పనిమనిషి – పనికొచ్చే మనిషి అలివేలు, పట్టాభి ఇద్దరూ ఆలూమగలు ఇద్దరు పిల్లలతో ముచ్చటైన సంసారం. పిల్లలు ఎదిగి వాళ్ళ జీవితాలు వాళ్ళు బ్రతుకుతున్నారు. పట్టాభి గారు రిటైర్ అయినా చెక్కు చెదరని నిండైన [b]అరవింద్ స్వామి విగ్రహం. [/b] ముసలోడే కానీ కుర్రాళ్లలో కుర్రాడు., అందరికీ ఇష్టుడు; సంఘానికి చేయూత నిచ్చిన పెద్దమనిషి. వయసు మీద పడినా వయసులో వయసు తీరనివాడు. పనిమనిషి మీద మనసు పడ్డాడు. పనిమనిషి మనసు తీర్చేసింది.
ఈ కథ స్టార్టింగ్ నుండీ చదవండి; మీ సూచనలు అందించండి. కొన్ని సరదా సంఘటనలతో కథ ముగించబడుతుంది. కనుక మీ అశీసులు కోరుతూ….ఈ కథ ఇలా మొదలైంది……
ఫస్ట్ ఎపిసోడ్. పద్మినీ’ అన్న పిలుపు విని ఈ లోకంలోకి వచ్చింది పద్మిని
వస్తున్నా అమ్మగారూ………..అంటూ పూజ గదిలోకి వచ్చింది. అలివేలుకి 54; మొగుడితో పాటూ ఒకే డిపార్ట్మెంట్లో పనిచేసి ఈ మధ్యే వాలంటరీ రిటైర్ అయ్యింది. అంతకు ముందే మొగుడు సూపరింటెండెంటుగా చేసి నెలక్రితమే రిటైరయ్యాడు. గవర్నమెంట్ ఇద్దరికీ పెన్షన్ ఇస్తోంది. అంతా బానే ఉంది కానీ ఈ మగాళ్ళకి పెళ్ళైన 7 సంవత్సరాలకి ఏదో పొడుచుకొస్తుందిట., మళ్ళీ పెళ్ళైన 30 ఏళ్లకి పొడుచుకొచ్చింది.
పద్మిని: “ఏమ్మా…..అలా కేకేశారు?” అలివేలు: “పూజకు కూర్చున్నా గదా., తోడుగా కూర్చోవే……అవీ ఇవీ అందిస్తూ ఉండచ్చు” పద్మిని: “ఇక్కడ కూర్చుంటే పనులు ఎలా తెములుతాయమ్మా?” అలివేలు: “ఇప్పుడు నువ్వు వెలగబెట్టాల్సిన పనులేమీ లేవు., మాట్లాడకుండా కృష్ణా రామా అనుకొవే., గమ్ముండు” పద్మిని: నాకు తెలియదనుకొంటోంది., ఇంత వయాసొచ్చిన్నా మొగుడు మీద అనుమానం పోలే., అయ్యాగారు పేరుకే పట్టాభి రాము, సంగతి తెలియదనుకుంటా….”సరేలే అమ్మా.,ఇక్కడే ఉంటాలే”.
పట్టాభి అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చాడు. అలివేలూ అంటూ గట్టిగా కేకేసాడు.
అలివేలు: “అబ్బా…..! మొదలైందీ!; కాసేపు ప్రశాంతంగా పూజ చేసుకొనివ్వరు కదా., ఎమోచ్చింది? రిటైర్ అయ్యారు కదా….అరగంట ఓపిక పట్టండి” అంటూ విసుకుంటూనే “ఏం కావేలే?” అంటూ విసుగ్గా అడిగింది. పట్టాభి గారు ఇంటికి కావలసిన సామాను తీసుకొస్తానని వెళ్ళాడు. జరిగిన సంగతులన్నీ నెమరువేసుకో సాగింది పట్టాభి ముద్దుల భార్య అలివేలు. పక్కింటి సుధారాణి ఇంట్లో పని చేసి అలివేలుకి ఒక మాట చెప్పి పోదామని వచ్చింది పనిమనిషి పద్మిని. పద్మిని: “అమ్మగారూ జాగ్రత్తండీ., సుధారాణికి అయ్యగారి మీద కన్ను పడినట్లుంది. అసలు నిజం……” అంటూ అర్దోక్తిలో ఆగింది. ఏంటన్నట్లు చూసింది అలివేలు….. పద్మిని మళ్ళీ చెబుతూ విషయం అక్కడికి రాగానే నానుస్తోంది. అలివేలు అది గ్రహించి అడిగింది “పర్వాలేదు చెప్పు, నేనేమనుకొను” పద్మిని: “అసలు నిజం మిమ్ముల్ని దాని మొగుడి కింద పడుకోవెడదామని అనుకుంటా…..” అలివేలు పేలవంగా నవ్వి “నీ మెదడు మొద్దుభారీ పోయిందే………నేనేంటి నా వయస్సెంటి?! నన్ను ఆ పిల్లాడి పక్కలో పడుకోబెట్టి ఏం బావుకుంటుందే……?!” పద్మిని: “మీకేం తెలియదమ్మగారూ…..వాళ్ళాయనకి మీలాగా వయసైన వాళ్ళంటే….ఇష్టమట….మీరు ఈ వయసులో కూడా బలసిన పొంకాలతో రంజుగా ఉంటారుట…, బాగా ఎక్స్పీరియన్స్ ఉన్న మీలాంటి వాళ్ళతో బాగుంటుందట అమ్మా……….. అలివేలు: “సరేలేవే, నువ్వు చెప్పడం; నేను ఊఁ…కొట్టడం., బానే ఉంది సంబడం”. పద్మిని: “సుధా మాడం అందని కాదమ్మా……మీరు నిజంగానే బాగుంటారు మాడం., మొన్న రైతు బజార్లో ఆ కుర్రాడు మిమ్మల్ని ఎలా తినేసేలా చూడలా…..?! నాకైతే భయం కూడా వేసింది ఎక్కడొచ్చి మీద పడతాడో అని.,!” అలివేలు: “వాడా?! వాడు నిన్ను చూశాడే…నన్ను కాదు., నీ వెనకే వచ్చాడా….కూరాలు నువ్వు కొంటూ ఉంటే….నేను పళ్ళ దుకాణానికి వెళ్ళానా?! వాడు నన్ను వదిలి నీ వెనక పడలేదా?! నువ్వు పట్టించుకోలేదేమో, నేను చూస్తూనే ఉన్నాను”. అంటూ మెడ సారించి కంటి కొలకుల్లో నిజమేనా అన్నట్లు చూపులతోనే ప్రశ్నించింది. పద్మినికి ఠారెత్తుకొచ్చింది. “అంతేలేమ్మా…..మీ ఆయనే నా వెనకే పడి రెండు పంటలు పండించాడు; మీరండీ నిజమేలే మీరు అంత బాగుంటే మీ కొంగు పట్టుకునే తిరిగేవాడు కదా?!” అంటూ రివర్స్ అయ్యింది.
అలివేలు, హమ్మా’ దీని తెలివి మండా……ఎంత మాటంది… ఆ కుర్రాడు నా వెనక పడింది నిజమే, నా పిర్రల సొగసు చూసి కావాలని చేతులు అక్కడక్కడా తాకించాడు కూడా….సుధారాణి మొగుడికి ఈ పిచ్చేంటో నాతొ కావాలని నన్ను అడగాలి గానీ పెళ్ళాన్ని అడిగి నన్ను ఆరెంజ్ చెయ్యమని ఈ రికమండేషన్లేంటో….?ఇలా ఆలోచనలు పరి పరి విధాలా సాగుతుండగా…. అలివేలు: “అది సరేలేవే, సుధారాణిపై కూడా నా మొగుడి మీద ఇదున్నట్లుంది, నువ్వు కూడా దాని మాటలు విన్నావుగా…..మధ్యాహ్నం ఎలా మాట్లాడుతోందో…..?!”
పద్మిని: “నా అనుమానం కూడా అదేనమ్మా….మిమ్ముల్ని సైడ్ ట్రాక్ చేసి తాను సార్ తో ఇదవ్వాలననుకుంటా……దాని ఐడియా” ఇంతలో ఫోన్ మోగింది…..పద్మిని వెళ్ళి కార్డ్లెస్ ఫోన్ తీసుకుని వచ్చింది. హలో అయ్యగారా…ఇదిగోండి ఇస్తున్నాను. అమ్మగారూ…అయ్యగారి ఫోన్ అంటూ…చేతికి ఇచ్చింది. అలివేలు: “ఏంటండీ…, ఎక్కడున్నారు?!” అంటూ విరుచుకుపడింది. పట్టాభితో ఒక పావుగంట మాట్లాడి ఫోన్ పెట్టేసింది. “మీ అయ్యగారు వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ని కలవడానికి వెళ్తానన్నారు…..వచ్చేస్టారుట.,” అంటా ప్రశ్నార్థకంగా ముఖం పెట్టి చూసింది. పద్మిని: “ఏమ్మా…..ముఖం అలా పెట్టారు?!” అలివేలు: “ఆ బెంగాలీది కలిసినట్లుందే……దాని దగ్గర కెళ్ళినట్లున్నారు…అదొక్కటి మా మధ్యన” పద్మిని: “బెంగాలీదా….?!” అంటూ మిగిలిన మాట మింగేసింది.”ఆమ్మో అయ్యగారు కనపడరు గానీ గ్రంథసాంగుడే….” అలివేలు: “అడక్కే!!!…..మా అమ్మని కూడా వదల్లేదే.. అలివేలు: “అడక్కే!!!…..మా అమ్మని కూడా వదల్లేదే…..?! పద్మిని: “మీ అమ్మనా ముసల్ది కదమ్మా…?!” అంటూ ఆశ్చర్యంగా నోరు తెరిచింది. అలివేలు: “ముసల్దయితేనే…రంగూ రుచీ వాసన మరిగింది కదే!!! ఎదో సామెత చెప్పినట్లు తినమరిగిన కోడి ఇల్లెక్కి కూసిందని…! వేళ్ళ చాటు మాటు చిలక్కొట్టుళ్లు నాకు తెలియదనుకునే వారు., నాకు తెలుసునని బయటపడితే …..నా ముందే దుఖాణం పెట్టేస్తారని., నేనూ ఏమరగనట్లు ఊరుకునేదాన్ని” అంటూ నిట్టూర్చింది. పద్మిని: “తినమరిగిన కోడి కాదమ్మా…తినమరిగిన కుక్క ఉస్కో అంటే ఉస్కో అందని.., సామెత”. అలివేలు: “ఆఖరికి నీక్కూడా లోకువైపోయానే నేను”. పద్మిని: “లోకువేముందమ్మా…..అయ్యగారి పట్టు ఈ కాలం కుర్రాళ్ళకి ఎక్కడొస్తుందమ్మా….?! కాళ్ళు బార చాపి గూటం లోపలికంటా గుచ్చేవారు., ఈ కాలంలో కుర్రాళ్ళకీ., కుర్ర పిల్లలకీ వంటి మీద బట్ట నిలవడం లేదమ్మా……ఎప్పుడు ఎవ్వడికింద నాలుగుదామా……ఎన్నడు శీలం పోగొట్టుకుందామా?! అన్న ధ్యాసే గానీ…..ఈ కుర్ర ముండల్ని ఒక్కసారి అయ్య్యగారి కింద నెలకొడితే…..అక్కడే కాపురం పెట్టేస్తారు. ఆ గూటానికే 10కి 10 మార్కులు వెయ్యచ్చు”. అలివేలు: “సిగ్గు లేకపోతే సరి గూటముట…గూటం., నువ్వో పెద్ద సైన్స్ టీచర్ పదికి పది మార్కులెయ్యడానికీ…..” పద్మిని: “మీది మరీ సత్తెకాలం…, అమ్మగారూ…చెరువులో చెంపలకి ఈత నేర్పాలా ఏంటి?!” అలివేలు: “అయితే నీకు అయ్యగారితో ఈత బాగా వచ్చిందంటావ్…అంతేనా?” పద్మిని: “అమ్మో, మీరు కనపడు కానీ చాలా విషయముందమ్మా మీ దగ్గర” అలివేలు: “ఇంకేం కనపడాలి…..రోజూ చూస్తున్నావుగా…..?! విషయం కనపడేలా ఓపెన్ గా ఎవ్వరూ పెట్టారులేవే….” మళ్ళీ తానే అంది “ఓపెన్ గా పెట్టకపోయినా….చూసేస్తున్నారుగా…ఇంక దాచుకోవడమెందుకు”. పద్మిని: “అవునమ్మా….మీ నడుము ఎంత దాచుకుందామన్నా కనిపించేస్తుంది. పాపం ఆ నడుము చూసే అయ్యగారు ఆపుకోలేక పొయ్యుంటారు” అంటూ అలివేలు నడుము మీద చెయ్యేసి పామింది పద్మిని. అలివేలుకి ఎక్కడో మీటినట్లయింది. అలివేలు: “నీకు చనువిస్తే….చంక నాకిస్తావ్…నేను నీ మాయలో పడటానికి మీ అయ్యగారిని కాను” పద్మిని: “మీరేం నాకద్దు లేమ్మా….నేను నాకిస్తానుగా….” అలివేలు: “నాకించడమేంటే….?! పద్మిని: “ఎదురింటి మొగుడు ఉన్నాడు కాదమ్మా…..మీరు ఓ అనాలి గానీ మీ కాళ్ళ దగ్గరే పడుండడు….” అంటూ చీర చెరుగుల్లోకి చెయ్యి పోనిచ్చి పైకి పాముతూ చన్ను పట్టుకుని పిసికేసింది. అలివేలు: “హా…..” అంటూ “ఎక్కడ పడితే అక్కడ పిసికేస్తావేంటే….మురిసిపోతూ “ఓ మాదిరిగా ఉంది” అంటూ పద్మిని నొక్కిన చోటు తడుముకోసాగింది. అమ్మగారు లైన్ లో పడింది. అనుకొంటూ……చీర కొంగు పట్టుకుని లాగేసింది. అలివేలు: “ఏయ్, ఏం చేస్తున్నావే…..” అంటూ పద్మిని చెయ్యి పట్టుకొంది. పద్మిని: “ఇంత అందంగా ఉన్న మిమ్ముల్ని వదిలేసి….మీ అమ్మగారి వెనక పడ్డారా….అయ్యగారు?!” అంటూ కుచ్చిళ్ళలో చెయ్యి పోనిచ్చి చటుక్కున లాగేసింది., అలివేలు: “నువ్వెంటే…చెయ్యి పెట్టావ్?!” అంటూ పది పోయిన చీరని అందుకోడానికి వంగింది. పద్మిని: “అబ్బా, ఏమున్నాయమ్మా ఈ చళ్ళు…..పిసకనోడిదే…పాపం…, ఏమున్నాయమ్మా….పాత సినిమాలో అందమైన అంటీలు ఉంటారుగా….అలా ఉన్నారు….ఈ లంగా మాత్రం ఎందుకమ్మా…తీసెయ్యండి” అంటూ జాకెట్ లో చెయ్యి పెట్టి., అందిన చన్ను చేతి నిండా తీసుకుని పిసికేసింది. అలివేలు., పద్మిని చేతి స్పర్శకి గాలి ఆడక ఊపిరి తీసుకోలేక ఎగశ్వాస తీసుకోసాగింది. పద్మిని తెలివిగా….”పాపం, మిమ్ముల్ని ఇంత కోరికతో రగిలిపోమని వదిలి వెళ్ళిపోయారు., అయ్యగారు….పోనీలెమ్మా సమయానికి నేనున్నా ఉన్నాను” అంటూ జాకెట్ హుక్స్ తీసేసింది. ఆ వయసులో కూడా పొంకాలు సై అంటే సై అంటూ సరి జోడు కోసం కువ కువలాడుతున్నాయి. ఆ చళ్ళని పిసికి ఇంకా బింకం తగ్గలేదు పొంకాలకి అంటూ బయటికే అనేసింది. పద్మిని చేతి పిసుకుల్లకి తలా వెనక్కి వాల్చేసింది. విరహం విచ్చుకత్తులతో పహారా కాస్తుండడంతో…. అలివేలుకి లంగా, బ్రాలు బరువవుతున్నాయి. ఇవి మాత్రమెందుకు సంకెళ్లు వేసినట్లు., ఇది పిసికేస్తోంది కానీ ఇవి పూర్తిగా తీయ్యదే…..నాకు నేనుగా తీస్తే….కోరికతో కొట్టుకుపోతోందని చులకన చేస్తుంది’ అనుకుంటూ పద్మిని చేసే పనులకి చేతులు వెనక్కు జరుపుకుని పొంకాలని బాగా ముందుకు తీసుకొచ్చింది. పద్మిని: “ఏమ్మా…, చీకాలనా ముందుకు పెట్టారు?!” అంటూ బ్రా మీద నుండే ముచికలని పళ్ళ మధ్య పట్టి నెమ్మదిగా లాగింది.