వెంటనే డబ్బులు ఇచ్చి, మిగిలిన చిల్లర ఉంచుకోమని చెహ్ప్పి, మందులు ఎలా వెయ్యలో వాడి చేత చెప్పిచ్చుకుని, సంచీ తీస్కుని కార్*వైపు పరిగెత్తా.డోర్ తీకుని కూర్చుని, అలానే స్నేహాకి మందులకవర్ ఇచ్చాను. తను వెంటన్నె వాటిల్లోంచి ఒక లిక్విడ్ తీసి కొంచెం వాడి నోట్లొకి డ్రాప్స్ వేసింది, వాడు అలానే చప్పరించాడు. కాసేపటికి దాదాపు ఒక పది పదిహేను నిమిషాలకి కొంచెం మార్పు వచ్చింది, వాడు ప్రశాంతంగా నిద్రపోసాగాడు.నా టెన్షన్ కొంచెం తగ్గి, మనసు కుదుట పడింది.
తన కళ్ళ నుంచి భారంగా కన్నీళ్ళు కారుతూనే ఉన్నాయి,మొహం అటువైపు ఉండటం వల్ల, తను ఏడుస్తున్నట్లు ముందుగా తెలియలేదు.ఇంతలో బుజ్జిగాడు కదలటంతో తను ఇటువైపు తిరిగింది, నాకు ఏమనాలో అర్థం కావట్లేదు. “స్నేహా, ఇంకేం భయం లేదు, దాక్టర్ ఉన్నా, ఇవే మెడిసిన్ ఇస్తాడు, సో, ఇంకేం భయం లేదు నీకు. ఇంకోటి, నీకేమైనా కావాలంటే ఇప్పుడే చెప్పు, నేను వెళ్ళి తెస్తాను. మళ్ళీ ఈ షాప్ వుంటుందో లేదో.” తను ఎవో కొన్ని తెమ్మని చెప్పింది, అన్యమస్కంగా.
నేను అవన్ని తెచ్చి కార్లో వేసి ఇంటి వైపు కార్*ని తిప్పాను. ఇంటికి వెళ్ళంగానే, అత్త నించి ఫోన్, మాట సరిగ్గా వినపడట్లేదు, అస్పష్టంగా వినపడింది, ఇంతలో కనెక్షన్ కట్ అయ్యింది. ఫోన్ సారాంశం, వాళ్ళు రావడానికి ఎటువంటి వీలు లేదు, వాళ్ళు రావడానికి మరో వారమన్నా పడుతుందని. నాకేం చెయ్యాలో పాలుపోవడంలేదు, ఆఖరిగా అత్త నన్ను అక్కడే ఉండి స్నేహాను, బుజ్జిగాడిని చూసుకోమని చెప్పింది. నేను స్నేహా గదికి వెళ్ళాను, వాడికి ఎలా వుందో చూద్దామని, స్నేహా వాడిని పడుకో బెట్టింది. తను బెడ్ మీద పడుకుని ఆలోచిస్తుంది. నేను వెళ్ళగానే, లేచి అలానే బెడ్ మీద కూర్చుంది.
“ఎలా వుంది ఇప్పుడు” “ఫర్లేదు” “స్నేహా, నేను..ఇప్పుడు..” నా మాటలు రావట్లేదు బయటకు. “ఐ యాం సారి.. రాత్రి జరిగింది ఒక పీడకల అనుకుని మర్చిపో.. నేను వెళ్ళాలని అనుకున్నా, అత్త వాళ్ళకు ఇంకో వారం మినిమం పడుతుందటా, నన్ను ఇక్కడే ఉండి నిన్ను, బాబుని చూసుకోమని చెప్పింది. నీకిష్టం లేకపోతే ఇప్పుడె వెళ్ళిపోతాను. నువ్వేమి భయపడక్కర్లేదు, ఇంట్లో వారానికి సరిపడా అన్నీ ఉన్నాయి. ఎక్కడికి పోనక్కర్లేదు.” అని తనవైపు చూశాను, తను నేలవైపు చూస్తుంది.
కణ్ణీళ్ళు ధారగా కారుతున్నాయి, నాకు తన పరిస్థితి చూసి బాగ జాలి కలిగింది. తన దగ్గరికి వెళ్ళి మెల్లిగా కింద కూర్చున్నా, ఇప్పుడు తన మొహం నాకు ఎదురుగా కనపడుతుంది. తన చేతులు పట్టుకుని, “నన్ను క్షమించు స్నేహా, నేను నిన్ను చాలా బాధపెట్టాను.నిన్న రాత్రి అలా ప్రవర్తించకుండా ఉండాల్సింది. కాని ఒక్కటి మాత్రం నిజం, నేను నిన్ను ముద్దుపెట్టుకుంది కేవలం నేనెవరిని అని నీకు తెలియడానికే తప్ప నీ పరిస్థితిని నాకు అనుకూలంగా మలుచుకోవాలని, నిన్ను ఏదో చెయ్యాలని కాని నాకు ఏమాత్రం లేదు.
నన్ను నమ్ము, ఇది నిజం. నాకెంతో ఇష్టమైన నీకు ఇలాంటి పరిస్థితి కలిగిందనీ నేను బాధపడని రోజు లేదు.చిన్నప్పుడు నేను నువ్వు ఎలా ఆడుకునే వాళ్ళమో, ఎంత బాగ నువ్వు నవ్వుతూ, తుళ్ళుతూ ఉండే దానివో, తలుచుకుంటే ఆరోజులే బాగున్నాయి అనిపిస్తుంది.” ఈ మాటలు వినగానే తను పెద్దగా ఏడ్చేసింది.తన మొహాన్ని తన చేతులతో దాచుకుని, పెద్దగా వెక్కి వెక్కి ఏడ్చేసింది.నాకు కూడా చాల బాధనిపించింది. “నిన్ను బాధపెట్టాలని కాదు నాకు నిజంగా నువ్వంటే చాల ఇష్టం.కాని నువ్వు నన్ను ద్వేషించడానికి కారణం నీ జీవితంలో జరిగిన అన్యాయం అయితే ఐ యాం సారి.
నీ భర్త నీకు చేసింది అన్యాయమే, కాదనను అందుకని నువ్వు నీ జీవితం ఇలా ఒంటరిగా నాశనం చేసుకోవడం నాకు ఇష్టం లేదు. నువ్వు మళ్ళీ నీ జీవితాన్ని మొదలు పెట్టాలి, మళ్ళీ నీ జీవితంలో నవ్వులు చిగురించాలి, ఇదే నేను కోరుకుంటాను. ఇక ఉంటాను, మళ్ళీ నా మొహం నీకు చూపించను.” అంటూ వెళ్ళడానికి పైకి లేచి, ఒక్కసారి బుజ్జిగాడిని చూసి, తలుపు వైపు వెళ్ళాను. తలుపు దగ్గిర ఉన్న నా బ్యాగ్*ని తీస్కుని, బయటకు వెళ్ళబోతుండగా, “బావా..” నేను బొమ్మలాగా నిలబడిపోయా. “బావా, నిజంగానే వెళ్తున్నావా?” గొంతులో జీర స్పన్ష్టంగా వినిపిస్తుంది. “నన్ను వదిలి వెళ్ళిపోతున్నావా?” ఈసారి నేను వెనక్కు తిరిగాను.
తన కళ్ళు కన్నీరు కారుస్తూనే ఉన్నాయి. నా కళ్ళలోకి చూస్తూ, బాధగా అడుగుతుంది. “బావా, మమ్మల్ని విడిచి వెళ్ళిపోతున్నావా?” అంటూ అమాంతంగా లేచి నన్ను కావలించుకుంది.నా బ్యాగ్ కిందపడిపోయింది.నా చేతులు అప్రయత్నంగా తనని నా గుండెలకేసి హత్తుకున్నాయి. తను నా చుట్టూ చేతులు వేసి, ఘాడంగా నన్ను హత్తుకుని, వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది. తన అశ్రుధారలు నా షర్ట్*ని తడిపేస్తున్నాయి. నాకు ఆనందం పట్టలేకపోతున్నా.మనసు ఇప్పుడు కుదుటపడింది. “నన్ను వదలి వెళ్ళకు బావా, మమ్మల్ని వదిలి వెళ్ళకు” అంటూ మళ్ళీ నన్ను గట్టిగా హత్తుకుంది.
“వెళ్ళను స్నేహా, నిన్ను వదిలి వెళ్ళను..” అని మరింతగా హత్తుకున్నా. నా రెండు చేతులతో తన మొహాన్ని పైకెత్తి, నా రెండు బొటనవేళ్ళతో, తన కణ్ణీళ్ళని తుడుస్తూ, “నీమీద నీకు నమ్మకం పోగొట్టుకోకు, అప్పుడే మనకి ఈ ప్రపంచం మీద నమ్మకం పోతుంది.ఇక నించి నువ్వు నవ్వుతూ, తుళ్ళుతూ ఉండాలి, నీ చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళందరికి ఆనందం పంచాలి. ముఖ్యంగా బుజ్జిగాడి ఫ్యూచర్ నీ మీద ఆధారపడుంది. సరేనా..” “హు అలాగే..” మా ఇద్దరి కళ్ళు కాసేపు అలానే లాక్ అయిపోయాయి, ఆ ఒక్క క్షణంలో కోటి భావాలు పలికాయి. తను మంద్రంగా నవ్వింది. అందులో సిగ్గు, ఆనందం, గుండెల్లో ఒక భారం దిగిపోయినట్లు, మనసంతా తేలికగా అయ్యినట్లు నవ్వింది. తన అందమైన పలువరుస, నా గుండెల్లో కోటి వీణలు మ్రొగించాయి.
మెల్లగా నేను తన నవ్వులో నవ్వు కలిపాను, కాసేపు ఇద్దరం మనసార నవ్వుకున్నాం, ఒకర్నొకరం కొత్తగా పలకరించుకున్నాం. “ఆకలిగా ఉందా..” “హు..మరి నీకు..” “నాకు కూడా,పద నీకు ఎదైనా చేసి పెడతా..” అంటూ తనతో పాటుగా కిచెన్లోకి వెళ్ళాను. ఈ కొత్త అనుభవంతో పాపం న బ్యాగ్ మళ్ళీ యధా స్థానంలోకి వెళ్ళిపోయింది, అదే, గది మూలకి. ఆ రాత్రి అలా గడిచిపోయింది, ఇద్దరం ఎన్నో చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాలను గుర్తుచేసుకున్నాం. హాయిగా నవ్వుకున్నాం. తను ఇప్పుడు పూర్తిగా మారిపోయింది. మనలో మార్పు రావడానికి ఎంతో సమయం పట్టదు. ఒకే ఒక్క క్షణం చాలు, మనకి మనం కొత్తగా కనపడతాం. మర్నాడు పొద్దున్నే నేను లేచే సరికి, తుఫాను కాస్త తగ్గినట్లు ఉంది. బయట కొంచెం వెలుగు వచ్చింది, వర్షం పడుతూనే ఉంది, నేను ఫ్రెషప్ అయ్యి కిందకు వెళ్ళే సరికి, స్నేహా కిచెన్లో ఏదో చేస్తుంది, “హెయ్ స్నేహా, గుడ్ మార్నింగ్..అప్పుడే లేచావా? బుజ్జిగాడికి ఎలా వుంది..” “హెయ్ బావ, గుడ్ మార్నింగ్..
వాడికి తగ్గింది, కూర్చో నేను టిఫిన్ తెస్తా.. అమ్లెట్ చేశాను” “ఓకే..బుజ్జిగాడిని చూస్తాను..” అంటూ వాళ్ళ రూమ్కి వెళ్ళాను. వాడు బాగ నిద్దరలో ఉన్నాడు. “నేను హాల్ కి వచేప్పటికే, స్నేహా నాకు టిఫిన్ టేబిల్ పైన పెట్టింది. తనూ తెచ్చుకుంది, తనని చూస్తుంటే నాకు చాలా సంతోషం వేసింది. “స్నేహా, ఐ యాం వెరీ హ్యప్పీ ఫర్ యు, నువ్వు ఇలా సంతోషంగా ఉంటే ఎంత బాగున్నావో తెలుసా,యు లుక్ గ్రేట్” “అంతా నీ వల్లనే బావా, చాల థాంక్స్, నిన్న నువ్వు చెప్పినప్పుడు నేను బాగా ఆలోచించాను, నువ్వే కరెక్ట్, ఐ యాం రియల్లీ థాంక్ ఫుల్ టు యు..” “ఓకే ఓకే, ఫార్మాలిటీస్ కొంచెం ఎక్కువయ్యాయి..
సరే ఇవ్వాళ ఏం చేద్దాం, ఈ వర్షం కొంచెం తగ్గింది, కాని సైక్లోన్ అలానే ఉంది అనుకుంటా..” “అవును బావ, వర్షం కొంచెం తగ్గితే అలా బీచ్ వైపు వెళ్దాం..” “ఓకే డన్..” ఇద్దరం టిఫిన్ తినేసి, కిచెన్లోకి వెళ్ళాం. అక్కడంతా క్లీన్ ఇద్దరం కలిసే చేశాం. తర్వాత తన రూంలోకి వెళ్ళి, పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకున్నాం. తను ఎంత మాట్లాడుతుందంటే, నాకు అస్సలు టైమే తెలియట్లేదు. తననే చూస్తున్నాను, మనసులో తనమీద ఎందుకో తెలియని ఆరాధనా భావం కలుగుతుంది.
తను మాట్లాడున్నపుడూ కదిలే తన తల, అంద్మైన తన నల్లటి కురులు, అప్పుడప్పుడు ముందుకు పడుతుంటే, తన వేళ్ళతో దాన్ని వెనక్కు జరపటం, తను నవ్వినప్పుడు తన అందమైన ఎర్రటి పెదాలు, చక్కని తెల్లని పలువరుస, అందమైన మెడ కాని అది బోసిపోయింది, బిడ్డ తల్లి అయినా ఇంక బిగువు సడలని తన గుండ్రని వక్షోజాలు తనకు మరింత అందాన్ని తెచ్చిపెట్టాయి. తనకు తెలియని అందమేదో తనలో దాగుందని నాకు అనిపించింది. “బావా, బావా.. ఏ లోకంలో ఉన్నావ్..” నన్ను కుదిపింది “ఆ..ఆహ్..ఏం లేదు..నువ్వు మాట్లాడుతుంటే వింటున్నాను..”అంటూ ఈలోకంలోకి వచ్చా. “టైం ఎంతా..” “పన్నెండా అప్పుడే..” నిజంగానే నాకు టైం తెలియలేదు. “ఏం చేద్దాం బావ, నాకు బోర్ కొడుతోంది…” సరిగ్గా అప్పుడే బుజ్జిగాడు లేచాడు.. “ఓకే… సార్ లేచారు, ఇంక వారికి సపరిచర్యలు చెయ్యాలి..” నవ్వుతూ అని వాడిని తన దగ్గరకు తీస్కుంది. నేను వాడిని కాసేపు ముద్దాడాను, తను వాడికి పాలు పట్టడానికన్నట్లు తనని తాను అడ్జస్ట్ చేసుకుంటుంది, నేను సభ్యతగా బయటకు వెళ్ళడానికి పైకి లేచాను, “ఎక్కడికి బావా..” “అది..మరి..నువ్వు..”అంటూ తనవైపు చూసాను..తనకి అర్థం అయ్యింది, “ఫర్లేదు, ఇప్పుడు నువ్వేమి పరాయివాడివి కాదులే, ఆ చున్నీ ఇటు ఇవ్వు..” అని చున్నీ తీస్కుని, తన మీదుగా వాడికీ కప్పింది. “ఇప్పుడు ఓకేనా..” “నీకు పర్లేదంటే…నాకూ పర్లేదు..ఇప్పుడు ఓకే..” అంటూ నేను కూర్చున్నాను, కాని కొంచెం ఇబ్బంది గానే ఉంది. తను చున్ని లోపల తన నైటీ కున్న జిప్*ని తీసింది, తన ఎడమ స్తనాన్ని వాడి నోటికి అందించింది.వాడు పాలు తాగుతున్నడు అన్నట్లు శబ్దం వినబడింది. తను నా వైపు చూసి నవ్వింది.
“ఇబ్బందిగా ఉందా బావా..” “లేదులే.. అదేం లేదు..ఐ డోంట్ మైండ్..యు క్యారీ ఆన్..” తను వాడి వైపు చూస్తూ పాలు పడుతుంది. ఇదంతా ఎంత నాచురల్గా ఉన్నా నాలోని మొగాడు అనేవాడు ఎప్పటికీ నిద్రపోడు అనుకుంటా.అది మగవాడి నైజం అనుకుంటా, నాలో ఎక్కడో ప్రకంపనలు పుట్టాయి.కాని వాటిని అణుచుకోవటంలో నేను పరిపూర్ణత సాధించా. బుజ్జిగాడు పాలు తాగటం అయిపోయిందనుకుంటా వాడు కదిలాడు, తను దానిని కంఫర్మ్ చేస్తూ, తన నైటీని అడ్జస్ట్ చెస్కుంది, “బావా ప్లీజ్ ఆ టిష్యూ కొంచెం ఇవ్వవా..” నేను టేబిల్ పైన ఉన్న టిష్యూ డబ్బాని అందించా, అందులోంచి ఒక టిష్యూని తీస్కుని, కుడిచేత్తో తను లోపల చెయ్యి పెట్టి క్లీన్ చేసుకుంది. నేను డైరెక్ట్గా చూడకపోయినా చూచాయిగా అర్థం అవుతుంది.
“బావా వీడిని కొంచెం పట్టుకో నేను క్లీన్ చేసుకుని వస్తా..” “సరే ఇలా ఇవ్వు మేమిద్దరం అలా హాల్లోకి వెళ్తాం” అంటూ వాడిని తీకుని, పైకి లేచా హాల్లోకి. “రేయ్..బుజ్జి..నాన్న..హెల్లో..”అంటూ వాడిని పైకి పట్టుకుని ఆడిస్తున్నా..వాడు తన బోసి నోటితో ఒక నవ్వు నవ్వాడు. అలా వాడిని ఆడిస్తున్నాను హాల్లో, కాసేపటికి స్నేహా వచ్చింది, ఇందాక వేసుకున్న నైటీ లేదు, చుడీదార్ వేసుకుంది, పైన చున్నీ లేదు, తన వక్షద్వయం ఇంకా బాగ కంటికింపుగా కనపడుతుంది.