ఒక రోజు తెల్ల వారి పక్కింట్లో ఏడు పులు పెడ బొబ్బలు వినిపిస్తుంటే వెళ్ళింది సావిత్రి. మంగ మ్మ ఎవరినో తిడుతూ శాపనార్తాలు పెడుతున్నది. “ఏ మయిందత్తా” అంది సావిత్రి. ” ముదనష్టపు సచ్చినోళ్ళు వున్న బంగార మంతా ఎత్తుకెళ్ళిపోయారు” అని ఏడు పులకించుకుంది. దొంగలు పడి మంగ మ్మ ఇంట్లో వున్నందంతా దోచు కున్నారు. మరుసటి రోజు చంద్రం ” అమ్మా ఎరువులు తీసుకు రావాలి . గుంటూరుకు వెళ్తున్నా. తమ్ముడి దగ్గర వుంటాను” అన్నాడు. “అలాగే వాడి కి ఇవ్వు” అని రెండు వేలు చేతిలో పెట్టింది. “అమ్మా నేను వుండను గా ఒక్కదానివే భయం లేదు గా” అన్నాడు. “నాకెందుకురా భయం” అంది సావిత్రి. అంతలోనే ఇంట్లోని నగలు డబ్బు గుర్తు వచ్చి ” ఎవరయినా తోడు వుంటే మంచిదే” అంది.
భీముడుని ఈ రాత్రి కి వరండాలో పడుకో మంటాను” “అయితే వెళ్తూ అన్నాడు. “ఆ బండోడు ఎందుకులే రా” అంది సావిత్రి. “వాడు వుంటే భయం వుండదు” అని వెళ్ళిపోయాడు. రాత్రి అవుతుంటే భీముడు వచ్చాడు. “ఏరా అన్నం తిన్నావా” అంది సావిత్రి. “తిన్నాన మ్మగోరూ” అన్నాడు ఆవలి స్తూ. “నిద్ర వస్తున్నదా” అంది. “అవున మ్మగోరూ” “బండ వెధవ తిండి నిద్ర వుంటే చాలు నీ కు. ఇది గో చాప దుప్పటి ” అంది.
“నాకెందుకమ్మగోరూ చాపా” అని దుప్పటి తీసుకొని మడిచి తల కింద పెట్టుకుని పడుకున్నాడు. నవ్వు కుంటూ తలుపులు మూసి తన గదిలోకి వెళ్ళింది సావిత్రి. పడుకుంది అర గంటయినా నిద్ర పట్టలేదు. వున్నట్లుండి ఎక్కిళ్ళు మొదలయ్యాయి. నాయుడు తలుచు కుంటున్నాడేమో అను కుంటూ లేచి లైటు వేసి వంట గదిలోకి వెళ్ళి నీళ్ళు తాగి తిరిగి వస్తూ భీముడి వంక చూసింది.
పంచె మాత్రం కట్టుకొని వున్నాడు. షర్ట్ విప్పేసాడు. నల్ల గా కండలు తిరిగిన వొళ్ళు. కాళ్ళు చాలు పుని వుండడముతో పంచె పక్కకు జరిగి తొడలు కనిపిస్తున్నాయి. జివ్వు మంది సావిత్రి కి. నెల రోజులుగా నిద్రపోతున్న సావిత్రి, ఆడతనం మేలు కుంది. భీముడి పక్కన కూర్చుని చూసింది. వాడి విశాల మయిన చాతి చూస్తుంటే అమాంతం హత్తుకోవాలనిపించింది. మెల్ల గా వంగి పంచెలోకి చూసింది. లోపల ఖద్దరు డ్రాయలు వేసుకున్నా తెలుస్తూనే వుంది ఎంత పెద్దదో. వొళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కుతుంటే ఆగలేక తన గదిలోకి వెళ్ళి పడుకుంది. కాసేపటికే నిద్ర పట్టింది. నిద్రలో తాను భీముడి వుక్కు కవుగిలిలో నలిగి పోతున్నది. తను ఎంత బతి మాలు కున్నా భీముడు వదల కుండా వొళ్ళంతా హూనం చేస్తున్నాడు. ఆ చటుక్కున కళ్ళు తెరిచి కలా అనుకుంది. కాసేపు ఆలోచించి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది.
లేచి భీముడి దగ్గరకు వచ్చి “భీముడూ భీముడూ” అంది.
“ఏంట మ్మగోరూ” అని లేచాడు. “వెళ్ళి మొహం కడుక్కురా” అంది. అర్థం కానట్లు చూసాడు. “వెళ్ళి కడుక్కురారా” అంది.
బుద్ది గా తల వూపి వెళ్ళి కడు కొచ్చాడు. భీముడు అక్కడికి వచ్చేసరికి సావిత్రి లేదు. “అమ్మగోరూ” అన్నాడు. “ఇక్కడున్నా రారా” అంది సావిత్రి తన గదిలోనుండి. గది బయట నిలబడి చూసాడు. “లోపలి కి రమ్మంటే అలా చూస్తావేరా ” అంది గద్దిస్తున్నట్లు. భీముడు లోనికి రాగానే “ఈ మంచము ఎత్తి గోడను ఆనించి పరుపు కింద వెయ్యి” అంది. వేసాడు. “వొళ్ళంతా వొకటే నొప్పులు రా కాస్త నడుము పడతా వా” అంది. “అట్టా గే అమ్మగోరూ” అన్నాడు. సావిత్రి బోర్లా పడుకుంది. పడుకుంటూ చీర పైటను తప్పించి పడుకుంది. “నడుము పట్టరా” అంది. సావిత్రి, పక్కన కూర్చుని తన చేతులను సావిత్రి, నడుముకు రెండు వైపులా వేసి అది మాడు. జివ్వు మంది సావిత్రి కి. వొళ్ళంతా సెగలు కమ్ముతున్నాయి. జాకెట్లో సలపరము మొదలయింది.
భీముడు గట్టి గా నడు ము పిసుకుతుంటే “ష్ ఆప్ ” అంది సావిత్రి. “ఏంట మ్మగోరూ నొప్పిగా వుందా” అన్నాడు. “లేదురా బాగా పడుతున్నావు. ఇంకా పట్టు” అంది సావిత్రి. సావిత్రి జాకెట్లో సళ్ళు వుబ్బుతుంటే పరుపుకేసి అదుంకోసాగింది. అంత వరకు బా పడుకున్న సావిత్రి కాళ్ళను పైకెత్తడముతో చీర లంగాతో కలిసి మోకాళ్ళ వరకు జారిపోయింది. అంత వరకు మామూలు గా వున్న భీముడికి కాస్త అను మానము వచ్చింది. నున్నని సావిత్రి వొళ్ళును చూస్తుంటే వాడి కి ఏదోలా వుంది. “ఇక చాలా అమ్మగోరూ” అన్నాడు. ” పట్ట రా బాగా నొప్పులు” అంది సావిత్రి. భీముడికి సావిత్రి కాళ్ళ సందులో కొద్ది గా కనిపిస్తున్న అరటి బోదెల్లాంటి తొడలను చూస్తుంటే కసెక్కసాగింది. రెండు చేతులను గట్టిగా అదిమి సావిత్రి, నడుము పిసక సాగాడు. బండల నయినా అవలీలగా పగల కొట్టే మొద్దు బారిన చేతులలో సావిత్రి, నడుము పిసుకుతుంటే సావిత్రికి భరించరాని నొప్పిగా వుంది. నడుములోని నరాలు చిట్లి పోతాయా అని పించింది. భీముడు కసిదీరా నడుము పిసుకుతుంటే “ఆహ్ అబ్బా ” అని మూలగ సాగింది.
సావిత్రి, మూలుగులు భీముడికి మరింత కసెక్కిస్తున్నాయి. దడ్డు ఆగడం లేదు. తను ఇక అక్కడే వుంటే తప్పకుండా సావిత్రిని బలాత్కారం చేసినా చేస్తాను అని పించి ” అమ్మగోరూ ఇక చాలా” అన్నాడు. “ఏరా అప్పుడే నా” అంటూ బోర్లా పడుకున్నది కాస్తా వెల్ల కిలా తిరిగింది. భీముడి కి అను మానం రాకుండా చీర పైట తప్పించింది. మిస మిసలాడే సావిత్రి, వొంటిని చూస్తుంటే చెమటలు పట్ట సాగాయి భీముడికి. రవిక నుండి వుబి కి కాస్త కనిపిస్తున్న సావిత్రి, వక్ష సంపద ను చూసి చటుక్కున చూపు కిందకి జార్చాడు. అక్కడ అఘాతంలా వున్న సావిత్రి బొడ్డు చూసి గుటకలు మింగ సాగాడు. “ఈ బండోడు నా దారిలోకి వచ్చినట్లున్నాడు” అనుకొని “ఏరా అలా చూస్తున్నావు” అంది సావిత్రి. “ఏమీ లేదమ్మగోరూ” అన్నాడు సిగ్గు గా. “చెప్పరా ఏమీ అను కోనులే” అంది. ఇంటి దానికి
” మీరిచ్చిన రయికలు మా వున్నాయ మ్మగోరూ” అన్నాడు.
“అదేంట్రా” అంది అర్థం కానట్లు. ” మీరు ఏసుకుంటే బాగా బిర్రుగా వున్నాయమ్మగోరూ” అన్నాడు తల దించుకొని.
“ఏంట్రా ఆ మాటలు వెధవ” అంది చిరుకోపంతో. ” మీరు సానా బాగున్నార మ్మగోరూ” అన్నాడు సావిత్రి సళ్ళకేసి చూస్తూ. “ఏరా అంత బాగున్నానా. చెప్పు నాలో నీ కు ఏమి ఇష్టము” అంది.
“అన్నీ ఇస్ట మే అమ్మగోరూ” అన్నాడు. “అబ్బా జాకెట్లో ఒకటే సలపరంగా వుందిరా కాస్త చూడు” అంది. కళ్ళప్పగించి చూస్తుండి పోయాడు. ఇంకా ఉంది