రోజులు వేగంగా గడిచిపోతున్నాయి. కావ్య పార్ట్ టైం జాబ్ స్టార్ట్ చేసింది. రోజుకి శ్రీరామ్ తో పాటు వెళ్లి మధ్యాహ్నం మూడు కల్లా ఇంటికి వచ్చేది. తనకోసం సెకండ్ హ్యాండ్ కార్ కొన్నాడు శ్రీరామ్. శృంగారంలో అన్ని భంగిమలు ట్రై చేస్తూ ఆరితేరారు ఇద్దరూ. బయట బాల్కనీలో తప్ప, అపార్ట్మెంట్ లోపల వారు శృంగారం చేయని ప్రదేశం లేదు. బెడ్ రూమ్స్, ఆఫీస్ రూమ్, షవర్ లో, హాల్లో సోఫాలో, కిచెన్ కౌంటర్ టాప్ మీద ఒంగొని, డైనింగ్ టేబుల్ పై, కుర్చీల్లో ఎక్కడ బడితే అక్కడ చేసేవారు.
కొత్త నీళ్లు పడటంతో కొంచెం వొళ్ళు చేసి మరింత అందంగా ఆకర్షణీయంగా తయారయ్యింది కావ్య. పిరుదుల్లో కొవ్వుపట్టి కొంచెం వెనక్కు తన్నుకు రావడంతో చాలా సెక్సీగా కనిపిస్తుంది. ఎప్పుడైనా లెగ్గింగ్స్ వేసుకొని బయటకు వెడితే అందరి కళ్ళు తనపైనే ఉండేవి. ఇంటికి రాగానే వొంగో పెట్టి దట్టించేవాడు వాటిని వాయిస్తూ. ఆరు నెలలు సావాసం చేస్తే వారు వీరవుతారు అంటారు. కావ్య వలన శ్రీరామ్ లో కూడా మార్పు వచ్చింది. సినిమాలో లైట్లు ఆర్పిన తరువాత తొడల మధ్య తడమడం, పైట ముసుగులో పరువాలని పిసకడం,అలాగే రద్దీలో ఉన్నప్పుడు ఆమె వెనుకే వస్తూ, తన దాన్ని కావ్య పిరుదుల మధ్య పెట్టి నొక్కడం చేసేవాడు. బాగా మూడ్ లో ఉన్నప్పుడు, కావ్య ఎంకరేజ్ చేసినా పరాయి స్త్రీలపై కామెంట్ చేసే వాడు కానీ పచ్చిగా హద్దు మీరే వాడు కాదు. ముఖ్యంగా సౌమ్యపై కూడా. సౌమ్య ఎంత రాసుకు పూసుకు తిరిగినా, కవ్వించినా కొంచెం మాటకు మాట చెప్పేవాడు కానీ, ఫిజికల్ గా దూరం మైంటైన్ చేసేవాడు. అప్పటికి మా మంచి బావ అంటూ బుగ్గ మీద పెట్టుకున్న తను మాత్రం గీత దాటేవాడు కాదు. శ్రీరామ్ లేనప్పుడు తెగ పొగిడేది బావని అక్క దగ్గర. అలాంటి వాడు దొరుకుతాడో లేదో, బావనే పెళ్లి చేసుకుంటా అనేది తన దగ్గర వున్న చనువుతో.
మూడు నెలల తర్వాత అమెరికా ట్రిప్ కి ఆఫీస్ పని మీద వెళ్ళాడు. సెలవు ఎక్కువ తీసుకోవడం ఇష్టంలేక కావ్య మూడు వారాలకు వెళ్ళింది. ఇద్దరూ కలిసి సాన్ ఫ్రాన్సిస్కో, లాస్ వేగాస్, లాస్ఏంజెల్స్, న్యూ యార్క్, నయాగరా అన్నికలిసి చూసి ఆనందించారు. సేవ్ చేస్తున్న డబ్బులతో ఇంటి లోన్ కి ఎక్సట్రా పెమెంట్స్ కట్టేవారు. అప్పుడప్పుడు తల్లి తండ్రులు, అత్తా మామలు రావటం వాళ్ళు విజయవాడ వెళ్ళటం, మధ్య మధ్యలో పండగలు, పుట్టిన రోజులు అలా వారాలు, నెలలు గడిచి పోసాగాయి. పెళ్ళైన ఎనిమిది నెలలకు పోరి పోరి వాళ్ళిద్దరిని స్విట్జర్లాండ్ పంపించాడు రాజారావు. వారం రోజులు స్కీయింగ్, సైట్ సీయింగ్ తో పాటు చలిలో స్వర్గ సుఖాలు అనుభవించారు. కాలచక్రం గిర్రున తిరిగింది. సౌమ్య ఫైనల్ ఇయర్ లోకి వచ్చింది. కావ్య, శ్రీరామ్ ల మొదటి పెళ్లి వార్షికోత్సవం వచ్చింది. ఈ సరి తన పార్టీ అంటూ రాజారావు చాలా గ్రాండ్ గా సెలెబ్రేట్ చేసాడు హైదరాబాద్ లో.
కావ్యకు మాత్రం శ్రీరామ్ మీద నమ్మకంతో పెద్దగా సుద్దులు చెప్పేది కాదు చెల్లికి. ఒక సారి బుగ్గపై ముద్దు పెట్టుకుంటే మరీ అంత చనువేమిటే బావతో అని అంటె,”మీ ఆయనని నేనేమి ఎగరేసుకు పోవడంలేదు. నీకు కష్టమైతే దూరంగా ఉంటాలే”అని కోపంగా సమాధానం చెప్పింది. అన్నట్టుగానే రెండు రోజులు అంటి ముట్టనట్టు ఉంటె,”ఇదేమి బాలేదు. నువ్వు మాములుగా నీలాగా సరదాగానే ఉండు.” ఆ మాటకు మామూలయ్యి,”అయినా నీ మొగుడిలో ముద్దు పెట్టినా చలనం లేదు. ఇదే ఇంకోళ్ళయితే ఈ పాటికి కడుపు చేసేవారు.” అంది తన చేతిని పొట్టపై నిండు కడుపు వచ్చినట్టు చూపిస్తూ. “నీ అల్లరికి సరయిన ముక్కుతాడు వేసేవాడు రావాలె” “ఇంతకీ బావలో విషయం ఉందా?” అంది కావాలని ఏడిపించడానికి. “అయితే ఈ రాత్రి పరీక్ష చేసి తెలుసుకో” అంది ఏ మాత్రం బెణక్కుండా. “నేను రెడీ. బావను వొప్పించు.” అప్పుడే లోనికి వచ్చిన శ్రీరామ్ “ఏమిటి బావను వప్పించు అంటోంది సౌమ్య.” “నైట్ షో కావాలంటా దానికి. చూపిస్తారా”అంది కావ్య చెల్లి వేపు చూసి నవ్వుతూ. అక్క మాటల్లోని శ్లేష అర్ధమయ్యింది సౌమ్యకు. “అలాగే. ఏ సినిమాకి. ఆన్లైన్ బుక్ చేస్తా”అన్నాడు శ్రీరామ్ అక్కా చెల్లెళ్ళ సంభాషణ తెలీక. సౌమ్య నవ్వుతూ, “అలసి పోయినట్టున్నావు. ఇవ్వాళ్ళ వొద్దులే బావ. ఇంకెప్పుడైనా చూద్దాంలే” అంది దాటవేస్తూ. సరే అంటూ బట్టలు మార్చుకోడానికి లోపలికి వెళ్లి పోయాడు. అక్క దగ్గరికి వెళ్లి ప్రేమగా హత్తుకొని,”నీకు బంగారం లాంటి మొగుడు, అన్ని విధాలా సుఖ పెట్టె వాడు దొరికాడే అక్క. నిన్ను చూస్తే తెలిసిపోతుంది ఎంత ఆనందంగా ఉన్నావో. మరీ అంత గొప్పోడు కాకపోయినా కొంచెం మంచివాడు దొరికితే చాలే నాకు”అంది గాద్గదికంగా. చెల్లి మాటల్లో బావ మీద ప్రేమ, మనసులో ఎలాంటి వాడు వస్తాడో అన్న బెంగ కనిపించాయి. “తప్పకుండా దొరుకుతాడే.” అంటూ ప్రేమగా నిమిరింది చెల్లి భుజాన్ని.
పెళ్ళైన రెండు సంవత్సరాలు వరకు పిల్లలు వద్దనుకున్నారు. మొదట్లో కండోమ్స్ వాడినా, ఇద్దరికీ పూర్తి సంతృప్తి లేకపోవడంతో కావ్య పిల్స్ వాడేది. ఒకసారి ఏమరుపాటులో మరచి పోవడం చేత అనుకోనిది జరిగింది.
సారవంతమైన నేలలో మేలైన విత్తనం పడితే మొలకెత్తడం ఎంత సేపు. నెలసరి తప్పడంతో ప్రెగ్నన్సీ టెస్ట్ కిట్ తో చూసుకుంటే కంఫర్మ్ అయ్యింది. ఇంకో సంవత్సరం వరకు వద్దనుకున్నా, ముందుకు పోవాలని నిర్ణయించుకుంది. ఆ సాయంత్రం శ్రీరామ్ వచ్చిన తరువాత మెల్లగా విషయం చెప్పింది, తన మనసులోని మాట చెప్పకుండా.
చాలా ఆనంద పడ్డాడు, కానీ ఎందుకైనా మంచిదని, అది పైకి కనపడనీయకుండా “ఇంకో సంవత్సరం వరకు వద్దనుకున్నాము. నీకు ఇష్టమేనా కావ్య.” అని అడిగాడు ప్రేమగా. “మీకు ఇష్టమైతే అయితే నాకు ఇష్టమే” అంది అతన్ని హత్తుకుంటూ. భర్త నుంచి కూడా అనుకొన్న రెస్పాన్స్ రావడంతో ముద్దులు పెట్టి, “ఈ విషయం ఇప్పుడే అమ్మకు, అత్తకు చెప్పాలి.” “రేపు ఒక సారి గైనకాలజిస్ట్ దగ్గరకు వెళ్లి కంఫర్మ్ చేసుకొని చెప్తే బాగుంటుందేమో”అని అన్నాడు సంశయంగా. “మీకు ఎమన్నా డౌట్ గా ఉందా? నాకు మాత్రం అబ్బాయి గారి శక్తి మీద పూర్తి నమ్మకం”, అంటూ మరో మాట చెప్పనీయకుండా తల్లికి ఫోన్ చేసి చెప్పింది. విషయం తెలుసుకున్న జానకి, రాజా రావు లు చాలా ఆనంద పడ్డారు. రెండు రోజుల్లో వస్తాము అని చెప్పడంతో హ్యాపీ ఫీల్ అయ్యింది కావ్య. లలిత ప్రసాద రావులు కూడా సంతోషించారు. కోడలికి జాగ్రత్తలు చెప్పింది అత్త గారు.
ఆ రాత్రి ఆమె మీద జోరుగా ఊగుతూ, “నువ్వు డెలివరీ కి విజయవాడ వెళితే చాలా మిస్ అవుతాను” “నువ్వేనేమిటి. నేను కూడా. నీది లోపల దోపుకుంటే కానీ నాకు నిద్దుర పట్టదు. నాకు చివరి వరకు కావాలి. అమ్మను ఇక్కడికే రమ్మంటాను” అంది ఆయాసపడుతూ కసిగా ఎగరేస్తూ. “యు అర్ మై స్వీట్ బేబీ”, అన్నాడు మరింత స్పీడ్ అందుకొని గట్టిగా వాయిస్తూ. ఆనందంతో ఆ రాత్రి ఇద్దరూ చాలా సేపు రమించారు.
రెండు రోజుల తర్వాత హైదరాబాద్ వచ్చారు కూతుర్ని చూడటానికి. జానకి, రాజారావు ల ఆనందం, హడావుడి ఇంతా అంతా కాదు. ఏడో నెలలో విజయవాడ తీసుకు వెళ్తామన్నారు. అక్కడయితే సీమంతం గ్రాండ్ గా చేయొచ్చని. ఇక్కడే మంచి హాస్పిటల్స్ ఉన్నాయి, శ్రీరామ్ కూడా తోడుగా ఉంటాడు అని చెప్పి ఒప్పించింది కావ్య. అల్లుడుకి కూతురికి ఉన్న అనురాగం తెలిసిన జానకి సరేనంది. ఉద్యోగం మానేసి రెస్ట్ తీసుకోమన్నాడు తండ్రి. ఐదో నెలవరకు వెళ్లి ఆపేస్తాను అని తండ్రిని ఒప్పించింది. చివరకు సీమంతం కూడా హైదరాబాద్ లోనే చేసేట్టు నిర్ణయించారు. మూడు రోజులు ఉండి జాగ్రత్తలు చెప్పి మళ్ళా వస్తామని చెప్పి వెళ్లిపోయారు. విషయం తెలిసిన సౌమ్య కూడా అభినందనలు తెలిపింది ఫోన్ లో. అక్కతో మాట్లాడిన తరువాత శ్రీరామ్ తో మాట్లాడింది. “కంగ్రాట్స్. చాలా కష్ట పడ్డావు బావ! ఇంతకీ మగా? ఆడా?”అని మరదలు అడగడంతో సిగ్గు పడ్డాడు. “ఎవరైనా ఒక్కటే”, అన్నాడు ఎలాగో గొంతు పెగల్చుకొని. “నాకు తెలుసులే బావ. కానీ అక్కను మరీ కష్టపెట్టకు. ఏమైనా సహాయం కావాలంటే నన్నడుగు” ఇక మాట్లాడితే రెచ్చి పోతుందని, “అక్కతో మాట్లాడు”అంటూ ఫోన్ కావ్య కు ఇచ్చేసాడు.
రాజారావు కి తెలిసిన కార్పొరేట్ హాస్పిటల్ లో ఒక ప్రముఖ గైనకాలజిస్ట్ దగ్గర అప్పోయింట్మెంట్ తీసుకొని వెళ్లారు. పరీక్షలు చేసి కంఫర్మ్ చేసింది. ప్రతి నెల చెక్ అప్ కోసం ఒక సారి కలిసేటట్టు ఏర్పాటు చేసింది డాక్టర్ సెక్రటరీ. వాంతులు అవి అవుతుండేవి. రెండు వారాలకొకసారి కావ్యకి ఇష్టమైన తినుభండారాలు చేసి తను తీసుకు రావడమో లేక సీతతో పంపించేది జానకి. శ్రీరామ్ తల్లి తండ్రులు కూడా ఒక సారి వచ్చి వెళ్లారు కోడలిని చూడటానికి. నెలలు గడుస్తున్న కొద్దీ ఉదరం పెరిగి మరింత ఒక రకమైన కళతో వెలిగి పోతుంది కావ్య.