ఏమి అనుకోకురా, నీకు అనవసరమైన శ్రమ పెడుతున్నా.” నాకు కొంచెం బాధ వేసింది.నేను అనుకి ఎలాగైనా నా లవ్ మాటర్ చెబుదామనుకుంటే ఇలా అయ్యిందేంటి? “అను ఎందుకత్తా, నేను నువ్వు వెల్దాం, నేను ఉంటే నీకు కూడా భరోసాగా ఉంటుంది కదా?” “మరేం లేదురా, ఆ హోటెల్ అను పేరుమీదా తీస్కున్నా, తను ఉండాలి అన్ని సంతకాలకి.” “ఒహ్, అలాగా, మరి ఎప్పుడు ప్రయాణం?” నీరసంగా అడిగా. “రేపు రాత్రికి.” “సరే అత్తా, ఏ విషయం నా దగ్గిర దాచనని ప్రమాణం చెయ్యి?” అంటూ చెయ్యి జాపాను.
“పిచ్చోడా, నీ దగ్గర ఎందుకు దాస్తాను రా, అంటూ నా చేతిని తన చేతిలోకి తీకుని, ముద్దు పెట్టింది. నేను తనని నా దగ్గరకు తీస్కోని, తన నుదుటి పైన ముద్దు పెట్టా, హఠాత్తుగా జరిగిన ఈపరిమాణంతో అత్తా కొద్దిగా షాక్ అయ్యినా, కదలకుండా అలాగే నిలబడింది. తనని నేను గట్టిగా వాటేసుకుని, అలాగే నిలబడ్డ.తనూ నన్ను కావలించుకుని,నా గుండెలమీద తన తల పెట్టి ఉండిపోయింది.
“అత్తా..” నా గొంతు హస్కీగా వచ్చింది “హూ ..” అత్త కూడా ఎదోలోకంలో ఉన్నట్లు అనింది “నన్ను విడిచి మల్లి వెళ్ళిపోవుగా?” చప్పున తల ఎత్తి నా కళ్ళలోకి చూసింది, “పిచ్చి కన్న, నిన్ను ఇంక పోగొట్టుకోనురా, ఎమైనా. నువ్వు నా బంగారానివి. నువ్వంటే నాకెంత ఇష్టమో టైం వచ్చినప్పుడు చెప్తా, ముందు నన్ను ని బిగి కౌగిలిలోంచి బయటకు వదులు” అంటూ నవ్వింది. ఆహా, ఎంత అందమైన మొహం, ఆ అందమైన పలువరుసా, నవ్వినప్పుడు తళుక్కున మెరిసే తన పల వరుస, ఎర్రని పెదాలు, చిన్ని చుబుకం, గుండ్రని బూరెల్లాంటి బుగ్గలు, ఇంత దగ్గరిగా చూస్తుంటె మనసు ఆగలేక, “ఉహు, నేను విడువను నిన్ను,విడిస్తే తుర్రుమని పారిపోతావ్ నన్ను విడిచి.” అని చిలిపిగా అన్నా.
“నా బుజ్జి బంగారానివి కదూ,నాకు బోల్డన్ని పనులు ఉన్నయిరా, నీకు ఈ కూరంటే బాగ ఇష్టం?” అంటూ గోముగా అనినిది. నేను నా బిగి కౌగిలి ఇంకా బిగించాను, ఇప్పుడు అత్త అందాలన్ని నా పైన పడ్డట్లు అయ్యింది. తన మెత్త మెత్తని గుబ్బలు, అసలే నైటీ మీదుంది, కొంచెం గట్టిగా అదుముకున్న, అంతే, తన గుబ్బలు కువ కువ లాడుతూ,నా గుండెల్లో గుచ్చుకున్నయీ.
వాటి మెత్తదనం వద్దనుకున్నా, తెలుస్తున్నది. దూది కంటే కొంచెం గట్టిగా ఉన్నాయి. నేను బాగ పొడవుగా ఉన్నందున కొంచెం చూపు మరల్చితే, తన స్తన ద్వయం తెల్లగ, పాల నురగ లాంటి కలర్లో మెరిసిపోతున్నాయి. పెద్దగా లేవు, చిన్నగా లేవు, కరెక్టుగా అరచేతిలో సరిపోయెటంతగా ఉన్నాయి, బాగ కండ పట్టి, సరైన నొక్కుడు లేక, నిలబడి ఉన్నాయి. వాడకం తక్కువే అనుకోవాలి. “నేను నిన్ను వదల బొమ్మాళి, వదలా..” అంటూ మరింతగా పట్టు బిగించేసా.
అసలు ఇంత ధైర్యం ఎలా వచ్చింది ఇవ్వాళ? పొద్దున్నే లేచి ఎవరి మొహం చూసానో, నా పంట పండింది. ఈ వూపులో మరింతగ పట్టు బిగించేసరికి అత్తకి ఇంక కాలేదు, “ఒరేయ్, చిన్నా, కొంచెం మెత్తగా రా, నా నడుము విరిగేటట్టు ఉందిరా, సరే నువ్వు కిందకు రా, నేను ఎదైనా చేసి పెడ్తా..” అంటూ నా పట్టు నుండి తప్పిచ్చుకుని, కాఫి కప్పులు తీస్కుని కిందకు వెళ్ళింది.వెళ్తూ వెళ్తూ నన్ను చూసి నవ్వుకుంటూ వెళ్ళింది. నేను అలాగే మేడ పైనుండి ఆకాశంలో సాయం సంధ్యని చూస్తూ నిలబడి పోయా.
నేను అత్తని అంతగా నొక్కి నొక్కి పట్టుకున్నప్పుడు అత్త ఎందుకు అలాగే ఉండిపోయింది? తను కొంచెం కూడా వద్దు అనలేదు, ఇంకా నా గుండెలమీద అలాగే ఉండిపోయింది కాసేపు. అత్తకు తోడెవరూ లేకపోయెటప్పటికి, ఓంటరితనం వల్ల,ఒక తోడు కావాలనిపించి ఉంటుంది.నేను కొంచెం స్వాంతన మాటలు చెప్పటం వల్ల, తను మానసికంగా సేదతీరింది అనుకుంటా. అయినా చివర్లో అలా నన్ను చూసి నవ్వటంలో అర్ధమేమిటి? అత్త అలా ఎందుకు నవ్వింది అని నేను తెగ ఆలోచిస్తూ, కిందకు వెళ్ళా అత్త ఏదో పనిలో ఉందనుకుంటా, “బావ..” వెనకనిండి అను గట్టిగా అంది.
నేను గిరుక్కున వెన్నక్కు చూసి, “హయ్, అను ఇప్పుడేనా రావటం. అబ్బ నాకు ఎంత బోర్ కొడుతోందో,నీకోసమే చూస్తున్నా.” “అవునా, సరే అయితే పద ఎక్కడికైనా వెళ్దాం.” “నేను ఇప్పుడే అలా బీచ్ దగ్గరకి వెళ్దాం అనుకున్న,నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నాతో వస్తావ?” కిచెన్ లోంచి అత్త, “వెళ్ళమ్మ, వాడు పాపం ఇంట్లో ఉండి ఉండి బోర్ కొడుతోంది అన్నాడు నాతో కూడా,కాని నేను రాలేకపోయా, అన్నట్లు అను రేపు మనం పూణే వెళ్తున్నాం.” “మనిద్దరమే నా మమ్మి?” “అవును, ఒక పని ఉంది, చాల ఇంపార్టెంట్..” “ఎన్ని రోజులు అవుతుంది? నాకు మళ్ళి ఒక వారంలో ఎగ్జాంస్ ఉన్నయి..” “ఓన్లీ టూ డేస్ బేబీ.. అక్కడకు వెళ్ళాక కాని తెలీదు ఏ విషయమునూ.” “సరే మమ్మి, నేను బావ అలా బీచ్ దగ్గరకు వెళ్తున్నాం..” అత్త వాళ్ళింటికి దగ్గరగానే ఒక బీచ్ ఉంది.
అది పూర్తిగా ప్రైవేట్ బీచ్, వీళ్ళు మాత్రమే అక్కడకి పోగలరు. చుట్టూ కొండలు,బీచ్ దగ్గర పెద్ద పెద్ద రాళ్ళు ఉండటం వల్ల, అది పూర్తిగా ఒక మూలకు విసిరివేయబడ్డదిగా కనబడుతుంటుంది. రాళ్ళు ఉండటం వల్ల, దాదాపు చేపలు పట్టే వాళ్ళు బీచ్ దగ్గరకు అస్సలు రారు. నిజంగా అది ఒక ఫైవ్ స్టార్ హోటెల్ బీచ్ లాగ ఉంది. ఇద్దరం అలా నడుచుకుంటూ వెళ్తున్నాం, రాళ్ళు రప్పలు వెళ్ళే దారి నిండుగా ఉన్నయి. వాటిని తప్పించుకుంటూ ఇద్దరం కలసి వెళ్తున్నాం.
దగ్గరకు వెళ్ళే కొద్ది సముద్రపు హోరు పెరిగింది,అలల సవ్వడి వినసొంపుగా ఆగి ఆగి వస్తున్నది. “సముద్రపు ఒడ్డున సూర్యాస్తమయం బాగుంటుంది కదా..” “అవును అను,నాకు అందుకే నేను రోజూ ఇక్కడకు వస్తున్నాను.మనసుకేదో బాగుంటుంది. ఇక్కడ చాలా రాళ్ళు ఉన్నాయి, నాకో ప్లేస్ తెలుసు రా అక్కడకు వెళ్దాం” “నాకు తెలీని ప్రదేశమా? చిన్నపటినిండి ఇక్కడే పెరిగాను బాబు, సరే పదా చూద్దాం.” అంటూ నన్ను అనుసరించింది.నేను సూటిగా, రాళ్ళ వైపు నడక మొదలు పెట్టా, కొత్తగా ఎవరైనా ఆ రాళ్ళు చూస్తే, వెనుక ఏముండదులే అని అనుకుంటారు, నేనూ అలాగే అనుకున్న, ఒకరోజు బోర్ కొట్టి ప్రయత్నించి చూసా, అద్భుతమైన ద్రుశ్యం కనబడింది.
ఆ రాళ్ళు ఎక్కి అవతలకు పోతే, ఒక చిన్న ప్రైవేట్ బీచ్ లాగ కనిపించింది. అంటే ఉన్న బీచ్ లోనే కొద్ది దూరంలో, రాళ్ళ మధ్యగా మరో బీచ్ లాగ సహజంగా ఏర్పడింది. వాటి మధ్యలో కూర్చోంటే మనల్ని ఎవరూ చూడలేరు, పైగా పిచ్చ ప్రైవసి, మనం ఏం చేసినా ఎవ్వరకి తెలియదు. ఆ ద్రుశ్యం చూసిన అను నోరు తెరిచింది, “హా, బావా..ఏంటిది..నిజంగానే మన బీచేనా కలా? అస్సలు ఎప్పుడూ ఇలాంటిది ఒకటి ఉందని మాకు తెలీదు. అద్భుతంగా ఉంది.” అంటూ ఆ రాళ్ళ మధ్యలోంచి వడి వడిగా కిందకు దిగింది. “జాగ్రత్త అను, రాళ్ళు ఉన్నాయి. పడతావ్.” అంటూ నేనూ కిందకు దిగా.కిందకు దిగ గానే, అను రెండు చేతులు గాల్లోకి పెట్టి,పక్షిలాగా పరిగెత్తింది సముద్రం వైపు.
“వావ్, సూపర్ బావ, నాకు ఈ ప్లేస్ చాలా బాగ నచ్చింది.ఇన్నాళ్ళు ఎందుకు చెప్పలేదు నాకు, నేను ఎప్పుడో వచ్చేదానిని కదా? సింప్లీ సూపర్బ్..” అంటూ అలలతో ఆడుకోవటం మొదలు పెట్టింది. నేను కూడా తన వెనకే వెళ్ళా, “నేను ఎప్పుడూ అడుగుతూనే ఉన్నా,కానీ ఎవ్వరూ నా మాటా పట్టించుకోలేదు. పైగా ఈ ప్రదేసం ఇలా ఉందని చెప్పినా, ఎవారూ నమ్మరు కదా..” “అవును బావ, నువ్వు చెప్పిఉంటె ఎవ్వరమూ నమ్మి ఉండే వారమే కాదు.కాని ఇప్పుడు నేను నమ్ముతున్నా, ఐ లవ్ దిస్ ప్లేస్.” అంటూ నీళ్ళల్లో ఎగిరి గంతు వేసింది.
ఇంతలో మరో అల రావటంతో పట్టుతప్పి నీళ్ళల్లో పూర్తిగా మునిగి పోయింది.నేను కంగారుగా, తనని ఓడిసి పట్టుకున్నా, తను నన్ను బలంగా పట్టుకోవటం వల్ల,నేను కూడా పట్టుతప్పి నీళ్ళల్లో పడిపోయా, ఇది చూసి అను కిల కిలా నవ్వింది.ఇద్దరం ఒకరి మీద ఒకరం పడుతూ,లేస్తూ అలల తాకిడికి కాళ్ళకింద ఇసుక నీటి ఎద్దడికి జర్రున జారి పోయి గుంటగా ఏర్పడుతుంటే,ఒక గుంట లోంచి ఇంకో గుంటలోకి ఎగురుతూ,తుళ్ళిపడుతూ ఆడుకునంటున్నాం. ఇవాళ అను పలుచని రెడ్ కలర్ టీ-షర్ట్ వేస్కుంది,కింద జీన్స్ వేస్కుని, కాళ్ళకు చెప్పులు వేస్కుంది. ఇద్దరం చెప్పులు విడిచి,నీళ్ళల్లోకి దిగాం.
బట్టలు పూర్తిగా తడవటం వల్ల, తన పాలిండ్ల షేప్,బ్రా లైనింగ్ తో సహా కనపడుతుంది. తను ఎగురుతున్నప్పుడు అవి మరింతగా లయబద్దంగా ఎగురుతూ, నన్ను వివసుడిని చేస్తున్నాయి. ఇంకా ఎవరి చేతులు పడలేదేమో గత్తిగా మంచి కండపట్టి ఉన్నాయి, తను ఎగిరినప్పుడల్లా అవికూడా పైకి కిందకి ఎగురుతూ తమ ఉనికిని ప్రస్పుటంగా తెలియబరుస్తున్నాయి. లోతైన బొడ్డు, సన్నని నడుము, వాళ్ళ అమ్మలాగ పెద్ద పెద్ద పిరుదులు, మంచి పళ్ళ దుకాణంలాగ ఉంది పిల్ల.
ఇంక నేను ఆపుకోలేక పోయా, ఒక వీక్ మూమెంట్ లో వెనగ్గా వెళ్ళి గట్టిగా వాటేసుకున్నా.అంతే ఒక్క క్షణం అంతా నిస్సబ్దంగా మారి పోయింది. అప్పుడుదాకా చిన్నపిల్లలాగ ఎగురుతూ గోల గోల చేస్తూ ఉన్న పిల్ల అలాగే బొమ్మ లాగా నిలబడిపోయింది.నేను అలాగే తనని గట్టిగా పట్టుకుని ఉన్నా ఏం చేస్తుందో అని,తను ఏమీ చేయలేక అలాగే నిలబడి పోయింది.అసలే ఇద్దరివి తడిచిన బట్టలు,మెల్లగ అగ్గి రాచుకుంది. నా చేతులని మెల్లగా పైకి తీసుకువచ్చా. మెల్లిగా సుతారంగా,తన గుబ్బలపైన వేలితో రాశా.తన శరీరంలొ సన్నని ఒణుకు మొదలయింది. “ఒద్దు బావా..”చివర్లో మాటలు గాల్లో కలిసి పోయాయి.
తను భారంగా శ్వాస తీస్కుంటుంది.నా పైన పూర్తిగా వాలిపోయింది.ఇప్పుడు నా రెండు అరచేతులతో తన కండపట్టిన రెండు గుబ్బల్ని తీస్కుని, మెత్తగ వాటిని మసాజ్ చేస్తున్నట్లుగా చిన్నగా వత్తా. “స్స్.. అబ్బా..బావా..”అంటూ తన కుడి చేయి వెనక్కు పెట్టి నా తల వెనుగ్గా జుట్టు పట్టుకుంది, రెడో చేతిని నా చేతుల మీద పెట్టి తన గుండెలకేసి వత్తుకుంది.కాళ్ళు రెండూ జరిపి నాకు దగ్గరగ జరిగింది వెనక్కు, అప్పుడు తన జఘన భాగం పూర్తిగా నా ముందు భాగానికి అతుక్కుపోయింది.
మెల్లిగా నా నడుముని ముందుకు తోసా,నాది లేచి పోయి చాల సేపు అయ్యింది.నా నడుముని తన సీట్ కి ఆనించి రుద్దుతున్నా మెల్లిగా.తనలో కూడా చలనం మొదలయ్యింది. తన రెండు చేతునలతో నా మొహాన్ని తన వైపుకు తిప్పుకుంది,అప్పటికే తన స్తనానలను పూర్తిగా నా స్వాధీనంలోకి తెచ్చుకున్న, ఇప్పుడు బలంగా పిసుకుతూ, ఒక చెయ్యి టీ-షర్ట్ లోపలికి పంపి,బ్రా లోపల భద్రంగా ఉన్న కుడి సన్నుని పట్టుకున్నా, అప్పటికే తను ఫుల్ మూడ్లోకి వచ్చేసింది.