..గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ బెడ్ రూం కిటికీలోంచి సుధ…ఫస్ట్ ఫ్లోర్ బెడ్రూంలోంచి మిళింద్ చేతులూపారు… బై లు చెప్పుకుంటూ ఢిల్లీ వైపు బయల్దేరాం… …హైవే మీద ఓ రెండు కిలో మీటర్లు వెళ్ళింతర్వాత… ‘…ఊఁ!…ఇప్పుడు చెప్పండమ్మాయిలూ!…ఎవరిచేత…ఎలా…ఎంత సేపు…చే…యిం…చు…కున్నారో!?…’ అన్నాడు వికాస్…వెనక్కి తిరిగి మాకు కన్ను గీటి… ‘…మీరు చూస్తూండగానే …చే…యిం…చు…కున్నాం గా!…వేరే చెప్పడం ఎందుకూ!?…’ అంది వకుళ… ‘…అవి త్రీసమ్స్…మేమడుగుతూంది పై బెడ్రూంలో వాసు – మిళింద్ లతో మీ ఫోర్ సమ్ గురించి…’ అన్నాడు మధు… ‘…ముందు అత్తా కోడళ్ళతో మీ ఫోర్సమ్ వివరాలు చెప్పండి…’’ అన్నాను నేను…‘…అహఁ…లేడీస్ ఫస్ట్…అంటారుగా!…అంచేత మీరే ముందు…’ అన్నాడు మధు… ‘…ఏం!…మీరు మొదలెట్టచ్చుగా!…’ అంటూ కయ్యానికి దిగింది వకుళ… ‘…పోనీ లాట్రీ వేద్దాం!…’ అన్నాడు వికాస్…‘…సరే!…’ అంటూ నేనొక నాణెం తీస్తూంటే… ‘…ఎందుకదీ!…మన లాటరీ పధ్ధతి ఉందిగా!…’ అని చిలిపిగా కన్నుగీటి…‘…ఆక్…పాక్…’ అంటూ…ఒక్కొక్క పదానికి ఒకర్ని వేలుతో చూపిస్తూ…తన ముందు కూర్చున్న వికాస్ తో మొదలెట్టింది వకుళ…‘…అదే ఐతే నేనంటా !…’ అంటూ పోటీకి దిగాడు వికాస్…‘…పోనీ తననే అననీ గురూ!..ఇదేదో తమాషాగా ఉంది….’ అన్నాడు మధు…తన భార్యని సపోర్ట్ చేస్తూ… ‘…నీకు తెలీదులే ఆ లాటరీ సంగతి…మనం ఓడిపోతాం…నువ్వు ఫస్ట్ చెప్పాల్సొస్తూంది…’ అంటూ వికాస్ వివరించబోతూంటే… …వకుళ …‘…ఆక్…పాక్…కరే…పాక్…డాం…డూం…డుస్స్…డుస్స్…నకు…పామ్…నకు…డుమ…డుమ…డుస్స్…’ అంటూ పూర్తి చేసి, తన వేలు ఆఖరుగా మధుదగ్గర ఆగడంతో…‘…అవుటయ్యావ్…నువ్వు మొదలెట్టాలీ!…’ అంటూ చంకలు గుద్దుకుంది…స్కూల్ పిల్ల లాగ… ‘…అరే!…నీకు ముందే ఎలా తెలిసింది గురూ , నేనౌట్ అవుతాననీ!…’ అన్నాడు మధు ఆశ్చర్యంగా!… ‘…నేనూ అదే ప్రాంతంలో స్కూల్లో చదువుకున్నాగనుక!…మేమూ ఉపయోగించేవాళ్ళం…ఈ ట్రిక్కు…మనమే గెలిచేలాగానీ…ఫలానా వాడు అవుటైయ్యేలాగానీ సర్దుబాటు చేయచ్చు…’ అని వికాస్ అంటూంటే… ‘…ముందో సగం మగాళ్ళిద్దరూ కలిసి చెప్పండి…తర్వాత మేము… అలా పూర్తి చేద్దాం…’ అన్నాను…రాజీ మార్గంగా… ‘…సరే !…’ అంటూ మధు మొదలెట్టబోతూంటే…‘…కారాపి వెనకొచ్చి కూర్చోండి…డ్రైవ్ చేస్తూ ఎలా చెప్తారూ!…ఆ పని మేం చేస్తాం!! ’ అన్నాను… మగాళ్ళు ఒప్పుకోలేదు…‘…చీకటడిపోయింది …మీవల్ల కాదు…’ అంటూ… ‘…సరే!…స్పీడు అరవై దాటకూడదు…లెఫ్ట్ లేన్ లోనే డ్రైవ్ చెయ్యాలి…డ్రైవ్ చేస్తూన్న వాళ్ళ చూపు మాట్లాడేటప్పుడుకూడా రోడ్డు మీదే ఉండాలి!…’ అంటూ జలిమిగా కండిషన్లు పెట్టాం…నేనూ, వకుళా… ‘…ఓకే…’ అంటూ ఒప్పుకుని ‘… ఇలాగే బోల్డన్ని కండిషన్లు పెట్టారు అత్తా కోడళ్ళు…అదీ యస్ యమ్ యస్ లతో!…’ అంటూ మొదలెట్టాడు వికాస్… ‘…అదేంటీ!…వాళ్ళని లోపలికెళ్ళమని చెప్పి…మేం పైకెళ్ళాంగా!…’ అన్నాను… ‘…వచ్చిన వాళ్ళే!…మళ్ళీ చటుక్కున బైటికెళ్ళిపోయారు …సిగ్గు పడుతున్నారేమోలే!…లోపలికి తీసుకొద్దాం…అని మేమూ వెనకే వెళ్ళబోతూంటే, వికాస్ మొబైల్ కి యస్ యమ్ యస్…బ్లీప్…’ అన్నాడు మధు… ‘…ఎవరా!…అని చూస్తే…సుధ…‘…కొన్ని విషయాలు మాట్లాడాలి !…’ అంటూ… ‘…ముఖాముఖి చెప్దురుగాని… అని నా సమాధానం…. ఉహూఁ…అర్థం చేసుకో…ప్లీజ్…అంటూ సుధ రిక్వెస్టు…తప్పక సరే అన్నాను…మధుకి చెప్పు…ఆంటీ యస్ యమ్ యస్ చూసుకోమని… అంది…ఇవన్నీ మధుకి చూపించి…కాన్ఫరెన్స్ కి ఆహ్వానం పంపించాను…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…అది నేను ఏక్సెప్ట్ చేస్తూండగానే నా మొబైల్ కి రాధ యస్ యమ్ యస్ …మేం లోపలికి రావాలంటే కొన్ని కండిషన్స్… , …ఏంటో అవి?!…అని నా జవాబు కమ్ ప్రశ్న…అంటూ అందుకున్నాడు మధు
మొదటిది…లైట్స్ ఆర్పేయాలి… ఎందుకో!? అని నా ప్రశ్న… ఎంతైనా అత్తాకోడళ్ళంకదా!… సిగ్గుగా ఉంటూంది బాబూ!!…అని జవాబు…వికాస్ కూడా ఓకే అన్నాడు… …థాంక్స్…రెండోది…మాట్లాడకూడదు…చప్పుడ్లు చేయకూడదు…అని రాధ మరో యస్ యమ్ యస్… …మీ మూల్గుల్ని మేమెలా ఆపగలం!?… అని నాఎదురు ప్రశ్న …కాన్ఫరెన్స్ లో ఉన్నామేమో!… ‘…ఆ బాధేదో మేమే పడతాంలే!…మీరు మాత్రం …రఫ్…గా …దు…న్న…కూ…డ…దు…అని దాని అర్థం… అని సుధ జవాబు… …ఆ తర్వాత నువ్వడిగిన ప్రశ్న…దానికి సుధ రెస్పాన్సు… నువ్వే చెప్తేనే బాగుంటూంది వికాస్…’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ… …ముందు కారు స్లో అవుతూండడంతో వికాస్ వెంటనే చెప్పలేదు…‘…చెప్పూ!…’ అంటూ వికాస్ ని వేలుతో పొడిచింది వకుళ… ఆలస్యం భరించలేనిదాన్లా! ‘…అబ్బ!…ఆగు…’ అంటూ ఆ కార్ ని ఓవర్ టేక్ చేసి… …మీకు నా…ట…క…పోతేనో!… అని నే టైప్ చేస్తే …వెంటనే సుధ కాల్… ఆ రిక్వెస్టు మా అత్తదని గుర్తుంచుకో!… అంటూ… ఓకే అంటూ కట్ చేశానో లేదో!…రాధ కాల్…ఆ రిక్వెస్టు మా కోడలికోసం చేశానంటూ…’ అన్నాడు వికాస్ నవ్వుతూ…మధు పెద్దగా నవ్వుతూ జతకలిపితే…‘…దొందూ దొందే!…’ అనుకుంటూ నేనూ, వకుళా సన్నగా నవ్వుకున్నాం… ‘…ఇక మూడోదీ…ఆఖరుదీ!…మాకిష్టం లేని పన్లు చేయకూడదు…చెయ్యమని మమ్మల్ని బలవంత పెట్టకూడదు…అని టైప్ చేసింది రాధ…’ అంటూ మధు అందుకున్నాడు…దానికీ ఓకే చెప్పి …ఇక రండి … అని టైప్ చేశాను…అంటూ… ‘…లాస్ట్ గా మాదొకటి…ఎవరికి…ఎవరు కావాలీ!?… అని నేను మెసేజ్ పెట్టాను…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…ఏం సమాధానం ఒచ్చిందేంటీ?! …’ అన్నాను ఆపుకోలేక … ‘…ఇద్దరూ కావాలి…’ అంటూ ఇద్దరూ విడివిడిగా మెసేజిలు పెట్టి ఫోన్లు కట్ట్ చేశారు… వెంటనే సుధ కి కాల్ చేస్తే ‘…ఊఁ…’ అంది చిన్నగా!… అదికాదు…ముందు…ఎవరికి…ఎవరు కావాలీ!?… అని మా ప్రశ్న…అన్నాను… ‘… చెయ్యి మాత్రం పట్టుకుని చెవిలో పేరెవరు చెప్తారో వాళ్ళు! కరెక్ట్ గా చెప్తే కౌగలించుకుంటాం!!…తప్పు చెప్తే పారిపోతాం!!!… ’ అంది సుధ… విషయం మధుకి చెప్పాను …‘…ఒక్క చాన్సేనా!?…’ అన్నాడు…సుధ కూడా విందేమో ఆమాట!…‘…మమ్మల్ని మళ్ళీ పట్టుకుని ట్రై చెయ్యాలి…’ అంది …చెయ్యొక్కటే పట్టుకుంటే ఎలా తెలుస్తూందీ!…’ అన్నాను… ‘ సరే!…వే…ట్నై…నా…నిమిరి…పోల్చుకోండి కానీ…పట్టుకున్న వాట్ని… నలి …పేయ…కూడదు సుమా! …’ అని ఆపి…ఎందుకలా అంది సంధ్యా!?…అన్నాడు వికాస్…కొంటెగా నవ్వుతూ… ‘…ఏముందీ!…హోటల్ రూం లోంచి వాళ్ల మగాళ్ళని బయటికి పంపేసి ఆ పనే చేశారేమో!……గుర్తుండి పోయేలా!!…’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి… ‘… మేము …సరే… అనగానే తలుపు మీద టక టక లు!…సిగ్నల్ అర్థమై లైట్లు ఆఫ్ చేశాం… ఇంకాసేపట్లో గది తలుపులు తెరిచిన చప్పుడ్లు…మల్లెల ఘుమఘుమలూ , గాజుల గలగలలూ…’ అని…ఆపేశాడు వికాస్ ‘…ఊఁ…చెప్పూ!…’ అంటూ తనని పొడిచింది వకుళ…‘…ఆశ!…మీ తయారీ వినందే!…’ అన్నాడు మధు… ‘…సరే!…మా కేసు మీదానికి రివర్సు…గది తలుపు నెమ్మదిగా తోసేసరికి…లోపల చిమ్మ చీకటి!…హలో…ఉన్నారా!?…అంటూ పిలిచాను… …ఊఁ… అంటూ సన్నగా గొణిగారెవరో! …ఏంటే!…ఈ మగాళ్ళు!?… ఆడాళ్ళకన్నా అన్యాయమైపోయారు!…అన్నాను సంధ్యతో… ’ అంటూ మొదలెట్టింది వకుళ… ‘…మొహాలు చూసుకోడానికి మామా అల్లుడ్లకి మొహమాటంగా ఉందేమో!… ఆ…ప…ని… దగ్గరకొచ్చేసరికి పులులైపోతారులేమ్మా!!…పద లోపలికి!!!… అంటూ దాని చెయ్యుచ్చుకుని లోపలికి లాగాను…’ అంటూ నే చేసింది చెప్పాను…
‘…ఓ రెండడుగులు లోపలికేసింతర్వాత…ఆగవే!…ఎవరు…ఎవరితో మొదలెట్టాలో తేల్చుకోకుండానే!?…అంటూ ఆపాను… …సరే!…ఎలా!?అందిది…లాట్రీ వేసుకుందాం…అన్నాను…చీకట్లో లాట్రీ ఏంటీ నీ మొహం…అంటూ తిట్టిందిది…మన… ఆక్…పాక్…కరే…పాక్… ఉందిగా!… అన్నాను… అని వకుళ అంటూంటే…దాన్ని ఆపి… ‘… అది మేము ప్రైమరీ క్లాసుల్లో నేర్చుకుని ఒదిలేసిన ఆట…ఈ వకుళ పిల్ల ఎనిమిదో క్లాసులో చేరిందిగా…అంచేత, లేటుగా నేర్చుకోడంతో వంటపట్ట లేదు …ఎప్పుడూ ఓడిపోయేది…పక్కింటి ప్రైమరీ పిల్లలు కూడా దీన్ని ఓడించి నవ్వుకునేవారు…ఆ ధైర్యంతోనే ఒప్పుకున్నాను…’ అని సంజాయషీ చెప్పుకున్నాను… ‘…అయితే నువ్వే గెలిచావా వకూ!…’ అంటూ మధు గర్వంగా తన భార్య వైపు చూస్తూంటే…‘…ఆఁ!…మీ ఆవిడకి మిళింద్ గాడి మొదటి పోటు తనకి పడాలనే పిచ్చ పట్టుదల…’ అన్నాను కసి…గా! ‘…సర్లే!…వాడిది నువ్వు మొదటా…’ అని వకుళ దీర్ఘం తీస్తూంటూంటే…‘…ఛంపేస్తాను…ఆ…మాట…పబ్లిక్ గా పైకి చెప్తే!…’ అని దానికి వార్నింగ్ ఇచ్చాను… ‘…ఇట్ ఈజ్ ఓకే సంధ్యా!…డాన్స్ తర్వాత…నిన్ను మిళింద్ నాకప్పగిస్తూంటే చూశాన్లే…నీ మెడ మీదా…ఆ…లోయ…లో తెల్లటిచుక్కలూ… అప్పుడే సందేహం వచ్చింది…తర్వాత అడిగితే వికాస్ కన్ఫర్మ్ చేశాడు…’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ… …నేను సిగ్గుతో తల వాల్చుకుంటూంటే ‘…నిజమే…పర్లేదు సంధ్యా!…ఈ ట్రిప్ లో అనుకున్న దానికన్నా ఎక్కువే ఎంజాయ్ చేశాం అందరం …ఊఁ…చెప్పు…ఆ తర్వాత ఏం చేశారో!…’ అంటూ చెయ్యి వెనక్కి జాపి, తొడని నిమిరాడు నా మొగుడు… ‘…ఏముందీ!…లాట్రీ గెలిచిన వాళ్ళు ముందు సెలక్ట్ చేసుకోవాలని అనుకున్నాం…అలాగే చేశాం!…’ అంటూ నా బదులుగా చెప్పింది వకుళ… ‘…చీకట్లో ఎలా గుర్తు పట్టావేంటీ నీకు కావలసిన వాడ్ని!?…’ అని భార్యని నిలదీశాడు మధు… ‘…వా…ట్ని…నిమిరి… , వాసు…దా…ని…తో పొద్దున్నే పరిచయమైందిగా!…ఇంక మిళింద్ గాడి సైజు ఎలాగూ ముందే తెలుసుకుందిగా నా నోట!…’ అని నే చెప్పాను…దానికి బదులుగా… ‘…అవును…ముందుగా వాసుది…తగిలింది…ఆ తర్వాత మిళింద్ దీ ట్రైచేశాను…వాడి…ది…ఇముడ్చుకోవాలంటే పెదాలు…ఇం…కా…విప్పు కోవాల్సి వచ్చింది…’ అంది వకుళ…తల వాల్చుకుని… ‘…వాడి…ది… అంటే మిళింద్ గాడిదేనా!?…’ అడిగాడు మధు… …కనురెప్పలార్పి ఒప్పుకుంటూన్న వకుళ… మొగుడి స్వరంలో తీవ్రతని గుర్తు పట్టి తల పైకెత్తి…అతగాడి కళ్ళల్లోకి ఓ అరక్షణం చూసి, నీళ్ళు తిరుగుతూన్న కళ్ళని దాచుకోడంకోసం వాల్చుకుంది…అప్పటికీ దాని బుగ్గలమీంచి ఓ రెండు చుక్కలు జారి దాని చనుకట్టు మీద పడ్డాయి… ‘…సారీ వకూ…ఇట్స్ ఓకే అనుకున్నాంగా!… ఈజీ…’ అంటూ…కన్నీళ్ళు తుడుస్తూ దాన్ని ఓదార్చి… మల్లెల ఘుమఘుమలూ , గాజుల గలగలలూ, ముక్కులకి సోకి, చెవులకి వినిపించడంతో అటు వైపు కదిలి…చేతికందిన వాళ్లని పట్టుకున్నాం…గాజులూ , ఉంగరాలూ తడిమినా వాటితో పరిచయం లేకపోవడంతో పట్టుకోలేకపోయాం…చాన్స్ తీసుకుందాం…అనుకుని…నేచెయ్యి పట్టుకున్నావిడ చెవిలో … సుధ…అన్నాను…మరుక్షణం విడిపించుకుని పారిపోయింది…’ అన్నాడు…మధు…. ‘…మధు మాట విని …నేను చెయ్యి పట్టుకున్నావిడ చెవిలో …రాధ… అన్నాను… నాకూ అంతే ఐంది…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…వాళ్ళదాకా ఎందుకూ!…మీతో పన్నెండేళ్ళు కాపురం చేసిన మమ్మల్ని గుర్తుపట్టగలరా!…ఒక్క చేతులే పట్టుకునీ!?…’…అని సవాలు చేశాను … ‘…ఓ!…మొన్న దీపావళికి మాకు బోనసులు రాగానే…లక్షన్నర పైగా పెట్టి కొనుక్కున్నారుగా …డైమండ్ రింగ్స్…వాట్ని ఎలా మర్చిపోతాం!!?…’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ… …నేనూ , వికాస్ జతకలిపాం…క్రితం నెలలో …పిల్లలతో సహా…నలుగురం కలిసెళ్ళి కొనుక్కున్న విషయం గుర్తురావడంతో… ‘…మళ్ళీ తేలిగ్గానే దొరికారా?…లేకపోతే తరిమి…తరిమి పట్టూకున్నారా!?…’ అంది …దాంతో తేరుకున్నవకుళ…
‘…ఆఁ…వాళ్ళకీ ఎప్పుడెప్పుడా!…అని ఉందేమో!…ఓ రెండడుగుల అవతలే ఉన్నారు…’ అని నవ్వాడు వికాస్…‘…ఛీ…’ కొట్టాను… ‘…నిజమే!…ఓ అడుగు ముందుకేసి…చెయ్యి చాపగానే దొరికారు…అందుబాటులోకి రాగానే గుబ్బల మీదికి చేతులు పోనిచ్చాం…ఐనా తేడా తెలీలేదు…’ అన్నాడు మధు… ‘…అదేంటీ!?…’ అన్నాను…రాధ వి బాగా పె…ద్ద…వి…కదా! అని మనస్సులో అనుకుంటూ… ‘…రాధ సిగ్గుగా కుంచించుకుపోవడం చేతా , …సుధ ఊపిరి బిగబట్టి…వాటి…ని…పొంగించడం చేతా!…’అన్నాడు వికాస్… …‘…మరేం చేశారూ!?…’ అన్నాను …నోరూరుకోక… ‘…వాట్ని… నలి…పేయ…కూడదు … అని ముందే కండిషన్ పెట్టారుగా!…అంచేత నిపుల్స్ చుట్టూ గోరుతో గీరాలని ముందే అనుకున్నాం …ఆ పని చేసిన మరుక్షణం పొడుచుకొచ్చిన …వా…టి…సైజుల బట్టి పట్టేశాం…’ అన్నాడు మధు…విజయ గర్వంతో మా ఇద్దరి గుబ్బలవైపూ చూస్తూ… ‘…వాటి…సైజులు…పొద్దున్నే చూసి గుర్తెట్టుకున్నాం లే!…’ అన్నాడు వికాస్…మెడ తిప్పి నాకు కన్నుగీటి… …‘ఎరక్కపోయి అడిగాన్రా బాబూ!…’ అని మనస్సులోనే అనుకుంటూ…పొడుచుకొచ్చిన నా చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకుని తల దించుకుని, నోరుమూసుకుని కూర్చున్నాను… …ఎఱ్ఱ బడ్డ బుగ్గల్తో ‘…గొప్పే!!…’ అని తన మొగుడ్ని వెక్కిరిస్తూ…నే చేసిన… ప…నే… చేసింది వకుళ … …ఎవరూ మాట్లాడకపోవడంతో…‘…ఏంటీ?….మీరందుకుంటారా!….లేకపోతే మమ్మల్నే కంటిన్యూ చెయ్యమంటారా!?…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…మీరే చెప్పుకోండి…మీ విజయ గాధ…’ అంది వకుళ… ‘…సరే!…నే పేరు చెప్పగానే…నా మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి వాటేసుకుని…మంచం మీదికి తీసుకుపో బాబూ!…అంటూ గొణిగింది రాధ …లోపల బ్రాసియర్ గానీ, పాంటీ గానీ వేసుకోకుండా…ఉత్తి నైటీతోనే వచ్చిందేమో!…కోరికతో కాలిపోతూన్న తన మెత్తటి ఒళ్ళు…బనీను లేని నా ఛాతీకి అతుక్కుపోడంతో…నా …మ…డ్డ…పూర్తిగా లేచిపోయింది మధూ!…’…అని వికాస్ అంటూంటే.. .‘…సుధ కూడా అలాగే వచ్చింది గురూ…ఇదేంటీ!…అంటే…‘….చల్ల పోయించుకోడానికొచ్చి ముంతల్ని దాచడమెందుకూ!…’ అంది… ‘…బూతులు లేకుండా చెప్పలేరా!?…’ అంటూ నా మొగుడ్నీ, తనమొగుడ్నీ వంతులవారీగా గిల్లింది వకుళ…మరో చేత్తో తొడల మధ్య ఒత్తుకుంటూ ‘…చేసేదే బూతు పని! …నోటితో అంటే తప్పేంటి వకూ!…’ అంటూ తన భార్యని కూకలేసి…అప్పటికే తొడలమధ్య ఊరుతూన్న త…డి…ని ఒత్తుకుంటూన్న నన్ను కూడా ‘…కదా సంధ్యా!…’ అంటూ ఒప్పించి…‘…నువ్వు కానీ గురూ!…’ అన్నాడు మధు… తన మ…డ్డ…ని సిగ్గు బిడియా లొదిలేసి …పబ్లిక్ రుద్దుకుంటూ… ‘…ఏమంటావ్?…చెప్పనా వద్దా!?…’ అన్నాడు నా మొగుడు నా వైపు కసిగా చూస్తూ…‘…నే ఒద్దంటే ఆపుతావా!?…’ అని ఓఎదురు ప్రశ్న వేసి…కాసేపట్లో మనకి ‘…వా…యిం…పు…తప్పదే పిల్లా!…’ అని గొణిగాను…చెయ్యడ్డం పెట్టుకుని వకుళ మొహం చూస్తూ… ‘…ఛీ పాడు పిల్లా!…ఇంతసేపూ దెం…గిం…చు…కు…న్నది చాల్లేదా!?…’ అంటూ నాలాగే నోటికి చెయ్యడ్డం పెట్టుకుని నన్ను గదిమి…‘…ఊఁ…కానీ!…’ అంది వకుళ…నా మొగుడితో… ‘… ఓకే!…మంచానికి ఎంత దూరంలో ఉన్నామో తెలుస్తుందని చుట్టూ చెయ్యి జాపి తడిమాను…పక్కనే గోడ తగిలింది… ‘…నా కుడి చేతి వైపు ఓ ఐదు అడుగుల దూరంలో ఉంది…’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగింది రాధ…నా ఉద్దేశ్యం అర్థం చేసుకుని… …అక్కడిదాకా వెళ్ళాలా!?…ఈవిడని ఇక్కడే నిలబెట్టి…దెం…గి…తే…పోలా!…అనిపించి… ‘…తొందరేముందీ!?…’ అంటూ తన రెండు తొడల కిందికి అర చేతులు జొనిపి, తనని పైకెత్తుకుని…తన తొడల్ని నా నడుం చుట్టూ చుట్టేసుకుని…నెమ్మదిగా వెనక్కి తిరిగి…తనని గోడకి ఆనిస్తూంటే …తనే నా నా మ…డ్డ…ని బెర్ముడా లోంచి బయటికి లాగి…తన పూరెమ్మలమధ్య సర్దుకుంది…’ అన్నాడు వికాస్… ‘…తను నాకు ఫోన్ చేయకపోతుందా!?…నేను కనుక్కోకపోతానా!?…’ అన్నాను… ‘…తప్పకుండా!…’ అంటూ వికాస్ నన్ను సవాలు చేస్తూంటే… ‘…కానీ… మొదట మూతి కట్టేసిన మేకలా…మొర్రో…మని ఎందుకరిచిందీ? …ఆపైన నోరెందుకు మూసేసిందీ!?…నాకర్థం కాలే వికాస్ ఆవిడ!…ఎంత సేపు చే…యిం…చు…కుందేంటీ?…’ అని అడిగాడు మధు…అమాయకంగా మొహం పెట్టి… ‘…ఎందుకేంటీ…ఓ పక్క ఆవిడ మొత్తని గోడకణిచేస్తూ ది…గే…సి… మరోపక్క ఆవిడ పెదాల్నితన పెదాల్తో మూశేశాడేమో నీ ఫ్రెండు!… …మూల్గక ఛస్తుందా ఆడకూతురూ! …పైగా ఆపన్లో తనంతవాడు లేడు కూడానూ …’ అంది వకుళ … జీరగొంతుతో…
‘…నా నోరు మూసే పని…ఆవిడే చేసిందిలే!…కాకపోతే మొదట్లోఆవిడ గుబ్బలే నన్ను వెనక్కి తోసేయడంతో మా పెదాల మధ్య ఖాళీ ఏర్పడి మూల్గు బయటికొచ్చింటుంది…ఇక, తరవాతెందుకు ఆపేసిందంటావా?…ఆపైన …ఆవిడ గుబ్బలు చెరో భుజంమీదా ఆనేలా, పిర్రలుచ్చు కుని…నా పైకి లాక్కుని…నా పెదాలావిడకి అప్పజెప్పి…ఆ పైన కానిచ్చాను… దంపుడుకార్యక్రమం…అంచేత…ఇక ఎంత సేపంటావా! …ఆవిడ పూ…కు…లో ఊరిన రసాలు నా అరచేతుల్లోకి కారి, తన పిర్రలమీద నా పట్టు జారిపోయేదాకా!… ’ అన్నాడు వికాస్ నవ్వుతూ… ‘…మా గొప్పపని చేశావ్ లే!…’ అంటూ జీర పోయిన గొంతుతో దెప్పాను…మిళింద్ గాడు కూడా నన్ను నిలబెట్టి …దెం…గ…డం…గుర్తు రావడంతో…నా పూ…కు… లో ఊరిన రసాలు కారు సీటు మీదకి కారిపోతూంటే!… ‘…ఓ పోటు పడితేనే బాగుంటుందనిపిస్తూంది కదే!…’ అంది వకుళ రహస్యంగా!…దాని మాట విన్నాడో ఏంపాడో…‘…కారు పక్కకి ఆపుగురూ…ఓ పోటు వేసుకోందే లాభంలేదు…’ అన్నాడు మధు… …టైం చూసుకుంటే ఆరున్నర‘…ఇక్కడొద్దు…ఓ కిలోమీటరు దూరంలో ఓ ‘ డ్రైవ్ ఇన్ ’ రెస్టరాంట్ ఉందని బోర్డు కనిపించిందిప్పుడే!…’ అని అనేశానేగానీ … ‘ అమ్మాయిలు కూడా మూడ్ లోకి ఒచ్చేశారుగురూ!…’ అంటూ వికాస్ కారు స్లో చేశేదాకా తెలీలేదు…నా పొరపాటు… …మరో మూడు నిముషాల్లో రెస్టరెంట్ బోర్డ్ కనిపించింది…బోల్డెన్ని చెట్లూ…బోలెడంత ఖాళీ స్థలం…గేటు దగ్గరే టీ, స్నాక్స్ బుక్ చేశాం ‘…మీకు కన్వీనియంట్ ఐన చోట్లో పార్క్ చేసుకోండిసార్…మా వాన్ కరెక్ట్ గా ఓ పావుగంటలో మీ ఆర్డర్ డెలివర్ చేస్తుంది…వచ్చేముందు కాల్ చేస్తాం!…’అన్నాడు అక్కడున్న క్లర్క్ వికాస్ మొబైల్ నంబర్ తీసుకుంటూ… …సౌకర్యమైన స్థలం కోసం మగాళ్లతో బాటు నేనూ చూస్తూంటే వకుళ మాత్రం కిందికి వంగి…దేంతోనో తంటాలు పడుతూంది…‘…ఏం చేస్తున్నావే!?….’ అన్నాను …దాని చెవిదగ్గర నోరెట్టి… టైం తక్కువుంది…నువ్వూ చెయ్యీపని…అంటూ చీరకింద చెయ్యెట్టి…ఏదో బయటికి లాగింది…చూద్దును గదా!…అది దాని పాంటీ!…‘…ఛీ!…ఏంటే ఈ సిగ్గుమాలినపనీ!…’ అన్నాను…నా బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగ చిమ్ముతూంటే!… ‘…ఎలాగూ తప్పదుకదమ్మా!…మొహమాటపడేంలాభం!…’ అందది… పచ్చిగా చెప్పినా…దాని మాటల్లో నిజాయతీని గమనించి నేనూ …అ…దే…పని చేసి …దడదడ లాడే గుండెల్తో తలొంచుకుని కూర్చున్నాను…
…నా వైపు డోర్ తెరుచుకుంటూంటే…ఎవరొస్తున్నారో బాబూ…నా దగ్గరకీ!… అనుకుంటూ ఓరగా చూశాను…అటు వైపు…‘ కిందికి దిగు…నే కూర్చున్న తర్వాత నా ఒళ్ళో కూర్చుందుగాని…’ అని జీన్ – టీ షర్ట్ ల లో ఉన్న వికాస్ ని చూడగానే…ఎందుకో సంతోషంతో మనస్సు పొంగింది…కిందికి దిగి చుట్టూ చూశాను…మా కారు పార్కింగ్ లైట్స్ ఆన్ లోనే ఉన్నా చుట్టూ చీకటిగానే ఉంది…‘ పర్లేదు ’ అనుకుంటూ కార్ లోకి చూశాను… …అప్పటికే తన పాంట్ ని మోకాళ్ళకిందికి లాగేసుకుని బాక్ రెస్ట్ కి ఆనుకుని కూర్చున్నమధు ఒళ్ళో, మొహాలు ఎదురెదురుగా ఉండేట్లు కూర్చోడానికి ట్రై చేస్తూంది వకుళ…పొజిషన్ కుదరటంలేదు…నాకో ఐడియా తట్టి…‘…కొంచెం ముందుకి జరిగి…దాని తొడల్ని నీ నడుం చుట్టూ చుట్టేసుకో మధూ!…’ అన్నాను… …తనాపని చేసిన వెంటనే…‘…అమ్మ్…మ్మా!…’ అని మూల్గి…‘…ఛీ,పాడుపిల్లా!…ఏంటా తప్పుడు సలహా!?…ఇంతకింతా అనుభవిస్తావులే!…’ అని నాకు శాపనార్థాలు పెడుతూ, తన మొగుడి భుజం మీద తలవాల్చి…తృప్తిగా కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ… ‘…ఒళ్ళో కూర్చోగానే గృహాప్రవేశమా! గుడ్ వర్క్ …’ అంటూ ముందుకి జరిగి, నా కాళ్లని తన నడుంకి చుట్టేసుకుంటూంటే…‘…మనగొప్పతనమేమీ లేదు గురూ!…ఆడాళ్ళు ముందే పాంటీలు విప్పేసుకుని సిధ్ధంగా ఉన్నారు…’ అన్నాడు మధు… ‘…ఔనా!…’ అంటూ నా పిర్రల కింద వేళ్ళు చొప్పించి చెక్ చేస్తూంటే…కితకితల్ని ఓర్చుకోలేక…‘ …ఛీ!…ఏంటాపనీ!!…’ అంటూ తన భుజాల్ని ఊతంగా పట్టుకుని కొద్దిగా పైకి లేచాను…వెంటనే అరచేతుల్లో నా పిరుదుల్ని ఇముడ్చుకుని…అలవోకగా నన్ను పైకి లేపి…డభాల్న ఒళ్ళో కుదేసుకున్నాడు మా ఆయన…అంతే!… …కళ్ళు తిరిగిపోయాయి…ఎదురుచూడని …ఆ…మొరటు చొరబాటుకి… దాంతో నా బొడ్డు దగ్గర్నుంచి పైకి ఉబుకుతూన్న మూలుగుని అణుచుకోడానికి…నా పెదాల్ని అదిమేశాను…మా ఆయన పెదాలకి… నన్ను కొద్దిగా వెనక్కి తోసి నా గుబ్బల మధ్య వెతుకులాట మొదలెట్టాడు బ్లౌజ్ హుక్స్ కోసం …‘…వెతుక్కోనీ!…అవక్కడ ఉంటేగా!!…’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ…ఒద్దు బాబూ…మళ్ళీ పెట్టుకోడానికి టైం పడుతుందీ!…’ అంటూ గునిశాను…తనని తప్పుదోవ పట్టించడానికి… ‘…నీక్కావలసింది అక్కడలేదు వికాస్!…వీపు మీదున్న దొంగముడి కిందుంది…అదీ ఒక్కటే!…’ అన్నాడు మధు…ఇండియాకి మార్గం కనుక్కున్న కొలంబస్ లాగ! ‘…పెద్ద ఘనకార్యం చేశావులే!…చేతులు నొప్పిగా ఉన్నాయని , నీచేత ఆ హుక్ పెట్టించుకోవడం నాదీ బుధ్ధితక్కువ…’ అంది వకుళ… మధుని గాఠ్ఠిగా పెనవేసుకుంటూ… ‘…మీ ఆవిడ ఆ బిగికౌగిలింత ఎందుకుచ్చిందో తెలుసా మధూ!…ముందువైపు గుబ్బల మధ్య ఉన్న బ్రాసియర్ హుక్కు నీకు దొరక్కుండా ఉండేందుకు…’ అన్నాడు నా మొగుడు…బ్లౌజ్ తోబాటు బ్రాసియర్ ని కూడా నా ఒంటిమీంచి ఒలిచేస్తూ!… …‘…ఏంచేస్తే ఈ మగాళ్ళ పొగరణుగుతూందే వకూ!?…అని కసిగా అన్నాను…దాని ఒంటిమీంచి బ్రాసియర్ , బ్లౌజ్ లు ఊడిపోతూంటే కన్నార్పకుండా చూస్తూ… ‘…ఇలా చెయ్యి!…’ అంటూ…మొగుడి పిర్రలకి చెరోవైపూ పాదాలాన్చి గొంతుక కూర్చుని (…ఇండియన్ కమోడ్ మీద కూర్చునే పధ్ధతిలో…)…అతగాడి భుజాల్ని ఊతంగా పట్టుకుని …బయటపడ్డ తన గుమ్మిడి పళ్ళని మొగుడి మొహానికి అదిమేస్తూ, ఎదురు కొట్టుడు మొదలెట్టింది వకుళ… ‘…అ…బ్బ… ఊపిరాడటంలేదు వకూ!…’ అంటూ దాని పిర్రల్ని పైకెత్తి పట్తుకుని…తన మొత్తని పైపైకి ఎగరేస్తూ…పక్…థప్ …పక్…థప్ …చప్పుడ్లయ్యేలా …దెం… గ…డం…మొదలెట్టాడు … నా తొడలమీదా, నడుం మీదా …చిక్కటి వేడి చుక్కలు పడడం మొదలైంది… …వాటిని తుడుచుకుంటూ…మొహమాటంగా నా మొగుడి కళ్ళల్లోకి చూశాను…తను నవ్వుతూ కన్నుగీటి…తన మ…డ్డ…గుండు బైటికొచ్చేంతదాకా నన్ను పైకెత్తి…ఆపైన…అది నా కామ కీలని ఒరుసుకునేలా నన్ను కొద్దిగా కిందకి దించుతూ…మళ్ళీ పైకెత్తుతూ …పెదాలకి అందుబాటులోకొచ్చినపుడు చనుమొనల్ని చప్పరిస్తూ…నా శరీరంతో ఆడుకోడం మొదలెట్టాడు… దాంతో నాకు పిచ్చెక్కిపోయి…గుబ్బల్ని వికాస్ మొహానికి అదిమేస్తూ … ‘…ఊఁ…’ అన్నాను చిన్నగా… …నా నోట్లోంచి అది రావడం మాలస్యం…నా పిర్రలకిందనుంచి అరచేతులు లాగేసుకున్నాడు…నిండుగా నీళ్ళున్న మట్టికుండని నేలమీద ఒదిలేస్తే వచ్చే చప్పుడొచ్చింది…నే తన ఒళ్ళో కూలబడుతూంటే!…సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ వికాస్ కి అతుక్కు పోయాను…ఆ పాడు పని మళ్ళీ చేస్తాడేమో!…అని… …తనూరుకుంటాడా!…మా మొత్తల మధ్య రెండు బొటకనవేళ్ళూ జొనిపి… నా పూరెమ్మల్ని మసాజ్ చేస్తూ మిగిలిన వేళ్ళతో నా గజ్జల్లో కితకితలెట్టేసరికి… ఛీ… అంటూనే తొడల పట్టుని సడలించాను… …ఆ తరవాత…నన్నలా ఎన్నిసార్లు కుదేశాడో తెలీదుగానీ…మూతలడ్డ నా కళ్ళు మాత్రం …‘…ఎం…త… కార్చే…సు…కుంటు…న్నావే పా…డు…పిల్లా!…మీ తుంపర్లు …మా మొ…హాల మీద… పడు…తున్నాయి…’…అంటూ మధు దెంగుడు స్పీడుకి అదురుతూన్న వకుళ మాట చెవిన పడేదాకా తెరుచుకోలేదు… …‘…ఛీ!…ఇం…కా…పు బాబూ!!…’ అంటూ వేడుకున్నాను… పోటీ పడి నన్నదర దెంగుతూన్న నా మొగుడ్ని… ‘…అప్పుడే!?…అటెళ్ళు వకూ…తనని ఇటు పంపించుగురూ!…’ అంటూన్న మధు మాట వినేసరికి గుండెలు జారిపోయాయి…‘…ఛీ!…ఇక్కడ ఎలా మారగలం?!…’ అన్నానెలాగో…‘…అవును …’ అంది వకుళ ‘…సరే ఐతే …’ అంటూ మా బుఱ్ఱల్ని కిందికి వంచుతూ…ఒళ్ళో ఉన్న మాతో సహా… చెరో వైపునుంచీ కిందకి దిగిపోయారు మగాళ్ళు…
…ఇంతలో మధు మొబైల్ మోగింది… దాంతో మామీద పట్టు సడలించారు మగాళ్ళు….ఇదే అదునుగా కిందికి దిగిపోయాం…ఆడాళ్ళం… రెస్టరెంటు వాళ్ళనకుంటా!…అంటూ ఫోనెత్తిన మధు …అవును… అని కన్ఫర్మ్ చేస్తూంటే…‘…బతికాం బాబూ!…’ అనుకుంటూ వెనకసీట్లో బ్లౌజుల కోసం వెతుక్కోడం మొదలెట్టాం…‘అప్పుడే!…’ అంటూ, నా మొగుడు వకుళనీ, దాని మొగుడు నన్నూ కౌగలించుకున్నారు… …మరో మార్గం లేక…ఓ కాలు పైకెత్తి…మధు నడుంమీదేశాను …ఛీ…వాళ్లు వచ్చేస్తారు !…అంటూన్న మా మాటవినకుండా…ఇంకా పది నిముషాల టైం ఉంది … అంటూ కారు బోనెట్ మీద మమ్మల్ని వెలకిలా పడుక్కోబెట్టి … మీదెక్కి పోయారు కొత్త మొగుళ్ళు… …నా స్థనాల్ని ఊతంగా పట్టుకుని…కసు…క్కున …మొ…డ్డ…ని దిగేశాడు…మధు…ఇష్ష్…అబ్బ్బా!…అని మూల్గుతూ కాళ్ళని తన నడుంకి చుట్టేసి…వకుళ వైపు చూశాను… …తలకింద రెండర చేతుల్నీ ఒత్తుగా పెట్టుకుని… చంద్రుడ్ని అరమోడ్పుకళ్లతోచూస్తూ….తొడల్ని తెరిచిన పుస్తకంలా విప్పుకుని పడుక్కుందది… ఆకాశంలో మబ్బులు లేవేమో పుచ్చపువ్వులాంటి వెన్నెల్లో పాలరాతి శిల్పంలా మెరిసిపోతూందది… నున్నగా గీసిన దాని చంకలు మిలమిలా మెరిసిపోతున్నాయి…