భర్తల మార్పిడి – భాగం 91

…నా సరసులందరితో …చే…యిం…చు…కో…వా…లని కదా నీ కోరికా!…వెంకట్ గాడొక్కడే మిగిలిపోయాడు… అంచేతేమో!? …. అన్నాను వెక్కిరింపుగా… …‘…ఛ!… అటు…వంటి…వన్నీ మానేద్దామనికదా అనుకుంట!…’ అంది వకుళ… …ఈ ఒ…క్క…సా…రీ… అయింతరవాత మానేద్దాం!… అనిపించిందేమో నీ మనస్సుకి… అన్నాను … ‘…ఛ…పోవే!…అక్కడికి నీకా కోరిక లేనట్టూ! ’ అంటూ గోమూగా విసుక్కుని సంభాషణ ని మరో వైపు తిప్పిందది…కాసేపు తరవాత ఫోన్ పెట్టేస్తూంటే … నా కల గురించి చెప్పడం మర్చిపోయానే!…అనిపించిందికానీ … మళ్ళీ వస్తే చూద్దాంలే!… అనుకుని , ఇంటిపనిలో పడ్డాను… …కానీ ఆ రాత్రి కూడా మళ్ళీ…అ…వే…కలలు…పిచ్చెక్కించేశాయి… ఎలాగో లేచి , పనులు ముగించుకుని కాలేజీలొ పడ్డాను… పొద్దున్న సెషన్ క్లాసులు ముగించేసరికి ఓపిక నశించింది… మధ్యాహ్నం సెషన్ లో స్టూడెంట్స్ ప్రాక్టికల్స్ రివైజ్ చేసుకుంటాం… అన్నారు… నెత్తిన పాలోశారు… అనుకుంటూ కుర్చీలో కూలబడిపోయాను… వకుళ కి ఫోన్ చేద్దామని అనుకుంటూంటే అదే వచ్చింది‘…ఏమ్మా!…మళ్ళీ మొదలయ్యాయేంటీ కలలూ!… అంటూ… …ఛ…ఏం లేదే!…అంటూ తప్పించుకోబోయాను… …‘ చీకేసిన మామిడి టెంకలాంటి నీ మొహమే చెప్తూంది…ఫోజులు మానేసి విషయానికి రా!…’ అందది ,ధారాళంగా… …ఇంత దారుణమైన కలెన్నడూ రాలేదే!…అన్నాను ఉపోద్ఘాతంగా… ఊఁ…అందది… …నేనూ , వికాస్ చెయ్యీ, చెయ్యీ పట్టుకుని ఎక్కడికో వెళ్తున్నాం… ఇంతలో ఓ చిన్నసైజు గుంపు…మధ్యలో వెచ్చటి మంట… చాలా మందివి తెలిసిన మొహాలే… పలకరిస్తూ ,పలకరిస్తూనే నేనూ, వికాస్ దూరమైపోయాం… తనకోసం వెతుకుతూంటే ఎవర్నో తగిలి తూలిపడబోయి , చేతికి తగిలినదాన్ని పట్టుకోబోయాను…ఓ మగాడి దండ అది… అతడి చెయ్యి నా నడుంని చుట్టేసి నిలబెట్టాడు…పట్టు జారిపోతూంటే రెండో చెయ్యి కూడా ఉపయోగించాను…అతడు చిన్నగా నా వెన్నుపూసని , నిమిరి వెళ్ళిపోబోతూంటే కసిగా మళ్ళీ ప్రయత్నించాను…అప్పటికీ అంకదే!…అతగాడు సన్నగా నవ్వి , మెత్తగా నా పిరుదుల్ని పిసికి చీకట్లోకి మాయమయ్యాడే!…నేను బిత్తరపోయి దిక్కులు చూస్తూంటే … అతగాడి దండ గానీ…మ…రో…టి… గానీ రెండు చేతుల్లోనూ పట్టవ్!!… అంది , పక్కనుంచి ఓ మత్తైన ఆడగొంతు… ఏంటో… ఆ…మ…రో…టీ!… అని రెట్టించానే పిచ్చిదానిలా!… అంత తెలీకుండానే ఇంతకాలం సంసారం చేశావేంటీ!?…అని వెక్కిరించిందా గొంతు!… …ఛీ!… అనుకున్నాను…బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగ తన్నుతుంటే!…ఒళ్ళంతా వేడెక్కిపోవడంతో మెలుకువొచ్చేసిందే వకూ!…ఏంటమ్మా ఈ మనస్థితీ!…సజావుగా సంసారం చేసుకోనివ్వదా!?… అన్నాను బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ… …‘…రోలొచ్చి మద్దెలతో మొర పెట్టుకుందట…ఏంటీ వాయింపూ!…అని…అలా ఉంది మనిద్దరి పరిస్థితీ!…మనస్సుని అదుపులో పెట్టుకోవాలి…’ అందది , కాసేపు తరవాత… …నేనేం మాట్లాడలేదు… ‘…ఐనా బ్రెస్ట్ ఫీడింగ్ చేస్తున్నాం కనుక ప్రమాదాలేవీ ఉండవుగా!?… ’ అందది ఇంకాసేపు తరవాత… …ఏమో! చెప్పలేం…ఎందుకైనా మంచిది, స్టెరిలైజేషన్ గురించి మీ డాక్టర్ సునంద తో మరోసారి మాట్లాడవే!…అన్నాను… ‘…ఇద్దరం వెళ్దాం!… అపాయెంట్మెంట్ తీసుకుంటాలే!…’ అంది వకుళ , కుర్చీలోంచి లేస్తూ… ఆవిడ ఊళ్ళో లేదంది మర్నాడు… …మరో వారం గడిచింది… …ప్రయత్నం మీద ఖాళీ చేసుకుని వకుళని పట్టుకున్నాను ,లాస్ట్ అవర్లో… …వకుళా!…నువ్వో రెండు సహాయాలు చెయ్యాలే!… అన్నాను … ‘…మళ్ళీ …వా…డు… కల్లోకొచ్చాడా!?… అందది వెక్కిరింపుగా… …ఛ…అదేం కాదమ్మా!… అన్నాను … వికాస్ పక్కన లేకపోయిన రాత్రుళ్ళు ఆ కలలు ఛంపేస్తూన్నా , ఎగతాళి చేస్తూందన్న బెరుకుతో… ‘…మరేంటీ!…’ అందది… …మా ఇంటికి కంపెనీ వాళ్ళు ఇంటీరియర్ డెకరేషన్ చేయిస్తున్నారని తెలుసుగా!… అంటూంటే ‘…తెలీకపోడవేం?…మనిద్దరం కలిసేగా కలర్సూ , డిజైన్సూ సెలక్ట్ చేస్త!… ’ అంది వకుళ … …మధ్యలో అడ్డురాకు తల్లీ!…చెప్పేది విను… అనుకోకుండా ఓ నాలుగురోజుల వైజాగ్ ట్రిప్ పడింది…ఎల్లుండే ప్రయాణం…మనం చూసుకోకపోతే వర్కర్స్ చెత్త చెత్త చేస్తారుకదా! … అంచేత నువ్వు వీలు చేసుకుని రోజూ సాయంత్రం మా ఇంటికెళ్ళి చూడాలి…ప్లీజ్… అన్నాను ‘…రాహుల్ గాడితో కష్టమౌతుందేమో!… మానేజ్ చేస్తాలే!… ఐనా ఎందుకీ సడెన్ ప్రయాణం!?…’ అందది …చెప్తా విను!…అంటూ మొదలెట్టాను… … ‘…సంధ్యా!…ఇవాళ వినోద్ ఫోన్ చేశాడు…మళ్ళీ అదే మాట!’ అన్నాడే వికాస్, మొన్నపడుకోబోయేముందర , ఓ ఓ నాలుగు రోజుల క్రితం మాట ని గుర్తు చేస్తూ… … వినోద్ ఎవడని అడక్కు తల్లీ … వికాస్ , చిన్నాన్న కొడుకు …వైజాగ్ లో చదువు కుంటూన్న టైంలో తరచూ వచ్చేవాడింటికి…ఆమదాలవలస దగ్గర ఓ పల్లెటూరు వాళ్లది… ఓ నాలుగేళ్ళు చిన్న , వికాస్ కంటే… ఛాయ కూడా కాస్త తక్కువ…… రివటలా ఉండేవాడు … సన్నసన్న స్ఫోటకం మచ్చలున్నా కళైన మొహం… వదినా , వదినా …అంటూ సరదాగా నా వెంటే ఉండేవాడు!… ఆర్మీ ఆఫీసరయ్యాడు , ఇంజనీరింగ్ ఐన తరవాత …కాప్టెనో , మేజరో!… ఏదో ఉంది రాంకు…రెండేళ్ళక్రితం తన పెళ్ళికి కూడా వెళ్ళాం… చక్కగా ఉంటుంది అమ్మాయి…ఎయిర్పోర్ట్ లో కనిపిస్తే ఇంటికి తీసుకురాలేదేం? బావున్నాడా!?… అన్నానే… ‘…వాడికేం!…దుక్కలా అయ్యాడు… గౌహతీ ఫ్లైట్ ఎక్కబోతూ రెండు మాటలు మాట్లాడి వెళ్ళిపోయాడు…ఈ సారి సంక్రాంతికి మనం కలిసితీరాలని వాడి పట్టుదల… టైం లేదురా , పైగా పసిపిల్లతో కష్టం! … అంటే వినడే!… వాడి పేరు ఎనౌన్స్ అయ్యేసరికి ,…తరవాత ఫోన్ చేస్తా!… పరిగెత్తాడు…’ అన్నాడు వికాస్ …ఏవంటాడేంటీ?… అన్నాను… ‘…ఏవుందీ!…అదే పాట…అందరూ వస్తున్నారు…పైగా నాయనమ్మ ఒకటే చంపుతూంది…ఆఖరుసారి కనిపించండిరా! , ఉంటానో పోతానో!అంటూంది , సెంచరీ అయ్యేదాకా ఆవిడకేం కాదనుకో , అది వేరే విషయం!… ఈ మధ్య ఫ్లైట్స్ కూడా వచ్చాయిగా వైజాగ్ కి…అంచేత రావాల్సిందే అని పట్టు…భోగికి ఓ రోజు ముందర చేరుదాం , కనుము నాడు మధ్యాహ్నం బైల్దేరుదాం , మర్నాడు డ్యూటీకి వెళ్ళిపోవచ్చు …ఏజెంటు చేత బుక్ చేయిస్తాను… అన్నాడు వికాస్… …ఓరోజు ఆలస్యం ఐతే ఏంటో!?…… అన్నాను , వైజాగ్ లో అమ్మదగ్గర ఓరోజు గడపడానికి గబగబా మనస్సులో ప్లాన్ వేస్తూ … ‘…మీ టీచింగు జాబ్స్ కి ఏం పర్లేదుకానీ నాకు వీలుకాదు!…’ అంటూ నన్ను దగ్గరకి తీసుకోబోయాడు… …ఆహాఁ!… అక్కడికి నువ్వొక్కడివే మీ కంపెనీ ని ఉధ్ధరించేవాడివి!!…అంటూ దూరంగా జరిగాను… …‘…ఎహె!…ఫోజు కొట్టకు!…’ అంటూ తను , నన్నాక్రమించుకుంటూంటే ఓ ఆలోచన తట్టింది… అమలు చేశాను కాసేపు తరవాత … ముక్కనుము మధ్యాహ్నం బైల్దేరుతే!…మర్నాడు డ్యూటీకి వెళ్ళిపోవచ్చు!…ఏవంటావ్!?…అన్నాను…తనకి వీలుగా సర్దుకుని , చిన్నగా ఎదురొత్తులిస్తూ …ప్రయత్నిస్తా!…అన్నాడు రొప్పుల మధ్య… …ప్రయత్నిస్తా!…అనడం కాదు … చేసి తీరాల్సిందే!…అని సన్నాయి నొక్కులు నొక్కుతూ తనని అల్లుకుపోయానమ్మా… ‘…ఇంకేముందీ!…కుదేలైపోయుంటాడు…అంటే నాలుగు రోజులు ఎంజాయ్ చేసొస్తావన్నమాట!…గో ఆన్!…’ అంటూ కుర్చీలోంచి లేచిందే , …‘…ఇది మొదటిది…మరి రెండో సాయమేంటో?…’ అంటూ మళ్ళీ కూర్చుండిపోయింది…ఇంతలో వకుళ మొబైల్ లో మెసేజ్ సిగ్నల్ బ్లీప్ అయింది… ‘…డాక్టర్ సునంద దగ్గర్నుంచే!… ఇవాళ గానీ , రేపు గానీ రమ్మంది…’ అందది మెసేజ్ చూసి… …అమ్మయ్య!… అదే రెండో సాయం!… అన్నాను … ‘… మరింకేం!… రేపెళ్దాం…’ అంది వకుళ… రేపు వీలౌతుందో కాదో!…ఇవాళే , ఇప్పుడే వెళ్దాం… అని పట్టుబట్టాను… ‘…అలాగే తల్లీ!…నడు…’ అంటూ లేచిందది… … డాక్టర్ సునందని కలిసి, చెకప్ చేయించుకుని , పిల్లల్ని చూపించిన తరవాత లాప్రోస్కోపీ మాటెత్తాం… …‘…మీ మొగుళ్లని పంపించమని ఎప్పుడో చెప్పాగా!?…’ అందావిడ… … వాళ్లకి తీరికుండటంలేదు… అని గొణిగాం… …అంత అవసరమా లాప్రోస్కోపీ? బ్రెస్ట్ ఫీడింగ్ చేస్తున్నారుగా!… అందావిడ , మా కళ్లల్లోకి గుచ్చి ,గుచ్చి చూస్తూ…

…వకుళ చూపు తిప్పుకుంది ఇబ్బందిగా… …ఎక్కడో విన్నాను…ఫీడింగ్ చేస్తున్నా ప్రెగ్నెన్సీ వచ్చేయచ్చని !… అన్నాను చిన్నగా… ‘…నిజమే!… మీ …ఆడ…తనాన్ని… మేలుకొలిపే సెక్స్ పార్ట్నర్ తగిలితే అంతపనీ జరుగుతుంది…’ అందావిడ సీరియస్ గా… …దిమ్మెరపోయాం ఆమాటకి… ‘…ఎప్పుడు రమ్మంటారూ?…’ అంది వకుళ…ఎలాగో గొంతు పెగుల్చుకుని… ‘…మీ ఇష్టం…ఎప్పుడైనా రండి…ఎపాయెట్మెంట్ తీసుకుని… ఓ నాలుగు గంటల్లో ఇంటికెళ్ళిపోవచ్చు…’ అందావిడ… …ఓ వారం రోజులదాకా వీలు పడకపోవచ్చు… అన్నాం మొహాలూ , మొహాలూ చూసుకుని… …‘…. ఎందుకైనా మంచిది…చెరోటీ ఉంచుకోండి…అవసరమనిపిస్తే వేసుకోండి… అదీ ఇరవైనాలుగు గంటల్లోగా!… ’ అంటూ వకుళ చేతిలో ఓ రెండు పాకెట్లు పెట్టింది డాక్టర్ సునంద …మా బుర్రల్ని తొలిచేశే చూపుల్తో… …ఆవిడ ఫీజిచ్చేసి , థాంక్స్ చెప్పి బైటపడ్డాం…ఆలోచనలు పరిపరి విధాల పోతూంటే… …ఎంతమాటందే ఆవిడ!… అన్నాను , కార్ల దగ్గరకొస్తూంటే … ‘…అదేంటే!…నీ మొహం అలాగైపోయిందీ!?…’ అంది వకుళ నా వైపు చూసి… …ఏమైందీ?… అంటూ కార్ మిర్రర్ లో నా మొహం చూసుకున్నాను… కత్తివాటుకి నెత్తురు చుక్క లేదు… వకుళ మొహం వైపు చూశాను …పచ్చటి మనిషేమో!…దాని మొహం తెల్లగా పాలిపోయుంది… నీది నా దాని తాతలా ఉందిలేమ్మా!… అన్నాను… ‘…సునంద గ్రహించిందేంటే మన అవస్థ !… అందది … నన్ను పక్కకి జరిపి , తన మొహం అద్దంలో చూసుకుని… …నాకూ అదే అనుమానం… లేకపోతే… మీ…ఆడ…తనాన్ని… మేలుకొలిపే సెక్స్ పార్ట్నర్ తగిలితే అంతపనీ జరుగుతుంది…’ అంటుందా! …అన్నాను ‘…సర్లే!…గుమ్మిడికాయ దొంగంటే ,భుజాలు తడుముకున్నట్లుంది… మన మొగుళ్ళు సెక్స్ పార్ట్నర్స్ కారేంటీ?…’ అందది నవ్వుతూ… …ఓహో!…సర్లే…రేపు కలుస్తామో కలవమో!…ఇదో మా ఇంటి తాళం… అంటూ దానికో కీ అందించాను…దాన్ని తీసుకుని బాగులో వేసుకుంటూన్న వకుళ … ఏదో తీసి ‘…ఇది దగ్గరుంచుకోవే , ఎందుకైనా మంచిదీ!… ’ అంటూ నా చేతిలో పెట్టబోయింది… ఏంటా అని చూద్దునుకదా!… డాక్టర్ సునంద ఇచ్చిన పాకెట్ …అదేదో కొత్త బ్రాండ్ నేమ్… యూజ్ బిఫోర్ 24 hours… అని రాసుంది …ఛ!… ఏమక్కర్లే!… అంటూ చెయ్యి వెనక్కి తీసుకున్నాను……లోవర్ పొటెన్సీ ది… అనుకుంటూ… ‘…ఉంచుకో!…పండగల్లో …వా…డు… తారసపడితే!…భోగి మంటల్లో ఏ…మై…నా… జరిగితే!…’ అందది కొంటెగా కన్ను గీటుతూ… …ఛి ఛీ!…అంత చపలచిత్తురాలినేం కాదు… అన్నాను బింకంగా… …నీ ఖర్మ… అందది , పాకెట్ ని మళ్ళీ బాగ్ లో వేసుకుంటూ… ….ఎవరికార్లు వాళ్ళెక్కి ఇంటిదోవ పట్టాం…

… మళ్ళీ ఓ వారం రోజుల తరవాత కలుసుకున్నాం , నేనూ వకూ , మా కాలేజీ కార్ పార్కింగ్ లో… …నన్ను చూడగానే .‘..ఏమ్మా!…ఎలాగుంది వెకేషన్?…’ అని గట్టిగా అంటూ నా దగ్గరకి చకచకా వచ్చి… ‘…తగిలాడా వాడు?…! ’ అందది రహస్యంగా… …ఛ!…పోవే!… అంటూ , దాని వైపు చూశాను…. తృప్తితో మిలమిలా మెరిసిపోతున్నాయి దాని చేపల్లాంటి కళ్ళు… కుతితీరా చే…యిం…చు … కున్నట్లుంది వెంకట్ గాడితో!… మధు కళ్ళెలా కప్పిందబ్బా!…కనుక్కోవాలి…అనుకుంటూ మా బ్లాక్ వైపు బయల్దేరాను…. ‘… చెప్పవేమే , సస్పెన్స్ తో ఛస్తూంటే!…’ అని గద్దిస్తూనే నా ఒంటిని ఎగాదిగా చూసి , ‘ …ఆ … ఎడం తొడల నడకా , వీ…టి… బరువైన కదలికా చెప్పేస్తున్నాయిలే !…జోరు జోరుగా… వాయింప…య్యిం…దనీ!!…’ అందది , నా పిర్రలు చుర్రు మనేలా ఓ జెల్ల ఇచ్చుకుని … … ఊరుకో తల్లీ!…ఎవరైనా వింటారూ!…అన్నాను… వినోద్ నఖక్షతాలతో (గోటిగాట్లతో) మండుతూన్న పిర్రల్ని నిమురుకుంటూనే బెరుకు బెరుకుగా చుట్టూ చూస్తూ… …ఇంతలో ప్రిన్సిపాల్ ఆఫీస్ వచ్చేయడంతో…‘ నాకు లాస్ట్ టూ అవర్సూ వర్క్ లేదు … అప్పుడన్నీ వివరంగా చెప్పాలి… ’ అందది రిజిస్టర్ లో సంతకం పెడుతూ… …అన్నట్లుగానే దిగబడిందది , ఫోర్త్ అవర్ మొదట్లో … అప్పటికే ఆరోజు ప్రాక్టికల్ ఎక్స్ ప్లైన్ చెయ్యడం ముగించడంతో నా సీట్ వైపు బయల్దేరాను …మా సీట్లల్లో సర్దుకున్న తరవాత ‘…ఇప్పుడు చెప్పు… నీ ఒంట్లో ఓపిక లేకుండా చేసిన వాళ్ళూ , నాల్రోజులుగా ఒళ్లు హూణం చేసిన వాళ్ళూ…ఎవరెవరేంటీ!?…అంది వకుళ కొంటెగా… …ఆ బహువచనాలేంటే ,సిగ్గులేకుండా?…పైగా నాల్రోజులు కాదు , రెండ్రోజులే!!… అంటూ కోప్పడ్డాను దాన్ని… ‘…పోనీ!…ఒక్కడే!!…ఎవడు వాడూ? , ఎం…తుం…దీ…వాడిదీ??… ఎ…లా…ఎలా …చేయిం…చు…కున్నావ్!??… అన్నీ వివరంగా చెప్పుకో!…’ అంది వకుళ … అ…బ్బ… చెప్తా తల్లీ!… ముందిది చెప్పు!… రాధెందుకూ మాట్లాడడం!?…పైగా పిల్లలంటాడేంటీ వాసూ? … వాళ్ళెక్కడ్నుంచి వచ్చారూ??… అంతా అయోమయంగా ఉందమ్మా!…అన్నాను… ‘…ఆ ప్రశ్నలన్నింటికీ సమాధానాలు మనమూహించినవే !…నాటకాలాపి మొదలెట్టు…’ అంది వకుళ … …ఇది పని కాదని … నాసంగతి చెప్తాగానీ , నీ మొగుడి కళ్ళు కప్పి వెంకట్ గాడితో నీ సరాగాల మాట చెప్పు… అంటూ ఎదురు దాడికి దిగాను… ‘…అమ్మ పిల్లా!…పట్టేశావన్న మాట!… ఎలా తెలిసిందేంటీ?…’ అందది నవ్వుతూ… …ఎలాగో ఒకలాగ!… నిజమేకదా!… వివరాలు చెప్పుకో!…అంటూ పట్టు పట్టాను… ‘… సరే!…అలాగే చెప్తాలేకానీ , నీకెలా తెలిసిందో చెప్పు ముందు!…’ అని బిగిసిందది… …సరే వినుతల్లీ అంటూ మొదలెట్టాను …కొత్తగా వేసిన రూట్లేమో వైజాగ్ లో బయల్దేరి , హైద్రాబాదులో మారి ఢిల్లీ ఎయిర్పోర్ట్ లో దిగేసరికి, మూడుగంటలాలస్యం… అందరం చిరచిరలాడుతూనే ఉన్నాం … కానీ ఇంటికి రాగానే కొత్తగెటప్ చూసేసరికి అలసట పటాపంచలైంది… పిల్లలు వాళ్ల గదిలోకి పరిగెత్తారు , చూసుకోడానికి… … నిద్దరోయిన పసిదాన్ని పడుకోబెట్టడానికి బెడ్ రూంలోకెళ్ళాను… మా మంచం మీద కప్పిన కవర్ తీసి చూద్దును కదా !… ఎవరో పడుక్కుని దొర్లినట్లు బెడ్ షీట్ నలిగిపోయుంది…అక్కడా , అక్కడా తడి మరకలు… వర్కర్స్ ఎవరైనా సరాగాలాడారేమో!… వికాస్ కి చూపించి కాంట్రాక్టర్ కి కంప్లైన్ చెయ్యమనాలి!…అనుకుంటూ ఉయ్యాల మీది కవర్ తీసి , పిల్లదాన్ని పడుకోబెట్టి కిందకొచ్చాను… భోజనాలెలాగూ అందరికీ ఫ్లైట్ లో అయిపోయాయి కనుక అందరికీ పాలూ , పళ్ళూ ఏర్పాటు చెయ్యడంలో పడ్డాను . ఈ లోగా వికాస్ , పిల్లలూ గదులన్నీ చుట్టబెట్టి వచ్చారు … ఎక్సెలెంట్ , ఆసమ్… అనుకుంటూ… …ఏమనుకున్నారు?…వకుళా ఆంటీ సూపర్విజన్ ప్రభావం!!… అన్నాను , అందరికీ ట్రేలు అందిస్తూ… …ఏం కాదు… నాన్న ఆఫీస్ ఫ్రెండ్ దగ్గరుండి చేయించాడట…నోట్ పెట్టాడాయన టివి దగ్గర… అంటూ పెద్దాడు పైకి పరిగెత్తాడు , తన ట్రే పుచ్చుకుని… ఎవర్రా!… అని నేనడుగుతున్నా వినిపించుకోకుండా! …మరో సారి …ఎవర్రా!… అన్నాను అందుబాటులోకొచ్చిన చిన్నాడి రెక్క పట్టుకుని… …అమ్మా!…నీ వల్లే పాలొలికాయినువ్వే తుడుచుకో!… …ఎవరో వెంకట్ అంకులట… అంటూ వాడూ అన్న వెనక పరిగెత్తాడు… …నాకు ఒళ్ళు ఝల్లుమంది …గుండెలు దడదడా కొట్టుకున్నాయి…ఆ పేరు వినగానే… ఏం జరిగుంటుందో అర్థమైపోవడంతో బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగజిమ్మింది… వికాస్ నా వైపు ఆశ్చర్యంగా చూస్తూంటే చూపు తిప్పుకుని పైకి పరిగెత్తాను …సిగ్గుమాలిన పిల్ల!…బెడ్ షీట్ మార్చాలన్న ఇంగితం కూడా లేదు… అని నిన్ను తిట్టుకుంటూ , గబగబా అల్మార్ల తాళాలు తీసి, ఆ పని పూర్తిచేసి బాత్ రూం లో పడ్డాను… అంటూ నే చెప్పుకుపోతూంటే… ‘…అల్మార్లన్నీ తాళాలెట్టుకుని పోతే బెడ్ షీట్ ఎలా మారుస్తాననుకున్నావ్!?… అప్పటికీ రోజూ కష్టపడి మీ పరుపు తిరగేస్తూనే ఉన్నాలే!…’ అందది తప్పునామీదికే నెట్టేస్తూ… …నే కలగంటానా!… నువ్వూ , వాడూ మా పరుపుమీద రంకు వెలగబెడతారనీ!?…సర్లే!…వాడెలా తారస పడ్డాడో!…ఎన్ని సార్లు…ఎలా ,ఎలా చేసుకున్నారో వివరంగా చెప్పు… అన్నాను… ‘…ఇదంతా నీ వల్లే జరిగింది…మీ ఇంటి పెయింటింగ్ చూడమని నాకు పురమాయించక పోతే మేం కలిసుండేవాళ్లంకాదు…’ అంది వకుళ… …విచారిస్తున్నావా!?…అన్నాను తోసుకొస్తూన్న నవ్వుని ఆపుకుంటూ.. ‘…విచారమా?…ఎన్నడూ మర్చిపోలేని అనుభవం!…థాంక్సే!…’ అంటూ కుర్చీలోంచి చటుక్కున లేచి నా బుగ్గమీద ఓ ముద్దు ప్రసాదించింది వకుళ… …ఆ చప్పుడికి స్టూడెంట్స్ మా వైపు చూసి ముసిముసి గా నవ్వుకుంటూంటే … ఛీ!…ఏంటే ఈ పనీ!… అంటూ దాన్ని సన్నగా మందలించాను… …అది తగ్గకపోగా ‘…గర్ల్స్!…డోంట్ యూ థింక్ యువర్ మేమ్ ఈజ్ ప్రెట్టీ!?…’ అంటూ వాళ్లనే అడిగింది… ‘…యస్ మామ్!…వెరీ!…’ అని నవ్వుతూ దూరంగా ఉన్న మరో వర్క్ టేబుల్ మీద సర్దుకున్నారు అక్కడున్న స్టూడెంట్స్… …‘…అవునూ!…వాడికంత చనువిచ్చేశావేంటీ?!… ’ అంది వకుళ , నే తేరుకునేలోగా… …చనువా!…మేమొక్కసారేగా …ఇ…దౌ…త!… అదీ మా ఆయన పర్యవేక్షణలో అని నీకూ తెలుసుగా!…అలా అంటావేంటీ!?… అన్నాను ఖంగు తిని…

‘… లేకపోతే!?…నా మొహమైనా చూడకుండా , వెనకనీంచి , నన్ను కౌగలించేసుకుంటాడా ?…వాడి ఆయుధం నా పిర్రల అడుగునీంచి చొచ్చుకొచ్చి , నా పూరెమ్మల్ని రుద్దేలా నా మొత్తని తన…దా…ని… కొత్తేసుకుంటాడా!?… ఓ రెండు బ్లౌజ్ హుక్స్ టప టపా తెగిపోయేలా గుబ్బల్ని రొట్టెల పిండిలా పిసికేసి … సంధ్యా మామ్!…ఎన్నాళ్ల తరవాత!?…మీరు మళ్ళా దొరుకుతారనుకోలేదు… అంటూ నన్నుపైకెత్తి గిరగిరా తిప్పేస్తాడా!… …కళ్ళు తిరిగిపోతూంటే… అ…క్క…డ…చెమ్మగిల్లి పోతూంటే …ఛీ!…ఎవడవురా నువ్వూ?…విదులూ!… అని గట్టిగా కసురుతూ , రక్తాలొచ్చే లా వాడి ముంజేతుల్లోకి గోళ్ళు దింపేసే దాకా దింపడా?! … అప్పుడే రాహుల్ గాడిని ఫీడ్ చేసి మీ బెడ్ రూంలో పడుక్కోబెట్టి వచ్చాకనక సరిపోయిందిగానీ…లేక పోతే బ్లౌజ్ తడిసి ముద్దయుండేది…’ అంటూ ఫైరైపోయిందది… …సర్లే!…నీకు నచ్చలేదూ వాడి ధాష్టీకం!?… అన్నాను దాని కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ… ‘…నేనన్నానా ఆమాట!… కావరానికి పెద్దపులే అయినా ధైర్యానికి చెవుల పిల్లేనమ్మా నీ తొలి సరసుడూ!…’ అంటూ గేలి చేసింది వకుళ… …ఆ రెండో పోలికెందుకో?… అన్నాను… …‘…ఎందుకా?…నే వెనక్కి తిరగ్గానే… సారీలే సారీలు…ఓ పక్క నా గోటి గాయాల్ని రుద్దుకుంటూనే , సంధ్యగారనుకున్నా మేమ్! …వికాస్ సర్ చెప్పకండి మేమ్ … సర్ కి తెలిస్తే నా కెరీర్ నాశనమే మేమ్!!… అంటూ కాళ్ళు పట్టుకున్నంత పని చేశాడే వాడూ!…. …కానీ వాడి కళ్ళుమాత్రం బ్లౌజ్ లోంచి పొంగుతూన్న నా గుబ్బలమీదా , బయటపడ్డ నా బొడ్డులోతులమీదా , నలగడంతో ఒంటికంటుకు పోయిన చీర లోంచి దోబూచులాడుతూన్న తొడలమీదికి పాకుతూంటే , వాటిని అదుపు చేసుకోడానికి వాడు పడే తిప్పలు చూసుంటే , నువ్వూ అదే మాటంటావ్ సంధ్యా!…కానీ నాకు మాత్రం నవ్వొచ్చిందనుకో!…’ అంటూ ముసిముసి నవ్వులు వెదజిమ్మిందది… … నవ్వేశావేంటీ?… అన్నాను నేనూ జత కలుపుతూ… …‘… అంత పిచ్చిదాన్ననుకున్నావా? కష్టం మీద నవ్వాపుకుని , ఎవరు నువ్వూ?… డోర్ లాక్ అయుంటే లోపలికెలా వచ్చావ్?…’ అంటూ నిలదీశాను అందది… ఊఁ…కొట్టాను…కానీ…మన్నట్లు ‘…వెంకట్ మేమ్, నేను…వికాస్ సర్ జూనియర్… మి , ఎ బి.టెక్ మెకానికల్ ఫ్రం ….యూనివర్సిటీ… మ్యారీడ్ అండ్ హావ్ ఎ త్రీ ఇయర్ ఓల్డ్ సన్… … ఊరికెళ్తూ ఇంటీరియర్ డెకరేషన్ వర్క్ సూపర్వైజ్ చెయ్యమని వికాస్ సర్ కీస్ ఇచ్చారు… లోపల లైట్ వెలుగుతూంటే , ఎవరొచ్చారని అడిగాను…ఎదురుపడ్డ వర్కర్స్ ని… మేమ్ ఒక్కరే వచ్చారని వాళ్ళు చెప్తే!… అంటూ నీళ్ళు నమలడం మొదలెట్టాడు… …ఓహో!…అయితే మీ వికాస్ సర్…కళ్ళు కప్పి …ఇం…త… చనువు పెంచుకున్నావా మీ సంధ్యా మేమ్ తో!… అన్నానే , నా స్థనాల్ని మెల్లిగా రుద్దుకుంటూ… దాంతో వాడి చూపు …వా…టి మీద పడి , వెంటనే పక్కకి జరిగిపోయింది! …ఫలితమెలా ఉందో చూద్దామని ఓరగా వాడి తొడలవైపు చూశానే!… ఇంకా …త…గ్గ…లేదు… వాడి ఉబ్బు !… నా చూపు గమనించి వాడింకా కంగారు పడిపోయాడు … …అహఁ …ఉహుఁ… అంటూ …దా…న్ని… అరచేతుల్తో కప్పుకుంటూ తలదించుకున్నాడు తప్ప మీ తొడ పరిచయాన్ని బైటపెట్టలేదమ్మా… … మర్యాదస్తుడే కుర్రాడూ !… అనుకుని… , …నేను వకుళ …మీ సంధ్యా మేమ్ కొలీగ్ … నన్నూ డెకరేషన్ వర్క్ ఎలా జరుగుతుందో చూడమని కీస్ ఇచ్చిందావిడ …అంటూ పరిచయం చేసుకుని… నడు , వర్క్ చూద్దాం… అంటూ కింద గదుల్లోకి దారి తీశాను… చిన్నగా నవ్వుతూ వాడి వైపో ఓర చూపు విసిరి!…’ అని వకుళ చెప్పేస్తూంటే… …ఆ నవ్వులూ, ఆ ఓరచూపులూ ఎందుకమ్మా?… వాడ్ని మీద పడమనడానికా!… అంటూ దాన్ని రెచ్చగొట్టాను… ‘… అటువంటివి మీ బెడ్ రూం లోకెళ్లింతరవాత ప్రయోగించాలే!…ఇవి ఈ లోగా వాడి భయాన్ని తగ్గించడానికి!…’ అంది వకుళ ,ఏమాత్రం తీసిపోకుండా… …ఫలితం కనిపించిందా?… అన్నాను దాన్ని ఇంకింత కవ్విస్తూ!… …ఉహూఁ… వాడి చూపు నా పాదాలమీదే ఉండిపోయింది తప్ప పైకి లేవలేదనుకో!… అది గమనించి ఈ కలర్ ఇంకాస్త డార్క్ ఐతే బాగుంటుందేమో!…అన్నానే , మీ హాల్లో ఓ గోడవైపు చూపిస్తూ… …ఉహూఁ…ఇది మంచి కలర్ …రూమ్ యూజర్స్ బట్టి సరైన కలర్స్ సెలక్ట్ చేశారు వికాస్ సర్…ఎక్సెలెంట్!…అంటు సూపర్లెటివ్స్ కురిపించాడు , కొద్దిగా తల పైకెత్తి… …ఆయనకంత తీరికెక్కడ!…నేనూ , నీ సంధ్యా మేమ్ కలిసే చేశాం!… అన్నాను చిరునవ్వుతో… …అందుకే ఇంత అందంగా వస్తున్నాయి… అంటూ ఓ అర క్షణం నా వైపు ఆరాధనగా చూసి , ముంజేతుల్ని రుద్దుకోడంలో పడ్డాడే వాడూ!… …ఏదైనా ఆంటీ సెప్టిక్ క్రీమ్ రాద్దామా!…అనిపించినా…ఇప్పుడే తొందర పడకూడదు…అనుకుని…సర్లే!…మిగతా గదుల్లోవి కూడా చూద్దాం నడు… అంటూ గెస్ట్ రూంలోకెళ్ళి, రంగుల్నీ , పెయింటింగ్స్ లొకేషన్స్ నీ చర్చిస్తూనే వాడి కనుముక్కు తీరునీ , పిల్లిగెడ్డాన్నీ, వాడి బాడీ స్ట్రక్చర్నీ పరికించి చూశాక , వీడేకదూ కలల్లో నన్ను ఇబ్బంది పెట్టిందీ!…అనిగుర్తుపట్టేశానే …’ అంటూ ఆగింది వకుళ… …అయితే గెస్ట్ రూంలోనే తెరిచేశారన్నమాట దుకాణం!?… అని దాన్ని పొడిచాను… ‘…మరీ అంత తొందర పడితే పలచనైపోనూ!…మీ బెడ్ రూం లోకెళ్ళేదాకా ఆగానులే!…ఈలోగా వాడికి కాస్త దగ్గరగా నడిచీ , వాడికన్నా ముందర మెట్లెక్కుతూ మధ్యలో పక్కకి తిరిగి మాట్లాడుతూ , మగాళ్లకి కావలసినవి ప్రదర్శించాలే పిల్లల బెడ్ రూం చేరేసరికీ!…వాడు తన కళ్లని అదుపు చేసుకోడానికి పడే తిప్పలు చూస్తూంటే భలే మజా వచ్చిందనుకో! ’ అంటూ కొంటెగా నవ్వింది వకుళ …సిగ్గు లేదే నీకు… అంటూ నేనూ నవ్వి , ఊఁ…కానీ!…అన్నాను ‘… పిల్లల గదిలో కలర్ ప్లాన్ చూశాకకొద్ది మార్పులు సజస్ట్ చేసి , …నడు!…మాస్టర్ బెడ్ లో కలర్ ప్లాన్ చూద్దాం అంటూ అటువైపు నడిచాను… …అక్కడింకా పూర్తి కాలేదు మేమ్!…ఒక్క గోడకే వేశారు… అన్నాడు… బయటే నిలబడిపోయి… …అదే చూద్దాం!…అంటూ నేను మీ బెడ్ రూంలోకెళ్ళిపోయినా వాడక్కడే ఉండిపోయాడు ,మరో వైపు చూస్తూ… …ఇలా కాదని …హలో…సారీ…మీ పేరు మర్చిపోయాను…ఈ గోడకి ఏ రంగేస్తున్నారూ!?… అన్నాను… …వెంకట్ …అంటూ చిన్నగా లోపలికొచ్చి , ఇదీ! అంటూ ట్రైల్ గా ఓ గోడకి పామిన రెండు మూడు రంగు చారల్లో ఒక దాన్ని చూపించాడు… … ఏదీ!?… అంటూ కనిపించని దానిలా వాడి పక్కకి చేరి కాసేపు వాటిని చూస్తూ ఉండిపోయాను , వాడి మొహాన్ని నా కనుకొలకుల్లోంచి గమనిస్తూ… …అప్పటికే వాడు నా చెంపల్నీ , నా పెదాల్నీ , నా కంఠాన్నీ దొంగచూపులు చూసేస్తున్నాడు … …అది గమనించనట్టే చటుక్కున వెనక్కి తిరుగుతూ చీర కొంగుని బొడ్లో దోపుతూ కుచ్చెళ్లని కాస్త కిందికి తోసి… …ఓకే!…ఆ మధ్య రంగు ఈ గోడకైతేనో!…అన్నాను , నా రెండుచేతులూ చెరో వైపూ బార్లా చాపుతూ… …అప్పుడు చూడాలి వాడి అవస్థా!… … చూపు దింపితే నడుం పల్చదనాలూ , బొడ్డు లోతులూ… కాస్త పైకెత్తితే …మమ్మల్ని చూడు… అన్నట్లుగా ముందుకు పొడుచుకొచ్చిన …ఇ…వీ!…’ అంటూ తన స్థనాలవైపు అందంగా కనురెప్పలార్పి…చూడనూ లేడు…వచ్చిన అవకాశాన్ని వదులుకోనూ లేడు… …మధ్యేమార్గంగా నా మొహం వైపు చూస్తూ పెయింట్ కంపెనీల గురించీ , వాటి క్వాలిటీలగురించీ ఏదేదో స్టాస్టిస్టిక్స్ చెప్పేస్తూనే మధ్య మధ్యలో దొంగ చూపులు చూసేస్తున్నాడు …నే చెప్పిన…వా…టి…ని… …మెల్లగా ఒక కాలుమీంచి మరోదాని మీదకి బరువు మారుస్తూ కాసేపు వాడిని ఎంజాయ్ చెయ్యనిచ్చి ,తెచ్చిపెట్టుకున్న కోపంతో… ఏంటీ చూస్తున్నావ్?… అన్నానే…పైట సర్దుకుంటూన్నట్లు గా దాన్ని మరింత మధ్యకి జరుపుతూ … దాంతో అందిపోయిందే వాడికి నా ఆహ్వానం… …ఐనా అడుగు ముందుకెయ్యకుండా ….కళ్ళు తిప్పనీయని మీ అందాల్ని మేమ్!…యూ ఆర్ ఎ స్ట్టన్నింగ్ బ్యూటీ!… అంటూ నవ్వాడే.. మొహమాటంగా… …ఓహో!…ఐతే మీ సంధ్యామేడమో?!… అన్నానే ,వాడేమంటాడో చూద్దామని… …ఫిగర్ర్ వైజ్…ఆవిడో వీనస్…కళ్ళు తిప్పుకోనీయని ఆకర్షణుంది ఆవిడ లో…ఇద్దరు పిల్లలున్నారంటే నమ్మరెవరూ!… అని మైమరపుతో నిన్ను పొగిడేస్తూంటే , … ప్రస్తుతం దానికీ , నాకూ ముగ్గురేసి పిల్లలిప్పుడు…అన్నానే… …నిజమా?…అదెప్పుడూ?….అన్నాడే వాడు!… …ఇంతలో రాహుల్ గాడు ఓ సారి కుఁయ్యి…మని మళ్ళీ పడుక్కున్నాడు… …ఆడపిల్ల…వీడి ఈడుదే!…ఇంచుమించు ఏడాదిన్నర… ఐనా ఎంతసేపూ దాని ధ్యాసేనా!…అన్నానే ఒళ్ళు మండిపోయి… …అందం విషయంలో మీ ముందు దిగదుడుపే ఐనా నే నెన్నడూ మర్చిపోలేను మేమ్…సంధ్యామేమ్ ని … ఇక , ఆవిడతో పోలిస్తే కొద్దిగా సాఫ్ట్ అయినా , మీరూ మంచి ఫిగరే మెయింటైన్ చేస్తున్నారు …ఇంత అందమైన కళ్లని నేనెక్కడా చూడలేదు…అన్నాడు , ఇంకాస్త ధైర్యంగా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ…