నిర్మలమ్మ ప్రభుత్వ బడి లొ ఉపధ్యాయురాలు. వయసు 55. ఇద్దరు పిల్లలు. చిన్న వయసు లొనె ఉద్యొగము వచిన్ది .ఇప్పటికి 35 ఎల్లు పని చెసి ఉన్ది.చామన చాయ శరీరము. కొంచము పొట్ట ఉంటుమ్ది. జాకెట్ లు చాల బిర్రుగ వెస్తున్ది. ఇంకో 5 ఎల్లలో రిటైర్ అవుతున్ది. ఆమె పని చెసె బడి పక్కనె సుబరెడ్డి ఇల్లు.
సుబ్బారెడ్డి వాళ్ల చిన్న అబ్బాయి 4 వ క్లాసు.కాని సుబ్బా రెడ్డి కి చదువు లెదు. మనిషి మంచివాడె కని..కుల పిఛ్హి బాగా ఎకువ. రోజు నిర్మలమ్మ ని చూసి కసి ఎక్కిపొయెవడు. నిర్మలమ్మ బడి కి వచెతటపుడు ఎదురు చుసెవాడు. కారణము.. ఆమె బిర్రు జాకెట్ బాగా చెమట పట్టి ఉండెది.ఆమె వయసు కన్నా అతనిది 20 ఎల్లు తక్కువ. కాని చామన చాయ లొ ఉన్న అమె ని చూసి తట్టుకోలేక పొయెవడు.
అతను అడిగితె ఆమె ఈజి గ వప్పుకున్తటున్ది అని అతని నమ్మకము. ఎండుకన్టె ఆ ఊరి లో ఆయన పెద్ద రైతు. ఊరి లొ బాగ పలుకుబడి ఉన్నవాడు. నిర్మలమ్మ ఎపుడు చాల సీరియస్ గ ఉంటున్ది. ఎవరిని లెక్క చెయ్యదు. అన్దరు అమెకి బాగా పొగరు అనుకుంటారు. దానికి తోడు అమె కల్లద్ద్దాలు పెట్టుకోవడము వల్ల ఇంకా పొగరుగ కనిపిస్తూ ఉంటున్ది. యెపుదు కాటన్ చీరలు కడుతున్ది. జాకెట్ మాత్రము పల్చ్గగా ఉంటాయి. 55 లో కూడా బ్రా వెస్తున్ది. అన్దువల్ల జాకెట్ బాగా తడిచి , బ్రా దగర పొడి గ ఉండీ కొంచము కసి గనె అనిపిస్తుంది.
ఎవరితొ మాట్లాడకుండా ఉండడము వల్ల అమె నెచర్ యెవరికి అర్దము అయ్యెది కాదు. ఒక రొజు మిట్ట మధ్యాహ్నం వెళ పిల్లలు అన్దరు భొజనానికి ఇల్లకు వెల్లారు. ఇదె సమయము అనుకున్న సుబ్బరెడ్ద్ది బడి దగరకు బయలు దెరాడు. ఆ సమయములొ నిర్మలమ్మ కుడ భొజనము చెసి ఈజి చెయిరు లొ పదుకొని పెపర్ చూస్తు ఉన్ది. బయట పని వాడు పడుకొని ఉన్నాడు. సుబ్బరెడ్డి గెటు తీసుకొని లొపలికి వస్తున్దగా పని మనిషి శ్రీను మెలుకున్నాడు. సుబ్బరెడ్డ్య్ కని చూసి వెంటనె లెచి “అయ్యగారు..” అంటు ఎదురు వెల్లడు. “ఎరా…సీనుగ…ఎమి చెస్తున్నవు…ఎలా ఉన్ది బడి” అంటూ అక్కడ ఉన్న “ఎరా…సీనుగ…ఎమి చెస్తున్నవు…ఎలా ఉన్ది బడి” అంటూ అక్కడ ఉన్న తోట ను పరిసీలించాడు.
కాని అతని చూపు అన్తా కిటికి లొపలె ఉన్ది. సీను అది గమనించి చిన్నగ నవ్వుకున్నడు. అది గమనించినసుబ్బరెడ్ది ” ఎంట్రా…నవ్వుతున్నవ్” అని అడిగాడు. వాడు వెంటనె సర్దుకొని పల్లు ఇకిలిస్తూ టీచర్ గారి కోసము వఛారా అయ్యగారు” అని మళ్లి వెకిలిగ నవ్వాడు.దానికి సుబ్బరెడ్డి “టీచరా….ఎవరికి రా…నీకా….నా కొడకా….లొపల అది ఎమి చుస్తున్దొ చుసిరా” అని గదిమడు. దానికి వాడు భయపడి” ఈ టైము లొ లొపలికి పొతె నన్ను తిడుతున్ది అయ్య” అని ఎడుపు మొహము పెట్తాడు.
“అది ఒక టీచరు…నిన్ను తిట్తదము…లంజా కొడక…ఇద్దరు నాటకాలు దెంగుతున్నరా….ఎవరితొ మాట్లాడుతున్నవో తెలుస్తున్దా” అని పెద్దగ అరిచడు. అదె టైము లొ టైలరు బాషా బడి దగరకి వచాదు. బాషా చెతిలొ పాకెట్ ఉన్ది. బాషా సుబ్బ రెడ్ది ని చూసి “నమస్కారము అయ్య” అన్నాడు. “ఎంటి..ఇలా వచావు…ఏంటి ఆ పాకెట్” అని అదిగాడు. “టీచరమ్మ జాకెట్ కుట్టి తెచాను అయ్యా” అని అనగా…దానికి సుబ్బరెడ్ది “అమె నిద్ర పొతున్ది…నెను ఇస్తాలె..ఇవ్వు” అని తెసుకొన్నాడు.
బాషా సరె అని వెలిపొయడు. వెంటనె సుబ్బరెడ్ది సీను కి ఆ పకెట్ ఇచి “రెయ్..దాట్లొ ఎమున్దొ చుడరా….”అన్నడు. సీను భయపదుతునె పాకెట్ తెరిచాడు. అన్దులొ ఒక ఎర్ర జాకెట్ కొత్తది,ఇంకొ పసుపు జకెట్ పాతది ఉన్నయి. ఆ పసుపు జాకెట్ పట్టు చీర లో నిది. అన్దువల్ల వాష్ లెదు. వెసుకొని విప్పడమ్ వల్ల చెతుల దగర నలిగి పొయి ఉన్ది. చంక భాగము లొ అన్తకుమున్దు వెసుకున్నపుడు పట్టిన చెమట మరకలు లైట్ గ కనిపిస్తూ ఉన్నయి. అది చూసి సీను సిగ్గు పడ్డాడు. “రెయ్..అవి నాకు ఇచి ..బయటకి వెల్లి తాగడనికి నీళ్లు తెసుకురా” అని చెప్పడు సుబ్బరెడ్డి. సీను ఇచి బయటకి వెళాడు.
వెంటనె సుబ్బరెడ్డి అ పసుపు జాకెట్ ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన…కొంచము సెంట్ వాసన కలిపి పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన…కొంచము సెంట్ వాసన కలిపివచ్చింది . “దీనికి 55 ఎల్లు వచినా….చెమట వాసనలో పొగరు..పవరు తగ్గలెదు…”అని పంచె లొ లెచిన గునపాన్ని చెతొ సర్దుకునె సమయమ్ లొ సీను నీళ్ళు తీసుకొని వచాడు. వెంటనే సర్దుకొని” రెయ్..ఇదిగొ…దాని జాకెట్ దానికి ఇచెసెయ్…నెను వచాను అని దన్నితొ చెప్పమాఅకు” అని బయటికి వెళ్ళబోగా “శ్రీనూ…” అని లొపలి నుండీ నిర్మలమ్మ పిలిచిన్ది. సీను వెంటనె జాకెట్లు తెసుకొని పరిగెతుతు లొపలికి వెల్లడు.
“టీచర్…బాషా జాకెట్లు ఇఛ్చి వెల్లాడు” అని కవరు ఇచాడు. ఆమె ఆ పాకెట్ అప్పటికె తెరిచి ఉండడము చూసి..”సీనూ…ఇచినపుడు ఇలాగె ఉన్దా అని అడిగిన్ది అనుమానం గా.దానికి వాడు అవును టీచరమా అన్నాడు. “సరె..నువ్వు కాసెపు బయట ఉండు…ఎవరనా వస్తె అకడె ఉండమను”అని చెప్పి ఆ పాకెట్ తీసుకొని పక్కనె ఉన్న స్టొర్ రూము లొకి వెల్లి గడి పెట్టుకున్ది.కొంచము సెపటికి బయటకి వచి”రెయ్ సీను…ఒకసరి బాషా ను పిలువు” అని చెప్పగనె వాడు వెల్లి బాషా ను పిలిచి వచాడు. బాషా రాగానె “ఎంటి బాషా…ఎన్ని సార్లు చెపిన ఎదొ ఒకటి చెడగొడతవు” అన్ది విసుగ్గా.
ఎమయిన్ది టీచర్ అన్నడు బాషా అనుమానము గా. “ఈ జాకెట్ కి లైనింగు వెయొద్దని చెప్పాను కదా….వెసావు” అన్నది కొపమ్ గ..”టీచర్.ఽఅ గుడ్డ చాలా పల్చగా ఉన్ది.అన్దుకె వెసాను” అన్నాడు. “వెసుకునెది నెను కదా బాషా” అని అనడము తొ ఇంక ఎమి అనలెక బాషా ఆ జాకెట్ తీసుకొని విసుగ్గా బయటకి వచ్చి సైకిల్ తీసాడు. బడి లొ నుండీ బయతకి రాగనె అకడె గెదె లకి గడ్డి వెస్తున్న సుబ్బరెడ్డ్య్ చూసి “ఎన్ది బాషా..మల్లి వచావు” అనడము తొ , దానికి బాషా “ఎమి చెప్పమంటరు ..చెప్పమంటారు రెడ్డి గారు..టీచరమ్మకి వయసు పెరిగిన సోకు తగ్గలెదు” అన్నాడు వెటకారము గ నవ్వుతూ. టీచరమ్మ అన్న మాట వినగనె సుబ్బరెడ్డి వల్లు మల్లి వెడెక్కిన్ది. వెంటనె” లొపలికి పోదము ర..కొంచము యెండ తగ్గినాక పొదువు గాని” అంటు ఇద్దరు లొపలికి వెల్లారు. సుబ్బరెడ్డి ఈజి చెయిరు లొ కూర్చుని బాషా కి కుర్చి ఇచాడు.
పక్కనె మంచమ్ మీద ఉన్న చుట్ట తీసుకొని అంట్ంచుకొని గ ట్టిగ ఒక దమ్ము లాగి వదిలి ” ఎన్ది…సొకు.గీకు అంటున్నావు…ఎన్ది సంగతి” అనాడు చిన్నగా నవ్వుతూ. వెంటనె బాషా కుర్చి దగరకి లాక్కున్నడు. సుబ్బరెడ్డి కి దగ్గరగా వచి చిన్నగా ” దీనికి పెళ్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడు” కాని వంటి మీద మోజు తగ్గలెదు…లెకపొతె చూడండి బాబు…ఈ జాకెట్ కి లైనింగు లెకపొతె ..సంసారము చెసె ఆడది యెవరు అయిన తొడుగుతారా” అన్నాడు జాకెట్ బయటకి తీస్థూ.
నిజము గనె అది చాల పల్చగా ఉంది. సుబ్బరెడ్డి ఆ జాకెట్ అందుకొని దాన్ని పరిసీలిస్తు “అమెకి పెళ్ల్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడా” అని ఆరా తీశాడు. అవును బాబు..రెండు నెలలు అయ్ంది..పది ఊర్లు వెతికి మరీ తెచుకున్ది కొడలు పిల్లని..అది కుడా ఈమెకి తోడు పొయిన పిల్ల.వంటి నిండా విరుపె దానికి..అమె జాకెట్లు కుడా నెను కుడతా…టీచర్ దగర ఉండి మరీ కొడలి కొలతలు తీపిస్తుంది…”అని చెప్పడంతో రెడ్డి ఆశ్చర్యపొయాడు. “ఎటి…నువ్వు చెప్పెది..నిజమా…నమ్మమంటావా..”అనాడు అనుమానము గ. అత్త కోడల్లు బాగనె బరి తెగించారు అంటావ్” అన్నడు కామము నిందిన కళ్లతో.
“సరె బాబు…నెను వెల్లాలి” అని బాషా బయలుదెరాడు. “అబ్బో…ఎంటో…రెడ్ది గారి గాలి పంతులమ్మ మీదకి మల్లిన్దె” అన్న పిలుపు విని నవ్వుతు వెనక్కి తిరిగాడు రెడ్ద్ది. అయన భార్య కొటిరత్నం వాకిట్లొ నిలబడి ఉంది. ఆ ఇంట్లో సుబ్బరెడ్ది ఆయన భార్య కొటిరత్నం ఉంటారు. వాళ్ల పిల్లలకి పెళ్లిల్లు అయిపొయి కాపురాలకి వెల్లిపొయారు. రెడ్ది కొరుకున్న ఆడదాన్ని ఆయన పక్కలొ పదుకునెదాక కొటిరత్నం కి నిద్ర పట్తదు. మొగుడి మీద అమెకి అంత ప్రెమ. “ఎర్ర తొలు మీద మొహం మొత్తిందా అయ్యగారికి….చివరికి కులం ని కూడ కాదని దాబని మీదకి పొయావా” అంది ఉడికిస్తూ. నిజం చెప్పాలంటె కొటిరత్నం కి కులం పట్టింపు బాగఅ ఎక్కువ. “ఇదొక్కసారెనె..మళ్లి వాల్ల జొలికి పోను…దాని రంగు…నడక…పొగరు.ఽన్నితినకన్నా దాని వయసు నాకు నిద్ర రాకుండా చెస్తున్నాయి”అనాడు తల దించుకొని.
మొగుడు అలా ఆశగా అడిగెసరికి కొటిరత్నం కి పాపం అనిపించింది. “సరె అబ్బా..అయినా నువ్వు కొరుకుంటె అది రాకుండా ఉంటదా.. పరిగెత్తుతూ వచి నీ పక్కలొ పడుకొదా” అంది రెచగొడుతు మొగుదిని. “ఒసె నీ యమ్మా..అది అట్టా అనిపించడం లెదు. దానికి వల్లు అంత కొవ్వు…దాని పక్కలొకి తెచుకొవాలంటె నువ్వు రంగం లొకి దిగాల్సిన్దె” అనాడు కసి గ. మొగుడు అలా మెచుకునెసరికి కొటిరత్నం ఆనందనికి హద్దులు లెవు. “నాలుగు రొజుల్లొ నీ పక్కలొ పండెసె పూచి నాది” అని భరొసా ఇచింది. సుబ్బరెడ్డి లుంగి లొ గునపం నిక్కబొడుచుకుంది.