ఇక ఆ రాత్రి నిద్ర అన్నదే మరచిపోయినట్టు, సరాగాల్లో మునిగి తేలిపోయారు తల్లీకొడుకులు ఇద్దరూ. చివరకి అలసిపోయి ఏ తెల్లవారు ఝామునో నిద్రపోయారు. ఉదయం ఎనిమిది అయినా ఆ గది తలుపులు తెలుచుకోకపోయేసరికి బయటే ఉన్న జానకమ్మ ముసిముసిగా నవ్వుకొని, “నా మనవడు నా కూతురిని తెల్లార్లూ నిద్ర పోనిచ్చి ఉండడు.” అనుకుంటూ, నెమ్మదిగా ఆ గది తలుపులను తట్టింది. ఆ చప్పుడుకి మగత నిద్రలో ఉన్న హేమ ఉలిక్కిపడి కళ్ళు తెరిచింది. జానకమ్మ మళ్ళీ తలుపు తట్టి “అమ్మాయ్..” అని పిలిచింది.
దాంతో నిద్ర మత్తు వదలడంతో, “ఆఁ..వస్తున్నా..” అంటూ పైకి లేచి, టైం ఎంత అయ్యిందో చూడడానికి పక్కనే ఉన్న కొడుకు సెల్ తీసింది. టైం చూసి “అమ్మో..అప్పుడే ఎనిమిది అయిపోయిందా! వెదవ వదలమంటే వదలకుండా తెల్లార్లూ వాయించేసాడు.” అని మురిపెంగా విసుక్కుంటూ, ఆ సెల్ ను పక్కన పెట్టేయబోతుంటే, ఏదో మెసేజ్ వచ్చిన శబ్ధం. ఉత్సుకతతో దాన్ని ఓపెన్ చేసింది. అది నేహ నుండి వచ్చిన వాట్సాప్ మెసేజ్. “నీ దారిన నువ్వు వేడెక్కించి వెళ్ళిపోవడమేనా!? తొందరగా రా అన్నయ్యా, కింద ఒకటే కొట్టేసుకుంటుందీ..” అన్న మెసేజ్ తో పాటూ, సళ్ళు సగం కనిపించేట్టు లోకట్ టీషర్ట్ వేసుకొని తీసిన పిక్ ఒకటి పంపింది. దాన్ని చూడగానే హేమకు ఒక్కసారిగా గుండెలో రాయి పడినట్టు అయింది.
“అంటే, నన్ను వాయించుకుంటుంది చాలక, వీడు దీన్ని ఫుల్లుగా కెలికేసాడన్న మాట. మగబుద్ది మగబుద్ది..” అని తిట్టుకొని, “అవునూ! ఇది వీడిని అన్నయ్యా అంటుందేమిటీ!? ఇదేంటో తెలుసుకోవాలి.” అనుకుంటూ, మళ్ళీ సెల్ అక్కడ పెట్టేసి, గబగబా చీర కట్టేసుకొని, గదిలోంచి బయటకు వచ్చింది. హుషారుగానో, మత్తుగానో బయటకు వస్తుందనుకున్న కూతురు, మొహం మాడ్చుకుంటూ వచ్చేసరికి, “అదేంటే! అలా మొహం మాడ్చుకున్నావ్? రాత్రి నీ కొడుకు సరిగ్గా చదవలేదా? లేదా నువ్వు చదివించలేదా!?” అంది కొంటెగా. “వాడికి నేనొక్కదాన్నే చదివిస్తే సరిపోవడం లేదులే, బయట ట్యూషన్స్ కావాలంట..” అని విసుక్కుంటూ బాత్ రూంలోకి దూరింది. కూతురు అలా అనగానే, జానకమ్మకి మేటర్ సగం అర్ధమయింది. మిగిలిన మేటర్ కూతురు ఆఫీస్ కి వెళ్ళాక తెలుసుకోవాలని, ఆమె వెళ్ళే వరకూ వెయిట్ చేసి, ఆమె వెళ్ళిన తరవాత, మెయిన్ డోర్ బోల్ట్ పెట్టి నెమ్మదిగా మనవడి గదిలోకి చేరింది.
ఆమె లోపలకు వెళ్ళేసరికి, వాడు అప్పుడే మంచం దిగుతున్నాడు. లోపలకి వచ్చిన అమ్మమ్మను చూసి, “అమ్మ ఆఫీస్ కు వెళ్ళిపోయిందా?” అని అడిగాడు. “ఆఁ..వెళ్ళింది గానీ, మళ్ళీ రాత్రంతా ఇలాగే పడుకున్నావా!?” అంది కొంటెగా నవ్వుతూ. “ఎలా!?” అంటూ, తనవైపు చూసుకొన్నాడు. వంటిపై నూలుపోగు కూడా లేదు. దాంతో కంగారుగా “అయ్యయ్యో..” అంటూ, పక్కనే ఉన్న దుప్పటిని లాక్కోబోయాడు. జానకమ్మ గబుక్కున ఆ దుప్పటి లాగేసుకొని, “ఉమ్..అమ్మ దగ్గర లేని సిగ్గు అమ్మమ్మ దగ్గర వచ్చిందా!?” అంది. వాడు ఈలోగా తన బట్టల కోసం అటూఇటూ వెదకసాగాడు. “వెతికింది చాల్లే..” అంటూ మంచం మీద కూర్చొని, “కళ్ళు అంత ఎర్రగా ఉన్నాయీ, రాత్రి తెల్లార్లూ నిద్రకూడా పోకుండా చదువుకున్నావా?” అంది.
“ఆఁ..ఎగ్జామ్స్ దగ్గర పడుతున్నాయిగా..” అన్నాడు వాడు అలాగే నిలబడి.
“అయితే రాత్రంతా మా అమ్మాయిని బాగా కష్టపెట్టేసావన్న మాట.”
“మీ అమ్మాయితో పాటూ నేనూ కష్టపడానుగా..”
“చూస్తుంటే, కష్టం కంటే సుఖమే ఎక్కువున్నట్టుంది..”
“దేన్ని చూస్తుంటే!?”
“కష్టపడ్డ దాన్ని చూస్తుంటే..” అంది, వాడి అంగాన్ని చూస్తూ.
అమ్మమ్మ అలా చూస్తుంటే, అప్పటివరకూ వాలిపోయి ఉన్న వాడి అంగం సర్రున లేచి నిలుచుంది. దాన్ని చూస్తూ, “ఉమ్..మళ్ళీ ఏదో సందేహం వచ్చినట్టుంది దానికి. మీ అమ్మకి కాల్ చెయ్..” అంది అమ్మమ్మ. “అమ్మ లేకపోతేనేం, నువ్వే నా సందేహాలు తీర్చొచ్చుగా..” అన్నాడు వాడు ఇక సిగ్గూ బిడియాలని వదిలేస్తూ. ఆమె మంచం మీద నుండి లేచిపోతూ, “ఉమ్..అంత ఓపికే ఉంటే, నా కూతురు వరకూ ఎందుకు పోనిస్తాను నిన్నూ!?” అంటూ, బయటకి వెళ్తూ, తగిలీతగలనట్టు తన చేతిని వాడి అంగానికి తగిలించింది.
అలా తగలగానే వాడు “ఉస్..” అన్నాడు. వెళ్ళబోతున్న జానకమ్మ ఆగి, “ఏమయిందీ!?” అంది. “ఏం లేదులే, నువ్వెళ్ళు, స్నానం చేయాలి.” అన్నాడు. వాడు అలా అనగానే, ఆమె నవ్వుతూ, “సరే కానీయ్..ఏమైనా అవసరం అయితే చెప్పు, వస్తాను.” అని వెళ్ళిపోయింది. రాత్రి అమ్మతో చేసిన యుద్దానికి, ఇది సీక్వెల్ లా అనిపించింది వాడికి. “హుష్..” అని నిట్టూరుస్తూ బాత్ రూంలోకి దూరాడు.
ఇక్కడ వీడి పరిస్థితి ఇలా ఉంటే, ఆఫీస్ కి బయలుదేరిన హేమ పరిస్థితి మరోలా ఉంది. పొద్దున్న చదివిన మెసేజ్ గుర్తుకువస్తుంటే, మనసు కుతకుతా ఉడికిపోతుంది. దానితో పాటూ, వాడు నేహను తగులుకుంటే తనకు దూరమయిపోతాడన్న భయం మొదలయ్యింది. ఆ భయంతో ఆమెకి ఏడుపు మొదలయ్యింది. ఇక ఆఫీసుకు వెళ్ళలేక, వెనక్కితిరిగి ఇంటికి వచ్చేసింది. ఆమె డోర్ బెల్ కొట్టగానే, జానకమ్మ తలుపు తీసి, ఎదురుగా ఉన్న కూతుర్నిచూసి ఆశ్చర్యపోతూ, “అదేంటే ఆఫీస్ కు వెళ్ళలేదా!?” అని అడిగింది.
హేమ ఏమీ మాట్లాకుండా, గబగబా తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయి, మంచంపై వాలిపోయింది. జానకమ్మ డోర్ వేసేసి, హేమ దగ్గరకి వెళ్ళి, ఆమె పక్కన కూర్చొని, “ఏమయిందమ్మా!?” అంది తల నిమురుతూ. తల్లి అలా అడిగేసరికి, ఒక్కసారిగా ఆమె ఒళ్ళో తలపెట్టి ఏడవసాగింది. “ఏమయిందో చెప్పు తల్లీ!?” అంది జానకమ్మ. “వాడు..వాడు..” అని కొడుకు గురించి చెప్పబోతూ, అంతలోనే కంట్రోల్ చేసుకుంది. “మ్.వాడికీ, దీనికీ మధ్య ఏదో గొడవ జరిగిందన్నమాట..” అనుకుంటూ, “ఏంటే! నీ కొడుకు ఏమైనా తప్పు చేసాడా?” అంది కొంటెగా. ఆమె అలా అనగానే, హేమ విసురుగా పైకి లేచి, “వాడి గురించి నా దగ్గర మాట్లాడకు, వెళ్ళు” అని, బోర్లా పడుకుండిపోయింది. ఇక లాభం లేదని డిసైడ్ అయ్యి, మేటరేంటో కనుక్కోవాలని మనవడి గదిలోకి అడుగుపెట్టింది జానకమ్మ.
ఆమె వాడి గదిలోకి వెళ్ళేసరికి, వాడు స్నానం ముగించి బయటకి వచ్చాడు. జానకమ్మ నెమ్మదిగా తలుపు వేసింది. ఆమె అలా తలుపు వేస్తుంటే, వాడు ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ, “ఏంటీ! తలుపేస్తున్నావూ!?” అన్నాడు. ఆమె వాడి దగ్గరకి వచ్చి, “రాత్రి మీ అమ్మకూ, నీకూ ఏమైనా గొడవయ్యిందా?” అంది.
“గొడవా!? అలాంటిది ఏం లేదే!”
“మరి అది ఎందుకు ఏడుస్తుందీ!?”
“ఏడుస్తుందా!?”