(ఈ కథ నా సొంత కథ కాదు… నేను మొదటగా చదివిన శృంగార కథ… అయితే కథ(కాన్సెప్ట్) మాత్రమే పాతది.. పేరుతొ సహా కథనం అంతా కొత్తగా నేను రాసిందే….)
స్నేహితురాలితో మ్యాట్నీ సినిమాకి వెళ్దాం అని రెడీ అయ్యి ఇంటికి తాళం వేసిన అర్చనకి గేటు బయట ఒక DCM కనబడింది… అందులోంచి ఇద్దరు ముగ్గురు కూలీలు సామాన్లు దించుతూ కనబడ్డారు… పక్క వాటాలోకి ఎవరో వస్తున్నట్టున్నారు అనుకొని ఒకసారి వాళ్ళని పలకరిద్దామనుకుంది… కానీ కూలీలు తప్ప ఎవరూ కనిపించలేదు… అప్పటికే ఆలస్యం అవడంతో వచ్చాక పలకరించొచ్చులే అనుకుని హడావిడిగా వెళ్ళిపోయింది… సాయంత్రం ఇంటికి తిరిగి వచ్చి తాళం తియ్యబోతూ పక్క వాటాలోకి కొత్త వాళ్ళు వచ్చిన సంగతి గుర్తొచ్చి ఆ ఇంట్లోకి వెళ్ళింది…. లోపల ఒకతను సామాన్లు సర్దుతూ కనబడ్డాడు…. అర్చన రావడం చూసి ప్రశ్నార్థకంగా మొహం పెట్టాడు… అది గమనించిన అర్చన “హెలో అండీ నా పేరు అర్చన మీ పక్క వాటాలో అద్దెకు ఉంటాను” అంది అతన్ని గమనిస్తూ…. ఆరు అడుగులు ఉండొచ్చు అనుకుంది అతని హైట్ చూసి… జుట్టు రింగులు తిరిగి ఉంది… ఛాతీ విశాలంగా ఉంది… ఆజానుబాహుడు అనుకుంటూ ఉండగా… అతను “హెలో అండీ” అంటూ పలకరించాడు…
“మీ పేరు” అడిగింది అర్చన…
“ఆనంద్”
“మీ ఆవిడెక్కడా… కనిపించట్లేదు”
“మా అత్తారింట్లో ఉందండి”
“అవునా…ఏ ఊరు”
“తెలీదండీ…”
“అదేంటీ.. తెలియక పోవడం!!?”
“వెతుక్కుoటున్నానండి”
“వెతుక్కోవడమెందుకు”
“ఎందుకంటే నాకింకా పెళ్లి కాలేదండీ… “అత్తారింటికి దారేదీ” అని వెతుక్కుంటున్నానండి”
అతని సమాధానం విని పొట్ట చెక్కలయ్యేలా నవ్వింది అర్చన…
ఆమె నవ్వుతుంటే పరిశీలనగా ఆమె వైపు చూసాడు ఆనంద్…
“రంగు తమన్నాది… కళ్ళు కాజల్ వి, ముక్కు అనుష్కది, బుగ్గలు రకుల్ ప్రీత్ సింగ్ వి, పెదాలు ‘రశ్మిక’వి, సళ్ళు నిత్యా మీనన్ కన్నా పెద్దగా ఉన్నట్టున్నాయి, నడుము ఇలియానాదే మరి వెనకెత్తులు కూడా ఇలియానావో కావో కనబడట్లేదు” అనుకుంటూ ఉండగా అర్చన అతన్ని గమనించింది…
“ఏంటి అలా చూస్తున్నారు” అడిగింది…
ఆనంద్ తడబడి… “ఏం లేదండీ…. మీరు నవ్వుతుంటే చాలా బాగున్నారు…” అన్నాడు…
“మీరు కథలు బాగా అల్లుతారనుకుంటా…”
“అయ్యో… ఇప్పుడు నేనేం కథ అల్లలేదండీ…. నిజమే చెప్తున్నా…”
“ఇందాక అల్లలేదు?… అత్తారింటి గురించి…”
“అదేదో తమాషాకి…”
“సరే గానీ ఇంకా సర్దుతూనే ఉన్నారు… ఏమైనా వండుకున్నారా….”
“ఇంకా లేదండీ… .”
“ఈ పూటకి ఏం వండకండి… మా ఇంట్లో భోంచేద్దురు గానీ…”
“అయ్యో మీకెందుకండీ శ్రమ…”
“ఇందులో శ్రమేముందండీ…. ఎలాగూ నాకోసం వండుకుంటాగా కాసిన్ని బియ్యం ఎక్కువేస్తే సరి… ఇరుగు పొరుగు అన్నాక ఆ మాత్రం సహాయం చేసుకోకపోతే ఎలా…. ఆ మాటకొస్తే నాకేదైనా అవసరం ఉంటే మీరు సహాయం చేయరూ…”
“తప్పకుండా చేస్తానండీ…”
“అందుకే ఇంకేం మాట్లాడకుండా ఎనిమిదింటికల్లా మా వాటాలోకి రండి… ఆలోపు నేను వంట చేస్తాను” అంటూ వెనుదిరిగింది అర్చన “బాక్ కూడా ఇలియానానే” మెల్లిగా మనసులో అనుకుంటూనే బయటకు అనేసాడు ఆనంద్…
అతను మెల్లిగా అన్నా ఆ మాటలు అర్చన చెవిలో పడనే పడ్డాయి…. తనకి అలాంటి మాటలు వినడం కొత్త కాదు కాబట్టి నవ్వుకుంటూ తన వాటాలోకి వెళ్ళిపోయింది అర్చన..
అర్చన వయసు 26, పెళ్లయి నాలుగేళ్ళయింది… రెండేళ్ల కింద భర్త దుబాయ్ వెళ్లడంతో ఒంటరిగా ఉంటుంది…. ఇంతకు ముందు పక్క వాటాలో ఉన్న కమలతో అర్చనకి మంచి స్నేహం ఉండేది… వాళ్ళు ఖాళీ చేసిన తర్వాత మూడు నెలలుగా ఆ వాటా ఖాళీగా ఉండడంతో అర్చనకి ఏమీ తోచడం లేదు..
ఏడున్నర కల్లా వంట చేసింది అర్చన…. చిరాగ్గా అనిపిస్తుందని స్నానం చేద్దామని వెళ్ళింది… ఒంటిమీద బట్టలు అన్నీ విప్పేసి ఒకసారి తనను తాను చూసుకుంది…. ఎంతందంగా ఉన్నావే అని తనను తానే మెచ్చుకుంటూ స్నానం ముగించి టవల్ కట్టుకుని బయటకు వచ్చింది… అద్దం ముందు నిలబడి టవల్ విప్పేసి మరొకసారి తన అందాలను తానే చూసుకుని మురిసిపోయింది… ఇన్ని అందాలు అడవికాచిన వెన్నెలలా వృధా అవుతున్నాయని నిట్టూర్పు విడిచింది…