శోభన పొలమారింది……
కొడుకు వెచ్చటి మదన రసాన్ని మింగింది… కంపణాలు తగ్గి, ఆవేశం చల్లారిని కొడుకు సుల్లను నోట్లోంచి బయటికి తీసింది….. ” అమ్మా…….చాలా థాంక్స్….” పైటతో తన పెదాలను తుడుచుకుని, అదే పైటతో తన లాలాజలము, అతని వీర్యంతో తడిసి ,గది లైట్ కాంతిలో తళతళలాడుతున్న వినయ్ మడ్డను తుడిచి, దాని తోలును ముందుకు లాగి ,ఎర్రగుండును కప్పింది… ” థాంక్స్ నాకు కాదు….ఈ రాత్రికి,మీ అక్క నీకు చెప్పాలి…” “ తప్పకుండా అనిపిస్తాను, అయినా కర్రసాము నేర్చుకుందు నీ దగ్గరేగా….నువ్వే నాగురువు….” లుంగి కట్టుకుంటూ అన్నాడు. కొడుకు మాటలకు మురిసిపోతు శోభన లేవబోయింది. “ ఎక్కడికమ్మా…..?” ” నోరంతా చిమ్మావు కడుక్కోవద్దా….” ” ఏమీ అక్కరలేదు….” అంటూ ప్రక్కనే ఉన్న కుర్చీలో ఆమెను కూర్చొబెట్టాడు. వసంతి ఇక తాళలేక తలుపు తెరుచుకుని లోపలికి వచ్చింది..నడుస్తున్నపుడు ఎందుకో అమె దేహం కొద్దిగా తూలింది. లోపలికి వచ్చిన వసంతిని చూసి, ” రా వసంతి….” చేతులు చాచాడు వినయ్. సంశయించకుండా అతనిని కౌగలించుకుంది వసంతి ఎప్పుడూ అక్కా….అక్కా అంటూ పిలిచే వినయ్ ఆ సమయంలో వసంతి అని సంభోధించడం శోభనకు, వసంతికి నచ్చింది. వసంతి దేహం వెచ్చగా తనను హత్తుకుంది…. సేద తీర్చుకుంటున్న వినయ్ అంగం ఆడదాని వాసన తగలగానే మళ్ళీ పుంజుకుంటోంది….పైట జారిన,రవికెలోంచి ఉరకలెత్తుతున్న పొంగులు వినయ్ ఛాతికి ఒత్తుకుని, అప్పచ్చిల్లా అయ్యాయి… ఏదో కావాలనీ, ఇప్పుడే కావాలని వసంతి దేహం ఆరాట పడుతోంది.. వసంతి ఎర్రటి పెదాలు , వినయ్ పెదాలను పెనవేసుకున్నాయి….. వినయ్ తన పెదాలను ఆమె నోటికి అందించాడు…. తాను నూనూగు మీసాలతో ఉన్న వినయ్ పెదవిని చప్పరిస్తోంది…. వినయ్ చెయ్యి అక్క ప్రక్కవాటు నడుమును నొక్కుతూ, కనీ కనబడని మడతను పిసుకుతూ చంకల దాకా వెళుతోంది…అలా పైకి వెళ్ళిన వినయ్ చెయ్యి వసంతి ఎద పొంగును బొటన వ్రేలితో నొక్కి నొక్కి వదులుతోంది…. ఒంటి మీద దుస్తులు సరి చేసుకున్న శోభనకు,ఇక తన అవసరం లేదనిపించింది… ఇంతలో తనకు ఏదో గుర్తుకు వచ్చింది….అటు వైపు చూసింది…. వసంతి నాలుక పాము నాలుకలా కొడుకు నోట్లోకి వెళ్ళి వెళ్ళి వస్తోంది….దాన్ని జుర్రుకుంటున్నాడు తనయుడు……. ” వినూ….” మెల్లిగా పిలిచింది. తల్లి గొంతు వినగానే ఇహలోకంలోకి వచ్చారు ఇద్దరు… వసంతి సిగ్గుపడుతూ వినయ్ ను విడిపించుకు తల్లి దగ్గరకు పరుగెత్తింది…… పైట నేల మీద జారాడుతునే ఉంది…. ఉబికిన పాలిండ్లు విడుదల కోసం వేడుకుంటున్నాయి…. “వినయ్ ఆ టేబుల్ మీద రెండు పొట్లాలు ఉంటాయి తీసుకురా” వినయ్ ఆ రెండు పొట్లాలు విప్పాడు. ఒక దానిలో, తల తళ మెరుస్తున్న వెండి మొలట్రాడు…. ఇంకొకటి అరచేయంత సైజు లో రావి ఆకు ఆకారంలో హుక్ తో పల్చటి బిళ్ళ. అది చూడగానే , వసంతికి అర్థమయ్యింది, అది తన కోసం చెయించిన సిగ్గు-బిళ్ళ అని. కళ్ళతోనే తల్లికి ధన్యవాదాలు చెప్పింది… అన్నమాట నిలబెట్టుకున్నాను చూశావా- అన్నట్టు చూసింది శోభన. తల్లికి మాత్రం వినబడేలా, ” నీకసలు సిగ్గులేదమ్మా….” ” అరగంట ముందు తమరకేమయ్యిందో ” ” ఛ్ఛా……నేను చెప్పేది అది కాదు…. అవి చేయిస్తున్నపుడు నీకు సిగ్గెయ్యలేదా….?” ” ” ఓసి సన్నాసి, అవి రెండు వేర్వేరు షాపులో చేయించాను….ఎవరికి తెలుస్తుంది అవి ఎందుకని…?”అంటూ కొడుకు వైపు చూసి, ” వినూ ఆ చైనులో అది తొడిగి, మీ అక్కకు కట్టు….” వసంతి వైపు తిరిగాడు. తాను ఆవేశంతో ఊపిరి తీసుకుంటోంది….జారిన పైట అలానే ఉంది..చక్కటి చనుకట్టు బిగుతుగా మొనదేలి వినయ్ ను జడిపించాడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాయి… దగ్గరకు వస్తున్న వినయ్ ను చేస్ఠలుడిగి అలానే చూస్తోంది వసంతి… వినయ్ తన కుడి చెయ్యిని అక్క నడుము మీద వేశాడు….. చురుక్కుమనేటంతా వేడిగా ఉంది ఆమె ఒళ్ళు….. అలా ఆ చేతిని ముందుకు తెచ్చాడు….. మేఘాలమాటు చందమామలా ,కుచ్చిళ్ళ మధ్య ఎక్కడో దోబూచులాడుతోంది ఆమె నాభి. వినయ్ వ్రేళ్ళు కంపిస్తున్నాయి……. వసంతి దేహం తహతహలాడుతోంది…. కంపిస్తున్న వ్రేళ్ళు కాస్త ధైర్యంచేసి కుచ్చిళ్ళను లాగేశాయి….. భర్రున చీర నేలకొరిగింది…….ఇక ఉదయందాకా నా జొలికి రారనే ఆనందంతో…. పాలనురుగులాంటి తెల్లటి లంగా…. చాలా పలచగా ఉంది…. లోపల బ్లూ రంగు ప్తాంటీ వేసినట్టుంది..లంగాలోంచి కొట్టొచ్చినట్టు కనబడుతోంది…ఆమె బలమైన తొడల షేపులు లీలగా జనబడుతున్నాయి… లంగా బొందు ఆమె నడుము క్రింది వైపు ఉండడాంతో ఆ ‘ వి ‘ షేపు గుండా ఆమె పచ్చని ఛాయ కనబడుతోంది.. ” లంగా విప్పాలా ” అన్నట్టు తల్లిని చూశాడు. ” అక్కరలేదు లంగా పైనే కట్టు ” అలసటగా మంచమీదకు వాలింది శోభన. వెండి మొలత్రాడు వసంతి నడుము చుట్టూ వేశాడు… లోతు నిలువు గుంతలా ఆమె బొడ్డు కనబడింది..దాన్ని మెల్లిగా చిదుముదామన్న కోరికను అతి కష్టంగా మానుకున్నాడు. చేతిని ఆమె పిఱ్ఱల మీదకు పోనిచ్చి గొలుసు హుక్కు తగిలించాడు… తమ్ముడి కరస్పర్శకు వసంతి ఒళ్ళు పులకరించింది…… వెండి బిళ్ళ కరక్టుగా ఆమె తొడల మధ్యన లంగాలో దాక్కున సిగ్గుబిళ్ళను కప్పుతోంది….వసంతి హృదయం ఉప్పొంగింది….ఆనందం పట్టలేక తల్లి ఎడమ వైపుకు జేరి తానూ పవళించింది…శోభన కొడుకును మురిపెంగా చూస్తూ కళ్లతో ఆహ్వానించింది.వినయ్ ఆమె కుడివైపుకు జేరుకున్నాడు.. రవిక,లంగాతో వసంతి, ఉత్తి లుంగిలో వినయ్ తల్లికిరువైపుల పడుకున్నారు.ఇద్దరి దేహాలు శోభనకు తగ్తులుతున్నాయి…అందరి దేహాలు కాసింతో కూసింతో వేడెక్కడంతో ఒకరి తాపాలు ఒకరికి తెలియడము లేదు… (……..) వసంతి తల్లి వైపు తిరిగి ఆమె బుగ్గ మీద ముద్దుపెట్టుకుని, ” థాంక్స్ మా…..” గుసగుసగా అంది. ” దేనికీ…?” ” అన్నిటికీ……” ” సిగ్గు బిళ్ళ నచ్చిందా….” ” బాగా…..” ” బిళ్ళేనా….? కట్టినవాడూనా….?” కొంటెగా అడిగింది శోభన. ” ఇద్దరూ….” అంతే కొంటెగా బదులు ఇచ్చింది వసంతి. అక్క మాటలు విని, ఆమె మొహం చూడాలని వినయ్ ప్రయత్నించాడు.ఫలితం లేదు.తల్లి ఎద పిరమిడ్లు, ఎత్తుగా నిఠారుగా పైకీ క్రిందకు లేస్తూ, అడ్డోస్తున్నాయి.. తల్లి పవిట చెదిరి , బ్రాలేని పాలిండ్లు నిండుకుండలా రవికలోంచి బిగుతుగా ఉన్నాయి…. ” ఇలాంటి రోజు నా జీవితంలో వస్తుందని నేను అనుకోలేదు ” మళ్ళీ వసంతి మాటలు. ” నేను అనుకోలేదు…ఇలా ముగ్గురమూ ఒకే మంచం మీద…..నాకు మీ చిన్నప్పటి రోజులు గుర్తుకొస్తున్నాయి ” ” అవునా, అయితే మేము చిన్నపిల్లలమైపోమా కాసేపు…..” వినయ్ తల్లి పొట్ట మీద జాకెట్టు అంచు క్రింద చెయ్యి వేశాడు…. ” అర్థంకాలేదు…” ” అర్థం చేసుకో….” వసంతి కన్ను గీటుతూ, తన చెయ్యి తల్లి కంఠం క్రింద వేసి,రవికె పై అంచు మొదటి హుక్కును వెతుకుతోంది. తల్లి పొట్టను కెలుకుతున్న వినయ్ చెయ్యి కాస్త ముందుకు జరిగింది..అఛ్ఛాదన లేని వసంతి పలుచటి నున్నటి పొట్ట ,అప్పుడే కుబుసం విప్పిన పాము పొట్టలా తగిలింది. అది గమనించిన వసంతి,తమ్ముడి చెయ్యి ఇంకా తగలాలని కాస్త ముందుకు జరిగింది. వసంతి అందుబాటులోకి రావడంతో తల్లి పొట్ట మీద నుంచే,అక్క లంగా బొందు చివరను పట్టుకుని లాగాడు…..జారు ముడి ఊడిపోయింది. పైన తల్లి రవిక మొదటి హుక్కు వీడిపోయింది…. ” ఛ్ఛీ బండదానా…..” ముద్దుగా కసిరింది. తమ్ముడు వ్రేళ్ళు తన ప్యాంటీ ఎలాస్టిక్ ను స్పృసించడం వసంతికి తెలుస్తూనే ఉంది… ” అవునమ్మా కాసేపు మమ్మల్ని చిన్నపిల్లలనుకో….”