“ఏంటి ఇవాళ మంచి వాసన వస్తున్నదే” అన్నాడు ముక్కులు ఎగబీలుస్తూ. ” మీకు ఇష్టమని కొర మీను వండాను” అంది. ఇద్దరూ వంట గదిలోకి నడిచారు. “కూర్చోండి” అంది. వడ్డిస్తుంటే “దా నువ్వు తిను” అన్నాడు. ” మీరు తినండి తర్వాత తింటాను” అంది సావిత్రి. “రావే నా గారల చిల కా” అని లాక్కున్నాడు. “అబ్బా వదలండి తినేటప్పుడు ఏంటి” అని మురిపెముగా విసుక్కుంది. “ఎంత ముద్దాస్తున్నావే బుల్లీ” అని కొర మీను ముక్క తీసి సావిత్రి నోట్లో పెట్టాడు . అల వాటు గా సగము మాత్ర మే తిని మిగతాది నాలుకతో తడి చేసింది.
మిగతా సగం నోళ్లో పెట్టు కొని తింటూ “అబ్బా సావిత్రీ అమ్రుతం లా వుంది” అని అంటుంటే సిగ్గుతో మొగ్గ లయింది. “ఏంటి ఇవాళ ఎక్కడెల్లారు” అంది. “ఎప్పుడూ ” అన్నాడు. ” సాయంత్ర ము” అంది. “ఏదో గొడవలే ఏమి” అన్నాడు. . “ఇంట్లో కూతురికి సీ మంత ము అని కూడా గుర్తు లేదా” అంది. “పేరంటాలు ఆడ వాళ్ళకే పిచ్చి దానా నాకెందుకు” అన్నాడు నాయుడు. “సర్లెండి మీరు అలా అంటారు. పాపం వదినే మో బాధ పడుతున్నది ” అంది.
“అదొక పిచ్చిది.” అన్నాడు నాయుడు.
“నిజమే లేకుంటే మిమ్మలని అన్నయ్యా అని పిలుస్తున్నా అని నాకు ఇవాళ పట్టు చీర ఇచ్చింది” అంది. కాసేపాగి “అయినా ఇలా మిమ్మల్ని అన్నయ్యా అని పిలవడం నాకు నచ్చడం లేదు” అంది.
“ఓసి పిచ్చిదానా. వారిని కో నెలకో ఒక సారే గా మనము పది మంది ముందు మాట్లాడు కొనేది. ఆ రెండు నిమిషాలు తప్పదు. ఇలాగయితేనే ఎవరికీ అను మానం రాదు” అన్నాడు నాయుడు.
“ఏంటో మీరు మీ చాదస్త మూ” అని పక్కన కూర్చుంది. ఇద్దరూ ఒకరికొకరు కొసరి కొసరి తినిపించుకున్నారు. సావిత్రి లే వబోతుంటే చెయ్యి పట్టుకుని లాక్కున్నాడు. “వదలండి. వంట గదిలోనే మొదలు పెట్టేలా వున్నారే” అంది సావిత్రి. “సరసానికి వంట గది పడక గది అని వుండదే” అంటూ సావిత్రి చీర పైట తీయబోతుంటే “అబ్బ వదలండి.” అని వదిలించుకొని గిన్నెలు కడగడము మొదలు పెట్టింది. “అబ్బా నీ యమ్మా ఎలా పెంచావే ఇంత కసిగా వున్నావు” అన్నాడు నాయుడు అలాగే చాప మీద కూర్చుని సావిత్రి ని చూస్తూ. నాయుడు అలా అంటుంటే న వ్వుతున్నది సావిత్రి.
” నీలాంటి కసి లంజ ను వది ఆ పిచ్చినా కొడుకు దుబాయికి వెళ్ళిపోయాడు. అసలు వాడు ఇక తిరిగి వస్తాడా” అన్నాడు. “దొంగ సచ్చినోడు నాలుగేళ్ళుగా జాబు కూడా రాయలే దు. ” అంది.
“వాడు అక్కడ ఎవరినో తగులుకుని వుంటాడు.లేకుంటే నీకు నాలుగేళ్ళుగా డబ్బు కూడా పంపించలేదు అన్నావు గా” అన్నాడు నాయుడు. “ఇప్పుడు వాడి సంగతి ఎందుకులే ఎదవ సచ్చినోడు వున్నాడో పోయాడో. అయినా నువ్వు వుండగా నాకు వాడు గుర్తు కూడా రాడు” అంది గిన్నెలు సర్ది చీర కొంగు తో తుడుచుకుంటూ. నాయుడు మనసు వురకలేస్తున్నది సావిత్రి మాటలకు. “అంత బాగా చూసుకుంటున్నానా” అన్నాడు. “నా మొగుడు ఏనాడు ఒక చీర కొనివ్వలేదు. తాగుబోతు ఎదవ. థినువ్వె నాకు ఇన్ని కాంచ్చావు. నా కల కూడా SS పెడుతున్నవు నా రాజా” అంది సావిత్రి పక్కన కూర్చుంటూ.. ” వడ్ల మిషన్ పక్కన వున్న మడి నీ పేరు మీద రాసేయనా” అన్నాడు. ” వద్దు. ఇప్పటికే మిర పతోట చెరుకు తోట రాసిచ్చావు చాలు. పట్నం లో ఏదయినా జాగా వుంటే చూడు. ఇంకేమి వద్దు” అంది చేతులు పైకి ఎత్తి వళ్ళు విరుస్తూ. ఎక్కు పెట్టిన బాణ ములా సావిత్రి, వెనక్కు వళ్ళు విరుచుకుంటుంటే ఆగలేక పోయాడు నాయుడు. చీర కొంగును లాగే స్తూ “పద లోపలికి పోదాము” అన్నాడు. “ఎప్పుడూ పడక గదిలోనే నా. ఇవాల్టి కి ఇక్కడే చెయ్యి” అంది.
సావిత్రి అంటే నాయుడి కి అందుకే పిచ్చి. ఇంట్లో పెళ్ళము పాత కాలపు మనిషి. తాకితేనే తప్పు అంటుంది. సావిత్రి, బయట ఎంత అణకువగా వుంటుందో పడక మీద అంత రెచ్చిపోతుంటుంది. “విప్పు మరి చీర” అంది సావిత్రి. సావితి ముందు చిన్న పిల్లాడు అయిపోతాడు నాయుడు. నాయుడి పైన పూర్తి అధి కారము చెలాయిస్తూ చేయించు కుంటుంది. కాసేపయ్యాక ప్రియురాలులా దగ్గరకు తీసుకొని లాలిస్తుంది. నాయుడి కి ఏ సమస్య వచ్చినా తనకు తోచిన సలహా చెప్తుంది. ఒక్క వుదుటన చీర లాగి “నీయ మ్మా ఏంటే ఇంతలా పెంచేస్తున్నావు” అని జాకెట్ సరుల్న లాగి కస కసా పిసక సాగాడు. సావిత్రి వెల్ల కిలా పడుకొని నాయుడిని లాక్కుని లంగా తీసి నాయుడు పంచె తప్పించి డ్రాయరు తీసి గూటాన్ని పిడికిట బిగించి రెమ్మల మధ్య దూర్చుకుంది. సావిత్రి ఎదురొత్తులిస్తుంటే నాలుగు వూపులు వూపి వాలి పోయాడు. “అబ్బా అప్పుడే నా” అంది సావిత్రి. బిక్క మొహం వేసుకొని చూసి సిగ్గుగా తల వంచుకున్నాడు.
“అయ్యో ఏంటండీ అలా చిన్నబోతారు. సరదాకు అన్నాను” అంది నాలుక కరుచుకుంటూ. “నిజం చెప్పు సావిత్రీ నీ కు త్రుప్తి గా వుందా” అన్నాడు. “చాలా తుప్తి గా వుంది. మీరు అలాంటి వి ఆలోచించకండి. లేపనా” అంది నోరు తెరుస్తూ. సావిత్రి, నోటి కి పని చెప్తుంటే నాయుడి దడ్డు అంత కంత పెరగ సాగింది. సావిత్రి వెల్ల కిలా పడుకోగానే పైకి ఎక్కి వూగ సాగాడు. “అబ్బా రాజా అదీ కుమ్మరా అబ్బా ఏమి దంచుతున్నావుర నా రంకు మగ డా” అని సావిత్రి అంటుంటే గుభి గుభీ మని వూగ సాగాడు. నాయుడి స్పీడు తట్టు కోలే కుంది. ఒక్క సారి గా అయిపోయింది సావిత్రి కి.నాయుడు సావిత్రి, పైన వాలి పోయి సళ్ళను చీక సాగాడు. కాసేపటి కి లేచి స్వాతి మొహము లోకి చూసాడు. తుప్తిగా కళ్ళు మూసుకొని వుంది. సావిత్రి, కళ్ళు తెరవగానే గర్వముగా మీసం మెలే సాడు. సిగ్గు గా నవ్వి నాయుడి చాతి లో మొహం దాచుకుంది. “అబ్బా ఎలా నేర్చావే ఇన్ని వగలు” అంటూ సావిత్రిని హత్తు కొన్నాడు. గంట తర్వాత నాయుడు బయలు దేరాడు.
” మళ్ళీ ఎప్పుడొస్తారు” అంది. “నా రాణి తలుచు కోవాలే కానీ చిటెకెలో ఇక్కడ వుంటాను” అని బుగ్గ గిల్లి బయట ఎవరూ లేరు అని నిర్ధారించుకొని వెళ్ళిపోయాడు. వొళ్ళంతా నొప్పులు పుడుతుంటే ఆద మరచిని నిద్ర పోయింది సావిత్రి . గుట్టు చప్పుడు కాకుండా సావిత్రి, తన రంకు కొన సాగించ సాగింది. ఒక రోజు రాత్రి, పొలానికి వెళ్ళిన చంద్రం పంపు సెట్టు ఫ్యూజు పోవడంతో ఇంటి కి వచ్చాడు. సరిగ్గా ఆ సమయానికి నాయుడు సావిత్రి తో తన రతికేళి ముగించి పంచె కట్టు కొని కూర్చున్నాడు. ఆ టైములో ఇంకా లైటు వెలుగుతూందేంటా అను కుంటూ “అమ్మా” అని తలుపు కొట్టాడు చంద్రం. ఒక్క సారి గా ఇద్దరికీ గుండెలు జారి పోయాయి. “పెదోడు వచ్చాడు. త్వరగా వెళ్ళండి” అంది చీర కట్టు కుంటూ . “ఎలా వెళ్ళనే ” అన్నాడు నాయుడు దిక్కులు చూస్తూ. “పెరట్లో గోడ దుంకి వెళ్ళండి. వాడు మనల్ని ఇలా చూస్తే ఇంకే మయినా వుందా” అని నాయుడుని లాకెళ్ళి “ఎక్కు త్వరగా” అంది.
గోడ పైన చేతులు పెట్టి ఎక్కలేక “ఇంత ఎత్తుగా ఎందుకు కట్టించావే గోడను” అన్నాడు నాయుడు రొప్పుతూ. అటు వంటి సమయములో కూడా నవ్వాగలేదు సావిత్రి కి. ” నీలాంటి రంకు మొగుళ్ళు నాకు దొరుకుతారని అనుకోలేదు” అంటూ అక్కడున్న బక్కెట్ తెచ్చి బోర్లించి “దీని పైన కాలు పెట్టు” అంది. కాలు పెట్టి గోడ ఎక్కి అవతలికి దుముకుతూ ” మళ్ళీ ఎప్పుడు రాను” అన్నాడు. ” ముందు వెళ్ళరా నా ముద్దుల మొగుడా అవతల వాడు పిలుస్తున్నాడు” అని లోనికి పరిగెత్తింది సావిత్రి. “థూ ఈ లంజ కోసం గొడలు దుంకే ఖర్మ పట్టింది” అని తిట్టు కుంటూ చీకట్లో కలిసిపోయాడు నాయుడు. “అమ్మా అమ్మా ” అని దబ దబా తలుపు తట్టాడు చంద్రం. “వస్తున్నానా” అని చీర సర్దుకుని వచ్చి తలుపు తీసింది. లోని కి అడుగు పెట్టి సావిత్రిని ఎగా దిగా చూసాడు. “ఇప్పుడొ చావే ఓ పెద్ద డా” అంది సావిత్రి, సాపిత్రి గొంతులో భయం ప్రతిద్వసిస్తున్నది. ఇంకా ఉంది.