గ మనిక: ఒకప్పుడు ఆంధ్ర రాష్ట్రాన్ని ఒక వూపు వూపిన పవిత్ర బంధం సీరియల్ టైటిల్ ఎందుకు పెట్టాల్సి వచ్చింది అంటే ఆ సీరియల్ లో ఏది ఎప్పుడు జరుగుతుందో అది రాసిన ఓం కార్ గారికే తెలియదు. ఎన్నెన్నో కొత్త క్యారెక్టర్స్ వస్తుంటాయి పోతుంటాయి. అనుకోని మలుపులు తిరుగుతుంటాయి, generations మారుతుంటాయి….అలాగే ఇది కూడా వుంటుంది. ఇందులో ప్రపంచంలో వున్న అన్ని రకా ల అక మ సంభంధాలు వుంటాయి. కలలో కూడా వూహించని కుటుంబ సభ్యుల మధ్య అక్రమ సంభంధాలు వుంటాయి. ముఖ్య గమనిక: ఇందులో అప్పుడపుడూ సంభాషణలు ఎక్కువ వస్తుంటాయి. వీలయినంత వరకు పచ్చిగా విచ్చల విడి మాటలు వుంటాయి. ఒక్కో సారి పూర్తి బ్లూ ఫిల్మ్ టైపులో వుంటుంది. మీకు ఇష్టం లేకుంటే చదవద్దు, చదివి రాసిన వారిని బుర్ర తినకండి. కొన్ని ఎపి సోడ్ ల త ర్వాత ఆడ వారి గ్రూప్ సెక్స్, మగ ఆడ గ్రూప్ సెక్స్, పిచ్చెక్కించే games వుంటాయి. ఒక విన్నపము: మీకు తెలిసిన బాగా కసెక్కించే games వుంటే జస్ట్ ఐడియా ఇవ్వండి, కథ కు వుపకరిస్తుంది.
మరోసారి విన్నపము: ఇది పచ్చి బూతు కథ కాదు. ఎల్లప్పుడూ పూకు మొడ్డ అన్న పదాలతో దెంగు అన్న మాటలతో వున్న స్టోరీలు చదివి విసిగిన వారికి ఇది కాస్త ఆటవిడుపు “సావిత్రీ” అన్న పిలువు వినపడగానే గబ గబా చీర కుచ్చిళ్ళు బొడ్లో దోపుకొని చీర పైట కప్పుకొని లోపలి నుండి వచ్చింది సావిత్రి. “ఏంటే ఇంత సేపా” అంటూ మూతి విరుచుకున్నట్లు అడిగింది. మంగ మ్మ. “వస్తున్నానత్తా ఇది గో” అంటూ మంగ మ్మ గది తలుపులు గడియ పెట్టి ముందరి గదిలోకి వచ్చింది. “ఏంటే ఆ వేషము. చూస్తే నీకు పెళ్ళి అనుకుంటారు. మన ము వెళ్తున్నది నాయుడు గారి కూతురు సీమంతాని కి ” అంది మంగ మ్మ. సావిత్రి. నిజానికి పెళ్ళి కూతురిలాగే వుంది. ఆకు పచ్చని పట్టు చీర, రవ్వల నెక్లీసు, బంగారు గాజులు వేలాడే కమ్మలు వేసుకొని వుంది. “ఏంటత్తా అట్లా అంటావు. ఎప్పుడో ఒక సారే గా మనము ఇలా ఏదయినా కార్యాలకు వెళ్ళేది” అంటూ ఇంట్లో నుండి బయటకు వస్తూ ఇల్లు తాళ ము వేసి తాళ ము ద్వారము పైన పెట్టింది. “పెద్దాడు ఇంట్లో లేడా” అంది మంగ మ్మ. “వాడి కె ప్పుడూ ఆ వరి చేను ధ్యాసే అత్తా” అంటూ బయలు దేరింది.
సావిత్రి వయసు 41. మొగుడు దుబాయిలో వుంటాడు. ఏమి చేస్తుంటాడో ఎవరికీ తెలియదు. సావిత్రి మాత్రం ట్యాక్సీ నడుపుతుంటాడు అని చెప్తుంటుంది. సావిత్రి, పదో తరగతి వరకు చదువుకుంది. వెంటనే పెళ్ళి చేసారు. ఇద్దరు కొడుకులు. పెద్ద వాడి పేరు చంద్రం. చదు వబ్బక పొలం పనులు చూసుకుంటూ పల్లె లో తిరుగుతుంటాడు. రెండో వాడు రాజు. పట్నం లో ఇంటర్ చదువుతున్నాడు. అప్పుడ పుడూ వస్తుంటాడు. మొగుడు పంపించే డబ్బును చాలా జాగర్తగా వాడుకొని పొదుపు చేస్తుంటుంది. సావిత్రికి చిన్నప్పటి నుండి కాస్త నగల పిచ్చి. అందుకే ఆ ఒక్క దానికి మాత్రం డబ్బు ఖర్చు పెడుతుంది. కొడుకులు ఎప్పుడు ఎంత అడిగినా కాదనకుండా ఇస్తుంది. మంగ మ్మ సావిత్రి, ఇద్దరూ నాయుడు గారింటికి చేరారు. నాయుడు ఆ పల్లెలో పెద్ద మనిషి. పొట్ట చేత పట్టు కొని ఆ వూరికి వచ్చిన సావిత్రి కుటుంబాని కి కాస్త స్థలము చూపించి ఆదుకున్నాడు. “రావమ్మా సావిత్రి ఇంత ఆల శ్యమా” అంది నాయుడు భార్య క మలమ్మ. “ఇప్పుడే పొలం నుండి వస్తున్నా వదినా. ఇంటి కొచ్చి చీర మార్చుకొంటుంటే అంతలో మంగ మ్మత్త వచ్చింది. ఇద్దరమూ వస్తున్నాము” అంటూ లోపలికి నడిచింది.
“అన్నయ్య లేడా వదినా” అంది.
“ఎక్కడో ఏవో గొడవలకు మధ్యవర్తిత్వం చేస్తుంటాడు. ఈయన కు ఇల్లు వుందన్న విషయము కూడా గుర్తుండదు” అని కాస్త కోపముగా చెప్పింది. సావిత్రి కి నాయుడును అన్నయ్యా అని కమలమ్మను వదినా అని పిలవడము అల వాటు. “అదేంటొదినా అలా అంటావు. అన్నయ్య అంటే మన చుట్టు పక్కల పల్లెల్లో ఎంత పేరుంది. అన్నయ్య లేకుంటే అందరూ కొట్టుకు చావరూ” అని కమలమ్మ కూతురు వున్న గదిలోకి దూరింది. కాసేపటి కి పెల్లె లోని అమ్మలక్కలు అందరూ వచ్చారు. అందరినీ చూసి ఒక సారి తుప్తి గా గర్వపడింది సావిత్రి. ఎందుకంటే ఆ పల్లెటూళ్ళో సావిత్రి కంటే ఎక్కువ చదువుకున్న ఆడ వాళ్ళు లేరు. “ఏమి సావిత్రి రవ్వల నెక్లెస్ ఎప్పుడు కొన్నావు” అని అడిగింది కాంతం, “సావిత్రి కేమి డబ్బులు తక్కువా. దుబాయి నుండి వస్తాయి. మొన్న మిరప తోట విరగ కాసింది గా. ఆరు వేలకు అమ్మావట కదా” అని సాగతీస్తూ అడిగింది తాయారు. “అవున క్కా.” అని చెప్పి నవ్వు కుంది వారి కుళ్ళు చూసి. “నీకే మమ్మా రెండు చేతులా సంపాదించే మొగుడు, పొలం పనులు చూసుకొనే పెద్ద కొడుకు, బాగా చదువుకొని చిన్న కొడుకు వున్నారు” అంది కాంతం.
“నీ మొగుడు అడిగి న పుడల్లా డబ్బు ఇచ్చి వాడిని తాగుబోతు చేసావు. నీ కొడుకు చదవకుంటే తన్నకుండా వదిలేసావు. నీ కాపురము నువ్వే పాడు చేసుకున్నావు” అంది సావిత్రి. సావిత్రితో మాట్లాడాలంటే ఎవరికయినా హడల్. ముక్కు సూటిగా మాట్లాడుతుంది. ఎదుటి వారు తనని ఏమయినా అంటే సహించదు. “మొన్న ఆచారి గారి పొలం కొన్నవట కదా సావిత్రి” అంది సావిత్రి పక్కన కూర్చున్నామె. “అవున క్కా పెదాడి పేరు మీద కొన్నాను. వాడికి పొలాలంటే ఇష్టము. చెరుకు తోట వేస్తాను అన్నాడు” అంది సావిత్రి. ” మరి చిన్నోడి కి ఏమి ఇస్తున్నావు” అంది. “వాడికి మనలా పొలాలు సాగు చేయడం రాదక్కా. వాడు పట్నంలోనే వుంటాను అంటున్నాడు. అందుకే అక్కడే ఏదయినా జాగా చూసి వాడి కొక ఇల్లు కట్టి స్తాను” అంది సావిత్రి. అందరూ గుస గుస లాడుకోసాగారు. “ఎంతయినా నీకున్నంత తెలివి మాకు లేక పాయ సావిత్రి. మా మొగుళ్ళు వున్నారు తాగుబోతు ముండా కొడుకులు. కొడుకులు కూడా చెప్పిన మాట విని చావరు” అని తన బాధ చెప్పుకుంది. వాళ్ళ మాటలు విని వుప్పొంగి పోయింది సావిత్రి. “ఇక మొదలెడదా మా సావిత్రీ” అంది కమలమ్మ.
సీమంత ము అయింది. అందరూ వెళ్ళిపోతుంటే “సావిత్రీ” అని పిలిచింది కమలమ్మ. “ఏంటొదినా” అంటూ ఆగింది. ” మంగ మ్మా నువ్వు వెళ్ళు సావిత్రి తర్వాత వస్తుంది” అని చెప్పి సావిత్రిని తన గదిలోకి రమ్మంది. “ఏంటొదినా” అంది. “ఇది గో” అని పట్టు చీర చేతి కి ఇచ్చింది. “అయ్యో ఏంటొదినా ఎందు కి ది” అని తీసుకోలేదు. ” మా వారి కి చెల్లెళ్ళు లేరు. అన్నయ్యా అంటావు గా నువ్వు. ఇది గో” అని బలవంత ముగా పట్టు చీర రెండు జతల గాజులు చేతిలో పెట్టి “ఒరే భీముడు” అని కేక వేసింది.
“ఏంట మ్మగోరూ” అంటూ వచ్చాడు. “బాగా పొద్దు పోయింది. సావిత్రిని ఇంటి దగ్గర వదిలి రా” అంది. “వెళ్ళొస్తాన క్కా” అంటూ బయలు దేరింది. దారిలో వెళుంటే
“ఏరా భీముడూ ఎలా వుంది నీ పెళ్ళాము” అంది. “బాగానే వుందమ్మగారు.” అన్నాడు. సావిత్రి ఇంటి గుమ్మం ముందు వచ్చేసరికి లోపల బల్బు వెలుగుతున్నది. కొడుకు వున్నాడు అనుకొని తలుపు తట్టింది. పలకలేదు. చేతిని పైకి పెట్టి తాళ ము అందు కొని తీసి లోనికి వెళ్ళింది. “నేనింక వెళ్తాన మ్మగోరూ” అనాడు భీముడు. ” వుండరా” అని లోనికి వెళ్ళి చేతిలోని వి పెట్టె లో పెట్టి రెండు చీరలు జాకెట్లు తెచ్చి భీముడిని లోపలికి రమ్మని “ఇందా నీ పెళ్ళానికివ్వు. ఈ పదిరూ పాయలు పిల్లల కి వ్వు” అని చేతిలో పెట్టింది. దణ్ణం పెట్టి “అమ్మగోరూ ఎప్పుడు పని వున్నా పిలండి వస్తాను” అన్నాడు. “పిలుస్తాలే రా. జాగర్తగా వెళ్ళు” అని వెనుతిరిగింది. భీముడు వెళ్ళిపోయాక తలుపులు వేసుకొని చీర మార్చుకొని వంట గదిలోకి వచ్చి గిన్నెల పైన వున్న మూత తీసి చూసింది. అన్నము లేదు. కొడుకు తినేసి మిగతాది పొలం దగ్గరికి పట్టు కెళ్ళాడు అనుకుంటుంటే తలుపు కొట్టిన శబ్దం వినపడడముతో వెళ్ళి “ఎవరూ” అంది. “నేన మ్మగోరూ” అన్నాడు భీముడు. తలుపు తీసి “ఏరా మళ్ళీ వచ్చావు ఏ మన్నా కావాలా” అంది.
చేతిలోని సంచి ఇచ్చి “కొర మీనుల మ్మగోరు” అన్నాడు. “ఎక్కడి విరా” అంది. “ఇప్పుడే అయ్య గారు తెస్తే అమ్మగోరు మీకు ఇవ్వ మన్నారు” అన్నాడు. నవ్వు కుంటూ తీసుకొని “సరే వెళ్ళు” అంది. భీముడు వెళ్ళగానే తలుపులు వేసుకొని కొరమీను కడిగి వండడము మొదలు పెట్టింది. వండుతుంటే మనసులో వస్తున్న ఆలోచంలకు సిగ్గు పడసాగింది. కూర పొయ్యి మీద పెట్టి పెరట్లోకి వెళ్ళి మల్లె పూలు కోసుకొని వచ్చి పొయ్యి ముందు కూర్చుని పూలు కట్ట సాగింది. తలుపు తట్టిన శబదము విని వచ్చిందె వరో పసిగట్టింది. లేడి పిల్ల లా లేచి పరుగెత్తి తలుపు తీసింది. “ఎవరూ చూడలేదు గా” అంది. “లేదులే. ” అంటూ లోపలికి వచ్చాడు. ఇంకా ఉంది