డాక్టర్ రవి క్లబ్ లోంచి బయటకి వచ్చేసరికి పన్నెండుగంటలు. అర్ధరాత్రి ఆకాశం నిర్మలంగా వుండి చుక్కలు మెరుస్తున్నాయి. అమావాస్య దగ్గరపడుతున్న రోజులుగాబట్టి గాఢాంధకారం లోకమంతా వ్యాపించి వుంది. వీధిదీపాలు గుడ్డిగా వెలుగుతూ చీకట్లను పారద్రోలడానికి పోరాడుతున్నట్టున్నాయి. సముద్రహోరు విన్పిస్తోంది.
సముద్రం మీదుగా వీస్తున్న ఈదురు గాలికి జుత్తుచెదిరి ముఖంమీద పడుతుంటే వెనక్కి త్రోసుకుంటూ తూలుతు పార్కింగ్ లాట్ వైపు అడుగులు వేసాడు. అక్కడ అయిదారు కార్లు వరసగా నిలబడున్నాయి. చివరగా ఉన్న అంబాసిడార్ కారులో కూర్చుని లైట్లు ఆన్ చేసాడు. మరుక్షణం ఇంజను స్టార్టై రేసుగుర్రంలా కాంపౌండ్ దాటి విశాఖ వీధుల్లోకి పరుగుతీసింది.
రవి ఫాదర్ విశాఖలో పెద్ద బిజినెస్ మాగ్నెట్. రవి అలవాట్లు నచ్చని కారణంగా తండ్రీ కొడుకులకు పడదు. అందుకని రవి సాధారణంగా ఇంటికి పోడు, ప్రస్తుతం విశాఖకి పదిహేను కిలోమీటర్ల దూరంలోని గ్రామంలో ఉంటున్నాడతను. రవికుమార్ కి ఇంకా పెళ్ళికాలేదు. పాతికేళ్ళ వయసు, ఆరడుగుల ఎత్తున దృఢమైన శరీరంతో చాలా అందంగా ఉంటాడు. ఎం. బి. బి. ఎస్ చదివి గ్రామంలో క్లీనిక్ ఓపెన్ చేసి ప్రాక్టీసు పెట్టాడు. ఆ చుట్టుప్రక్కల పెద్ద డాక్టరు ఎవరూ లేని కారణంగా రెండుచేతులా సంపాదించ గలుగుతున్నాడు.
వారానికో రోజు రవికుమార్ విశాఖ వస్తాడు. ఎవరో ఒక చక్కని పిల్లను బుక్ చేసుకుని హేపీగా తిని త్రాగి గడిపి అర్ధరాత్రి వేళకి కార్లో గ్రామం తిరిగి పోతాడు. అదే ప్రకారం ఈరోజు అర్ధరాత్రి వరకూ గడిపి ఇంటికి బయల్దేరాడు. క్రమంగా కారు సిటీ వదిలి హెడ్ లైట్ల కాంతిలో చీకటిని చీల్చుకుంటూ హైవేలో దూసుకొస్తోంది. రోడ్డంతా నిర్మానుష్యంగా ఉంది. వున్నట్టుండి రోడ్డుకడ్డంగా హెడ్ లైట్ల కాంతిలో కన్పించిన శాల్తీని చూడగానే ఉలికిపడి కార్ స్లో చేసాడు.
ఎవరో రోడ్డుకడ్డంగా అటుతిరిగి పడుకున్నారు. ఉత్తినే కాదు పైగా, రెండు తలదిండ్లు తలక్రింద వేసుకుని మరీ పడుకొన్నారు. వంటిమీద ఫాంటు మాత్రం ఉంది. షర్టు లేదు. వీపుభాగం నున్నగా గోధుమ రంగులో మెరుస్తోంది. పుష్టిగా ఉంది ఒళ్ళు. మగాడో ఆడదో అర్ధంకాక క్షణం తికమక పడుతూ రెండుసార్లు హారన్ కొట్టాడు రవికుమార్. ఆ శాల్తీ నిద్రపోతోందో మెలుకూగా ఉందోగానీ ఉలకలేదు పలకలేదు.
పక్కనుంచి తప్పించుకుపోవడానికి చోటుందిగానీ, నడిరోడ్డు మీద తలదిండు వేసుకుని మరీ నిద్రపోతున్న ఆ ప్రబుద్ధుడు ఎవడో కాస్త చూడాలన్న క్యూరియాసిటీతో ఆ వ్యక్తికి రెండు గజాల కారు నిలిపాడు. హెడ్ లైట్లు ఆన్ లోనే ఉంచి క్రిందకు దిగాడు. ఆ వ్యక్తికి దగ్గరగా వెళ్ళి — “ఏఁయ్! బ్రతకాలని లేదా? ఏంటి రోడ్డుమీద పడకేసావ్. ఎవర్నువ్వు?” అంటూ గద్దించాడు. సమాధానంగా వీణమీటినట్టు తీయటి నవ్వు విన్పించింది. నవ్వు వెంబడే ఆ శాల్తీ వెలుగు వైపు తిరిగి — “తెలిసిందా? నేను ఆడపిల్లని!” అంది.
షాక్ తిన్నట్టు అదిరిపడ్డాడు రవికుమార్. అప్పుడు చూసాడు ఒక పక్కగా పడున్న షర్టు, హైహీల్స్ చెప్పల్సని. ఆమె వంటిమీద ఫాంటు తప్ప మరే అచ్చాదనా లేదు. అద్భుతమైన సౌందర్యవతి, ముట్టుకుంటే కందిపోయేట్టుంది. వల్లు, బంగారు కలశాల్లా ఉన్నాయి రొమ్ములు, కాలుబారు మనిషి ఆమె. వయసు పద్దెనిమిది పందొమ్మిది సంవత్సరాలకు మించి ఉండదు. విశాలమైన సోగకళ్ళు, పొడవాటి ముక్కు, గులాబీ బుగ్గలు, ఎర్రటి మధురాధరాలు, సన్నని నడుం, లోతైన నాభి చూస్తున్న రవికుమార్ కి కళ్ళు చెదిరిపోయాయి.
కొంచెం కూడా వాలకుండా నిగ్గుదేలి బలిసిన ఆమె రొమ్ములు కుదుళ్ళతో సహా కవ్విస్తుంటే ఫాంటులోని అతడి ఆయుధం పురేసుకుని ఫాంటుని ఎక్కుపెట్టేసింది. అసలే మందుకొట్టి ఉన్నాడు. ఆపైన చలిరేయి కళ్ళముందు సొగసుకత్తె, కలో నిజమో క్షణకాలం అర్ధంకాలేదు అతడికి.
“హేయ్ – బేబీ.. ఎవర్నువ్వు? ఏమిటీ అవతారం!” అన్నాడు తడబడే మాటలతో. ఆమె మరోమారు కిలకిలా నవ్వింది. ఎగతాళిగా నవ్విందో పిచ్చినవ్వో అర్ధంగాక క్షణకాలం తికమకపడ్డాడు రవికుమార్. “నా రొమ్ములు చూశాక నేను ఆడపిల్లనని అర్ధం కాలేదా? మగాడికి ఎక్కడన్నా బాయలు మొలుస్తాయా మొగుడా! కావాలంటే నా పప్పచూడు! అప్పుడైనా ఒప్పుకుంటావేమో!” అంటూ రవికుమార్ ఊహించని విధంగా సర్రున ఫాంటు జిప్ తీసి విడదీసి చూపించింది. రాగిరంగులో రింగు రింగులుగా దిమ్మమీద జుత్తు పెరిగింది. అరంగుళం పొడవున క్లిటారిస్ మెరుస్తోంది. ఆమె పచ్చితనాన్ని ఎలా అర్ధం చేసుకోవాలో రవికుమార్ కి అర్ధంకాలేదు.
“చూసావా మొగుడా! నేను ఆడదాన్నే కదూ?” చక్రాల్లా కళ్ళు తిప్పుతూ అడిగిందామె. “అవునవును. ఆడదానివే!” “మరి నా పూ బిల్ల నచ్చిందా?” “మతి పోగొడుతోంది” “మరి చూస్తావే. రా. ఎక్కు. నీ గూటాన్ని తోసి నాదిమ్మ పగిలిపోయేలా అదరగొట్టు. నేన్నీ పెళ్ళాన్ని కదూ. నా సళ్ళు చీకుతావా నీది నోట్లో పెట్టుకోనా. ఈ శోభనం గదిలో మనిద్దరమేగా ఉన్నాం సిగ్గెందుకు” అంటూ లేచి నిలబడి అతన్ని వాటేసుకుని ముఖమంతా ముద్దులు కురిపించింది.
ఆమె సందట్లో ఎప్పుడు పాంటు బటన్స్ విప్పుకుందోగానీ పిర్రలమీంచి అది మోకాళ్ళమీదికి జారిపోయేసరికి పాలరాతి శిల్పంలా మలిచినట్టున్న పిర్రలు బలమైన తొడలు అతన్ని వివసుణ్ని చేశేసాయి. ఎంతతాగున్నా ఆమెస్థితి గ్రహించగలిగాడు. ఎవరో కలిగిన ఆడపిల్ల. ఏ కారణంచేతో సిమీక్రేక్ గా మారి పిచ్చిదైంది. మెళ్ళో తాళిలేదు. ఖచ్చితంగా అది మదపిచ్చి కావచ్చనిపించింది. ఏం చేస్తున్నాడో తనకే తెలీని స్థితిలో ఆమెను రెండు చేతులమీదా ఎత్తుకొని వెళ్ళి కార్లో పడేసి డోర్ మూసాడు. కారు స్టార్ట్ చేసి ముందుకు దూకించాడు. కారు వేగంగా పరుగుతీస్తోంది. “నీ పేరేమిటి?” అడిగాడు.
“నా పేరా… గుర్తులేదు. నా మొగుడివేగా. నీకు గుర్తులేదా.. ఏదీ నీ కడ్డీని బుగ్గనేసుకోనా. అది నాదే, నన్ను కాదని దేని బొక్కలోనన్నా పెట్టావో.. కొరికేస్తా!” అంటూ ఏమేమో పిచ్చి పిచ్చిగా మాటాడుతూ అతడి ఫాంటు జిప్పు లాగి నిగిడిపోయిన అతడి దండాన్ని బయటకు లాగింది. ఎనిమిదంగుళాల పొడవున్న గెడ కొయ్యలా వెచ్చగా కాలిపోతున్న అతడి అంగాన్ని చేత్తో అరటిపండు ఒలిచినట్టు ఒలిచి పెదాలకు లిప్ స్టిక్ పూసుకుంటున్నట్టు పూసుకుంది. తర్వాత నాబ్ ని నోటినిండా పెట్టుకుని ఒళ్ళో పడుకుంది.
ఆమె నాలుక రాపిడికి నోటి వెచ్చదనానికి అతడి నరాలు పురేసుకుపోయి కారాపి ఆమె పైకి ఎక్కేయాలన్నంత కసి పుట్టింది. కానీ మరీ కక్కుర్తి మనిషి కాడతను. కారు నిలవలేదు, పరిగెడుతూనే ఉంది. అయిపోతుందని అతడు గొడవచేసి ఆమె నోట్లోంచి తీయలేదు. కంట్రోల్ తప్పిపోవటంతో ఆమె గొంతులోకే ఎగజిమ్మేసాడు. ఆమె మ్రింగేసింది తప్ప నోట్లోంచి తీయలేదు. అదేం పట్టోగానీ ఉడుంలా పట్టేసింది. కారు గ్రామంలో ప్రవేశించి ఇంటి ముందు నిలిచాక తనే బలవంతంగా ఆమెనులాగి భుజమ్మీద వేసుకొని ఇంట్లోకి తీసుకెళ్ళి తలుపు మూసాడు. గదిలోకి రాగానే ఆమె పిచ్చిపిచ్చిగా మాట్లాడటంవెకిలి చేష్టలు చేయటం ప్రారంభించింది.
బట్టలన్నీ ఊడదీసుకొని మంచంమీద పడుకుంటూ, “మొగుడా! రారా.. ఎక్కి తొక్కరా!” అంటూ పూ బిల్లను అరచేత్తో రుద్దుకొంటూ కవ్వించింది. ఆగలేకపోయాడు రవికుమార్. బట్టలు విప్పుకొని మీదపడ్డాడు. ఆమె ముద్ధు ముఖాన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తాడు. నలిపేకొద్దీ రాళ్ళలా ఎదురుతిరుగుతున్నాయామె రొమ్ములు. ఎక్కడ తాకినా ఆమె ఒళ్ళు పట్టులా మృదువుగా ఉంది. పిర్రలు పలకదేరి గులాబి రంగులో మతి పోగొట్టేస్తున్నాయి. అతడి కౌగిట్లో పువ్వులా ఒదిగిపోతోందామె. ఆమె శ్వాస బరువుగా వుంది. ఇష్టం వచ్చినట్టు కొరికేస్తున్నా ఆమె ఇంకస ఇంకా అన్నట్టు ఎగబ్రాకుతోందేగానీ బాధ పడ్డంలేదు.
అర్ధగంటసేపు ఆమెను నలిపి నలిపి లేచాడు. అతడి దండం గునపంలా లేచిపోయి ఎగదన్నేసింది. రక్తమంతా తొడల్లోకి ప్రవహించి ఉడికించేస్తోంది. ఆమెను వెల్లకిలా త్రిప్పి కాళ్ళను ఎత్తి భుజమ్మీద వేసుకున్నాడు. తనే ఆమె పూ రేకులు విడదీసి సర్దుకుని నడుం దించాడు. నాబ్ వరకూ వెళ్ళి ఆగిపోయింది. రవికుమార్ షాక్ తిన్నట్టు ఆమె ముఖంలోకి చూసాడు. కళ్ళు మూసుకొని ఉందామె. ఆమె కన్యా? నమ్మబుద్ధి కాలేదు. నడుం పట్టుకొని బలంగా నెట్టాడు.
బాధతో కీచుమని అరిచిందామె. ఇక ఆగలేదతను. లాగి పెట్టి గుద్దాడు. పదునైన కత్తితో కోస్తున్నట్టు విలవిల్లాడి అతన్ని నెట్టేయాలని చూసిందామె. అతడు పట్టిన పట్టు వదలకుండా గబగబా కదలనారంభించాడు. మూడు నిముషాల పాటు గింజుకున్నా తర్వాత మౌనంగా ఉండిపోయిందామె. మరో రెండు నిముషాలు గ డి చే స రి కి తీయగా మూల్గుతూ రెస్పాన్స్ ఇవ్వటం మొదలుపెట్టింది.
రవికుమార్ బలంగా గుద్దుతున్నాడు. చివరంటా లాగి పొడుస్తు పోటు పోటుకీ ఆమె పరవశిస్తూ సన్నగా మూలుగుతోంది. పావుగంటసేపు దడ దడ లాడించాడు. అలాగే మీదకు ఒరిగిపోయి ఆమెను కౌగిలించుకొని ముద్దులు కురిపించేస్తూ నడుం ఎత్తెత్తి కొడుతుంటే ఆమె ఎదురొత్తులు ఇస్తూ పాములా అతడిని అల్లుకుపోసాగింది. మరో అయిదు నిముషాల తర్వాత ఆమె బిగ్గరగా మూలుగుతూ చేతులు తీసేసింది. ఆమె కళ్ళనిండా నీళ్ళు. ఆమెతోబాటు తన వేడిని కూడ ఆమెలోకి ఎగజిమ్మేసి మీద సోలిపోయాడు రవికుమార్.
పావుగంట తర్వాత అలసట తీరి అతడు లేచి చూసాడు. బెడ్ మీద రక్తపు మరకలు. అతడి ఆలోచనలన్నీ పటాపంచలయ్యాయి. ఆమె కన్య. తన మూలంగా ఆమె కన్నెచెర వదిలించబడింది. ఆ రాత్రి ఆమెను నాలుగుసార్లు అనుభవించి ఆమెను కౌగిలించుకొని నిద్రపోయాడు. — సమాప్తం —