వ…ఇం కెన్ని సార్లు… ఎలా , ఎలా చే శే వాడో కదా!… అనుకునేసరికి బుగ్గల్లోంచి వేడావిర్లొచ్చేశాయ్ తనకి… …ఆ తలపుల్తో చెక్కిళ్ళు ఎఱ్ఱబడిపోయాయేమో!…ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ తల దించేసుకుని నడుస్తూంటే… , …మగడు గుర్తొచ్చాడేంటి బిడ్డా!!…అంటూ పలకరించింది , ఎదురొచ్చిన ఓ మధ్య వయస్కురాలు… …తలెత్తి చూసేసరికి తమ సందులో ఉండే ఆవిడ… … షాపింగ్ కొచ్చావా పెద్దమ్మా!…అంటూ మాట మార్చి , కాసేపు కబుర్లు చెప్పి , … పరిమళకి ఈ ముచ్చట్లన్నీ చెప్పి దానికి గ్రీన్ సిగ్నలిచ్చేయ్యాలి… అనుకుంటూ తమ గల్లీ లోకి తిరిగింది తను… … కాస్త దూరం నీంచే తాళం లేని పరిమళ తలుపు చూసి , …ఒచ్చేసినట్లుంది మహారాణి!…అనుకుంటూ గేట్ తీస్తూ …చెట్ల గుబురు వైపు చూసేసరికి ప్రకాష్ బావ బైక్ అక్కడే ఉంది…
…ఇంతసేపూ ఇంట్లోనే ఉన్నాడా?… ఉంటే ఏం చేస్తున్నాడబ్బా!…అనుకుంటూంటే తలుపు తీస్తూన్న చప్పుడు విని చటుక్కున ఓ గుబురు చాటున నక్కింది … బావ మొహం చూడ్డానికి సిగ్గడ్డొచ్చి!… …ఇంతలో గాలి దుమారంలా బైటికొచ్చి , హడావిడిగా తలుపుకి తాళం వేసి బైక్ ఎక్కి రఁయ్యిఁ మని గేట్లోంచి రోడ్డు మీదకి పోనిచ్చాడు ప్రకాష్ బావ!… …తాళం వేశాడంటే… పరిమళ ఇంట్లో లేనట్లేగా!…ఏం పనిమీద పరిగెత్తాడో!… …తనని చూసుంటే పనీ గినీ పక్కనెట్టి , తన్నింట్లోకి లేపుకుపోయి కసి తీర్చుకునేవాడు!… అన్న ఊహకే చె మ ర్చి పోయి, ఓ చేత్తో పెట్టీకోటుకి తొడలమధ్య తడినొత్తుకుంటూ , మరో చేత్తో బ్యాగ్ లోంచి తన ఇంటి తాళం చెవి బైటికి లాగి తాళం తీయబోయింది తను…/125 …ఎంతకీ తాళం కప్ప తగల్దే చేతికీ!…చూసేసరికి అది లేదక్కడ! … …కుమార్ ఒచ్చేశాడా!?…అనుకుంటూ వెన్బక్కి చూసేసరికి ఓ పక్కగా స్టాండేసుంది అతగాడి బైక్… …నయం!…ప్రకాష్ బావ కళ్ళ బడ్డానుకాదు…తను నన్ను వాళ్ళింట్లోకి లేపుకుపోతూన్న టైంకి కుమార్ బైటికి ఒచ్చుంటే?…తనకాపురం గంగపాలేగా!…అనుకుంటూ నెమ్మదిగా తలుపు తోసింది తను… …లోపల గడియేసుండడంతో రాలేదది!… …నే వెళ్ళేటప్పడికి రాలా!…ఎప్పుడొచ్చాడో మరి!…అనుకుంటూ కాల్ బెల్ నొక్కి కాసేపు వెయిట్ చేసింది… …లోపల్నుంచి కదలికలేవీ వినిపించక పోవడంతో …పడి నిద్దరౌతున్నట్లున్నాడు దొరగారు!… అనుకుంటూ మరోసారి బెల్ నొక్కబోతూంటే తలుపావతల మెత్తటి మువ్వల చప్పుళ్ళు వినిపించాయ్…
…వీడిక్కడేం చేస్తున్నాడూ?… అనుకుంటూ …పండూ!… అంటూ చిన్నగా పిలిచా!… నాగొంతు గుర్తుపట్టి తలుపు దగ్గరకి వచ్చి మళ్ళీ వెనక్కి వెళ్ళిపోయాడేమో!… పరిగెత్తుతున్న చిరుపాదాలకున్న గజ్జల చప్పుళ్ళు వీధి తలుపు కి దగ్గరగా ఒచ్చి మళ్ళీ దూరమైపోతూంటే , ఓ సందేహం బుర్రలో మెరవడంతో , ఓ చెవిని తలుపుకానించా! …మరి కాసేపట్లో చిరు చేతుల చప్పట్లూ , ఆ వెంటనే …ఛీ!…లే ఇంకా!… వీడు లేచాడు!… అంటూన్న పరిమళ ఛీత్కారం వినిపించడంతో లోపలేం జరుగుతూందో అర్థమైపోయి చటుక్కున పూలచెట్ల గుబుర్ల్లోకి పరిగెత్తా!/127 …తనలా వచ్చేస్తూంటే కుమార్ మొబైల్ చప్పుడూ!… ఎవరో కాల్ చేస్తున్నట్లున్నారు తనకి!…అనుకుంటూ గుబుర్లలో ఇందాకా నక్కిన ప్లేస్ లో సర్దుకుని కూర్చున్న ఓ రెండ్నిముషాలకి … కీ నీదగ్గరెట్టుకో!…నే తరవాత తీసుకుంటా!… అంటూ రేగిపోయిన జుత్తుని వేళ్లతో దువ్వుకుంటూ బైటికొచ్చి బైకెక్కి ఉడాయించాడతగాడు… …ఇంక ఈ మహారాణీ రావాలి!… అనుకుంటూ వెయిట్ చేసింది… ఇంకాసేపు తరవాత తనూ ఒచ్చింది పండుగాడ్నెత్తుకుని…కళ్ళల్లో తృప్తీ!… వాచిపోయున్నన దాని పెదాల మీద తీపి ఙ్ఞాపకాల తాలూకు చిరునవ్వూ స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయ్… … కనకాంబరం రంగు చీర నలక్కపోయినా మనిషి మాత్రం బా గా నలిగుంది… ఏదో కూని రాగం తీస్తూ పిల్లాడ్ని కిందకి దింపి , బాగ్ పక్కనెట్టి , కాస్త ముందుకొంగి నా ఇంటికి తాళం వేస్తూంటే , బ్రాసరీ లేని మాచింగ్ బ్లౌజులోంచి, ఉబ్బిపోయి కాస్త కిందికి వాలున్న దాని పచ్చటి నిండు గుబ్బల షేపు లీలగా కనిపించించే సరికి … ఏంటిదీ!…షాపింగ్ కీ , వాళ్ళ పిన్నిగారింటికీ ,బ్రా లేకుండా వెళ్ళిందా?!… అలా చెయ్యదే!… అనుకుంటూంటే , టక్కుమని ఓ అనుమానం బుఱ్ఱలో మెరిసింది… … అవకాశం దొరగ్గానే అందిపుచ్చుకుందన్నమాట !… నా మొగుడి మర్దనాలా , మజాకా!…అనుకుంటూ నే గర్వంగా మురిసిపోతూంటే …త్తా!…త్తా…త్తా…అంటూ నా దగ్గరకి పరిగేట్టుకొచ్చేస్తూన్నపండుగాడి మాట వినిపించింది… … దాన్నో ఆట ఆడిద్దామని , దగ్గరకొస్తూన్న పిల్లాడ్నెత్తుకుంటూ…ఏ మ్మా!… నా మొగుడ్నే కాకుండా ఇంటి పెత్తనం కూడా తీసేసుకున్నావా?… పొడిచాను… …నా మాట విని కాస్త కంగారు పడినా మరుక్షణం కోలుకుని , …పుణ్యానికొస్తే పాపం ఎదురైందట!…అంటూ ఎదురుదాడికి దిగిందది , నిర్లక్ష్యంగా తలెగరేస్తూ!… …ఓహో!…మన ఒప్పందాన్నో పక్కకి నెట్టేసి ,అవకాశం దొరగ్గానే నా మొగుడితో కులకడమేగా నువ్ చేసిన పుణ్యం?… అన్నాను దాని కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ… … తిక్కరేగిందంటే ఆ పనీ చేస్తా!… ఒకళ్ళకి భయపడాల్సిన అవసరం నాకేం లేదు!… అంటూ పొగరుమోత్తు సమాధానం చెప్తూ తల మరో వైపుకి తిప్పుకుందది… … ఎంత గుండెలు తీసిన బంటువే! …నే కాపుగాచి చూశా గనక గానీ , లేకపోతే నీ బుకాయింపులు నమ్ముండేదాన్ని!… అన్నాను , …కళ్ళల్లో బెరుకుని దాచుకోడానికా అది తల తిప్పుకుంటా!… అనుకుంటూ… …అప్పటికీ లొంగలేదది… చూసినవన్నీ నిజాలు కావమ్మా… విషయం తెలుసుకుని మాట్లాడు!…నీ కన్నా ఓ రెండ్నిముషాల ముందే నే ఒస్త… , అప్పుడే గేట్లోకొస్తూన్న నన్ను చూసి , …నే అర్జెంటుగా బైటికెళ్ళాలి కాస్త తాళం వేసిపెట్టండి!… ప్లీజ్!…అంటూ బైటికి పరిగెత్తాడు నీ మొగుడు తలుపులు బార్లా ఒదిలేసీ!… ఇవో తాళాలు!…అంటూ వాట్ని నా కందిస్తూంటే , …ఆ మాత్రం పని బైట్నుంచే చెయ్యచ్చుగా!… ఇంట్లోకెళ్ళి, అన్నీ చక్కబెట్టి రావాలేంటీ?…అని టొంపుగా పొడుస్తూ విసురుగా లాక్కున్నా దాని చేతుల్లోంచి… … హడావిడిగా పరిగెత్తుతున్నాడుగా!…వంటింట్లో మండే స్టవ్ ఒదిలేశాడేమో అని చూడ్డానికి వెళ్ళా!… అందుకే అంటారు …పుణ్యానికెళ్తే పాపం ఎదురైందని!…అంటూ ఈ హడావిడికి బెదిరిపోయిన పండుగాడ్ని నా చేతిలోంచి లాక్కుని, విసవిసా వాళ్ళింఇంటి తాళం తీస్తూంటే …గోడకట్టినట్లు అబధ్ధాలాడేస్తూన్నావ్ కదూ!… ఋజువుల్తో సహా నిలదీస్తానే నిన్నూ!… అన్నాను అక్కసు పట్టలేక!… …అదీ చూద్దాం!…అంటూ లోపలికెళ్ళిపోయి ఢబాల్న తలుపులేసేసిందది… …ఎంత ధైర్యందీనికీ!… అదుండబట్టే, మొగుడి కళ్ళు కప్పి మరో ఇద్దరితో రంకు వెలగబెట్టగల్గింది!… … జాగ్రత్తగా చూస్తే దాని తాలూకు ఓ వస్తువో , ఓ గాజు ముక్కో , ఓ పువ్వో కనిపించకపోదు…అనుకుంటూ తాళం తీసి లోపలికెళ్ళి ఫ్రెష్ అయి , టీ పెట్టుకుని తాగి , ఆ పైన వెతకడం మొదలెట్టా! …ఓ ఐదునిముషాల్లో నాక్కావల్సింది దొరికింది… ఇది చూపిస్తే తలెక్కడెట్టుకుంటుందో పొగరుమోతు ముండ!…అనుకుంటూ బైటికొచ్చి , తలుపు తాళం వేసి , పరిమళ తలుపు తడ్తూ టైం చూసుకున్నా… ఐదూ పదీ!…
… టైం ఐదున్నర , …దాదాపు ఖాళీ ఐపోయిన అహల్య చిన్నపాటి ఆఫీసు పోర్టికో లో ఓ పక్కన కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు, వయస్సుమళ్ళుతూన్న వాచ్మనూ డ్రైవర్లు.. …ఇంతలో బైటికొచ్చాడు ప్రకాష్ చిరునవ్వు చిందించుకుంటూ… … అతగాడ్ని చూడగానే లేచి నిలబడిపోయి …మేంసాబ్ ఒచ్చేస్తున్నారా సార్!?… అని వినయంగా అడిగారు ఒక్క కంఠంతో… …ఏదో పన్జూసుకుంటున్నారు…ఓ పావుగంటలో ఒస్తారనుకుంటా!… అంటూ వాళ్ళకి సమాధానం చెప్పి , …ఆ మాత్రమైనా టైం పడ్తుంది, అది తేరుకుని, లేచి బట్టలేసుకుని బైటికి రావడానికి!… అనుకుంటూ విరిసిన గులాబీ పువ్వు లోకి జొరబడి, తేనెల్ని కడుపునిండా జుఱ్ఱుకున్న గండు తుమ్మెదలా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ టైం చూసుకుని , …ఒహ్!… బైల్దేరాలి!…ఎంత దగ్గరైనా ఓ అరగంటడ్తుందనుకుంటూ బైక్ స్టార్ట్ చేశాడు ప్రకాష్… …ఎంత ఆపుకుందామనుకున్నా క్రితం గంట తాలూకు విషయాలు బుర్రలో తిరుగుతూంటేనూ , రోడ్డు మీద ట్రాఫిక్ పెరిగిపోడంతోనూ , మీడియం స్పీడులో బైక్ నడిపిస్తూ , ఆ తియ్యటి ఙ్ఞాపకాల ప్రవాహానికి గేట్లెత్తేశాడు… …పక్కింటి కుమార్ గాడి మీదా, తనతో పేద్ద పతివ్రతలా కబుర్లు చెప్తూనే , వాడితో కులుకుతూన్న తన భార్య మీదా , ప్రతీకార వాంఛతో ఉడికిపోతూ బైక్ ని పిచ్చ స్పీడు లో నడిపించాడేమో, పది , పదిహేను నిముషాల్లో చేరిపోయాడు అహల్య ఆఫీసుకి… …ఒచ్చేశారా సార్!…మీకోసమే వెయిట్ చేస్తున్నారు మేడం!…అంటూ ఒంకర నవ్వుతో తనని ఆవిడ ఛేంబర్ లోకి తరిమింది , తట్టా బుట్టా సర్దుకుని ఇంటికి బైదేరడానికి సిధ్ధంగా ఉన్న ఆవిడ రిసెప్షనిస్టు , కం పిఎ! …కొవ్వెక్కుందిది… దీన్నీ ఓ పట్టుపట్టాలి!…లేపోతే ఆ వెక్కిరింపు నవ్వేంటీ?!… అనుకుంటూ , అహల్య ఛేంబర్ తలుపు తట్టి , …రా లోపలికి!…అన్న పిలుపు సన్నగా వినిపించినా , ఓ అరక్షణం అక్కడే నిలబడ్డాడు ,తనని గమనిస్తూ బైటికెళ్తూన్న ఆ రిసెప్షనిస్టు కంటితుడుపుకోసం… …నాకు తెలుసులేవో నీ వేషాలూ!… అన్నట్టు గా తనవైపు మరో వంకర నవ్వు విసిరి పోర్టికో దాటిందావిడ… …ఆవిడలా వెళ్లడం ఆలస్యం , విసురుగా తలుపు తీసుకుని లోపలికి జొరబడ్డాడు తను… ఇక్కడా!…అంటూ పక్కనే ఉన్న ప్రైవేట్ రూంలోంచి ఆహ్వానం… తలుపు బోల్ట్ చేసి అక్కడికెళ్ళేసరికి , ఓ ప్రంట్ ఓపెన్ నైట్ గౌన్ వేసుకుని , ఓ సైడ్ టేబుల్ దగ్గర తొడల్ని క్రాస్ చేసుకుని కూర్చునుందహల్య , ఏవో పేపర్లు చూసుకుంటూన్నట్లు నటిస్తూ… ఓ రెండడుగులేశాడు ఆవిడ వైపు…బటన్స్ పెట్టుకోలేదేమో! , పక్కలకి విడిపోయుందది… కాసేపు పరిశీలనగా చూశాడావిడ్ని… … చామన చాయ రంగు…ఏవరేజి అందం…కానీ పుష్కలమైన అవయవ సంపద ఆవిడ సొంతం… బ్రాసరీ బదులు ఓ నిట్టెడ్ ఉలెన్ గౌన్ లాంటి స్వెట్టరేసుకునుంది లోపల! … చాలా కాలమైందేమో అల్లించి!…అదీ టైట్ ఐపోయిందేమో ఆ మాత్రపు మరుగునీ ఓపలేమన్నట్లు యూ నెక్ లోంచి ఉబికుబికి పడుతున్నాయి ఆవిడ గుబ్బలు… …టైట్ తోబాటు కురచకూడా ఐపోయిందేమో!… మూడొంతుల పైగా తొడలు కన్పించేస్తున్నాయ్! … వాటి అడుగున తెల్లటి పాంటీ లోంచి ముదురు కాఫీ రంగు పూరెమ్మల షేపూ , మధ్యలో ఓ తడి మరకా!… …వాట్ని చూపుల్తో తడిమేస్తూ , అండర్వేర్ తప్ప మిగిల్నవన్నీ ఒక్కటొక్కటీ ఇ ప్పేశాడు తను… పక్కనే ఉన్న డ్రెస్సింగ్ మిర్రర్ లోంచి , తన చూపు నీ, చేస్తూన్న పనినీ గమనించిందేమో!…ఆవిడ ఊపిరి వేగం విపరీతంగా పెరిగిపోయింది… బిరుసెక్కిపొయాయేమో ఆవిడ చనుమొనలూ!… ఏకంగా బైటికే పొడుచుకొచ్చేశాయ్… చటుక్కున కాలు దింపేసి ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో …వా ట్ని… లోపలికి తోసుకుంది… …ఒక్కడుగులో ఆవిడ వెనక జేరి , చంకలకిందనుంచి అరచేతులు జొనపబోయే సరికి … ఏ య్…అంటూ లేచి నిలబడిపోయిందావిడ … … మనిషి కాస్త పొట్టేమో ,భుజాలమీంచే ఉబుకుతూన్న గుబ్బలూ , వాటి మధ్య నలుగుతూన్న మంగళ సూత్రం బిళ్ళలూ దర్శనమిచ్చేశాయ్… చటుక్కున ఆవిడ భుజాల మీంచి నైట్ గౌన్ దిగలాగేసి , ఎడం చేత్తో ఆవిడ నడుం చుట్టేసి , పిఱ్ఱల్ని తన మొత్తకదుముకుంటూ ,కుడి చేతిని చంకకిందనీంచి జొనిపేసి , …ఈ వారం కరెక్ట్ టైం అన్నావ్ ట గా పాం చా లి తో!…అంటూ కుడి గుబ్బని కసుక్కున ఒత్తాడు… ( అర్థమైందిగా!…నా బాసిణి పేరు పాంచాలి…) …అఁ మ్మ్ఁ మ్మ…రోజూ సు న్ని తం గా ఉం డే వాడివి…ఇవాళేమైందీ?!…అంటూ గిలగిల్లాడిపోయిందావిడ , తన … డబల్ ఎటాక్… కి… … ఏమోఁ… ఇ లా కూడా ఇ ష్ట పడతావనుకున్నా!…అంటూ ఎడంచేత్తో ఆవిడ ఎడం గుబ్బనందుకుని , దాన్నీ ఒత్తాడు… లేసుల్లోంచి బైటికి పొడుచుకొచ్చేశాయ్ చనుమొనలు…లటుక్కున వాట్నందుకుని మెలిపెట్టడం మొదలెట్టాడు… …ఛీ!…ఏం టీ మొరటుతనం?!… అంటూ వేళ్ళని గిచ్చిపెట్టింది… …అసలే కసెక్కున్నాడేమో, రెండు గుబ్బల్నీ కుదుళ్ళదగ్గర్నుంచంకించుకుని కసిగా పి సి కే శాడు…ముందు భాగం లో లేసులు పట పట లాడాయ్… …ముచ్చట పడి లండన్ లో కొనుక్కున్న స్వెట్టరు!… చిం పీ కు!…అంటూ ముంజేతుల్ని గిచ్చేస్తూ వాట్నికిందకి తోసేయబోయింది … …ఐతే విప్పేస్తా!…అంటూ చేతులు కిందికి జార్చి, అడుగు కొనల్నట్టుకుని పైకెత్తేయ బోయాడు తను… …మొం డి!…చలేస్తుందని వేసుకున్నా!… అంటూ తనే తలమీంచి పైకెత్తేసుకుంది… జడనీ , మంగళసూత్రం గొలుసునీ బైటికి లాక్కుంటూ… …వేడి నే పుట్టిస్తాగా!…అంటూ నగ్నమైపోయిన స్థనాల్ని కసిగా మర్దిస్తూంటే… అ బ్బ!… పి గి లి పోయేలా అలా పి స క్కు!… ఈ వేళ్ళచ్చులేంటంటూ అడిగేశాడు కూడానూ మా ఆయనా!…అంటూ వేళ్ళని మళ్ళీ గిచ్చేసిందావిడ … … అసలు పిగల్దీ య వల్సిం దిక్కడుంది… అంటూ చటుక్కున ఓ చేత్తో ఆవిడ రెండు చేతుల్నీ పట్టేసుకుని, రెండో చేతిని కిందికి జార్చి పాంటీలోకి జొనిపేశాడు… …ఛీ!…తీసీ చేతుల్నక్కడ్నుంచీ!…అని విలవిల్లాడిపోతూ తొడల్ని ముడుచుకుంది… …ఐనా తన పొడుగాటి వేళ్ళని ఇంకింత లోపలికి జొనిపేసి పూరెమ్మల్ని కెలికి…ఇ దీ రెడీ గానే ఉందిగా!…మొహమాటమెందుకూ!… అన్నాడు తను చేతిని బైటికి తియ్యకుండా… …ఏ వీఁ లే దు!!… అంది తన చేతిని బైటికి లాగేయడానికి తంటాలు పడిపోతూ… ….కావలిస్తే చూడు!…అంటూ చేతిని బైటికి తీసి , తెల్లటి తడితో మెరిసిపోతూన్న తన చూపుడు వేల్ని ఓ కణుపుదాకా ఆవిడ నోట్లోకి దోపి , అంతే స్పీడుతో బైటికి లాగి తన నోట్లోకి పూర్తిగా దోపుకుని… అ…బ్బ!… అంటూ లొట్టలేశాడు… …సిగ్గస్సల్లేదు!… అంటూ మెడ ని తన ఛాతీమీద వాల్చేసిందహల్య , అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుని పెదాల్ని నాలుకతో నాక్కుంటూ… … చురుగ్గా తన మెడొంచి, పెదాల్నందుకుని జుఱ్ఱుకుంటూ తన అండర్వేర్ తోబాటు ఆవిడ పాంటీనీ కిందికి జార్చేశాడు… కందిపోయిన మొహంతో పాదాల్ని బైటికి లాగేసి పాంటీని దూరంగా తన్నేసిందావిడ… …లటుక్కున తొడల్నట్టుకుని పైకెత్తేసి, ఎదురుగా ఉన్న అద్దంలో చూస్తూ తన …దా…ని…మీదకి దింపుకోబోయాడు… …ఎ క్క డ గు చ్చు కుందో …మొఱ్ఱో మొఱ్ఱో మందావిడ… … ఐ తే స ర్దు కో!…అన్నాడు కరుగ్గా! … మంచం మీదికి పోదాం బాబూ!…ఏంటీ సర్కస్ ఫీటూ!…అని గునుస్తూనే ఓ చేత్తో తన మెడ నీ , మరో చేత్తో మొ డ్డ నీ పట్టుకుని పూ బొడిపె కి కాస్త కిందుగా ఇరికించుకుంది… … గ్రిప్ ని తొడల కిందనీంచి పిర్రల కిందికి మార్చి, అద్దంలో చూసుకుంటూ అంచలంచలుగా కిందికి దింపాడు… ఈ మధ్య బరువు తగ్గిందహల్య !… అనుకుంటూ… …పూ రెమ్మల్ని చీల్చేస్తూ లో ప లి కెళ్తూన్న తన మగతనాన్ని ఓ ర కంట చూసుకుంటూ మునిపంటితో కింది పెదవిని నొక్కిపట్టిందావిడ బాధ ని ఓర్చుకోడానికి… ఆవిడ ఫోజు చూసేసరికి , … ఇందాకా కుమార్ గాడి చొరబాటుకి తన భార్య పడ్డ బాధ గుర్తుకొచ్చి , …ఏం?… నొ ప్పి గా ఉందా!?… అంటూ ఆవిడ మొత్తని ఒ క్క సారి జార్చేశాడు తన మొత్తమీదకి…