పొద్దునే ఆరు గంటలకి లేచిన కావ్య, టిఫిన్ చేసి, తాను తిని మిగిలింది వాళ్ళిద్దరి కోసం డైనింగ్ టేబుల్ పై సర్దింది. బాబుకి స్నానం చేసి తయారుచేసి పాలిచ్చి పడుకోబెట్టేసరికి దాదాపు పది కావస్తుండటంతో వంట సంగతి చూద్దామని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది.
ఆ సమయంలోనే సౌమ్య ఎందుకో సడన్ గా ఉలిక్కి పడి లేచింది. ఆలస్యంగా పడుకోవడంతో చేత బావ ఇంకా ప్రశాంతంగా పడుకునే వున్నాడు. అతన్ని చూడగానే మూడ్ వచ్చింది, కానీ అతనిని భంగపరచడం ఇష్టంలేక శబ్దం చేయకుండా బాత్రూం లోకి వెళ్ళింది. అప్పటికే ఆలస్యం అవడంతో అక్కను సహాయం చేయాలని, స్నానం తరువాత చేద్దామనుకొంది. దాంతో మొహం కడుక్కొని, తరువాత గజ్జల్లో, లోపల, తొడల మీద శుభ్రంగా కడుక్కొని, జడ సర్దుకొని మెల్లిగా హాల్లోకి వచ్చింది. కిచెన్ లో పొయ్యి దగ్గర అటువైపుగా నుంచోని అక్క ఏదో చేస్తుంది. మెల్లిగా అడుగులో అడుగు వేసుకొని అక్క దగ్గరకు వెళ్లి కావాటేసుకుంది. చెల్లెలి వృత్తాలు వీపుకు హత్తుకొని గిలిగిలి పెడుతుంటే, ఆమె తల నుంచి గత రాత్రి పూల పరిమళం తగిలి హాయిగా అనిపించింది. ఎందుకో తనకి తన మొదటి తర్వాత రోజు ఉదయం అమ్మను అలాగ హత్తుకొన్న విషయం గ్యాపకం వచ్చింది.
“రాత్రి అంతా బాగా జరిగిందా? బావ ఏమి ఇబ్బంది పెట్టలేదు కదా?”అంటూ ప్రేమగా అడిగింది. జవాబుగా మరింత గట్టిగా హత్తుకొని,”మొదట కొంచెం మూడీగా ఉన్న త్వరగానే సెట్ అయ్యాడు. ఇట్ ఐస్ ది బెస్ట్ నైట్ ఇన్ మై లైఫ్ అక్క. అయినా బావ ప్రతాపం గురించి నీకు చెప్పాలేమిటి!”
“ఎన్ని సార్లే?” స్త్రీ లో ఉండే సహజసిద్దమైన ఉత్సుకతతో అడిగేసింది. “నాలుగు. గ్యాప్ వచ్చింది కదా. అదరకొట్టేసాడనుకో. తెల్లారుజామున నాకు వాచిపోయింది, తన కయ్యేసరికి.” “కోతికి కొబ్బరి చిప్ప ఇచ్చినట్టుంది. తనకి కొంచెం రెస్ట్ ఇవ్వు”, అంది నవ్వుతూ. “నువ్వు అదృష్ట వంతురాలివే అక్కా. అంత సుఖం ప్రతిరోజూ నీ సొంతం.” “సరేలే! తీరిగ్గా పొగుడుదువు కానీ, పది దాటింది. బావను లేపు. టిఫిన్ తిందురు కానీ”, అంటూ చెల్లెలి చేతులు విడిపించుకొని ఇటువైపు తిరిగింది. చటుక్కున కాళ్లపై పడి నమస్కారం పెట్టింది సౌమ్య. చెల్లి జబ్బలు పట్టుకొని లేపుతూ, “ఇంకో సారి ఇలా చేశావంటే బావను తీసుకొని వెళ్ళిపోతా” అంది లేని కోపం చూపిస్తూ. “ఇక చెయ్యను గాని, ఆ పని మాత్రం చేయకు.”
అప్పుడే హాల్లోకి వచ్చాడు శ్రీరామ్. కావ్య ను చూడగానే ముందు రోజు రాత్రి గుర్తుకు వచ్చి నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయాడు. కావ్య ఎప్పటి లాగే,”గుడ్ మార్నింగ్ శ్రీ. నిద్ర పట్టిందా. ఈ దెయ్యం అప్పుడప్పుడు గురక పెడుతుంది” అంటూ కాజువల్ గా మాట్లాడింది భర్తను నార్మల్ మూడ్ లోకి తేవడానికి. సౌమ్య కూడా, “కూర్చో బావా. అక్క టిఫిన్ చేసింది. ఇద్దరం కలిసి తిందాం” అంటూ కూర్చోబెట్టింది.
రాత్రి జరిగింది పట్టించుకోకుండా, అదేదో సాధారణం అన్నట్టు అక్క చెల్లెలిద్దరూ ప్రవర్తించడంతో తను మాటలు చెబుతూ టిఫిన్ చేసాడు. తింటున్నంత సేపు, సొంత మొగుడికి వడ్డించినట్టు ప్రత్యేక శ్రద్ధ చూపించింది సౌమ్య.
శ్రీరామ్ అంత కంటే తినడు అని కావ్య అంటున్న, “బావకు శక్తి కావాలి. ఇవ్వాళ్ళ నాకోసం తింటాడు చూడు. ప్లీజ్ బావా”అంటూ శ్రీరామ్ వద్దంటున్న స్వయంగా తనే తినిపించింది.
చెల్లెలి మోహంలో రంగు, మాటల్లో చేతల్లో మునుపటి చలాకీతనం చూసి సంతోషం కలిగింది కావ్యకు. ఆ భావాన్నే పరోక్షంగా వ్యక్తం చేసింది. “నువ్వు ఇలాగే ఉండాలి. మళ్ళా ఆ ఏడుపుగొట్టు ముఖంతో చూశానో గరిటిచ్చుకొని ఇస్తా ఒకటి”. ఆ మాటల్లో వ్రతం చెడ్డా ఫలితం దక్కింది అన్న భావం వినిపించింది శ్రీరాంకు.
“మీరిద్దరి చలవే. ఏమి చేసినా మీ ఇద్దరి ఋణం తీర్చు కోలేను”అంది సౌమ్య గాద్గదికంగా. చెల్లెలు ఎమోషనల్ గా అయిపోతుండటంతో టాపిక్ మారుద్దామని, “శ్రీ! నువ్వు స్నానం చేయొచ్చుగా. ఫ్రెష్ గా ఉంటుంది”అని బాత్రూం కి పంపింది.
అక్కా చెల్లెలిద్దరూ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లారు శుభ్రం చేయడానికి. దుప్పటి మీద అట్ట కట్టిన ధారలు రాత్రి జరిగిన కామకేళికి సాక్ష్యంగా కనిపించడంతో తన మొదటి రాత్రి గుర్తుకు వచ్చి అలా ఉండిపోయింది. కొంత సేపు అక్క స్పందన కోసం ఎదురు చూసి ఆమె మౌనంగా అలా పరుపు కేసి చూసి నుంచొని ఉంది పోవడంతో సౌమ్య ఇంకోలా అర్ధం చేసుకొని, “బావను వత్తిడి చేసి ఒప్పించినందుకు బాధగా ఉందా?” అని అడిగింది.
“ఛ. ఛ. అలాంటిదేమి లేదు. ఏదైనా నిర్ణయం తీసుకునేముందు బాగా ఆలోచించి ముందుకు వేస్తాను. ఒకసారి ముందడుగు వేసాక, వాటి పర్యావసానాలు ఎదుర్కొవటమే కానీ వెనక్కి తిరిగి చూసేది ఏమిలేదు. నా కెందుకో నా మొదటి రాత్రి గ్యాపకం వచ్చింది. నన్ను చాలా జాగ్రత్తగా గాజుబొమ్మలా ట్రీట్ చేసాడు. అసలు నొప్పి తెలీలేదు”, అంది నవ్వుతూ.
అక్క ఆలోచన సరళికి నచ్చి ఒక్క క్షణం ఆరాధనగా చూసింది. “అనుభవం గడించాడేమో, నిన్న చాలా రెచ్చి పోయాడు. నాకు అలా రఫ్ గానే ఇష్టం. బాగానే ట్రైనింగ్ ఇచ్చావు బావకి”, అంది నవ్వుతూ.
ఇద్దరూ వాడిపోయిన పూలు, డెకొరేషన్స్ తీసి ఒక ట్రాష్ బాగ్ లో వేసి, నలిగిన దుప్పట్లు మార్చి గది శుభ్రం చేశారు. పని చేస్తున్నంతసేపు అక్క అడ్డు చెప్పక పోవడంతో, రాత్రి జరిగిన విశేషాలు చెప్తూనే ఉంది సౌమ్య. సాయంత్రం పని మనిషి వచ్చినా ఏమి అనుమానం రాకుండా అన్ని సర్ది కిచెన్ లోకి వచ్చారు. కావ్య వంట చేయడానికి ప్లాన్ చేస్తుంటే సౌమ్య ఆ నాల్గు రోజులు బయటకు వెళ్లి తిందాం లేక స్విగ్గి లో కానీ ఆర్డర్ చేద్దామని వారించింది.
శ్రీరామ్ బట్టలు మార్చుకొని ఫోన్లో బ్రౌజ్ చేస్తూ హాల్లో కూర్చున్నాడు. సౌమ్య బత్తాయి పళ్ళ రసం పిండుతూ, అక్కను ఫుడ్ ఆర్డర్ చూడమని చెప్పింది. పళ్ళరసం గ్లాస్లో పోసి తీసుకొని వెళ్లి బావ పక్కన కూర్చొంది. “తాగు బావా”, అంటూ తానె మెల్లిగా గ్లాస్ పట్టుకొని తాగిస్తుంది.
“స్నానం చేయాలనుంటే చెప్పు బావా”అంది మెల్లిగా ఒక చేత్తో తొడపై పాముతూ. “నేను ఇప్పుడే స్నానం చేశా కదా!” అన్నాడు శ్రీరామ్ తను అడిగింది పూర్తిగా అర్ధం కాక. ఇంకో గుక్క తాగిస్తూ, “స్నానం అంటే నీక్కాదు, వీడికి అంది.”లుంగీలో చేయి పెట్టి అండర్వేర్ మీద పాముతూ. శ్రీరామ్ కి ఇబ్బందిగా ఉంది. కావ్య ఎదురుగా సౌమ్య అలా చేయడం. చేత్తో ఆమె చేయిని తప్పించ పోయాడు క్యాజువల్ గా. సౌమ్య మరింత గట్టిగా నొక్కడంతో ఉక్కుముక్కలా అయ్యింది లోపల. ఇంత జరుగుతున్నా చెల్లెలి సరసం చూడనట్టు ఫోన్లో బిజీగా మెనూ చూస్తూ ఉంది కావ్య.
అప్పటికి పళ్ళ రసం అయిపోవడంతో, “వీడికి నాలో ములగాలని ఉంది. లోపలికి వెళదాం బావా”అని హస్కీగా అంటూ అతని అరచేతిని తన తొడల మధ్య నొక్కింది. ఆ విచ్చలవిడితనంతో అతనిలో కోరిక పెరగడం, ఇంకా అక్కడ ఉంటే తను ఇంకేమి చేస్తుందో అని ఊ కొట్టాడు. అంతే బావని నడిపించుకుంటూ బెడ్ రూమ్ లోకి తీసుకువెళ్లి, “ఏదో ఒకటి ఆర్డర్ చేసెయ్యవే. ఫుడ్ వచ్చేటప్పటికి వచ్చేస్తాం అంటూ తలుపు వేసేసింది. చెల్లెలి చొరవ శ్రీరామ్ ఇబ్బంది పడకుండా చేయడమే అని అర్ధం అయి ఫుడ్ ఆర్డర్ చేయడంలో నిమగ్నమయ్యింది.