భోజనం ముగించి ముందుగదిలోకి వచ్చాను. ఆ రోజు మధ్యాహ్నమే అమ్మా, నాన్న అన్నయ్యకు బాబు పుడితే చూడాలని వాళ్ళ ఊరెళ్ళారు. వెళ్తూ వెళ్తూ, జాగ్రత్తగా ఉండమని ఒకటికి పదిమార్లు చెప్పింది అమ్మ. అన్నిటికీ బుద్దిగా తల ఊపాను. తీరికగా పడక కుర్చీలో వాలి, రహస్యంగా సంపాదించిన ఒక సెక్స్ బుక్ చదడం మొదలెట్టాను. ఒక్కో కధ చదివేకొద్దీ ఒళ్ళు వేడెక్కడం మొదలెట్టింది. ఇంతలో “టక్-టక్” మని తలుపు చప్పుడైంది. సందేహం లేదు, పక్కింటిదే. ప్రక్కింటిలో వ్యభిచారులుంటున్నారు. అసలు చెప్పాలంటే ఆ ఏరియా వ్యభిచారులకు ప్రసిద్దిగాంచింది. కొన్ని ఆర్ధిక పరిస్థితులవల్ల మేము కూడా అక్కడే ఉండవలసివచ్చింది. త్వరలో ఇల్లు మారటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాము. ఈ లోపున వయసులో ఉన్న పిల్ల ఏమవుతుందోనన్న భయం కొద్దీ ఆ అనుభవం కావాలన్న ఆత్రం ఎక్కువ కాసాగింది నాలో.
చదువుతున్న పుస్తకం ప్రక్కనపెట్టి మాకు, ప్రక్కింటికి మధ్య ఉన్న తలుపు సందులో నుండి చూశాను. ప్రక్కింటిలోని రాణి అప్పుడే తలుపు తీస్తోంది. ముఖానికి పౌడర్ కోటింగ్ కొట్టినట్లుంది. తలనిండా మల్లెపూలు పెట్టుకొంది. తలుపు తీయడంతోటే లోపలికొచ్చి రాణిని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. వాడెవడో మహానుభావుడు. “మీకెప్పుడూ తొందరే! తలుపు కూడా వెయ్యనివ్వరేమిటీ?” అంటూ తలుపు వేసింది రాణి. ఐతే ఇదేదో పాత ఖాతా అయివుంటుందనుకున్నాను.
“తలుపు వేయకపోతే ఏమిటోయ్? ఇక్కడ సిగ్గుపడే వాళ్ళెవరూ లేరుగా?” అన్నాడు కన్ను గీటుతూ. “బాగుంది! అందుకని బట్టలిప్పేసి బజార్లు తిరిగొద్దామేమిటీ?” అంది కొంటెగా నవ్వుతూ. “నువ్వు వస్తానంటే నాకభంతరమేమీలేదు” అన్నాడు తనేమీ తక్కువ కానట్లు. “ఛ! ఛ! ఎంత సిగ్గులేకుండా మాట్లాడుకుంటున్నారో!” అనుకున్నాను.
“సరే! ఈ మాటలకేమి కాని, ఏదో తొందరపడుతున్నారుగా మరి కానీండి” అంటూ మంచం మీద వెల్లకిలా పడుకుని చీర నడుం పై దాకా తీసేసింది. “ఛ! ఛ! ఛ! అదేంపని! సిగ్గులేకుండా!… అవునుమరి వాళ్ళు సిగ్గుపడుతూ కూర్చుంటే పొట్టగడిచేదెట్లా?” అనుకున్నాను. మళ్ళీ తొంగి చూశాను. అప్పుడే రణిని ఆక్రమించుకుంటున్నట్లున్నాడు. ఇంతలో తలుపు చప్పుడైంది. ఈసారి మా తలుపే.
ఇప్పుడెవరొస్తారబ్బా! అమ్మా, నాన్న రావటానికి అవకాశంలేదే! అనుకుంటూ జారిన పైట సవరించుకుని ఒక తలుపు కొద్దిగా తీసి చూశాను. ఎవడో లుంగీ, లాల్చీ కట్టుకుని ఉన్నాడు. గుండె దడదడలాడింది. “రేటెంత?” అని అడిగాడు.
తాగినట్లున్నాడు. వాసన గుప్పుమంది.ఇంకా నిషా ఎక్కినట్లు లేదు. మాటలు మత్రం బాగానే వస్తున్నాయి. అతని ప్రశ్న నన్ను కలవరపెట్టింది. అసలే అలాంటి అనుభవం కోసం ఆరాటపడుతున్న నా శరీరం “వద్దనకు! ఇలాంటి అవకాశం మళ్ళీ రాదు” అని హెచ్చరిస్తోంది. మనసు దాన్ని బలపరుస్తోంది. కాని ఏదో భయం.. చివరకు భయాన్ని పారద్రోలి ఒప్పుకోడానికే నిశ్చయించుకున్నాను. “మరి రేటెంత?” అని అడిగాడు. వాళ్ళ రేట్లెలా ఉంటాయో తెలియదే! ఎంత చెప్తే ఏమనుకుంటాడో అని మెల్లగా “మీ ఇష్టం!” అన్నాను.
అతను నవ్వి “రాత్రంతా ఉంటాను!” అన్నాడు. మరీ మంచిదనిపించి అలాగే అన్నట్లు తలూపాను. అతను లోనికి రావటంతోనే లైటు తీసేశాను. బెడ్ లైటు మత్రం ఉంది. అతను అస్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాడు. “ఏం? లైటు తీసేసావు?” అని అడిగాడు. “నాకు లైటుంటే ఇష్టంలేదు” అని బొంకాను. అసలు విషయం అతనికి నా ముఖం చూపించడం ఇష్టంలేదు. “సరే! నీకిష్టం లేకపోతే నాకూ లేదు” అన్నాడు.
“అలాగా! అన్నట్లు చిరునవ్వు నవ్వి కొద్దిగా తలెత్తి అతనివైపు చూశాను. నా శరీరంలోని అణువణువు కొరుక్కు తినేట్లు చూస్తున్నాడు. “ఏమిటా చూపు?” “ఏం? చూడవద్దా? అది కూడా ఇష్టంలేదా?” “ఇష్టంలేదని కాదు. ఎంతసేపూ అలా చూడటమేనా అని!” అన్నాను. కానీ అన్న తరువాత నాకే ఆశ్చర్యమేసింది ఆ మాట అన్నది నేనేనా అని.
ఆ దెబ్బతో నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకొని పెదాల మీద ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. నిలువెల్లా విద్యుత్తు ప్రవహించినట్లయింది. ఇంకా కవ్వించాలనిపించింది. “అంతేనా!” అన్నాను. ఈ మాటతో ఇంకా ఉద్రేకం పొందుతాడనుకున్నాను కాని ఏం కాలేదు. “అంత తొందరెందుకు? రాత్రంతా ఉందిగా! మాయమాటలు చెప్పి పైపైన పని కానిచుకుందామనుకుంటున్నావా?” తీక్షణంగా అడిగాడు. నేనాశ్చర్యపోయాను. “అది కాదు నా…”
“ఇంక ఆ సంగతి వదిలేయ్. సరే! నికింకా బరువిపించటంలేదా?” ఏమిటన్నట్లు చూశాను. “పైట” అంటూనే భుజాన ఉన్న పైట తీసి కుచ్చిళ్ళ వద్ద దోపాడు. సిగ్గుతో కుంచింకుపోయాను. లోనెక్ జాకెట్ నుండి ఉబికి వస్తున్న వక్షోజాలు సగం బరువు వదిలి సంతోషపడుతున్నట్లున్నాయి. నాకో అనుభవం కొత్తగాబట్టి అతనేం చేసినా అభ్యంతర పెట్టదలచలేదు. అతను చెప్పిందల్లా చేసి నా పూర్తి సహకారం ఇవ్వాలనుకున్నాను. వెనుకనుంచి గట్టిగా కౌగలించుకున్నాడు. తన గెడ్డం నా మెడ మీదునుంచి జాకెట్ లోనికి చూస్తూ “అబ్బో! ఏపుగా పెంచావే వీటిని!” అన్నాడు. “ఛీ! పొండి! చిలిపిమాటలు మీరు!” అన్నాను.
నాకు బొడ్డు క్రిదకు చీర కట్టాలని మోజుగా ఉండేది కాని అమ్మ భయం వలన నేనింతవరకు కట్టలేదు. ఆ కోరిక ఈ రోజు తీర్చుకున్నాను. అతను ఒక చేత్తో పొట్టను తడుముతూ రెండవ చేతివ్రేళ్ళతో బొడ్డు చుట్టూ రాయటం మొదలెట్టాడు. నాకు కితకితలు పెట్టినట్లైంది. కిలకిలా నవ్వాను. “ఈ రోజు ఇంతకు ముందు ఎవరైనా వచ్చి వెళ్ళారా?” అని అడిగాడు. “ఇంతకు ముందు కాదు నా జీవితంలోనే నువ్వు మొదటివాడివి!” అని నోటిదాకా వచ్చిన మాటలు ఆగిపోయాయి. లేదన్నట్లు తలూపాను. “నమ్మమంటావా?”
“నమ్మాలి మరి!” “ఐతే చూస్తానాగు” అంటూ కుడిచేత్తో కుచ్చెళ్ళ వద్ద చీర పట్టుకుని ఎడమచెయ్యి చీరలోపల పెట్టి తొడల మధ్యకు పోనిచ్చి తడుముతున్నాడు. గుండె ఝల్లుమంది. రోమాలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి. ప్రాణాలు గాలిలో తేలిపోతున్నట్లనిపించింది. నా రెండు చేతులతో ఆ చేతిని అలాగే పట్టి ఉంచాను కొద్ది క్షణాలసేపు. “ఒక చుక్క వేసుకుందామా?” అని అడిగాడు. నాకలవాటు లేదన్నాను. “ఐతే మరీ మంచిది. నువ్వు రుచి చూసినట్లుంటుంది, నాకు మరికొంచెం మజాగా ఉంటుంది” అని వెళ్ళి మంచం మీద కూర్చుని జేబు నుండి ఒక సీసా బయటకు తీశాడు. నన్ను రమ్మన్నాడు. ఈ రాత్రికి ఏమి చేయడానికైనా సిద్దంగానే ఉన్నాను. అతను తాగమంటే తాగేయాలనుకున్నాను. దగ్గరకు వెళ్ళి నిలుచున్నాను.
వెనుకనుండి నా కాళ్ళవద్ద చీర పట్టుకుని లంగాతో సహా ఒక్కసారిగా పిరుదల పైదాకా ఎత్తేశాడు. “ఛీ! ఛీ! ఇదేం మోటు సరసం!” అంటూ చీర కిందకు లాగబోయాను. కాని నేననుకున్న మాట గుర్తుకొచ్చి ఆ ప్రయత్నం మానేశాను. ఇంకేం చేస్తాడోనన్న కుతూహలం అధికమైంది. అలాగే నన్ను కొంచెం వెనక్కు లాగి “ఇప్పుడు కూర్చో!” అన్నాడు.
నేను కూర్చున్నాను. అతన్ను లుంగీ పక్కకు తప్పించి పొజిషన్ లో కూర్చున్నాడు. లోపల డ్రాయరు లేదు. ఇద్దరి అవయువాలు ముద్దులాడుకున్నంత దగ్గరగా తాకుతున్నాయి. ఒళ్ళు జలదరించింది. నరాలు తెగిపోయేట్లున్నాయి. ఒక్కసారిగా టెంపరేచర్ పెరిగిపోయినట్లైది. తన కాళ్ళు రెండూ నా తొడల మీదుగా ముందుకేశాడు. “ఇప్పుడొక పట్టు పట్టు” అంటూ సీసా మూత తెరిచి నా నోట్లో కొంచెం పోశాడు. గొంతులో భగ్గుమన్నట్లయింది. “బాబోయ్! ఇక చాలు!”
మొదట్లో అంతేలే! ఇది ఖాళీ చేశావంటే ఇంకో రెండు సీసాలు తెమ్మని నువ్వే అడుగుతావు” అంటూ కబుర్లు చెబుతూ మెల్లమెల్లగా మొత్తం నా చేతనే త్రాగించేశాడు. కొద్దికొద్దిగా నిషా ఎక్కుతున్నట్లనిపించింది. అతని కబుర్లలో సగం బూతుల్లోకి దిగాయి. వాటికి పోటీగా నేను కూడా బూతులు మొదలెట్టాను. అతనికి ఉత్సాహం కలిగినట్లుంది. “వెరీగుడ్!” అని మెచ్చుకున్నాడు. ఇద్దరం లేచి నిలబడ్డాం. క్షణాల్లో నగ్నమయ్యాము.
వీటికి మదం ఎక్కువగా ఉన్నట్లుంది. బాగా బలిసిపోయాయి” అంటూ నా వక్షోజాలను రెండూ నలపటం మొదలెట్టాడు. నాకేం చేయాలో తోచలేదు. అతని శరీరానికి పెనవేసుకుపోయి నా ఇష్టం వచ్చినట్లు నలిపేస్తున్నాను. ఇంకా నా తాపం చల్లారలేదు. ఇంక లాభంలేదనుకొని రెండు వేళ్ళతో నేనే తెరచిపెట్టి లోపలపెట్టమన్నాడు. ఎత్తాను. బలంగా ఒక్క తోపు తోశాడు. మొదలికి దిగబడిపోయినట్టుంది. ప్రాణం పోయినట్లనిపించింది. కెవ్వున కేక వేశాను. కాని అందులోనే ఏదొ సుఖం, తనివితీరని చెప్పలేనంత సుఖం, ప్రాణంపోయినా ఫరవాలేదన్నంత సుఖం ఉందనిపించింది. ఈ సుఖం కోసం అందరూ ఎందుకు అర్రులు చాస్తున్నారో ఇప్పుడర్ధమైంది నాకు. ఈ క్షణం శాశ్వతమైతే బాగుండుననిపించింది. అతను రైలు కదిలినట్లు మెల్లగా ఊగుతున్నాడు. కొద్దిగా వేగం పెంచి కాస్సేపటికి లోపల కార్చినట్లున్నాడు. చల్లబడిపోయాడు.
తెల్లవారా అతను వెళ్ళిన తర్వాత దువ్వెనతో తల సరిచేసుకుందామని క్రిందకు వంగాను. ఒక కాగితం మడతపెట్టి ఉంది. అందులోనుండి ఐదువందల రూపాయల కాగితాలు బయటపడ్డాయి. మెల్లగా కాగితం మడత విప్పి చూశాను. ఉత్తరం చదవటం మొదలెట్టాను.
“రాత్రంతా ఉండీ, నీ పేరే తెలుసుకోలేదు. పేరేమైనా నా కనవసరం. నువ్వు నాకు దక్కావు అంతే చాలు. నువ్వు వ్యభిచారివి కాదని తెలుసుకున్నాను. వ్యభిచారివైవుంటే డబ్బు ఇవ్వనిదే ముట్టనిచ్చేదానివి కాదు. అంతే కాదు, నీ కిదే మొదటి అనుభవమని ఊహిస్తున్నాను. భహుశా నా ఊహ తప్పుకాకపోవచ్చును. నీకొక ఆశ్చర్యకరమైన విషయమేమంటే నన్ను పచ్చి తిరుగుబోతుగాడిననుకుంటావు. కాని నాకు కూడా ఇదే మొదటి అనుభవం. కాకపోతే మనిద్దరికీ తేడా ఏమంటే, నీకు పండంటి జీవితం ముందెంతో ఉంది అనుభవించటానికి. కాని నాకు ఇదే చివరి అనుభవం కూడా. ఎందుకంటే… ఇక్కడొక భయంకరమైన నిజం చెప్పవలసివుంది సిద్దంగా ఉండు. నాకు కాన్సర్.
నా బ్రతుకింకా రెండు రోజులకంటే ఎక్కువలేదని తెలిసింది. మనసారా ఒక్కరాత్రి అనుభవించాలనుకున్నాను. నేనాశించినదానికంటే ఎక్కువే అందించావు నీవు. అందుకు నీకెంతో ఋణపడిఉంటాను. ఋణం తీర్చుకోటానికి కాదు కాని నా చిన్న కానుకగా ఐదువందల రూపాయలిస్తున్నాను. బహుశా అంత పెద్ద మొత్తం ఆశించి వుండవు. కాని నువ్విచ్చిన సుఖానికి మాత్రం అది చాలా తక్కువనిపిస్తోంది నాకు. ఇంతవరకు నాకు బ్రతుకు మీద ఆసక్తి లేదు. ఇప్పుడు మాత్రం బ్రతకాలని ఉంది. ఎల్లకాలం నీతోనే ఉండాలని ఉంది. కాని నాకు తెలుసు అది తీరని కోరికే. రాత్రి నేను చేసినదానికేమైనా బాధ కలిగితే క్షమించు. ఇట్లు నీవాడు కాలేకపోయిన …………………………. నేనిప్పుడు ఒక కాన్సర్ రోగిని అనుభవించినందుకు ఆరోగ్యభంగమవుతుందేమోనని భయపడడంలేదు. ఒక ఉత్తముడికి చివరిరోజుల్లో సుఖాన్ని, ఆత్మశాంతిని ఇచ్చినందుకు గర్విస్తున్నాను. *** సమాప్తం ***