…సుజాతక్క రమ్మందే …కాలేజ్ అయినతర్వాత వెళ్దాం వాళ్ళింటికి…’ అన్నాను వకుళ తో మర్నాడు లంచ్ టైమ్ లో…‘…మరి పిల్లలో!…’అందది….వికాస్ పికప్ చేసెళ్తానన్నాడులే నలుగుర్నీ!…శ్యామా ఉంటుంది మనమొచ్చేదాకా!…అన్నాను…సరే నన్నట్లుగా తలూపిందది… …అనుకున్నట్లుగానే వెళ్ళాం , సుజాతక్క ఇంటికి …దోవ లో ఓ మెడికల్ షాప్ దగ్గరాగి…. …టిఫెన్లూ , కాఫీలూ , కబుర్లే తప్ప …తెచ్చావా అదీ …అని అడగదే సుజాతక్క!…దాన్ని పక్కకి పిలిచి నేనే చేతిలో పెట్టాను , వచ్చేసే ముందు… … దానికీ , వాళ్ల అత్తగారికీ బై చెప్పి , నేనూ వకుళా మా ఇల్లు చేరేసరికి పిల్లలు హోరాహోరీగా ఆడుతున్నారు…ఇల్లంతా పరుగులెడుతూ… …‘…బోర్న్ వీటా , స్నాక్సూ ఇచ్చాను దీదీ!…డిన్నర్ రెడీ చేశాను…’ అంది శ్యామా…అడక్కుండానే…ఇంకా ఉండాలో , వెళ్ళాలో తెలుసుకోవడం కోసం… …మాకూ కాఫీ , స్నాక్స్ ఇచ్చెళ్లమని శ్యామా కి చెప్తూంటే , వకుళ కష్టపడి దివ్యని పట్టుకుని ‘…ఆడింది చాల్లే!…బాగ్ తీసుకో!…రేపటి ఎగ్జామ్ కి తయారు కావక్కర్లే!?…’ అనేసరికి అది రాగం లంకించుకుంది…అప్పుడేనా!?…అంటూ… ఇంతలో ఎక్కడ్నుంచో సుడిగాలిలా వచ్చి ‘…ఓ టెన్ మినిట్స్ ఆంటీ!…’ అంటూ దివ్య ని విడిపించుకుని పోయాడు మా పెద్దాడు… ‘…పెద్దైంతర్వాత నా కూతుర్ని ఇలాగే ఎత్తుకుపోతాడేమోనే నీ కొడుకూ!…’ అంది వకుళ … వీళ్ల వరకూ ఐతే వరసలు పర్లేదు కానీ… అని నే నంటూంటే కాఫీ , బిస్కెట్లూ తెచ్చింది శ్యామా… తాగెళ్దుగానిలే!…అంటూ దాన్ని కూర్చోబెట్టేశాను… …శ్యామా వెళ్ళిందో లేదో …‘…ఏంటే నీ ఉద్దేశ్యం!?…’ అని నిలదీసింది వకుళ, కాఫీ ముట్టుకోకుండా … …తీసుకోమ్మా… అంటూ కప్పు అందించి….వీళ్ల వరకూ తండ్రులెవరో తెలుసు కనక పర్లేదు…అని ఆపేశాను …‘…అదే నేనడిగేది…ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యమని?…’ అంటూ రెట్టించిందది… …ఈ సారి …ఏమైనా…అయితే…తండ్రులెవరో చెప్పగలమంటావా!?…అన్నాను …దాని కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ… ‘…అంటే…లెక్క చూశావా!?…’ అంది వకుళ… ఆ!……నిన్న మనం అనుకున్నదే కరెక్టు…శనివారం పొద్దున్నకే అయిపోయింది మన సేఫ్ పీరియడ్… అన్నాను… మౌనంగా కాఫీ తాగుతూ ఆలోచనల్లో పడ్డాం… ‘…ఎన్ని కొన్నావవీ!?…’ అందది…కాసేపు తరవాత …ఓ అరడజను కొన్నానుగానీ…మనకి పనిచేయవేమో!…అన్నాను… ‘…ఎంచేతా!…’ అందది … 72 గంటలైపోయిందిగదమ్మా!…అన్నాను… ‘…ఎలా?…’ అందది… …లెక్కెట్టు… శనివారం…ఏదైనా అయిందనుకుంటే…ఆది , సోమ , మంగళ… , ఇవాళ బుధవారం…సాయంత్రం ఆరు దాటింది… టైమైపోలే!? …అన్నాను ‘…మరేంటి మార్గం?…ఎమ్.టి.పి యేనా!…’ అందది మొహం కందగడ్దలా చేసుకుని… … నీ మొహం …చూలేలేదింకా…మెడికల్టెర్మినేషనేంటీ?! …అన్నాను… ‘…అంటే!…నెల తప్పేదాకా ఏమీ చెయ్యలేమంటావా!…ఆలోచిస్తూంటే నాకు బి .పి …పెరిగిపోతూందే…ఇంటికి పోతాను…’ అంటు లేచి…‘…ఇంక చాలాటలు…రండి!…’ అని అరిచింది వకుళ…తల్లి గొంతులో సీరియస్నెస్ గుర్తు పట్టి వెంటనే బాగులు తగిలించుకుని పక్కన చేరారు దాని పిల్లలిద్దరూ… …అంతకన్నా చేయగలిగిందేముందీ!?… అన్నాను ,… దాన్ని సాగనంపడానికి గేటు దాకా వెళ్తూన్నపుడు… అది నిష్టూర్చి ,‘…అవునూ! ..సుజాతక్కకి…అ…ది…ఇచ్చావా?…వేసుకుందా!?…’ అంది… టాక్సీ కోసం చూస్తూ …ఇచ్చాను కానీ వేసుకుందో!…లేదోతెలీదు…‘…మీతో ఓ ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలనుకుంటే మా అత్తగారుంది పక్కన…వీలు చూసుకుని ఫోన్ చేస్తాలే ’ అంది… అన్నాను… ఇంతలో వకుళకి మధు ఫోను…ఎక్కడున్నావంటూ!…‘…సంధ్యా వాళ్ల గేటు దగ్గరున్నా…’ అని దాని సమాధానం…ఓ రెండు నిమిషాల్లో అక్కడుంటా…టాక్సీ ఎక్కకు…అంటూ… …కంగారు పడకే!…మార్గం దొరక్క పోదు… మనిద్దరి పొలాల్లో విత్తనాలు నాటే పోటీ పెడదాం మన మొగుళ్ళకి!…అంటూ దానికి ధైర్యం చెప్పాను, నాకూ కాళ్ళు వణుకుతూన్నా , వకుళ భయాన్ని చూసి నేను ధైర్యం తెచ్చుకుంటూ… ఇంతలో మధు కార్ ఆగింది…నన్ను చూడగానే చాటంతైంది మధు మొహం… ఈ రాత్రే అంటాడేమో! అనే ఊహ మెదలడంతో … ఒళ్ళు ఝల్లుమంటూన్నా…కాఫీ తాగి వెళ్లు మధూ…అంటూ నేను గృహిణి ధర్మాన్ని వెలగబెట్టాను…‘…సరే…’ అంటూ కారు దిగబోయాడు… ‘.. నడు…పిల్లల్ని చదివించాలి… ఇంటికెళ్ళింతరవాత నేనిస్తాలే!…’ అంటూ పిల్లల్ని లోపలికి తోసి అదీ ఎక్కింది…మొగుడివైపో కోర చూపు విసిరి…పిల్లలు బై లూ , టాటాలూ చెప్పుకుంటూంటే కదిలింది వాళ్ళ కారు… …మర్నాడు మధ్యాహ్నం , నేను ప్రాక్టికల్స్ క్లాస్ లో కూర్చుంటే వచ్చింది వకుళ…‘…ఏమ్మా!…మా ఆయన మీద అంత ప్రేమ ఒలకబోసేస్తున్నావ్!?…’ అంటూ… …నీ మొహం…ఇంటికొచ్చింతరవాత కాఫీ తాగి వెళ్ళమనకపోతే ఏవనుకుంటాడే!?… అని ఎదురు ప్రశ్నేశాను… ‘…ఆహాఁ…ఆదర్శ గృహిణివమ్మా!..ఏమైందో తెలుసా దాని వల్ల!… విత్తనాల పోటీ గుర్తుకొచ్చి వికాస్ కి ఫోన్ చేశాడు…ఏం మాట్లాడుకున్నారో ఏమోగానీ వీకెండ్ నైట్స్ కి ఫిక్స్ అయిపోయింది వాయింపు ప్రోగ్రామ్… ’ అంది వకుళ… …అదెలాగూ జరిగేదే!…అన్నాను… ‘ సర్లే! ఇంతకీ … అ…ది… వేసుకున్నానని సుజాతక్క ఫోన్ చేసిందా?…’ …చెప్తా విను… అంటూ మొదలెట్టాను… …నువ్వెళ్ళింతరవాత బుర్రలో పరిపరి విధాల ఆలోచనలు వస్తూంటే మనస్సు చిక్కబట్టుకుని పిల్లల్ని చదివించడంలో పడ్డాను…ఎనిమిదిన్నర దాటింది . చిన్నాడు జోగుతూంటే చదువు ఆపి వాళ్లకి అన్నాలు పెడుతూంటే వికాస్ ఫోను…ఆలస్యమౌతూందంటూ…దాంతోపిల్లలతోబాటు నేనూ భోజనం ముగించి , వాళ్లని పడుకోబెట్టి , హాల్లోకొచ్చానో లేదో…సుజాతక్క పోను… …‘…మా అత్తగారు హాల్లో టి వి… చూస్తున్నారు’ అందది నేనడక్కుండానే… …ఇంతకీ వేసుకున్నావా?… అన్నాను… ‘…లేదింకా!…దానిగురించే నీ సలహా కావాలి…’ అందది… దేని గురించీ!…అన్నాను…‘…ఇది చెప్పు…అదేసుకుంటే తరవాత పిల్లలు పుట్టడం కష్టమా!?…’ అందది సీరియస్ గా… …ఆ మాటా అంటారు… అని ఒప్పుకున్నాను… ‘…అయితే ఆ రిస్క్ తీసుకోలేను…’ అందది కాసేపాగి… ‘…అయితే ఏమిటీ!…అంది వకుళ… నేనూ అదే అన్నానే …రేపు సాయంత్రం మీ బావ వాళ్లమ్మ గారిని దింపడానికి వైజాగ్ వెళ్తాడు…ఐదింటి ఫ్లైట్ లో … అంచేత రాత్రి వికాస్ ని మా ఇంటికి పంపించు…అంది సిగ్గు పడిపోతూ… ‘… ఉఫ్ఫ్…అంత బరితెగించిందా!…’ అంది వకుళ … ఊఁ!… ఓ అరక్షణం నాకు నోట మాట రాలేదు …
…ఈలోగా ‘…పంపిస్తావుగా!…మా అత్తగారొస్తున్నారే!…పెట్టేస్తా!…’ అందది… …కొంపలంటుకుంటాయేమోనే!?… సేఫ్ పీరియడ్ కాదన్నావ్!…అన్నాను , ప్రయత్నం మీద … ‘ ‘…అందుకే!…’ అందది… … అంటే!?…అన్నాను , బిత్తరపోయి…
‘…బావే చెప్పారు , వికాస్ ని పిలిపించుకోమని…చెప్పడానికి తను మొహమాట పడ్డాడు!…’ అంది సుజాతక్క… …ఛీ…నే నమ్మను…అన్నా వకూ!… ‘…తనేమందీ?…’ అంది వకుళ ‘…కారణం తరవాత చెప్తా గానీ , ముందు నే చెప్పిన పని చెయ్యి…’ అని సుజాతక్క మాట తుంచేస్తూంటే…ఆగు!…ఎవరైనా చూస్తే అభాసుపాలైపోతావ్…మీ అత్తగారు వింటూండగా ఒక్కర్తినీ ఉండలేననీ, మా ఇంటి దగ్గర దింపెళ్ళమనీ చెప్పు బావకి… అన్నానే!… ‘…అలాగే…’ అంటూ ఫోను పెట్టేసిందది… ……ఏం ధైర్యం దీనికి!… అనుకుంటూ ఫోన్ పెట్టేస్తూంటే మరో ఆలోచనొచ్చి…మా ఇంట్లో భోంచేసి వెళ్దురుగాని… అని దాని అత్తగారిని ఆహ్వానించాను…నేనే ఫోన్ చేసి… కాసేపు మాట్లాడి పెట్టేస్తూంటే వికాస్ వచ్చాడు …ఎవరూ ఫోన్?… అంటూ.
..సుజాతక్క…అని సమాధానం చెప్పాను…‘…ఇవాళైనా నన్ను రమ్మందా!…’ అన్నాడు … సర్లే !…బట్టలు మార్చుకురా!…అన్నం తిందుగాని…అంటూ దాటేశాను…
‘…అంటే ఇవాళ రాత్రి శోభనం ఏర్పాట్లల్లో బిజీగా ఉంటావన్నమాట!…’ అందది వ్యంగ్యంగా… అదేదో మీఇంట్లోనే జరిగిందిగా!… అన్నాను ఒళ్ళు మండి… ‘…అది కాదు…ఇంకో పేరుందే!….అదే శోభనం తరవాత మళ్ళీ కలుసుకోడాని కి…’ అందది గుర్తు తెచ్చుకోడానికి బుర్ర కొట్టుకుంటూ… ‘…పునఃస్సమాగమనం…’ అన్నాను… ‘…ఆఁ…ఆ ఏర్పాటు చూడు…’ అందది
…తప్పేట్లు లేదమ్మా!…అన్నాను చిన్నగా నిష్టూరుస్తూ… ‘…ఎందుకూ!…’ అని సాగదీసిందది … వికాస్ కూడా దాని మీద తెగ మోజు పడిపోతున్నాడు… అన్నాను సన్నగా… ‘…చెప్పాడా ఆ మాట!…’ అందది వదలకుండా… … ఆహాఁ… ‘…నన్ను రమ్మనలేదా మీ సుజాతక్క!… అని అడిగితే సమాధానం చెప్పవేం?…’ అని రెట్టించాడమ్మా , పక్క మీద చేరిన తరవాత నన్ను దగ్గరకి తీసుకుంటూ… ‘…దానిమీదంత మోజు పెరిగిపోయిందేంటీ!…’ అంటూ దూరంగా జరిగాను… ‘…ఊరుకున్నాడా!…’ అంది వకుళ… …ఉహూఁ…వెంటనే నన్ను దగ్గరకి లాక్కుని …‘…నువ్వేమైనా అనుకో సందూ!…ముందూ వెనకల మీ సుజాతక్క సైజులూ , వాటి మెత్తదనాలూ , …ఆ…రెమ్మల బిగువులూ… చొరబడుతూంటే ఆవిడ జలదరింపులూ, ఆ పైన సిగ్గుపడుతూనే గుబ్బల అప్పగింతలూ , దున్నుతూంటే ఆవిడిచ్చే ఎదురొత్తులూ…ఒహ్…మర్చిపోలేననుకో!…వీలు చూసుకుని వాళ్లని పిలవరాదూ మనింటికీ!…’ అంటూ మొరటుగా నాలోకి దిగబడిపోయాడమ్మా!… అన్నాను …వకుళ ఏదో అనబోతూంటే ప్రాక్టికల్ ముగించిన స్టూడెంట్స్ నా చుట్టూ చేరారు…వాళ్ళకి కావలసింది చెప్పి పంపించేసరికి ఓ పావు గంట … …‘…నాకూ తప్పదేమోనే ఈ డ్యూటీ!…’ అంది వకుళ నిష్టూర్చి… ‘…ఏమీ?…మధూ ఇలాగే ఉన్నాడేంటీ??…’ అన్నాను… ‘…ఆహా!…తెలుసుగా తన సంగతి నీకూ!…పచ్చి బూతుల్తో చెప్పాడు… మదన్ భయ్యా చెప్పింది నూటికి నూరుపాళ్ళూ నిజం…ఏం పూబిగువులు!…లోపలికి దింపిన …మ…డ్డ…ని బైటికి లాగి మళ్ళీ గెంటుదామంటే ఓ పట్టాన విదలవే!…అది చాలనట్లు గాలి దూరే సందు లేకుండా ఆవిడ అతుక్కుపోడాలు…పిలవనా వాళ్లని ఈ వీకెండ్ కీ!…లేకపోతే ఆవిడ కనిపిస్తే పక్కన మొగుడున్నా లెక్కచేయకుండా ఎక్కిపోతానేమో!…అని భయం గా ఉంది… అని పచ్చి పచ్చిగా పేలుతూ నన్ను కసి…కసిగా దున్ని… , …ఇది చెప్పూ!…ఎలా ఉంది…మా బాస్ పని?… అంటూ మామూలుకన్నా రెట్టింపు …సరుకు… ఒదిలాడే!…మొన్నా, నిన్నా తెల్లారు జామున లేపి ఇదే పని!…నిద్ర చాలక ఛస్తున్నాననుకో!…’ అంది వకుళ , నీరసపు మొహం వేసుకుని… …అది తప్పేది కాదుగా!…ఇంతకీ ఎలా ఉంది వకూ!…కుమార్ బావ …ప….ని…!!…అని కూపీ లాగాను ‘…అదేంటీ, అట్లా అంటావ్!?…అ…ద…ర…గొట్టేశాడు…నువ్వూ ఒప్పుకున్నావుగా … మాం…ఛి… పనివాడనీ!…’ అంది వకుళ , నా మొహం లోకి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ… కాదని అన్నానా!… అని ఎదురు ప్రశ్న వేస్తూంటే మా లాబ్ అసిస్టెంట్ వచ్చింది …బెల్ అయ్యింది మేడం… అంటూ… ‘…సర్లే!…రేపు వివరాలు చెప్పు…నేనూ చేసుకోవాలిగా ఏర్పాట్లూ!…’ అంటూ లేచింది వకుళ… …మర్నాడు నేను ఫస్ట్ పీరియడ్ క్లాసు ముగించి వస్తూంటే గబగబా వస్తూంది వకుళ…పేరంటం కెళ్ళొస్తున్నావేంటమ్మా!…అన్నాను…దాని పాపిట్లో కుంకుమా , చేతిలో పళ్ళూ చూసి… ‘…ఆఁ…వెళ్ళొస్తున్నా!…పొద్దున్నే ఫోన్ చేసి మరీ అంటగట్టావుగా గర్భాదానపు పేరంటం…దానికీ!!…’ అంటూ చర్రుమందది … …సర్లే!…ఇవాళ మధ్యాహ్నం కూడా నాకు లాబ్ వర్క్… వచ్చీసీ!…వివరాలు చెబ్దుగాని… అని వెళ్లిపోయాను , దాని రియాక్షన్ కి నవ్వుకుంటూ … మధ్యాహ్నం స్టూడెంట్స్ కి ఎక్పరిమెంట్ చేసే పద్దతి చెప్పి కుర్చీ లో కూలబడుతూ , టైమ్ చూసుకున్నాను…రెండుంపావు…ఏక్షణాన్నైనా వస్తుందీ వకుళ పిల్ల…అనుకున్నాను , ఒకళ్ల టైంటేబుల్ మరొకళ్ళకి తెలియడంతో… …అనుకున్నట్లుగానే ఓ రెండు నిముషాలతరవాత , కాంటీన్ అమ్మాయిని వెంటబెట్టుకుని సుడిగాలిలా దూసుకొచ్చింది వకుళ …టీ కప్పులు ముందుపెట్టి అది వెళ్ళింతరవాత నన్ను నిలదీసింది…‘…ఇంత సిగ్గు మాలిన పని చెయ్యమని నాకెలా చెప్పగలిగావే!?…’ అంటూ… …ఇంతకీ చేశావా, లేదా?…ఐనా నీకు కొత్తేం కాదుగా!… అన్నాను… ‘…తప్పుతుందా?…చేశాలే!…ఐనా నాకు కొత్త కాదంటావేంటీ!?…ఎప్పుడు చేశానేంటీ ఈ పాడు పనీ!…’ అందది కోపంగా…
…అబ్బ!…కోపంలో కూడా ఎంతందంగా ఉందే నీ మొహం!!…అపుడే మర్చిపోయావా…నన్ను నీ మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టలే!?… అన్నాను ,గొంతు చిన్నగా చేసి , మందారం లా ఎఱ్ఱబడ్డ దాని మొహం చూస్తూ… ‘… దాని కేసూ, నీకేసూ వేరు వేరు…అదీ నువ్వు , కావాలి కావాలని అడిగితేనేగా నే చేస్త!…’అందది రోషంగా… … ఆఁ…చేశావ్ లే!…నీ కోరిక తీర్చుకోడానికి కాదూ , నా కా తాయిలం ఇస్త!…అంటూ రెచ్చగొట్టాను… ‘…ఛీ!…కృతఘ్నురాలా!…’ అంటూ వీపుమీద ఓ దెబ్బేసిందది… …చుర్ర్తు మంది…అబ్బ! …ఊరుకో తల్లీ!…ఎన్నింటికెళ్ళారేంటీ సుజాతక్క ఇంటికి!… అంటూ మాట మార్చాను… ‘…తొమ్మిది దాటింది…పిల్లల్ని స్కూలుకి పంపించి వెళ్ళాలిగా!…అదలా ఉండనీ!… ఎ…లా… జరిగిందేంటీ…ఆ … పునఃస్సమాగమనం…’ అందది… …బ్రహ్మాండంగా!…అని ఊరుకున్నాను… ‘…వివరాలు చెప్పందే నే వదుల్తాననుకున్నావా!…’ అందది… సరే , విను తల్లీ… పొద్దున్న బావ ఫోన్ చేశాడట , వికాస్ కి ‘…వైజాగ్ వెళ్తున్నాను… వదినని మీ ఇంట్లో దింపనా!…’ అంటూ… , …తప్పకుండా!… అని చెప్పి తనూ ఏడింటికల్లా వచ్చేశాడింటికి…రండి ఆంటీ…రండి అన్నా…రండి వదినా!… అంటూ వికాస్ మామూలుగానే ఆహ్వానిస్తూన్నా , కార్ దిగుతూండగానే మెలికలు తిరిగిపోయింది సుజాతక్క … దాని అత్తగారేమనుకుంటుందో అని భయపడుతూ , తనని కవర్ చెయ్యలేక చచ్చాను , వాళ్ళు వెళ్ళేదాకా!… అని ఊపిరి పీల్చుకోడానికి ఆగాను… ‘…వీళ్ళకి …కార్యం…ఎక్కడ ఏర్పాటు చేశావ్?… గెస్ట్ రూం లోనా , మాస్టర్ బెడ్రూం లోనా!…’ అంది వకుళ …మంచానికి పూలు కట్తడం లాంటి ఏర్పాట్లేం చెయ్యలేదుగానీ…కింద గెస్ట్ రూమే నయం అనుకుని ,అక్కడికే పంపించాను… అన్నాను… ‘…అవున్లే!…మూల్గులూ , రొప్పులూ పిల్లలకి వినబడకుండా ఉంటాయి…ఇంతకీ , తొమ్మిదింటికే మంచమెక్కారా వీళ్ళు!?…’ అందది … …ఎక్కడా!…ఆ కాసేపట్లోనే సుజాతక్క పిల్లల్నితెగ ముద్దు చేసిందేమో!…దాంతో వాళ్ళు పదిన్నర దాటిపోయినా వదల్లేదు…దొడ్డమ్మ , దొడ్డమ్మంటూ…కష్టపడి వాళ్లని పడుకోబెట్టి , దాన్ని తీసుకుని బైటికొచ్చేసరికి వికాస్ ఎదురయ్యాడు నైట్ డ్రెస్ లో…అది సిగ్గుపడిపోతూ మాస్టర్ బెడ్ లోకి పరిగెత్తింది … వికాస్ మెట్లు దిగబోతూంటే…ఏయ్,ఆగు!…ఇద్దరూ కలిసే వెళ్ళచ్చుగా!…’అన్నానే…తనాగలేదు. …మొహమాటపడుతున్నావా?…దాన్ని నే తీసుకొస్తాలే…అనుకుంటూ వెనక్కి తిరిగేసరికి… ‘…ఇలా రా!…’ అంటూ తన పిలుపు… ‘…ఏమన్నాడేంటీ!…’ అందది కాస్త ముందుకు జరిగి… ‘…నువ్వూ , మీ అక్కా , కబుర్లు చెప్పుకుంటూ మన బెడ్ రూం లో పడుక్కోండి…నేను గెస్ట్ రూం లో పడుక్కుంటాను…’ అని తనంటూంటే , నా చెవుల్ని నే నమ్మలేక పోయానమ్మా!… అని ఆగి , వకుళ మొహంలోకి చూశాను… …‘… ఊఁ…కానీ…’ అందది , కాస్త సీరియస్ గా… ‘…అదేంటీ!?…’ అన్నానే…తనేం మాట్లాడకుండా గెస్ట్ రూం లోకెళ్ళిపోయాడు… ఇలా కాదని , తనని దాటుకెళ్ళి , …ఏంటీ!…బెట్టు చేస్తున్నావ్!?… అన్నానే… ‘… నాకిష్టం లేదు…’ అన్నాడే… ఓహో!…మెన్న ఆదివారం చేసిందేంటో!…అపుడదిచ్చిన సుఖాల్ని రోజూ గుర్తు చేసుకుని , మళ్ళీ మళ్ళీ కావాలని వెంపర్లాడడమేమిటో!!…అన్నానమ్మా… ‘…ఏం సమాధానం చెప్పాడూ?… ’ అంది ఆసక్తిగా… ‘…ఇప్పుడూ కోరుకుంటున్నాను… కానీ…ఇలా… అన్న లేకుండా మనసొప్పటంలేదు సంధ్యా… అందుకే , ఇద్దర్నీ పిలుద్దామనే నేనంట…’ అన్నాడే ,నన్ను వాటేసుకుని…అని ఆగాను… ‘… ఆశ్చర్యంగా ఉందే!…ఇంచుమించు మధు కూడా ఇలాగే అన్నాడు…’ అందది … …అలాగా!…ఏమన్నాడేంటీ?…అన్నాను …‘…చెప్తాగా!…ముందు నువ్వు పూర్తి చెయ్యి…ఒప్పించావా…లేదా?…’ అంది… ‘…ఒప్పించక ఊరుకుంటానా!…అదేం పర్లేదులే!…నేనూ వెళ్తా , ఓ రోజు బావ దగ్గరకి…ఇలాగే , నీకు తెలీకుండా!!… అన్నాను… ‘…నీకది కొత్తేం కాదుగా!…’ అని దెప్పేసరికి…ఒక్కసారేగా నేనా పని చేస్త!…నువ్వెన్ని సార్లు చేశావో నీకే తెలీదు… కోరి వచ్చినదాన్ని కాదనకు…చిన్నబుచ్చుకుంటుంది…అని వెనక్కి తిరిగాను…అక్కని తీసుకురావడానికి … అంటూంటే ‘…దాంతో బాటు నువ్వూ లోపలికి దూరావా గెస్ట్ రూం లోకి!?… అంది వకుళ కొంటెగా… …ఎలా వీలౌతుందీ?…పిల్లలున్నారుగా ఇంట్లో!!…అప్పటికీ చూద్దామని ఆఫర్ చేశాలే!…అది సిగ్గు పడిపోయింది…దాంతో స్వీట్లూ , బాదాం పాలూ ఉన్న ట్రేని దాని చేతిలో పెట్టి లోపలికి పంపించాను… అన్నాను …‘… తరవాత నెమ్మదిగా తలుపు పక్కన చేరుంటావ్, అవునా!…’ అందది… …ఓ క్షణం నిలబడ్డానమ్మా! , సవ్యంగా జరుగుతూందో లేదో చూద్దామని… ఉమ్మ్… అని సుజాతక్క మూలుగు వినిపించిన తర్వాత పైకెళ్ళి మా బెడ్రూం లోకెళ్లబోతూంటే మంచం కిరకిరలు వినిపించాయి…దాంతో భయమేసి పిల్లల పక్కనెళ్ళి పడుక్కున్నాను…వాళ్ళు లేస్తేనో!…అనుకుంటూ… నిద్రట్టిపోయింది…అన్నాను… ‘…మధ్యలో వెళ్ళి చూడలే?…’ అంది వకుళ… …ఉహూఁ…ఆరౌతూండగా మెలుకువొచ్చింది…అదీ సుజాతక్క కుదిపితే…ఇంకో జత బట్టలు తెచ్చుకుందేమో!…కడిగిన ముత్యం లా తయారైపోయుంది… అప్పుడే స్నానం చేశావా?… అన్నాను బధ్ధకంగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ.. .‘…చెప్తా!…మొహం కడుక్కుని , బట్టలు మార్చుకురా!…నన్ను మాఇంటిదగ్గర దింపాలి…’…అంటూ కిందికి వెళ్ళిపోయింది… నేను తయారై వచ్చేసరికి కాఫీ సిప్ చేస్తూ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరుందది…నేనూ కానిచ్చి ,బయల్దేరేముందు వికాస్ ని లేపుదామని గెస్ట్ రూంలోకెళ్ళి తనని చిన్నగా కుదిపాను… …అంతే!…సుజా!…అంటూ నన్ను మంచం మీదికి లాక్కోబోయాడే!…నేను సంధ్యని…బైటికెళ్తున్నాను …లే!… అని చెప్పి తప్పించుకునేసరికి తాతలు దిగొచ్చారు… సుజాతక్క తలుపు దగ్గర్నుంచే చూసినట్లుంది…ముసి ముసి నవ్వులు చిందిస్తూ వెనక్కి తిరిగుంది…నవ్వుగా ఉంది కదూ!…తెల్లారిపోయిందిగానీ…మళ్ళీ గదిలోకి తోసుండేదాన్ని నిన్ను… అంటూ బయల్దేరాం… అని ఆగాను… …తీపి అనుభవాల గురించి ఏం చెప్పలేదా అక్క!…’ అంది వకుళ… …నేనడక్కుండానే మొదలెట్టిందిలే!…‘…పన్నెండైపోయిందా నేను లోపలికెళ్ళే సరికి!… ఎందుకో!…మొదట్లో మొహమాటపడ్డా , తన ఒంటికి… నా …ఒళ్ళు…రుద్దేసరికి , మూడింటిదాకా నిద్ర పోనీలేదమ్మా మీ ఆయన…మూడు సార్లు!…ఐనా అంత వెర్రేంటే !…ఒళ్ళు హూనం చేశేశాడు!….ప్రతిసారీ ఎంతెంత కార్చాడో!… , మొదటి సారి తట్టుకోగలిగాను కానీ , రెండో సారి…, దీ…ని…తో బాటు…’ అంటూ తొడల వైపు వేలు చూపించి ‘… బొడ్డు కూడా నిండిపోయిందంటే నమ్ము…’ అందే సుజాతక్క …అని చెప్తూంటే… ‘…ఛస్తే కాదలా!…రెమ్మల్లో వేడి ధార తట్టుకోలేక , తనే …దా…న్ని…బైటికి లాగి బొడ్లో దోపుకుందేమో!…’ అంది వకుళ కసిగా … …నేనూ ఆమాటే అన్నానమ్మా!… ఒళ్ళు మండి… ‘…దా…న్ని…పట్టుకోడం కూడానూ!…అరచేతిలో అంకితేగా!…పైగా…ఎక్కడిదో ఆ…జిగట…ఒకటే జారిపోవడం!…’ అందది…. ‘…ఎక్కడిదేంటీ!…నీదే…ఆ జిగట… అని చెప్పలేకపోయావా?…’ అంది వకుళ , తమకంతో కందిన మొహంతో… …ఆమాటన్లేదు గానీ …అందుకోసమా అంత పెంద్రాళే లేచి స్నానం చేస్త!…అన్నాను…‘…మూడోసారి ఒళ్లంతా బంక బంక చేశేశాడే తల్లీ నీ మొగుడు!…దాంతో తప్పలేదు!…’ అందది…