తను ఇంకా ఆ మైకంలోనే ఉంది.కాళ్ళు రెండు దగ్గరకు చేర్చి,తొడల్తో తన పూకుని వత్తుకుంది,అలా చేస్తే కొంచెం మంట తగ్గినట్లు ఉంటుంది.మన శరీరం ఇవన్ని ఆటోమేటిగ్గా చేసేస్తుంది. నేను అలానే తనని చూస్తున్న, పూర్తిగా అలసిపోయి, ఒళ్ళంతా చెమటతో తడిచిపోయింది, ప్రక్రుతంతా మెల్లగా నిద్రాదేవి ఒడిలోకి జారిపోతున్నట్లుగా ఉంది, సముద్రపు హోరు తప్ప ఇంకేమి వినిపించడం లేదు.
సూర్యుడు ఇవాల్టి డ్యూటీ పూర్తి చేసి దూరంగా చంద్రుడికి షిఫ్ట్ అప్పజెప్పి మెల్లిగా జారుకుంటున్నాడు.చివరిగా మిగిలిన ఆ కొద్ది వెలుతురులో తన మొహం అమాయకంగా ఉంది,బాగ అలసిపోయి నిద్రపట్టిందేమో కదల్కుండా ఉంది,కాని తన మొహంలో అదో తెలీని ఆనందం తొణికిసలాడుతుంది. “అను..అనూ..ఇంక లేస్తావా చీకటి పడుతుంది, ఇంటికి వెళ్దాం పద” తను కళ్ళుమూస్కోనే నావైపు వత్తిగిల్లింది,నా ఛాతిలో ఒదిగి,తన చేతులని నా మెడచుట్టూ వేసి, తన మొహన్ని నా ఛాతిలో దాచుకుని, మూడంకె వేసింది.నాకు భలే నచ్చింది ఆ ద్రుశ్యం, తనని ఇంకా నా దగ్గరిగా లాక్కుని,నా చెయ్యి ఒకటి తన తల కిందుగా పెట్టి, రెండో చేత్తో తన చుట్టూ వేసి వెచ్చగా దగ్గరికి లాక్కున్న.. “అనూ..బంగారం..ఇంక లేస్తావా..
చీకటిపడింది బాగా.. అత్త కంగారుపడుతుంది మళ్ళీ..రేపు నువ్వు ఊరికి వెళ్ళాలి మర్చిపోయావా?” “ఊహు..నేను వెళ్ళను,నీదగ్గరే ఉంటాను బావ.నువ్వు నన్ను బాగా చూస్కుంటావ్ కదా?” అంటూ నా కళ్ళల్లోకి చూసింది. తన కళ్ళల్లో తడి, “హయ్,పిచ్చి నిన్ను వదలి నేను వెళ్ళనే..నువ్వు నా ప్రాణానం ఇంక. నా ప్రాణంలేకుండా నేను ఉండగలనా.త్వరలో అత్తకి చెప్పి నిన్ను పెళ్ళిచేసుకుంటా.” “నిజ్జంగా..ఒట్టు?” “ఒట్టు బంగారం, నీకంటే అందగత్తెని నేను ఇప్పటివరకు చూడలేదు,ఇంత అందాలరాసిని బుద్దున్నవాడు ఎవడైనా వదులుకుంటాడా? అందునా నన్ను ఇంతగా ఇష్టపడే అమ్మాయిని నేనెలా వదులుకుంటాను..” తన కళ్ళల్లో నా మీద ఉన్న ప్రేమ ముద్దురూపంలో నా నుదిటిపైన తెలిపింది.
నేను కూడా తనని ముద్దుపెట్టుకుని, వెల్లికిలా తిరిగా, అప్పటికే ఆకసంలో చంద్రుడు వచ్చి,మేఘాల మధ్యలో దోబూచులాడుతున్నడు. బాగ వెన్నెలగ ఉంది,పౌర్ణమి అనుకుంటా, వెండివెన్నెల్లో,సముద్రపు ఒడ్డున,ఆకాశం కింద, నక్షత్రాలను చూస్తూ,నచ్చిన పిల్లతో సరసాలు ఆడటం అనేది నిజ్జంగా ఒక కల లాగ ఉంది(నా కల నిజమైంది కూడా). ఇంతలో తన ఫోన్ మోగింది, “అమ్మో అమ్మ..వెంటనే వెళ్ళాలి..” అంటూ హడావిడిగా లేచి తన బట్టలవైపు పరిగెత్తింది..నేను బోర్లా తిరిగి తనవైపు చూసా, పరిగెడుతున్నప్పుడు తన పిరుదులు నొక్కులు పడి ఇంకా గుండ్రంగా లయబద్దంగా ఆడాయి,తెల్లని తన పిక్కలు నాలో మళ్ళా ఆవేశం రగిలిస్తున్నయి, ఎర్రని తన పాదాలు కందిపోతున్నయి ఇసకలో నడిచినందుకు.
వెళ్తూ వెళ్తూ వెన్నక్కు తిరిగి నన్ను చూచి, “హయ్ పైకి లే బాబు వెళ్దాం, నాకు ఆకలిగా ఉంది..” “ఇప్పుడె ఉహూ అన్నావ్,మళ్ళి ఇంతలోనే లేడికి లేచిందే పరుగులా మీ అమ్మ ఫోన్ రాగానే పరుగులు పెడుతున్నావ్..”అంటూ నేను పైకి లేచి నా బట్టల్ని వేసుకోవటం మొదలుపెట్టా.. “నీకేం బాబు,అబ్బాయివి అమ్మయివి అయితే తెలుస్తుంది.. “ఇంతలో ఫోన్ మళ్ళి మోగింది, “అమ్మో అమ్మ ” “ఫోన్ ఎత్తు.. ఎత్తి మాట్లాడు..మళ్ళీ కంగారు పడుతుంది.. వస్తున్నం అని చెప్పు..అక్కడికి వెళ్ళాక నేను ఏదో స్టోరీ చెబుతాలే..” “హలో అమ్మా, ఇక్కడే ఉన్ననమ్మా..బావ నేను బీచ్ దగ్గర హాయిగా ఉంటే కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉన్నాం, ఆ..వచ్చేస్తున్నాం.. టూ మినిట్స్*లో అక్కడ ఉంటాం..ఓకే బాయ్..” “పద పదా..
అమ్మ కంగారుపడుతున్నది..” అంటూ నేను జీన్స్ జిప్ వేస్కుంటుంటే నన్ను నెట్టుకుంటూ తీస్కెళ్ళింది. అసలు అంత చీకట్లో అంత ఫాస్ట్ గా తన బట్టలన్ని ఎలా వేస్కుందో అని ఆశ్చర్యపోతూ నేను ఫాస్ట్గా మూవ్ అయ్యా.ఇద్దరం బీచ్ వదిలి ఫాస్ట్గా ఇంటివైపు దారితీసాం. ఇప్పుడు తను నా చేతులు పట్టుకుని జాగ్రత్తగా, రాళ్ళ మధ్యలోంచి నడుస్తుంది, వెన్నెలరాత్రుల్లో ఇలా గర్ల్ఫ్రెండ్తో నడుస్తూ ఉంటె నాకు “గాల్లో తేలింట్లుందే..” సొంగ్ నా మైండ్లో రెపీట్ అయ్యింది. తన బట్టలనిండి వచ్చే పర్ఫ్యూం వాసన ఎంతో ఫ్రెష్గా ఉంది. తన కురులు గాలికి అలా అలా ఎగురుతూ ఉంటీ నాలో ఉన్న కవి రక రకలైన పాటలు తెగ పాడుతున్నడు. ఇవ్వాళ నిజంగా నా జీవితంలో మరిచిపోలేని రోజు.
ఇద్దరం ఇంటికి వెళ్ళేటప్పటికి చిన్నగా వర్షపు జల్లు మొదలయ్యింది.సరిగ్గా ఇంటి దగ్గిరికి వెళ్ళే సరికి వర్షం ఎక్కువైంది,ఇద్దరం చిన్న పరుగందుకుని ఇంట్లోకి వెళ్ళాం, మొత్తానికి ఇద్దరం తడిచాం.కాలింగ్ బెల్ కొట్టగానే తలుపు తెరుచుకుంది, తీసింది అత్త, “రేయ్, ఎక్కడకెళ్ళార్రా ఇంతసేపు? త్వరగా లోపలికి రండి..” అంటూ మమ్మల్ని ఆశ్చర్యంగా చూసింది. “ఏం లేదత్తా, అలా బీచ్ దగ్గరకు వెళ్ళామా, అకాడ మాట్లాడుకుంటూ ఉండిపోయాము…” “అవునమ్మా, అలా సముద్రం ఒడ్డున కూర్చుంటే అస్సలు టైం తెలీలేదు.” “హుం..
సరే సరే ముందు తలలు తుడుచుకోంది జలుబు చేస్తుంది, అను నువ్వెళ్ళి బట్టలు సర్దుకో, రేపు పొద్దున్నే మన ప్రయాణం.” “ఒకే మమ్మీ.” అంటూ అను లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. నేను అత్త ఇచ్చిన టవల్ తీస్కుని తుడుచుకుంటూ పైన నా రూం లోకి వెళ్ళిపోయా.రూంలోకి వెళ్ళినాక, ఇప్పటిదాక జరిగిన దాన్ని తలుచుకుంటూ నా మనసు పులకించి పోతుంది. ఇంకా ఇంకా కావాలనిపిస్తుంది.కాని అంత సాహసం ఇంట్లో చెయ్యలేం ఇప్చ్..అని నిట్టూర్చి బట్టలు మార్చుకుని,తడి బట్టలు అలా బాల్కనీలో చెయిర్ మీద వేశి వెనక్కు తిరిగి చూస్తే అత్త నా రూంలోకి వస్తున్నది.ఒక్క నిముషం నాకు లైట్*గా వణుకు మొదలయ్యింది.కొంపదీసి అత్తకు తెలిసిపోయిందా? ఎంటో చూద్దాం అని, “ఎంటత్తా? ఎమైంది?” “రెయ్, చిన్నా నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి..”
“ఎంటో చెప్పత్తా..ఎమైనా సీరియస్సా?” “రా ఇలా కూర్చో.. “అంటూ బెడ్ మీద తను కూర్చోని, నన్ను కూడా కూర్చోమన్నట్టు సైగ చేసింది. నాకిందంతా చూసి కొంచం అనుమానం వేసింది, ఇప్పుడెలా ఈసమస్యని ఎదుర్కోవాలో అని మనసు వెంటనే బ్యాకప్-ప్లాన్స్ వెయ్యటం మొదలయ్యింది ఆటోమాటిగ్గా. “ఏం లేదురా, రేపు మేము ఊరికి వెళ్తున్నాం కదా,నీకేం ప్రోబ్లెం లేదుగా?” “అరే.. ఏంటత్తా,ఇలా అడుగుతున్నవ్,నాకేం ప్రోబ్లెం ఉంటుంది? ఇంకా ఏదైనా పని ఉంటే చెప్పమని అన్నాగా..మరి ఇప్పుడెందుకు ఇలా అడుగుతున్నవ్?” హమ్మయ్యా నా మనసు కుదుట పడింది. “చాలా సంతోషం రా చిన్నా..”అంటూ నా చెయ్యి తన చేతిలోకి తీస్కుంది. “నువ్వు అలాంటివాడివేనని నాకు తెలుసురా కన్నా..
అందుకే నిన్ను పూర్తిగా నమ్మి నేను ధైర్యంగా ఊరికి వెళ్తున్న.కాని నీకో విషయం చెప్పాల్రా.” “ఏంటత్తా చెప్పు..” “మరేంలేదురా, స్నేహా ఉంది కదా,తను..తనకి..”అంటూ నీళ్ళునములుతుంది.. “అ మన స్నేహ ఉంది, ఎమైంది తనకి..” “తనకి ఓంటరిగా ఉండటం అలవాటు అయ్యింది, తనకి అలా జీవితంలో జరిగినప్పటినించీ తనలో తను చాలా బాధపడిపోతుంటుంది. ఎవ్వరితో ఎక్కువగా మాట్లాడదు, కొంచేం కోపం ఎక్కువే, నువ్వే చూస్తున్నవ్*గా ఎలా ఉంటుందో.నీతో కూడా సరిగ్గా మాట్లాడటంలేదు కదా.నాకు ఎప్పుడూ అడే బాధగా ఉంటుంది.కానీ నేనేం చెయ్యగలను దాని కష్టం తీర్చలేను.
నేను అందుకే దాన్ని ఏమి అనలేని పరిస్థితిలో ఉన్నా.” అని కళ్ళల్లో నీళ్ళు సుడులు తిరిగాయి. నేను అనునయంగా అత్త దగ్గిరిగా జరిగాను తన చెయ్యి పట్టుకుని ఏదో చెప్పబోతుండగా, తనే సడెన్*గా నాన్ను కావలించుకుంది, ఇద్దరం ఎదురెదురుగా కూర్చున్నాం,తను నన్ను గట్టిగా కావలించుకుంది నేను తనకి అనువుగా నా శరీరాన్ని జరిపా, ఇప్పుడు తన తల నా గుండెలమీద ఉంది,ఇంకో చెయ్యి నాపైనగా వెన్నక్కు వేసి,ఏడుస్తుంది, నాకేమి చెయ్యాలో పాలుపోలేదు.
కాని అంత సీరియస్ టైంలో కూడా నామనసు అత్త అందాలని చూడటంలో సఫలం అయ్యింది.అంత దగ్గరిగా ఉండటం వల్ల, తను వాడిన పర్*ఫ్యూం వాసన నాకు మత్తెక్కిస్తుంది, తన తల సరిగ్గా నా చుబుకం కింద ఉండటం వల్ల తను వాడిన షాంపూ వాసన నన్ను అదోలోకంలోకి తీస్కెళ్తుంది, తను నైటీ వేస్కుంది, అసలే తను ముందుకు వంగి ఉండటం వల్లనేమో తన అందాల సళ్ళ పైన భాగం తెల్లగా ఉబ్బుగా కనపడుతుంది. సళ్ళ మధ్య లోయ మరింత స్పష్టంగా కనపడుతుంది. తను అలా నన్ను వత్తిగిల్లి పట్టుకోవటం వల్ల, తన మెత్తని కాటన్ బంతులు నా ఛాతిపైన గట్టిగా గుచ్చుకుంటున్నాయి. అబ్బా.. తీయగా నామనస్సు మూలిగింది… ఈ క్షణం అలాగే ఉండిపోతే బాగుండు కదా…
అంతలో నేను ఈ లోకంలోకి వచ్చా,తను బాగా ఏడుస్తుంది, తన కన్నీరు నా టీ-షర్ట్*ని తడిపేసింది, “ఊరుకో అత్తా, ఏడవకు అలా, మా అందరికి ధైర్యం చెప్పే నిన్ను ఇలా చూడటం నావల్ల కావడం లేదు.. ఏమి కాదు అంతా మంచే జరుగుతుంది, తనకి అలా అవాటం ఎవరి తప్పు కాదు. అలా జరగాల్సింది జరిగింది అంతే అనుకో. ఇక ముందు ఏం జరగాలో అది చూద్దాం.నేను నీకు పూర్తి సప్పోర్ట్ ఇస్తా అత్తా నన్ను నమ్ము.”నేను మాట్లాడేటప్పుడు తను నా వైపు చూస్తూ ఉండింది.
నా మాటలు పూర్తి అయ్యిన తరువాత తన మొహంలో మార్పు వచ్చింది, “అత్తా నువ్వు నవ్వింతే ఎంత అందంగా ఉంటావో తెలుసా..ఏది ఒక్క సారి నవ్వి చూడు నీకే తెలుస్తుంది..”తను సిగ్గుపడుతూ “ఛీ పో రా నువ్వెప్పుడూ ఇంతే, ఇట్టే మనుషులని మార్చేస్తావు.నీ దగ్గిరుంటే కాసేపు బాధలు మర్చిపోవచ్చు..” అంటూ నా నుదిటిమీద ముద్దు పెట్టింది వెచ్చగా. నాకు కింద లేచిపోయింది, ఇందాక పిల్ల,ఇప్పుడు తల్లి, ఎలా కంట్రోల్ చేసుకోవాలి. “సరే అత్తా,ఇక నువ్వు నిశ్చింతగా నీపని చూస్కోని రా, నేను ఇక్కడ స్నేహాని బాగ చూస్కుంటా.
తనకి ఏలోటూ రాకుండా నాది బాధ్యతా.సరేనా.” “చాలా థాంక్స్ రా చినా,నువ్వు లేకపోతే నేనేమి అయిపోతానో..నీ ఋణం ఎలా తీర్చుకోవాలి..” “నా బంగారు అత్తా (మనసులో : కోడిపెట్ట) నా ౠణం తీర్చుకోవద్దులే, నేనే నీ ఋణం తీర్చుకుంటా ఏదో విధంగా.” అంటూ నవ్వి తన భుజాలపైన రెండూ చేతులు వేశై తన తలని దగ్గరకు లాక్కుని నా తలతో చిన్నగా ఢీ కొట్టా.తనూ నవ్వుతూ నా చుబుకాన్ని పట్టుకుని చిన్నపిల్లల్ని ఊపినట్లు ఊపి, “నా అల్లుడు వెరీ గుడ్..ఐ లవ్ యూ ర చిన్నా..” నేను గతుక్కుమన్నా మనసులో. ఇందాక పిల్ల,ఇప్పుడు తల్లి ఈ కధ ఏమలుపు తిరగబోతుందో.
“అత్తా, నన్ను లవ్ చేస్తే నువ్వు వద్దన్నా నిన్ను వదలను.. మరి లవ్ చేస్తావా నన్ను..” “ఓరి మొద్దు, నువ్వంటే నాకు నీ చిన్నప్పటినుండీ ఇష్టమేరా…నువ్వు పోతానన్నా నేను విడవనులే, ఇక మనందరి జీవితాలు విడదీయరాని బంధాలు..” తను మాటవసకు అన్నా, అది నిజమై తీరుతుంది. “సరే అత్త, నాకు బాగ ఆకలిగా ఉంది, ఇవ్వాళ ఏంటి స్పెషల్..” “నువు చెప్పు, నీకేం కావాలో” “గుత్తివంకాయ కూర చేస్తావా? అదంటే నాకు చాల ఇష్టం.” “ఓ అదంటే నాకు కూడా ఇష్టం. సరే నేను వెళ్ళి ఆ పనిలో ఉంటా, నువ్వు కాస్త రెలాక్స్ అవుతుండు, వంట అయినప్పుడు పిలుస్తా..”అంటూ తను లేచి వెళ్ళిపోయింది సంతోషంగా.
వర్షాకాలం మొదలయ్యింది. గోవాలో వర్షాలు అంటే తీవ్రంగా ఉంటాయి.పెద్ద పెద్ద ఉరుములు మెరుపులు చిన్న చిన్న వర్షాలు కూడా పెద్ద తుఫానులాగ ఉంటాయి, సముద్రానికి దగ్గరగా ఉండటం వల్లన ఆ ఎఫెక్ట్ ఇంకా ఎక్కువగా ఉంటుంది.ఇప్పుడు ఇక్కడ కూడా అలాగే ఉంది.ఇందాక పడిన వర్షం తీవ్రరూపం దాల్చుతున్నట్లు ఉంది. బాల్కనీలో వర్షం చప్పుడు పెద్దగా రావటం మొదలయ్యింది.వర్షపు నీళ్ళు రూంలోకి రాకుండా బాల్కనీ తలుపు వేసి వెన్నక్కు తిరిగే సరికి అక్కడ అను నిలబడి ఉంది. ఎప్పుడు వచ్చిందోకానీ చడీ చప్పుడు లేకుండా నిలబడి నన్నే చూస్తుంది.నేను ఒక్కసారి తుళ్ళిపడి వెంటనే తేరుకున్న, “ఒయ్, నేనెంతగా భయపడ్డానో తెలుసా..ఏంటలా చడీ చప్పుడు లేకుండా వచ్చావ్?” “ఏం లేదు బావ అమ్మేమి చెప్పిందో తెలుసుకుందామని..?”అంటూ నసిగింది.. “ఎయ్, దొంగ, నన్ను చూడాలనిపించి వచ్చావ్ కదా..” “అబ్బే అదేంలేదులే,నువ్వేమన్నా షారుక్ఖాన్వా మళ్ళి మళ్ళి చూడడానికి?” కన్ను కొట్టి నవ్వింది టీజింగ్*గా. నేను చిరు కోపం చూపిస్తూ,”ఉండు, నిన్ను ఏం చేస్తానో చూడు, అప్పుడు షారుక్ ఉండడు, సల్మాన్ ఉండడు…” అంటూ తనని పట్టుకోవడానికి రెండు చేతులు ముందుకు చాచా.
“ఎయ్,బావ నన్ను పట్టుకోలేవు, నేను రన్నింగ్ లో ఫస్ట్ తెలుసా అంటూ చెంగున బెడ్ మీదకి గెంతి బెడ్*కు అటువైపు వెళ్ళిపోయింది.నేను కూడా బెడ్ మీదకు వెళ్ళి తనని కార్నర్ చేసేశా.తను అటూ ఇటూ తప్పించుకోవటానికి ప్రయత్నించింది.కాని నా పట్టులోంచి తప్పిచ్చుకోలేక పోయింది.నా రెండు చేతులతో తన నడుము పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కున్నా.తను నా చాతిలో ఒదిగిపోయి తన మొహాన్ని కిందకు వంచింది. “సిగ్గా..” అవును అన్నట్లు తల ఊపింది “మరేం పర్వాలేదులే..”తన చుబుకాన్ని నా చేత్తో పైకి ఎత్తా, అమాయకత్వం నిండిన కళ్ళల్లో ఎదో తెలీని చిలిపితనం.తెల్లని కోలమొహం,పెద్ద పెద్ద కళ్ళు,మొనదేలిన ముక్కు,ఆ కిందే లేత ఎరుపు పింక్ కలిసిన కలర్లో సన్నని పెదవులు చెదరని చిరునవ్వుతో నన్ను ఆహ్వానిస్తున్నయి. “ఎయ్, ఏం చేస్తున్నావ్..” అంటూ హస్కీగా తను సిగ్గుపడుతూ అడిగింది.
“నీ అందాన్ని తనివితీర చూస్తున్నా..” “ఇందాక పూర్తిగా చూసావుగా, చాలలేదా.” “ఉహు నిన్ను చూస్తున్నకొద్ది ఇంకా చూడాలనిపిస్తుంది.” “నేను అంత బావుంటాన?” “మాటలు సరిపోవులే” “ఎయ్ ఏంటల తినేసేలా చూస్తున్నవ్,ఎప్పుడూ ఆడదాన్ని చూడలేదా?” “చూశా కాని నీలాంటి దాన్ని ఎక్కడా చూడలేదు.ఇప్పుడే ఇలా కత్తిలా ఉన్నవ్,ఇంకోంచెం పెద్దదానివి అయితే ఇంకెలా ఉంటావో.” “నేనేం చిన్నపిల్లని కాను..సరిగ్గా చూడు నీకే తెలుసుతుంది..”అంటూ కొంచెం ఉడుక్కుంది. “ఏది చూడనీ..” అంటూ నేను చిన్నగా నవ్వి,తన పెదవులను అందుకున్నా, తన పై పెదవిని నా నాలుకతో నా నోట్లోకి తీస్కుని,జుఱ్రుకుంటున్నా,తను నా కింద పెదవిని అందుకుని చప్పరించటం మొదలు పెట్టింది.ఇద్దరం పోటా పోటీగా ముద్దుపెట్టుకుంటున్నాం.