అలా మొదలు అయిన ఇద్దరి ప్రయాణాలు , వేరు వేరు దారులు అయిన ఒకే మాల్ కి రెండు పక్కల చేరుకున్నాయి…
కవిత వేపు నుంచి..
ఆటో దిగి లోపలకి వచ్చానో లేదో.. అక్కడే ఉన్న కుర్ర గుంపు చూపులతో గ్యాంగ్ రేప్ చేసేసింది.. పద్దెనిమిది నుంచి ఇరవయి ఏళ్ళ మద్య లో ఉంటారు వెదవలు.. ఆశ తప్ప నేర్పు ఉండదు.. ఇప్పుడు నన్ను చూసి రాత్రి అడిన్చుకుంటారు , పోనిలెండి ఇదోరకం సంఘసేవ హహ…
అన్నట్లు చెప్పడం మర్చిపోయ అండి, మాల్ కి వచ్చిన ప్రతిసారి నాకు ఒక తుంటరి ఆట ఆడే అలవాటు, అదేంటి అంటారా ? నన్ను ఒక్క నిమిషం కన్నా ఎక్కువ సేపు చూస్తూ ఉన్న మగవాళ్ళని లెక్క పెట్టడం.. నా కాలేజీ రోజుల్లో నా ఫ్రెండ్ నేర్పిన ఆట..
అప్పటి నుంచి ఇప్పటి వరుకు , ప్రతి రాకతో కౌంట్ పెరగడమే తప్ప, తగ్గింది లేదు.. వయసుతో పాటు అందం పెరిగింది అనడానికి ఇదో చక్కని ఉదాహరణ … పెళ్లి అయ్యాక మా వారికీ చెప్తే నవ్వి ఊరుకున్నారు.. నేను ఉరుకున్తాన, ఆయనతో సరదాగా పందెం కాస , నన్ను చుసిన ప్రతి మగాడి లెక్కకి అయన ఒక రూపాయి నాకు ఇవ్వాలి అని.. ఆయినా సరే అన్నారు, పది వేలు అవ్వగానే నా లెక్క నాకు ఇవ్వాలి అని మా చిలిపి ఒప్పందం… ఇంకా నాకు కావాల్సింది 17 మగాళ్ళే.. ఈ కుర్రగుంపు లో ఎంత మంది ఉన్నారో చూద్దాము అని కోపంగా వాళ్ళ వంక చూసి, మనసులో లెక్కపెట్టిన నాకు 12 మంది కనిపించారు.. ఇంక కావలిసింది 5 ..
ఎక్కడ ఉన్నారో నా పంచ పాండవులు , మీ పాంచాలిని కళ్లారా చూసి పుణ్యం కట్టుకోండి అని నవ్వుకుంటూ లోపాలకి వెళ్ళిన నాకు నిరాశే ఎదురు అయ్యింది… మధ్యానం కావడం వాళ్ళ అనుకుంట మాల్ అంత కాలిగా ఉంది , అక్కడక్కడ కనిపించే ఆడవాళ్లే తప్ప మగవాళ్ళు లేరు, సర్లే అనుకుని అక్కడ ఉన్న గిఫ్ట్ షాప్ లోకి వెళ్ల…
ప్రతిసారి అయిన క్యాంపు కి వెళ్ళినప్పుడు , నేను గుర్తు వచ్చేల గిఫ్ట్ కొనడం నాకు అలవాటు, కానీ ఈ సారి ఎప్పిటిలా మూడు రోజుల క్యాంపు కాదు, నెల రోజులు.. నా బంగారానికి గుర్తు ఉండేలా మంచి గిఫ్ట్ కొనాలి అనుకున్న..
అల చూస్తూ ఉన్న నాకు , మే ఐ హెల్ప్ యు మేడం ? అంటూ ఒక గొంతు వినిపించింది..
వెనక్కి తిరిగి చుస్తే నల్లని తుమ్మ చెక్క లా లావు పాటి మనిషి.. నా పేరు పురుషోత్తం మేడం అన్నాడు..
కవిత : ఏమి లేదు అండి, మా వారికీ గిఫ్ట్ కొందాము అని వచ్చా. ఎం కొనలో తెలియట్లేదు.
పురుషోత్తం : గిఫ్ట్ దేనికి మేడం, బర్త్ డే ఆహ లేక మీ పెళ్లి రోజా ?
కవిత : అదేమీ లేదు అండి , అయన క్యాంపు కు వెళ్తున్నారు, వచ్చే వరుకు నా గుర్తుగా.. ( అప్పుడు గమనించ అయ్యగారి దొంగ చూపులు , అందరి లాగే నా బంతుల మీదకి వెళ్తున్నాయి ..)
పురుషోత్తం : వావ్, మీ అయన చాల లక్కీ మేడం.. మీలాంటి పెద్ద మనసు ఉన్న భార్య దొరికినందుకు..
కవిత : ( వాడు ఎం చూసి పెద్ద మనసు అన్నాడో, మీకు తెల్సు నాకు తెల్సు .. చిన్నగా నవ్వు వచ్చిన , వాడికి చూపించకుండా ) థాంక్స్ అండి , మీ దగ్గర చూపించడానికి ఏమైనా ఉన్నాయా ? (నేను అన్నది నాకే వేరేల అర్థం అయ్యి నాలుక కరచుకున్న)..
పురుషోత్తం : ఉన్నాయి కాని మేడం, మీకు నచుతాయో లేదో ?
కవిత : (నాకు వాడి మాట తీరు నట్చలేదో లేక వాడి అఖారము నట్చలేదో అక్కడ ఉండ బుద్ది కాలేదు ) సర్లెండి మళ్ళి వస్తా అని బయటకి వత్చేసా ..
బయటకి వచ్చిన నేను పురుషోత్తం ని తలచుకుని వీడు నల్లని భీముడే అనుకుని నవ్వుకున్న … అలా వస్తున్న నాకు గిఫ్ట్ కొనే లాగ ఏమి కనిపించలేదు కాని మద్యలో నకుల , సహదేవుల లాగ ఇద్దరు కవల కుర్రాళ్ళ చూపులు మాత్రం కనిపించాయి..