కిట్టీ, రేతిరికి వంతెన కాడ సంతెడతన్నారు. పోర్లు మస్తుగుంటరు.. పోదామా మామా?” రంగ చెప్పిన మాటకి అక్కడ కూర్చున్న నలుగురు కుర్రాళ్ళ బ్యాచ్ excite అయ్యారు.
కిట్టి, కిరీటి, రంగ, గౌరయ్య (ముద్దుగా ‘గోరు’) – ఈ నలుగురూ పెంచలాపురంలో ఒక సాధారణ కుర్రాళ్ళ బ్యాచ్. ఇళ్లన్నీ దగ్గర, ఒకే స్కూల్లో చదువు, ఇలాంటి కామన్ factors వుండేసరికి వీళ్ళు చిన్నప్పుడే జాన్ జిగిరీ దోస్తులు అయ్యారు. ప్రస్తుతం వీళ్ళు డిగ్రీ first ఇయర్ స్టూడెంట్స్. ఊరికి 10 km దూరంలో వున్న రాణి రత్నమాంబ కాలేజీ లో వీళ్ళ చదువులు. అనుకోకుండా వీళ్ళ జీవితంలో ప్రవేశించిన కొన్ని పాత్రలు, వాళ్ళ మూలంగా వీళ్ళ లైఫ్ లో వచ్చిన మార్పుల సమాహారమే ఈ కథ. కిట్టి నుదురు చరుచుకొని ‘రేయ్, సంత నైట్ పెట్టుకొని ఇప్పుడా చెప్పేది? ఒక రెండ్రోజుల ముందు చెప్తే కొంచెం టిప్-టాప్ గా రెడీ అయ్యి వెళ్ళి ఏదో ఒకటి చేసేవాళ్లం కదరా. ఇప్పుడు ఎడ్డి ముకాలేసుకొని పోవాల. అయినా గోరూ, నువ్వన్నా చెప్పొద్దంటారా? మీ అయ్య అంగడి పెట్టట్లేదా ఈ సారి?’ అని అడిగాడు. ‘లేదురా మామా, మా అయ్య, అమ్మ నాల్రోజుల క్రితం వూరెళ్ళారు. అక్క ఫీజుకి డబ్బులు కుదర్లే ఈ సారి. ఎట్లనో కాలేజీ వాళ్ళ కాళ్లా యేళ్ళా పడి ఇంకో రెండు నెలల్లో కడతానికి ప్రయత్నం చేస్తాండారు.’
గౌరయ్య అక్క నిక్కుమాంబ చదువుల తల్లి. ఆ వూళ్ళో అందరికీ ఆమె అంటే ప్రేమ. లక్ష్మీ, సరస్వతి ఒక చోట వుండటం చాలా అరుదు. అదే ఇక్కడ కూడా చూస్తున్నాం మనం. ఇంకొక్క సంవత్సరం చదివితే ఆమె సివిల్ ఇంజనీరింగ్ డిగ్రీ పూర్తి అవుతుంది. తల్లితండ్రులకి తొందరగా ఒక అండగా వుందామని ఆమె ప్రయత్నం. ఎక్కడ ఫీజు గురించి బెంగపడి చదువు నిర్లక్ష్యం చేస్తుందోనని ఆ తల్లితండ్రుల భయం.
‘పెసిడెంటు గారు ….’ అంటున్న రంగ మాటని మధ్యలోనే తుంచేసిన గోరు ‘లేదురా, ఇంక బాబు గారిని అడగలేమురా. మూడేళ్లు ఆయన అండ లేకుంటే అక్క సదువు యే కాడికే ఆగిపోయున్ద్లే.. సూద్దాం యేటవుద్దో.’
గోరు మూడ్ మార్చాలని ‘సరిరా, ముందు నైట్ సంగతి చూడండి’ అంటూ కిరీటి టాపిక్ మార్చాడు.
కిరీటి మాట అంటే ఈ బ్యాచ్ కి వేదవాక్కు. అందరికంటే తక్కువ మాట్లాడేది కిరీటియే. మిగతా వాళ్ళు వంద మాటలు మాట్లాడితే వీడు ఒక్క మాట మాట్లాడతాడు. కానీ వాడు లేకపోతే మిగతా ముగ్గురికీ ఊసుపోదు. ఎప్పుడన్నా వాడు నవ్వే సన్నటి నవ్వే వాళ్ళకి చాలు.
సాయంత్రం ఆరున్నరకి సైకిళ్ళు వేసుకొని ఊరికి దక్షిణాన వున్న వంతెన దగ్గరికి పోదామని డిసైడ్ అయ్యారు నలుగురూ. వీళ్ళ ఊరి గోదారి దాటతానికి కట్టిన వంతెన అది. By the way, పల్లెల్లో పిల్ల కాలవని కూడా గోదారి అనే అంటారు. ఇది కూడా అలాంటి గోదారే.
వంతెన కాడ అంతా సందడి సందడిగా వుంది. పండక్కి ప్రభలు కట్టే బ్యాచ్ ఒకటి, నైటు నాటకానికి స్టేజ్ రెడీ చేసే బ్యాచ్ ఒకటి, ఇలా ఊళ్ళో కుర్రోళ్లు అందరూ కలియతిరిగేస్తున్నారు అక్కడ. రంగు రంగుల రామచిలకల్లా వోణీలు వేసుకున్న కన్నె పిల్లలు, కొత్తగా పెళ్ళయి మొగుడితో సరదాగా సంతకొచ్చిన అమ్మాయిలు ఇలా అందరినీ చూడడానికి వీళ్ళ కళ్ళు చాలడం లేదు.
ఈ సంబరం అంతా చూసుకుంటూ తిరుగుతున్నారు మన మిత్రులు. గోరు ఇంకా దిగాలుగా వుండటం చూసి కిరీటి వాడి భుజం పైన చెయ్యి వేసి ‘ఒరేయ్ నువ్వు ముందు కాస్త ఆ లోకం నుంచి బయటకు రారా. మీ అమ్మా, నాన్న ఎలాగో ఒకలా ఫీజు విషయం సర్దుబాటు చేస్తారులేరా’ అంటూ వాడి మూడ్ మార్చడానికి ట్రై చేస్తున్నాడు. గోరు మిగతా ఇద్దరికీ వినబడకుండా కిరీటితో మెల్లిగా ‘అది కాదురా, అక్కని కాలేజీ నుంచి ఇంటికి తెచ్చేశారురా. ఊళ్ళో బయట తిరగటం ఇష్టంలేక వారంనుంచి ఇంట్లోనే వుంది. ఇయ్యాల సంతకి వస్తానంది. కానీ అదీ ఆళ్ల కాలేజీ ఫ్రెండ్స్ ఎవరో వస్తేనే’ అన్నాడు. ఇక యే రకంగా వాడిని సముదాయించలో కిరీటికి అర్ధం కాలేదు. ‘ఒరేయ్, నేను ఒకసారి స్టేజ్ దగ్గరికి వెళ్లొస్తానురా. యవరెవరు యేసాలు కడతన్నారో చూసొత్తా’ అంటూ కిట్టి స్టేజ్ వైపు వెళ్ళాడు. ‘రేయ్, ఆ అంగళ్ళ కాడికి వచ్చేయ్. ఈ సారి యెవరో పట్నం వోల్లు మూడు కొట్లు పెట్టినారంట. ఇందాకే నాయుడుగోరి పిలగాడు చెప్తుండే’ అంటూ రంగ అరిచిన అరుపు విన్నట్లు చెయ్యి వూపాడు కిట్టి.
మిగిలిన ముగ్గురూ అక్కడ పెట్టిన షాపులు చూసుకుంటూ ముందుకు సాగారు. కొంతసేపటికి కిట్టి వీళ్లవైపు ఆదరా బాదరా గా పరిగెట్టుకుంటూ వచ్చాడు. ఆయాసంతో రొప్పుతూ ‘దుర్యోధన ఏకపాత్రాభినయం వుందిరా రేత్తిరికి. యే నా కొడుకో చెంకీల దండలు యెత్తుకుపోయినాడు. యేషమ్ కట్టే బాబాయి కంగారు పడతాండు. రాండి, యెతుకులాడితే యాదో ఒక అంగట్లో దొరుకుతాయి’ అంటూ వీళ్ళని లాక్కుపోబోయాడు. కిరీటి అందరినీ ఆపి ‘అందరూ కలిసి ఒక్కొక్క అంగడి వెదికేబదులు విడివిడిగా వెళ్దామురా. కిట్టికి దొరికితే వాడు కొనేస్తాడు. మిగతా మనలో యెవరికన్నా కనిపిస్తే యే షాపులో చూశారో గుర్తు పెట్టుకోండి. అరగంటలో ఆ పెద్ద ప్రభ దగ్గరికి రండి. యే షాపులోనూ లేకపోతే యేం చెయ్యాలో అప్పుడు ఆలోచిద్దాం. నాటకానికి ఇంకా చాలా టైమ్ వుందిరా కిట్టీ, కంగారు పడకు’ అన్నాడు.
‘రేయ్, ఈడు లేకపోతే మన బుర్రలు పనిచెయ్యవురా. అట్టానే కానియ్యండి’ అంటూ నలుగురూ తలో దిక్కు బయలుదేరారు.
ఒక్కొక్క అంగడి చూసుకుంటూ ముందుకు పోతున్న కిరీటి వున్నట్టుండి ఒక అంగడి దగ్గర ఆగిపోయాడు. చుట్టూ వున్న అంగళ్ళకంటే చాలా చిన్నగా వుంది ఆ షాపు. ఒక చిన్న బోర్డు మీద ‘మ్యాజిక్’ అన్న ఒక్క పదం మాత్రం రాసివుంది అక్కడ. అంగట్లో ఒక బల్ల, కుర్చీ, ఒక చిన్న బుక్ షెల్ఫ్ వున్నాయి అంతే. అక్కడ వున్న అతను తల బల్ల మీద పెట్టుకొని నిద్రపోతున్నాడు. మెల్లిగా అంగట్లోకి వెళ్ళిన కిరీటి ఆ షెల్ఫ్ లో ఏముందో అని ఆసక్తిగా చూస్తున్నాడు.
‘30 రోజుల్లో card tricks నేర్చుకోండి’, ‘Dice లో చీట్ చెయ్యడం ఎలా’, ‘హస్త లాఘవం’ లాంటి విచిత్రమైన పుస్తకాలు, playing cards, సంకెళ్ళు, పెద్ద పెద్ద రింగులు ఇలా విచిత్రమైన వస్తువులు అన్నీ వున్నాయి అక్కడ. ‘Misdirection’ అన్న ఒక పుస్తకం బయటకు తీసి పేజీలు తిరగేస్తున్నాడు.
‘ఏమన్నా నచ్చాయా?’ అంటూ ఒక సన్న గొంతుక పలకరించేసరికి వులిక్కిపడి వెనుతిరిగి చూశాడు. బల్లమీద తలపెట్టుకొని పడుకొన్నది అబ్బాయి కాదు, ఒక అమ్మాయి! పిక్సీ కట్ తో మొదటిచూపులో అబ్బాయిలా కనిపిస్తోంది. ఆ అమ్మాయి ముఖంలో మొట్టమొదటగా కిరీటి గమనించింది ఆమె కళ్ళు. తేనె రంగు కళ్ళు జీవితంలో మొదటిసారిగా చూడటం అదే కిరీటికి. కోటేరు లాంటి ముక్కు అని ఎవరు వర్ణించారోగాని అది ఈమె ముక్కు చూసే అనుకున్నాడు. కిందిపెదవి పైపెదవి కంటే కొంచెం సన్నం, నిండైన బుగ్గలు, కొనదేలిన చుబుకం…ఈ రూపం ఒక్క సెకనులో కిరీటి మనసులో ముద్ర పడిపోయింది.
ఒక ఇబ్బందికరమైన నిశ్శబ్దం డెవలప్ అయ్యేముందే కిరీటి తేరుకొని ‘ఇలాంటి పుస్తకాలు, వస్తువులు మా ఊరిలో చూడటం ఇదే మొదటిసారి. ఎక్కడ మొదలు పెట్టాలో, ఏమేమి నచ్చాయని చెప్పాలో అర్ధం కావట్లేదు. చూస్తే ఇవన్నీ తీసుకుపోయి చదవాలి అనిపిస్తోంది’ అన్నాడు.
ఆ అమ్మాయి నవ్వి నీకొక చిన్న సరదా ట్రిక్ చూపిస్తా రమ్మని బల్ల దగ్గరకు పిలిచింది.
Coins తోనూ, పేకముక్కలతోనూ చిన్న చిన్న ట్రిక్స్ చేసి చూపించింది ఆ అమ్మాయి. ‘ఎలా వున్నాయి?’ అని నవ్వుతూ అడిగింది. బాగానే వున్నాయి అని మొహమాటానికి చెప్పబోయి కిరీటి ఎందుకో ఆగిపోయాడు. ‘మీరేమీ అనుకోనంటే, అంత ఇంప్రెసివ్ గా అయితే ఏమీ లేవండి’ అన్నాడు మెల్లిగా. తనేమన్నా అనుకుంటుందేమో అని apprehensiveగా తననే చూస్తున్నాడు. ఆ అమ్మాయి మటుకు అలా ఏమీ అనుకోకుండా కొంత తీక్షణంగా ఆలోచించి కిరీటి వంక చూసి ‘అయితే ఇదుగో మీకోసం ఒక నిజమైన మ్యాజిక్ ట్రిక్. A serious trick for a serious man’ అంది. కిరీటికి బుర్ర తిరిగిపోయింది. ఆ రోజుల్లో పెంచలాపురంలాంటి పల్లెటూళ్ళో అమ్మాయిలు చదువుకోవడమే ఒక గొప్ప విషయం. అలాంటిది ఈ అమ్మాయి ఇంగ్లిష్ ఇంత అలవోకగా మాట్లాడేసరికి stun అయిపోయాడు. దానితోపాటు ఇప్పుడు చేయబోయే సీరియస్ ట్రిక్ ఏమై వుంటుందా అని చూస్తున్నాడు.
ఆ అమ్మాయి చేతిలో మళ్ళీ పేకముక్కల deck వున్నది. దానిని చాలా వాటంగా shuffle చేసి బల్లపై పెట్టింది. కిరీటి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ ‘ఈ deck లో ఒక చిన్న లోపం వుంది. అదేమిటో చూసి నాకు చెప్పు. నీకెంత టైమ్ కావాలంటే అంతా టైమ్ తీసుకో’ అని తన కుర్చీలో జారగిలబడి కూర్చుంది. ఆ అంగట్లో కిరీటి కూర్చోడానికి వేరే కుర్చీ లేదు. నిలబడే ఆ పేక ముక్కల్ని చేతిలోకి తీసుకొని పరీక్షగా చూశాడు. ముందు ముక్కల్ని లెక్కపెట్టాడు. 53 ముక్కలు వున్నాయి అందులో. 52 ముక్కలు కాక ఒక జోకర్ కూడా వున్నదని తోచింది కిరీటికి. ఇక వెనక్కు తిప్పి ముక్కల్ని తేరిపార చూస్తే ఆఠీన్ రాణి ముక్కలో కొన్ని హార్ట్ సింబల్స్ మిస్ అయ్యాయి.
ఆ ముక్కని ఆ అమ్మాయి ముందు పెట్టి ‘ఈ ముక్కలో సింబల్స్ సరిగా లేవు’ అని చెప్పాడు. తను చిరునవ్వుతో ‘కరెక్ట్ గానే పట్టావు’ అని చెప్పి ఒక పెన్నుతో ఆ ముక్క మీద హార్ట్ సింబల్స్ గీసింది. ‘ఇప్పుడు ముక్కల్ని మళ్ళీ కలిపి బల్ల మీద పరువు ఆ deckని’ అని కిరీటికి చెప్పింది. కిరీటి కూడా కుతూహలంగా ట్రిక్ ఏమై వుంటుందా అని తను చెప్పినట్లే చేశాడు.
ఆ అమ్మాయి ఇప్పుడు కుర్చీలో కొంచెం ముందుకి కూర్చుని కిరీటి పరిచిన ముక్కల్ని తీక్షణంగా చూస్తోంది. బల్లకి ఇటువైపు నిలబడ్డ కిరీటికి గుండె ఆగినంత పనయ్యింది. కుర్చీలో తను కొంచెం ముందుకి వంగడంతో తన షర్ట్ లో వున్న ఎద సంపద కనిపించీ కనిపించనట్టు వూరిస్తోంది. జీవితంలో మొదటిసారి ఒక అమ్మాయి అందాలని అంత దగ్గరగా చూడడం అదే కిరీటికి. పల్లెటూరు కావడంతో అప్పుడప్పుడు గోదాట్లో తానాలాడే కన్నెపిల్లల్ని దొంగచాటుగా చూడడం, తడికచాటు దొంగచూపులు లాంటివి కామనే అయినా, ఒక అమ్మాయిని ఇంత నిశితంగా నింపాదిగా చూడడం ఇదే మొదలు అతనికి. తెల్లగా, మిసమిసలాడుతూ కనువిందు చేస్తున్నాయి ఆ అందాలు. ఇంకా కొంచెం ముందుకు వంగితే ముచ్చికల రంగు తెలిసేదేమో కానీ కిరీటికే చూడడానికి భయం వేస్తోంది.
ముక్కల్ని కాసేపు తేరిపారా చూసి ఆ అమ్మాయి ‘ఎడమవైపు నుంచి ఏడవ ముక్క’ అన్నది. కిరీటి గబుక్కున తన చూపు తిప్పుకొని ‘హా..ఏంటి?’ అన్నాడు. ‘అయ్యో మాలోకమా, నేను నేను పెన్నుతో సరిచేసిన ముక్క ఎడమవైపు నుంచి ఏడవది’ అన్నది. కిరీటి ఆమె చూపించిన ముక్కని తీసి చూశాడు. కరెక్ట్ గా గెస్ చేసింది. ఇది కూడా అంత ఇంప్రెసివ్ గా అనిపించలేదు కిరీటికి.
అతడి మైండ్లో వున్న భావనని చదివేసినట్టు ఆ అమ్మాయి ‘ఈ సారి ఇంకొంచెం కొత్తగా చేద్దాము’ అని కుర్చీలో మగరాయుడిలా కాళ్ళు చెరోవైపు వేసి వెనక్కు తిరిగి కూర్చుంది. పొడవాటి జుట్టు అడ్డం లేకపోవడంతో తన మెడ, తన సన్నటి నడుము, తీరైన పిరుదుల షేప్ చూసి కిరీటికి బుగ్గల్లోనుంచి ఆవిర్లు వస్తున్నాయి. అమ్మాయిల్ని చూసి సొల్లు కార్చుకునే టైప్ కాదు అతడు. ఈ అమ్మాయిలో ఏదో తెలియని ఆకర్షణ వుంది. అది కిరీటిని వివశుడ్ని చేస్తోంది.
మళ్ళీ ఇందాకటి లాగానే ముక్కల్ని కలిపి పరచమంది. ఈ సారి వెనక్కు తిరగకుండానే ‘కుడివైపు నుంచి మూడవ ముక్క’ అని చెప్పింది. కిరీటి కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో పెద్దవయ్యాయి. కనీసం ఆ అమ్మాయి ముక్కల్ని కలపలేదు. కలిపి ముక్కల్ని పరిచాక చూడనుకూడా చూడలేదు. కరెక్ట్ గా ఎలా చెప్పిందా అని ఆలోచనలో వుండిపోయాడు. ఇంకొక మూడు సార్లు అలాగే కనీసం ముక్కల్ని చూడకుండా ఆ ట్రిక్ రిపీట్ చేసిందా అమ్మాయి.
‘ఇది చాలా బాగుందండీ, ఈ ట్రిక్ నాకు నేర్పిస్తారా?’ అని అడిగాడు కిరీటి. తను నవ్వుతూ అంగట్లోని బుక్ షెల్ఫ్ వైపు చెయ్యి జాపింది. అక్కడున్న పుస్తకాల్లో ఇలాంటి ట్రిక్స్ చాలా వున్నాయి అని చెప్పింది. ‘అలా కాదు, మీరు నేర్పిస్తారా’ అని అడిగితే ‘నేను ఈ ట్రిక్ నేర్చుకోవడానికి ఆరు నెలలు పట్టింది. ఆ తర్వాత ఇంకొక సంవత్సరం సాధన చెయ్యాల్సివచ్చింది. మరి అన్నాళ్లూ నాతో వుండిపోతావా’ అని నవ్వుతూ అడిగింది.
‘లేదండీ…ఇంకొక్కసారి ఈ ట్రిక్ చెయ్యండి. నేను మీ దగ్గర పుస్తకం కొంటాను’ అని చెప్పాడు కిరీటి. ఆ అమ్మాయి మళ్ళీ వెనక్కు తిరిగి కూర్చుంది. ఇంకొక్కసారి తనివితీరా ఆమె షేపుల్ని చూశాడు. మళ్ళీ కరెక్ట్ గానే గెస్ చేసింది.
తను అంతకు ముందు తిరగేస్తున్న ‘Misdirection’ పుస్తకం కొంటాను అని చెప్పాడు. ఆ అమ్మాయి లేచి వెళ్ళి పుస్తకం తెచ్చిఇచ్చింది. కిరీటి డబ్బులు ఇస్తూ ‘మీ పేరు?’ అని అడిగాడు. కుడి బుగ్గలో చిన్న సొట్ట పడేలా నవ్వి ‘ఎవరి పేరన్నా అడిగేముందు మీ పేరు చెప్పాలి’ అంది. కిరీటి తన పేరు చెప్పగా ‘సునయన’ అని చెప్పింది. ‘మంచి పేరు. మీకు కరెక్ట్ గా సరిపోయిందండి. మీ కళ్ళు చాలా బాగుంటాయి’ అని కిరీటి అనేసరికి చురుగ్గా చూసింది. ఎక్కువ మాట్లాడేశానేమో అని గబుక్కున పుస్తకం తీసుకొని ‘బై సునయన’ అని చెప్పేసి వెళ్లిపోయాడు.
కిరీటి వెళ్ళిపోయిన తర్వాత ఆ అంగట్లోకి ఒక వ్యక్తి వచ్చాడు. ‘కుర్రాడు మంచి చురుకైనవాడు’ అన్నాడు సునయనతో. ‘చూడ్డానికి కొంచెం క్యూట్ గా అయితే వున్నాడు. ఈ పల్లెటూళ్ళల్లో షార్ప్ మైండ్స్ వుండేది చాలా తక్కువ ధనుంజయ్’ అంటూ మళ్ళీ బల్ల మీద తల పెట్టి పడుకోబోయింది.
‘హా, సునయనా, నువ్వు ఇంకా చాలా నేర్చుకోవాలి బేబీ. ఏదీ, నువ్వు సెట్ చేసిన కార్డ్?’ అని అడిగాడు.
సునయన ఆశ్చర్యంతో తన ముందు పరిచి వున్న ముక్కల్ని కెలికి చూసింది. నిజంగానే తన కార్డ్ అందులో లేదు. ‘నో..అతను..’ అంటుంటే, ధనుంజయ్ నవ్వి ‘నువ్వు పుస్తకం తీసుకురావడానికి వెళ్లినప్పుడు తీసుకున్నాడు’ అని చెప్పాడు.
అక్కడ కిరీటి తన స్నేహితుల్ని కలిసేముందు సునయన పెన్నుతో హార్ట్ సింబల్ గీసిన ముక్కని జాగ్రత్త చేద్దామని రెండు అంగట్ల మధ్యలో నిలబడి ఆ ముక్కని పుస్తకంలోంచి తీసి జేబులో పెట్టుకుంటుండగా ఎవరో అతని చెయ్యి పట్టుకొని గబుక్కున అంగట్ల మధ్య వున్న చీకటి సందులోకి లాగేశారు.
కిరీటి నోటిలోనుండి యే శబ్దమూ రాకముందే లేలేత పెదాలు అతడి నోటికి తాళం వేశేసాయి. మెత్తనైన చేతులు అతడి చేతుల్ని తీసుకొని పూర్ణకుంభాల వంటి ఎద ఎత్తులపైకి జరుపుకొన్నాయి. కిరీటి ఒక అమ్మాయి తనను పెనవేసుకుపోయిందని గ్రహించాడు. ఎవరో ఏమిటో తెలియట్లేదు. అడ్డు పడదామంటే ఒక్క సెకను కూడా ఆ అమ్మాయి గ్యాప్ ఇవ్వట్లేదు. పైన పెదాలతో దాడి చేస్తూ, అతడి చేతులలో తన అందాలను నలిపేసుకొంటూ, కింద కిరీటి అంగం పాంట్ పైనుంచే నొక్కడం స్టార్ట్ చేసింది. వివేకం హెచ్చరిస్తోంది, కానీ మనసు వివశమైపోతోంది కిరీటికి. తనకు తెలియకుండానే తన చేతులు ఆమె ఎద ఎత్తులను నలిపేస్తున్నాయి. నోట్లో నాట్యమాడుతున్న ఆమె నాలుకను తన నాలుకతో పెనవేస్తున్నాడు. పూర్తిగా ఆ క్రీడలో involve అయిపోతున్నాడు. తన అంగాన్ని ఆమె పాంట్ పైనుంచే నొక్కుతుంటే అది ప్రాణం పోసుకొని పెరిగి పెద్దదౌతోంది.
ఊపిరి తీసుకోవడానికి ఆ అమ్మాయి ఒక సెకను విడివడ్డప్పుడు కిరీటికి తిరిగి బుర్ర పనిచేయడం స్టార్ట్ చేసింది. మళ్ళీ తనను చుట్టేసెలోపు కొద్దిగా resist చేశాడు. ‘ఏరా, ఇన్నాళ్లూ నిక్కీ నిక్కీ అని వెంటపడి ఇప్పుడు కావాల్సింది ఇస్తుంటే సిగ్గు పడతావే?’ అంటూ మళ్ళీ చుట్టేసింది కిరీటిని. ఈ సారి అతడి చేతుల్ని తన వంటిపైనున్న డ్రస్ లోపలికి తీసుకెళ్లి డైరెక్ట్ గా తన ఉరోజాలపై వేసుకుంది. ఆదరాబాదరాగా కిరీటి పాంట్ జిప్పు లాగేసి అతడి అంగాన్ని చేతితో సవరించడం స్టార్ట్ చేసింది. ఇక కిరీటికి వశం తప్పింది. ఏం జరుగుతోంది ఏమిటి అనే స్పృహ లేకుండా తను కూడా ఆమెను సుడిగాలిలా చుట్టేశాడు. ఇక initiation తను తీసుకున్నాడు కాబట్టి తనకు నచ్చిన విధంగా ఆమె వొంటిని ఆస్వాదించడం మొదలెట్టాడు.
మొదటగా గమనించింది తన నోటిలోని తియ్యదనాన్ని. ఒక అమ్మాయి ముద్దులో ఇంత తీయదనం వుంటుందా! తన చేతులకింద నలుగుతున్న అందాలు ఆమెలోనూ తనలోనూ కంపనాలు సృష్టించడం గమనించాడు. మెత్తనైన ఉరోజాలు, వాటిపై నిటారుగా నుంచున్న ముచ్చికలు అతడి మగతనాన్ని రెచ్చగొడుతున్నాయి. తన అంగాన్ని సవరదీస్తుంటే పై ప్రాణాలు పైనే పోతున్నాయి కిరీటికి.
వణుకుతున్న చేతులలో ఒకదానిని ఆమె వక్షం నుండి తొలగించి ముందుగా ఆమె తలను ఇంకా దగ్గరకు లాగుకొన్నాడు. అలాగే ఆ చేతిని పొడవాటి జడపైనుండి కిందకు జార్చి తన నడుము సన్నదనాన్ని కొలిచాడు. పిరుదుల ఎత్తులు, తొడల బలుపు ఇవన్నీ కొలిచాక చేతిని ఆమె తొడల మధ్యకు చేర్చాడు. ఒక్కసారిగా ఆమె ఒళ్ళంతా ఝల్లనడం తన ఒంటితో experience చేశాడు. ఇక తన లంగా బొందు లాగేయ్యబోతుండగా కిరీటి కాలికి ఏదో తగిలింది.
పుస్తకం! తను అప్పుడే కొన్న పుస్తకం. దానికంటే విలువైన వస్తువు ఇంకేదో అక్కడ వుంది అని అతడి మస్తిష్కం గోల చెయ్యడం మొదలెట్టింది. సునయన, ఆమె కార్డ్ గుర్తుకురాగానే కిరీటికి తన మెదడుకి పట్టిన మబ్బు తెరలు తొలగిపోయాయి. మళ్ళీ ఊపిరి కోసం తన చేతిలో అమ్మాయి పెదాలను విడదీయగానే ‘నిక్కీ, నిక్కీ…’ అని తన భుజాలను పట్టుకొని ఊపి ‘క్షమించండి నేను మీరు అనుకుంటున్న అబ్బాయిని కాను. ఒక్కసారి నా మాట వినండి’ అనగానే ప్రళయంలా చెలరేగుతున్న ఆమె చల్లబడిపోయింది. చీకట్లో కిరీటి ముఖాన్ని, తలను తడిమి ‘ఓ మై గాడ్, నో’ అని ఒక్క సారిగా అతడ్ని తోసేసి అంగట్ల వెనుక వైపుకి పారిపోయింది.
జరిగిన దాన్ని గురించి ఆలోచించడం బలవంతంగా ఆపి ముందు తన కాళ్ళ దగ్గర వున్న పుస్తకాన్ని పైకి తీసుకొని చూశాడు. జేబులో పెట్టుకొంటుండగా కింద పడిపోయిన కార్డ్ కూడా వెదికి సంపాదించాడు. రెండూ కూడా మరీ ఎక్కువ డామేజ్ కాకపోవడంతో ఊపిరి పీల్చుకొని, తన బట్టలు, క్రాఫూ సరిచేసుకొని మిత్రుల కోసం వెళ్ళాడు.
పెద్ద ప్రభ వద్దకు చేరుకొనేసరికి మిగతా ముగ్గురు అక్కడ వున్నారు. కిట్టి చేతిలో చంకీల దండలు వున్నాయి. ‘దిరికినయిరా మామా. పా, స్టేజ్ కాడికి పోయి ఆ బాబాయికి ఇద్దాము’ అంటూ నాటకం జరిగే వైపునకు బయలుదేరారు.
‘ఏరా, చేతిలో ఏంటి పుస్తకం?’ అంటూ రంగ కిరీటి చేతిలోని పుస్తకం తీసుకొని చూశాడు. ఇంగ్లీష్ పుస్తకం ఎక్కడ దొరికిందిరా నీకు అని అడిగితే ‘పట్నం వాళ్ళు పెట్టిన ఒక షాపులో కొన్నానురా’ అని చెప్పాడు. ఎందుకో సునయన గురించి, తనను ముద్దు పెట్టుకొన్న అమ్మాయి గురించి అప్పుడే చెప్పాలి అనిపించలేదు కిరీటికి. ‘మిగతా అంగట్లు ఎట్లున్నయిరా ఈ సారి’ అని అందరూ discuss చేసుకుంటూ మళ్ళీ రేపు రావాలి అనుకుంటూ స్టేజ్ వద్దకు చేరుకున్నారు.
దుర్యోధనుడి మేకప్పు పూర్తి అయిపోయి ఆయన కంగారుగా తిరుగుతుంటే కిట్టి వెళ్ళి ఆయనకు దండలు ఇచ్చి వచ్చాడు. ‘ఒరేయ్ మామా కనీసం బాబాయి పాత్ర ఒక్కటి ఐనా చూడాలిరా రేత్తిరికి’ అంటూ సంత మిగతా మొత్తం కలియదిరిగారు. సునయన షాపు దగ్గరకు వచ్చేసరికి అక్కడ ఎవ్వరూ లేరు. బల్ల, కుర్చీ, ఖాళీ షెల్ఫ్ తప్ప ఆదివరకు అక్కడ వున్న నల్లబోర్డ్ కూడా లేదు. మళ్ళీ రేపు వస్తే కనిపిస్తుందో లేదో అన్న ఆలోచనలో పడి ఒక రోబోట్ లాగా మిగతా ముగ్గురితో కలిసి వెళ్తున్నాడు కిరీటి. ఎలాగూ ఎక్కువ మాట్లాడడు కాబట్టి మిగతా ముగ్గురు కూడా కిరీటి కొంచెం తేడాగా వున్నాడు అన్న విషయాన్ని పట్టించుకోలేదు.
సంతలో దొరికే తినుబండారాలన్నీ మెక్కి భుక్తాయాసంతో స్టేజ్ దగ్గరకు చేరుకున్నారు నలుగురూ. మంచి రంజైన నాటకాలు పడ్డాయి ఈ సంవత్సరం. నైటుకి హైలైట్ మటుకు దుర్యోధన ఏకపాత్రాభినయం. అప్పటివరకూ ఏవో వూహాల్లో తిరుగాడుతున్న కిరీటి సైతం ఆ నటకుడి గొంతుకీ, స్టేజ్ presenceకి అబ్బురపడి ఈ లోకంలోకి వచ్చిపడ్డాడు. ఆ ఒక్క కార్యక్రమం పూర్తి అయ్యాక ఇంటి బాట పట్టారు నలుగురూ.