అప్పుడే నా బ్యాంకు కోచింగ్ పూర్తి చేసుకుని హైదరాబాద్ నుంచి వైజాగ్ కి వస్తున్నా. ట్రైన్ రాత్రి 9.30 సమయంలో మొదలైంది. అప్పుడే ఒక అమ్మాయి ప్రతిసారీ నా వైపు చూస్తూ కూర్చుంది. నేను మొదట్లో కొంచెం ఇబ్బంది ఫీల్ అయ్యాను. కాని ఆ అమ్మాయి నన్ను చూడు అన్నట్లుగా పైకి లేచింది. అబ్బా ఆమె శరీరంలో భాగాలు ఎక్కడ ఉండాలో, ఎంత సైజ్ లో ఉండాలో అలానే ఉన్నాయి. ఆ కళ్ళు చూస్తే ఒళ్ళు మర్చిపోతాం. నేను కూడా తనని కళ్ళలోకి చూడడం మొదలు పెట్టా. అందరూ పడుకున్నారు. మాట కలుపుదాం అంటే నాకు కొంచెం సిగ్గు. ఈ లోపు తానే మాట కలిపింది ఎక్కడి వరకు వెళ్తున్నారు అని? నేను వైజాగ్ అని సమాధానం ఇచ్చా. ఇదే టైమ్ అనుకుని నేనూ అడిగా మీరు ఎక్కడి వరకు అని తను కూడా వైజాగ్ అని సమాధానం. తను నాకన్నా 2 ఏళ్లు పెద్దది. కాళ్లు చూస్తే తెలిసింది తనకి పెళ్లి అయ్యింది అని. కింద చలి వేస్తుంది అని నేను పైకి వెళ్ళిపోయా. అప్పుడు తను నేను బ్యాంక్ పరీక్షలు రాద్దాం అనుకుంటున్న. కానీ మీకు తెలుసు కదా పెళ్లయిన ఆడపిల్ల జీవితం అని తానే కింద నుంచి మాట్లాడుతుంది. నేను కావాలనే నాకు మీ మాటలు సరిగ్గా వినిపించడం లేదు అన్నా. కొంచెం సేపు తరవాత మళ్లీ ఏదో చెప్తుంది. సరే మీకు ఏం ఇబ్బంది లేకపోతే ఇక్కడికి వచ్చేయండి అన్నా. ఇంకా ఒక్క మాట కూడా చెప్పకుండా పైకి ఎక్కింది. మధ్యలో కొంచెం కాళి వదిలి కూర్చున్నాం. తన జీవితం గురించి ఏవేవో చెప్తుంది. అలా అప్పుడే అనుకోకుండా తన చెయ్యి పై నా చెయ్యి పడింది. క్షమిచండి అన్నా. ఓకె ఓకె అని ఏదో మాట్లాడుతూ పోతుంది. అప్పుడు నేనే కొంచెం దగ్గరికి జరిగాను. తను కొంచెం కోపం గానే చూసింది నా వైపు. నాకు బయమేసి దూరం వెళ్ళిపోయా. కొంతసపటి తర్వాత ఇంకా నా వల్ల కాలేదు ఏమీ మాట్లాడకుండా నోటిలో నోరు పెట్టేసాను. నువ్వేదో మంచొడివి అనుకుని నీతో మాట్లాడితే ఇలా చేస్తావా అని కోపంగా నన్ను గట్టిగా తోసేసి కిందకి వెళ్లిపోయింది. నేను అలానే కొంచెం భయంతో పడుకున్నా. కొంత సేపటి తర్వాత నేను లేచి చూస్తే మళ్లీ తను నా పక్కన ఉంది. నా వైపు చూసి చిన్న నవ్వు నవ్వింది. ఇంకా అంతే ఆ నవ్వుతో నాది ఒక్కసారి పైకి లేచింది. తర్వాత కథ తర్వాత బ్లాగ్ లో రాస్తా..
Aunty or ammayi evaraina get in touch with me at “[email protected]”