ఇంతలో రత్నం రెండు గ్లాసుల్లో కాఫీ కలిపిఉకొని లోపలి వచ్చింది. లావణ్య ని చూసి చిన్నగా ,పలకరింపుగా నవింది రత్నం. లావణ్య కూడా చిన్నగా నవ్వి కాఫీ తీసుకుంది.
వాళ్ళు ఇద్దరు కాఫీ తాగుతుండగా ,రత్నం బాబు ని తీసుకొని బయట చల్ల గాలికి బయట తిప్పసాగింది. నిర్మలమ్మ కోడలితో “తన పేరు రత్నం…మంచి మనసు ఉన్న పిల్ల. ఎలాంటి గర్వం ఉండదు తనకి..ఈ ఒరలో వాళ్ళకి మంచిపేరు ఉంది…రత్నం బావ..2 సార్లు సర్పంచ్ గ కూడా పనిచేసి ఉన్నాడు. మొరటు వాళ్ళు అయినా మంచివాళ్ళు” అని చెపింది. అవునా అన్నట్టు తలా ఊపింది లావణ్య.
ఈ లోపు కార్ డ్రైవర్ వచ్చాడు స్కూల్ దగ్గరకి. అది గమనించి కాఫీ గ్లాస్ పక్కన పెట్టి ఇద్దరు బయలుదేరారు. బయటకి వచ్చి బాబు ని తీసుకొని” వెళ్ళొస్తామండీ” అని చెప్పింది నవ్వుతు లావణ్య. లావణ్య ఆలా నవ్వుతూ ఉండటం తో రత్నం కి సగం బరువు దిగిపోయింది. రెడ్డి కూడా ప్రశాంతం గ మారిపోయాడు. రత్నం వెంటనే బాబు ని ఇచ్చి ఒక్క నిమిషం అని చెప్పి లోపలి వెళ్లి ఒక జాకెట్ ముక్క తెచ్చి ఇచ్చింది. లావణ్య కి బొట్టు పెట్టి జాకెట్ ముక్క ఇచ్చింది. ” అయ్యో…వదండి..”అని లావణ్య మొహమాటం పడుతుండగా..”మొదటిసారి వచ్చావు లావణ్య..వద్దు అనకూడదు” అని చేతిలో పెట్టింది. నిర్మలమ్మ కి కూడా సంతోషం అనిపించింది. ” వస్తూ ఉండు..” అని చెపింది రత్నం లావణ్య తో. “సరే ” అన్నట్టు నవ్వి తలా ఊపి కార్ దగ్గరకి వెళ్లరు ఇద్దరు. కారు ప్రయాణం మొదలయింది.
ఆ రోజు నుండి అత్తాకోడళ్లు ఇద్దరు బాగా లొసె అయ్యారు. కానీ ఇలాంటి విషయాలు ఎపుడు మాట్లాడుకోలేదు. కానీ ఇంతకుముందు కన్నా చనువు గ ఓపెన్ గ ఉండసాగారు. రోజు నిర్మలమ్మకి స్కూల్ కి కట్టుకోవడానికి మంచి చీరలు సెలెక్ట్ చేసి ఇచింది. ఆమెని ఇంకా అందం గ చూపించాలన్న తపన కోడలి లో పెరిగిపోయింది. ఈ లోగ సంక్రాతి పండుగ కూడా వచ్చేసింది. ఆ 3 రోజులు స్కూల్ కి సెలవలు. ఆమె భర్త,కొడుకు ఇద్దరు వేరే సైట్ పని మీద ఆ మూడు రోజులు క్యాంపు కి వెళ్లారు. ఇంట్లో వేళ్ళు ఇద్దరే ఉన్నారు. అత్తయ్య కొంచం ముభావం గ ఉండటం లావణ్య గమనించింది. ఆ వయసులో సుఖం తగ్గిపోతే అది చిరాకు రూపం లో బయట పడుతుంది అని ఎక్కడో చదివినట్టు లావణ్య కి గుర్తు.
సరిగ్గా సంక్రాంతి రోజు ఉదయాన్నే నిర్మలమ్మ నిద్ర లేవగానే ఆమెకి ఒక ప్యాకెట్ తెచ్చి ఇచ్చింది లావణ్య. ఏంటి ఇది అని మంచం దిగ కుండానే ఓపెన్ చేసింది నిర్మలమ్మ. అందులో పల్చటి రెడ్ కలర్ నిండు చేతుల జాకెట్ ఉంది. లైనింగ్ క్లోత్ వేయకుండా కుట్టించినట్టు ఉంది. ఒక పాంటీ ఉంది. ” ఏంటి లావణ్య..ఇది ” అని అడిగింది ఆశ్చర్యం గ. దానికి లావణ్య ” చూడు అత్తయ్య..నువ్వు ఇంకో వన్ ఇయర్ లో రిటైర్ అయిపోతావ్…నీకు ఈ జీవితం చివరిలో దొరికిన సుఖం మల్లి ఉంటుందో లేదో ..తెలియదు…ఒకసారి మొదలు పెడితే దాని అంతు చూసే దాక వదలకూడదు…నీకు దొరికిన సుఖాన్ని ..
పూర్తిగా అనుభవించు…మొహమాటం తో వదులుకోవద్దు..” అని అనునయం గ చెపింది. ఆ మాటలు వినగానే నిర్మలమ్మ కి ఆత్మ విశ్వాసం వచ్చింది. అప్పటి దాక తనని అవుతున్న మనసు పొరల్లో ఉన్న మొహమాటం,కోడలి మాటలవల్ల పూర్తిగా కరిగిపోయింది. కోడలు ప్రోత్సాహం వాళ్ళ తెలియని ధైర్యం వచ్చింది. వెంటనే కృతజ్ఞతగా కోడలిని దగ్గరకి తీసుకొని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది ప్రేమ తో. “ఆ…ఇంకా లేవాలి…తమరు..అక్కడ మా చిన్న మామయ్య …మీకోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంది ఉంటారు….” అంది అత్తయ్యని రెచ్చగొడుతో. నిర్మలమ్మ సిగ్గు తో కోడలి జబ్బ మీద చిన్నగా చరిచి బాత్ రూమ్ లో కి వెళ్ళింది.కోడలు కూడా ఫాస్ట్ గ రెడీ అయింది.
నిర్మలమ్మ బాత్ రూమ్ లో నుండి స్నానం చేసి వచ్చే సరికి ఆమె మంచంమీద వైట్ కలర్ కాటన్ సారీ ,వైట్ లంగా పెట్టి ఉన్నాయి. బ్లాక్ బ్లౌజ్ ఉంది. అవి కోడలు పెట్టింది అని అర్ధం చేసుకున్న నిర్మలమ్మ వాటిని ఏసుకొని బయటకి వచ్చింది. అప్పటినే లావణ్య రెడీ అయి ఉంది…బాబు ని పని పనిషికి చూసుకోమని చెప్పి” బయలు దేరుదామా ..అత్తయ్య” అంది లావణ్య. “నిర్మలమ్మ ఆశ్చర్యం గ “నువ్వు..ఎక్కడకి” అంది. లావణ్య దగ్గరకి వచ్చి నిర్మలమ్మ చెవి లో “అసలే ఏ రోజు సంకురాత్రి…సన్నజాజి మొగ్గలు నలిగిపోవాలి…నిన్ను వంటరిగా ఎలా పంపుతాను…నీకు ఏది తక్కువ కాకుండా చూస్తా… చూస్తూ ఉండు ఈరోజు…” అంది చిన్నగా. నిర్మలమ్మ పెదాల మీద నవ్వు పుట్టింది.
ఇద్దరు బయలుదేరారు. ఇంట్లో కార్ కాకుండా ఓలా క్యాబ్ బుక్ చేసింది. కోడలి తెలివికి నిర్మలమ్మ మురిసిపోయినఁది. సిటీ లో సెంటర్ కి వెళ్ళగానే పక్కన ఆపమని చెప్పి దిగి వెళ్లి మల్లెపూలు,స్వీట్స్ తీసుకొని వచ్చింది. “ఇవన్నీ ఎందుకు లావణ్యా..చాల సిగ్గు గ ఉంది…శోభనం రోజుకూడా ఇలా సిగ్గు పడలేదు” అని నిర్మల. “ఏ రోజు అంత నేను చేపినట్టే వినాలి…ఓకే నా” అంటూ కార్ ని పోనివ్వమంది. సరిగ్గా ౩౦నిమిషాల కాళ్ళ రెడ్డి వాళ్ళ ఇంటిముందు ఆగింది కార్. డ్రైవర్ కి మనీ ఇచ్చి పంపించివేసింది .