లోపలికి వచ్చిన కావ్య మెల్లిగా తమ గదిలో జరిగినదంతా పూసగుచ్చినట్టు చెప్పింది. అంతా విన్న రాజారావు, “ఇంతకీ నీ అభిప్రాయం ఏంటమ్మా”అని అడిగాడు. “నాకు నచ్చారు నాన్న”, అంది స్థిరంగా. ఆ మాటతో పెళ్లి అయిపోయినంత సంబర పడ్డాడు. కూతురు నచ్చిందని చెప్పటంతో ఆనందించిన జానకి,”మరి అబ్బాయిని ఎలా వొప్పించాలంటారు”, అలాంటి విషయాల్లో భర్త సామర్థ్యంపై ఉన్న నమ్మకంతో. “ముందుగా వియ్యంకుడితో మాట్లాడితే బాగుంటుందేమో”అన్నాడు కావ్య రియాక్షన్ కోసం చూస్తూ. “లేదు నాన్న. ఇలాంటి విషయాల్లో తనతో డైరెక్ట్ గా మాట్లాడితే మంచిది. వ్యక్తిత్వం ఉన్నవాడు, నిర్ణయం తీసుకోగలడు. అతనిదే నిర్ణయం అని చెప్పారుగా శ్రీరామ్ పేరెంట్స్ కూడా.” కూతురి నుంచి అదే సమాధానం కోసం ఎదురు చేస్తున్న,”వెరీ గుడ్ తల్లి. రేపు ఆదివారం. ఆలస్యం చేయకుండా రేపే మాట్లాడదాము. అవసరం అయితే హైదరాబాద్ వెళ్లి కలుద్దాము”అన్నాడు ధైర్యంగా. భర్త నిబ్బరం చూసి, కూతురి తల మీద ప్రేమగా చెయ్యి వేసి నిబ్బరంగా అంది,”మీ నాన్నను మించినట్టున్నాడు. అయినా ఎక్కడికి పోతాడు.”
దారిలో సూర్య పేటలో భోజనం చేసి రాత్రి ఇంటికి చేరే సరికి పది దాటింది. లేట్ అయ్యింది, రేపు ఫోన్ చేసి చెప్పచ్చు అనుకొని మంచం పై చేరాడు. ఆ రోజు పెళ్లి చూపులు గుర్తుకు వచ్చాయి. ఒక ఫామిలీ ఫ్రెండ్ కలిసినట్టు వాళ్ళు పెళ్లి చూపులు ఏర్పాటు చేసిన పద్దతి నచ్చింది. మొబైల్ లో కావ్య ఫోటో తీసి చూసాడు. ఇంత అందానికి వద్దు అని ఎలా చెప్పానా అని మనస్సులో ముల్లు గుచ్చుకున్నట్టయింది. అంతలోనే తాను ఎందుకు వద్దన్నాడో తెలిసి సమాధాన పడ్డాడు. ఇంతకీ తరువాత మాట్లాడదాం అంది, దేని గురించి అయి ఉంటుంది. బహుశా యాంత్రికంగా అన్నదేమో, తానె ఎక్కువగా పట్టించుకుంటున్నాడు అని అనుకొన్నాడు. ఆలోచనలతో మెల్లిగా నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.
కావ్యకు పొద్దున్న తన బెడ్ రూమ్ లో జరిగినదంతా పదే పదే గుర్తుకు వస్తుంది. తాను కోరుకున్న వ్యక్తిత్వం ఉన్న శ్రీరామ్ అంటే బాగా ఇష్టం కలుగుతోంది. అతనితో రేపు ఏమి మాట్లాడాలా అని ఆలోచించి ఒక నిర్ణయానికి రావటంతో, మెల్లిగా తీపి ఊహలు మొదలయ్యాయి. దానికి తోడు పేరెంట్స్ ద్వారా అన్ని విషయాలు తెలుసుకున్న సౌమ్య అప్పుడే ఫోన్ చేసి బావ చాలా అందంగా ఉన్నాడు. నీకు నచ్చకపోతే చెప్పు. నేను ఫిక్స్ అయిపోతా అంటూ ఒక అరగంట సేపు ఏడిపించింది.
మాటల్లో,”శ్రీరామ్ ఫోటో నా రూమ్మేట్ కి చూపించా. చాలా బాగున్నాడు, ఇవ్వాళ్ళ రాత్రికి టిక్కు పెడతాను అని చెప్పింది.” “టిక్కు పెట్టడమేంటే?” అని అడిగింది అర్ధం కాక. “అది మా కోడ్ వర్డ్ లే. ఆ మాత్రం అర్ధం చేసుకోలేవేమిటే. ఊహించుకొని, వేళ్ళకు పనిచెప్పడమే.” “ఛీ అవేమి మాటలే, మరీ పచ్చిగా!”, టిక్ అన్న మాటకు అర్ధం అయి, లేని కోపం తెచ్చుకుంటూ. “పచ్చి ఏముందే ఇందులో మనస్సులో ఉన్నది చెబుతుంటే. మనల్ని చూసి ఎంతమంది ఖరాబు చేసుకోవడం లేదు. నువ్వు ప్రభాస్ కి ఎన్ని సార్లు టిక్కు పెట్టలేదు”, అంది సౌమ్య మరింత రెట్టిస్తూ. “నీవు మరీ రెచ్చి పోతున్నావు. నీ రూమ్మెట్ నీకంటే ముదురులా ఉంది!” “ఇద్దరమూ ఒకటే. కాకపొతే అది బయటకు చెప్పింది. నేను చెప్పలేదు. అయినా నాకు నీ మీద డౌటే. నువ్వే పెట్టేస్తెవేమో ఈ రాత్రికి టిక్కు”, అంది కొంటెగా. “నువ్వు మరీ రెచ్చిపోతున్నావు. ఫోన్ పెట్టేస్తున్న”, అంటూ కాల్ కట్ చేసింది.
సౌమ్యతో మాట్లాడిన తర్వాత ఒళ్ళంతా వేడి ఎక్కి భారం అయ్యింది. ఫోన్లో శ్రీరామ్ ఫోటో చూస్తూ,”మరీ బెట్టు చెయ్యక, ఒప్పుకో బాబు”, అంటూ లైట్ ఆర్పేసింది.
వయసు పోరుతో ఒక పట్టాన నిద్ర పట్టలేదు. అప్రయత్నంగా నైటీ హుక్స్ విప్పేసింది. బ్రా వేసుకోక పోవడంతో ఆమె నిండైన బత్తాయిలు గాలి పోసుకున్నాయి. మెల్లిగా తన చేతులతో కుచమర్దనం చేసుకుంది. దాంతో ఇంకా వేడెక్కింది. మెల్లిగా నైటీ పైకి లాగి, పాంటీ తీసేసింది. తాటి ముంజల్లాగ, గిల్లితే గాటు పడేలాగా ఉన్న, బలిసిన మెత్తటి తన నిలువు రెమ్మల మీద చేయి వేసి వత్తుకొంది. కొద్దిగా తడి తగిలింది. చూపుడు వేలు, బొటన వేలుతో చింత గింజంత తన తొడిమను సుతారంగా మీటింది. వొళ్ళంతా అద్భుత ప్రకంపనలు. అప్రయత్నంగా రెండు వేళ్ళు తడిగా ఉన్న తన మానం లోకి దూర్చి మెల్లిగా ఆడించ సాగింది. మస్తిష్కంలో శ్రీరామ్ రూపం తన మీద మెదులుతుంటే వేగం పెంచింది. కొంత సేపు అలా ఆడించిన తరువాత ఉధృతంగా కార్చేసింది. ఒళ్ళంతా తేలికై మెల్లిగా నిద్రలోకి జారుకొంది.
ఉదయం టిఫిన్ తరువాత కూతుర్ని పక్కనే కూర్చుబెట్టుకొని శ్రీరామ్ కి ఫోన్ చేసాడు, స్పీకర్ ఆన్ లో పెట్టి.
ఫోన్ రింగ్ కి నిద్ర లేచిన శ్రీరామ్ నాన్న ఫోన్ చేస్తున్నారేమోనని ఫోన్ తీసాడు. రాజారావు అన్న పేరు చూసి,”గుడ్ మార్నింగ్ అంకుల్”అన్నాడు సమయం చూస్తూ. అప్పుడే తొమ్మిది అయ్యిందా అనుకొన్నాడు.
ఫ్రెండ్స్ పేరెంట్స్ ని కలిసారా, దర్శనం బాగా జరిగిందా లాంటి కుశల ప్రశ్నల తరువాత డైరెక్ట్ గా పాయింట్ కి వచ్చాడు.”కావ్య నీతో మాట్లాడనుకొంటుంది బాబు. నీవు ఫ్రీ గా ఉంటె ఒకసారి తనతో మాట్లాడితే బాగుంటుంది”, అన్నాడు.
ఒక క్షణం ఆలోచించి, తను అప్పుడే లేచానన్న విషయం చెప్పకుండా,”ఒక గంటలో ఫోన్ చెయ్యనా అంకుల్. వారు ఫ్రీ గా ఉంటారా?” అది విన్న కావ్య, తండ్రికి తన ఫోన్ చూపిస్తూ తనకే డైరెక్ట్ ఫోన్ చేయమని చెప్పు అని సైగ చేసింది. “కంగారు లేదు బాబు. ఈ రోజు సండే కదా, కావ్య ఇంట్లోనే ఉంటుంది. నీవు ఫ్రీ అయినప్పుడు తనకే డైరెక్ట్ గా ఫోన్ చెయ్యి, మధ్యలో నేనెందుకు.” “అలాగే అంకుల్, తను నిన్న మిస్సెడ్ కాల్ ఇచ్చారు. నెంబర్ ఉండాలి. ఎందుకైనా మంచిది తన నెంబర్ మెసేజ్ చేస్తారా. అలాగే నా నెంబర్ తనకి ఇవ్వండి. నేను ఫోన్ చేస్తే తెలుస్తుంది. గుడ్ డే”అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు.
రాజారావు కావ్య ఫోన్ నెంబర్ శ్రీరామ్ కి మెసేజ్ చేసి, శ్రీరామ్ నెంబర్ కావ్య కి ఇచ్చి సేవ్ చేసుకోమన్నాడు. “పైకి వెళ్లి మాట్లాడతావా. అయిన తరువాత ఏ సంగతి చెప్పు. తరువాత ఏమి చేద్దామో ఆలోచిద్దాము”. “కొంచెం కాఫీ తాగి వెళ్లవే”అంది జానకి నవ్వుతూ. కూతురికి, తమకి నచ్చడంతో ఈ సంభందం కుదిరితే బాగుండు అని దేవుడ్ని మనసులోనే కోరుకొంది.
వెంటనే లేచి మొహం కడుక్కొని, స్నానం చేసి టిఫిన్ చేసాడు. ఏ పని చేసిన కావ్య ఏమి మాట్లాడ బోతోందో అని ఆలోచన మెదుల్తోంది అతని బుర్రలో. ఒక వేళ తనకి ఇష్టమని చెబితే ఏమి చెప్పాలా అని ఆలోచిస్తూ పేరెంట్స్ తో మాట్లాడదామా అనుకోని, వాళ్ళకి నచ్చిందని చెప్పారు కదా అని మానేసాడు. కొంచెం సేపు ఎదురు చూసి, పది అవ్వగానే కావ్య నెంబర్ కి కాల్ చేసాడు.
అతని కాల్ గురించి ఎదురు చూస్తుండటంతో ఒక్క రింగ్ కె ఫోన్ ఆన్సర్ చేసి హలో చెప్పింది. ఇద్దరికీ క్లియర్ గా వినిపిస్తుంది అని అడిగి తెలుసు కొన్నాక, విషయానికి వచ్చేసాడు. “ఇందాక మీ నాన్నగారు ఫోన్ చేసి, మీరు మాట్లాడాలని చెప్పారు.” “అవునండి. నిన్న మీరు వెళ్లిన తరువాత బాగా ఆలోచించాను. మీ గురించి చెప్పింది నాకు బాగా నచ్చింది. కానీ నాకు మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండా మీరు ఏక పక్ష నిర్ణయం తీసుకున్నట్టు ఉంది”, అని చెప్పింది ఏ మాత్రం తొట్రుపాటు లేకుండా.
ఆ మాటతో గొంతులో పచ్చి వెలక్కాయ పడ్డట్టు అయ్యింది శ్రీరామ్ కి. ఆ మాటల్లో చాలా అర్ధాలు కనిపించాయి. తనంటే ఇష్టమని పరోక్షంగా తెలియ చేస్తూ, తన తప్పిదాన్ని సున్నితంగా చెప్పింది. మొదటి నుంచి తన నిర్ణయం అదే అయితే, అన్ని విషయాలు తెలిసి పెళ్లి చూపులకు ఎందుకు వచ్చినట్టు? కావ్య సగటు ఆడపిల్ల కాదని అర్ధం అయ్యింది.
“అవునండి. నాదే తప్పు. పేరెంట్స్ మాటిచ్చాను అంటే వచ్చాను. రాకుండా ఫోన్ లోనే మాట్లాడ వలసింది.” అతను తన మాటలను ఇంకోలా అర్ధం చేసుకుంటున్నాడని, “అలాంటిది ఏమి లేదు. మీరు రావడం మంచిదయ్యింది. నిర్ణయం ఏమైనా మీ లాంటి మంచి వ్యక్తిని కలిసే అవకాశం పోయేది. మా పేరెంట్స్ కూడా చాలా హ్యాపీ ఫీల్ అయ్యారు.” బాగా పరిణతి చెందినట్లున్న ఆమె మాటలతో మాములయ్యాడు. “చెప్పండి I am all ears.”
“మీ గురించి చెప్పినట్టు, నేను నా గురించి కొంత చెప్పాలనుకుంటున్నాను. మా నాన్న గారు తన స్వశక్తితో కష్టపడి పైకొచ్చిన వారే. మాకున్నదంతా ఆయన కష్టార్జితం. కాకపోతే ముందులో తాతయ్య, అమ్మమ్మ ల సపోర్ట్ కొంచెం వుంది. నిజం చెప్పాలంటే మాకు ఏ కష్టం తెలియకుండా పెంచారు. అలా అని రియాల్టీతో సంభంధం లేకుండా కాదు. నాకు మీలాగే స్వంత కాళ్ళ మీద నిలబడటం ఇష్టం.