సుజాతని ఇంట్లో దిగబెట్టాక నాస్మిన్ తన ఇంటికి వెళ్ళి సారాసరి తన అన్న గదిలోకి పోయింది. “భయ్యా, ఏమైంది నీకు..? తనని ఎంత కష్టపడి తీసుకొచ్చాను నేను… నువ్వసలు తనతో సరిగ్గా మాట్లాడనే లేదని చెప్పింది!” అంటూ తను సామిర్ ని కోప్పడింది. సామిర్ కి కూడా సుజాతతో తొలిపరిచయం ఇలా అవ్వడం చాలా బాధగా ఉంది. కానీ, తన చెల్లి ముందు బయటపడకుండా, “నన్నేం చేయమంటావ్? తను అస్సలు మాట్లాడనివ్వకుండా నన్ను ఎందుకూ పనికిరాని వాజమ్మలాగ జమకట్టి నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది… నా సంగతి సరే గానీ, తనకు నేను నచ్చానో లేదో కనుక్కున్నావా?” అని అడిగాడు. “భయ్యా… తనకి నువ్వంటే మంచి అభిప్రాయం ఏర్పడినట్టేవుంది… అంటే… తన మాటలను బట్టీ నాకు అలా అనిపించింది! నువ్వు చెప్పు… తను ఎలా వుందో—” అని నాస్మిన్ అడగ్గానే తన అమ్మ తనని పిలవడం వినిపించి, “హా… అమ్మీ.. ఆయీ!” అని లేచి వెళ్ళిపోతూ, “నేను స్నానం చేసి వచ్చేస్తాను… తర్వాత మాట్లాడుకుందాం!” అనేసి వెళ్ళిపోయింది.
★★★
స్నానం ముగించుకు వచ్చాక నాస్మిన్ మేను అత్తరు సువాసనలతో ముక్కుపుటాలను అదరగొడుతున్నది… కమీజులోని తన చను గుబ్బలను బ్రాతో బంధించకుండా అలానే వదిలేయడంతో అవి స్వేచ్ఛగా అటు ఇటు ఎగురుచున్నవి… నాస్మిన్ సామిర్ దగ్గరికి వచ్చి అతని ముందు కూర్చుని, “హ్మ్… ఇప్పుడు చెప్పు భయ్యా…! సుజాత ఎలా వుంది….?” అని అడిగింది. సామిర్ ఏదో ట్రాన్స్ లో ఉన్నట్టుగా మొహం పెట్టి, “తనంత అందగత్తెని ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ చూడలేదు బెహన్, కుద్రత్ కా కమాల్ హె వో… తన గురించి ఇంతకంటే నేనేం చెప్పగలను…!” అన్నాడు. నాస్మిన్ కాస్త ఇబ్బందిగా మొహం పెట్టింది… ఒక అమ్మాయిగా తన ముందే ఇంకో అమ్మాయిని పొగిడితే తనకి సహించడం కష్టంగా వుంది. అసలే తనకి తన అందమటే కాస్త గర్వం ఎక్కువ. లత ఈ ఊర్నుండి వెళ్ళిపోయాక ఈ వూరి కుర్రాళ్లు అందరూ మొదట తన వెంటే పడ్డారు. తర్వాతనే ఈ సుజాత వచ్చి తన మాయని చూపించింది. నాస్మిన్ మూతి ముడుచుకుంటూ, “హ్మ్… తనలో అంతలా నచ్చే అందం ఏం కనబడిందో…?” అంది. సామిర్ నవ్వుతూ, “తనలో అణువణువునా అందం దాగుంది నాస్మిన్… తనని గురించిన ఏ విషయమైనా నాకు ఇష్టమైనవే…!” అన్నాడు. నాస్మిన్ కి సహనం సన్నగిల్లుతోంది… తను కూడా సుజాతకి ఏమీ తీసిపోనని సామిర్ కి తెలియజెప్పాలనుకుంది. ‘ఇన్నేళ్ళుగా ఇంట్లో వున్న తన అందం కనపడలేదుగానీ కొత్తగా వచ్చిన ఆ సుజాతలో అనువణువూ అందంగా కనపడిందా… వీడికి!‘ అని అనుకుంది. హ్మ్… ఒకవేళ నిజంగా నాస్మిన్ సుజాత కన్నా అందగత్తె అయినప్పటికీ ఏ అన్నా తన చెల్లెలిని అలాంటి దృష్టితో చూడడు. ఆ విచక్షణని ఆ క్షణం తను మరచిపోయింది. అసూయ ముందుపుట్టి ఆడది తరవాత పుట్టిందంటారు… అలాంటి అసూయతో కూడిన ద్వేషం నాస్మిన్ లో ఇప్పుడిప్పుడే పురుడు పోసుకుంటోంది…. సుజాత మీద! ఇక ఓర్వలేక సామిర్ తో, “తను నాకన్నా అందగత్తెనా, భయ్యా..?” అని అడిగింది. సామిర్ ఒక్కసారి తన చెల్లెలి వంక చూసాడు. నాస్మిన్ కాస్త ఒంగి వుండటంతో దబ్బకాయల్లాంటి చన్నుల పై భాగం ఇంకా ఆ చీలికా అతనికి లీలగా కనపడింది. ఒక్క క్షణం తన చూపుని తిప్పకుండా అలా చూసాక తనేం చేస్తున్నాడో అర్ధమై వెంటనే తన తలను పక్కకి తిప్పేసి, “నిన్నెప్పుడూ ఆ వుద్దేశ్యంతో చూడలేదు, నాస్మిన్!” అన్నాడు. “పోనీ ఇప్పుడు చూడు… ఒక్కసారి చూసి తనకూ నాకూ ఉన్న తేడా ఏంటో చెప్పు… ఎవరు ఎక్కువ అందంగా వున్నారో…?” అంటూ ఇంకాస్త ముందుక్కి వంగింది. ఎంత చూడకూడదనుకున్నా కళ్ళముందు కనిపిస్తున్న ఆ రసాలూరే మామిడిపళ్ళు వూగుతూ అగుపించేసరికి, “నాస్మిన్.. నీకేమైనా పిచ్చెక్కిందా..?” అన్నాడు. అక్కడే వుంటే ఇంకేం చూడాల్సి వస్తుందోనని వెంటనే లేచి పక్కన టేబుల్ మీదున్న పుస్తకాలను వెదుకుతున్నట్టుగా నాటకమాడసాగాడు… కానీ, తన కళ్ళముందు మాత్రం ఇందాక చూసిన బంతులు నాట్యమాడాయి. అప్పుడే వాళ్ళ అమ్మ వచ్చి, “ఏంటి నాస్మిన్… చదువుకోకుండా భయ్యా తో కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కాలక్షేపం చేస్తున్నావ్…! పోయి చదువుకో…” అంది. నాస్మిన్ వెంటనే, “అమ్మీ… నేను భయ్యా దగ్గర ఒక ప్రాబ్లం నేర్చుకుందామని వచ్చాను… నాకు కొంచెం ఆలస్యమవుతుందిలేఁ తెలుసుకోడానికి!” అని తడుముకోకుండా చెప్పింది. నాస్మిన్ అబద్ధం చెప్తోందని తన అమ్మకి చెప్దామనుకున్నాడు సామిర్. కానీ, తనకి నోరు పెగల్లేదు… ఎందుకో మరి! “సరే నాస్మిన్… మీ బాబా నిద్రపోయారు…. నేను కూడా పోయి పడుకుంటాను… నీకు, సామిర్ కి పాలు కలిపి వంటగదిలో ఉంచాను. చల్లారాక మర్చిపోకుండా తీసుకోండి…!” అనేసి వాళ్ళ అమ్మ వెళ్ళిపోయింది. నాస్మిన్ వంటగదిలోకి పోయి పాలు పట్టుకు వస్తూ తన కమీజుకి వున్న ఓ బటన్ ని విప్పేసింది. గదిలోకి వచ్చి సామిర్ కి పాల గ్లాసిస్తూ కాస్త వంగి తన మేరూ పర్వతాలను అతనికి కనపడేట్టుగా చాపింది. “మ్… చెప్పు భయ్యా… సుజాత నాకన్నా అందగత్తెనా….?” సామిర్ నాస్మిన్ యద లోయ వంక చూసి పాలని తాగలేక ముఖం మరలా పక్కకు తిప్పేసుకుని కోపంగా, “నాస్మిన్… నువ్వా టాపిక్ ఇంక ఎత్తావంటే అమ్మీని పిలుస్తాను… వెళ్ళి చదువుకో…!” అన్నాడు. “భయ్యా… నేను నా పుస్తకాలను ఇక్కడికే తెచ్చుకుని నీ దగ్గరే చదుకోనా…?” అంది నాస్మిన్ వెంటనే. సామిర్ వద్దు వద్దనుకున్నా అతని నోటి వెంట, “సరే…!” అన్న మాట వచ్చేసింది, “కానీ, చదువుకో… అంతే, ఇంకేమీ మాట్లాడకూడదు!” అన్నాడు మళ్ళీ… నాస్మిన్ వెంటనే తన గదిలోకి పోయి పుస్తకాల బ్యాగుని తీసుకుని వస్తూ తన కమీజుకి వున్న మరో రెండు బటన్ లని కూడా తీసేసింది. తన అమ్మీ దగ్గరికి వెళ్ళి తను సామిర్ గదిలో చదువుకుంటున్నానని, ఆలస్యమైతే అక్కడే పడుకుంటానని కూడా చెప్పింది.! ఆ తర్వాత నాస్మిన్, సామిర్ గదిలోకి వచ్చి అతని ఎదురుగా నేల మీద కూర్చుని తన పుస్తకాలను తీసి శ్రద్ధగా చదువుతున్నట్టుగా నటించసాగింది. అక్కడ సామిర్ చూడకూడదు అనుకుంటూనే మాటిమాటికీ ఓరకంట నాస్మిన్ వక్ష సంపదను కన్నార్పకుండా చూడసాగాడు. ‘ఆహా… ఏమున్నాయవి…! నేను ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ వీటిని ఆస్సలు గమనించనే లేదు…‘ ఆ క్షణంలో సామిర్ అంతకుముందు తాను ఎంతగానో పొగిడిన సుజాతని కూడా విస్మరించాడు. నాస్మిన్ శిఖర ద్వయాన్ని తొంగి తొంగి చూడసాగాడు. అతనికి వాటిని చేతుల్లోకి తీసుకుని పిసికేయాలని చేతులు దురద పెట్టసాగాయి… ‘కానీ… తను నా చెల్లి… ఛ… ఇది తప్పు… త్…తప్పు… కాదు… తప్పు… కాదు… ఊహు… ఎదురుగా ఇలాంటి అందాన్ని పెట్టుకుని… ఏమీ చెయ్యకపోడం…. తప్పు…. అవును… అదే తప్పు… కానీ… ఎలా…..?’ అలా మెల్లగా అతని మనఃస్థితిలో మార్పు వచ్చింది. అక్కడ నాస్మిన్ కూడా సామిర్ ని గురించి అలాగే అలోచిస్తోంది, ‘ఎలా…. సొంత అన్నయ్యతో… ఎలా…?’ ఎందుకైనా మంచిదని తను ఇంకాస్త వంగి తన స్తనాలను మరింతగా బహిర్గతం అయ్యేలా చేసింది. ఈ పొజిషన్ లో తన చను గుబ్బలు సిమ్లా యాపిల్ కాయలవలె కనిపించడంతో పాటుగా ఎర్రని ముచ్చికలు కూడా అతనికి దర్శనమిస్తాయి… ఆమె ప్రయత్నం వమ్ము కాలేదు. సామిర్ ఈసారి నాస్మిన్ వైపు చూసింతర్వాత అతనికి గుటకపడటం కూడా కష్టమైంది. అతని కన్నులముందు కేవలం ఆమె బంగినపళ్ళ రూపు మాత్రమేకాక గులాబీ రంగులో ఉన్న ముచ్చికలు కూడా లీలగా అగుపించాయి. సామిర్ మెల్లగా తన గొంతుని సవరించుకుని, “ఈరాత్రికి ఇక్కడే పడుకుంటావా నువ్వు…?” అని అడిగాడు. అతని మాటలోని తేడాని ఇట్టే పసిగట్టేసింది నాస్మిన్… విజయగర్వంతో తన పెదాలపై చిన్నగా నవ్వు విరిసింది. ఎలాగయితేనేం, చివరికి తన అన్నయ్యకి తన మీద కోరిక ఏర్పడేలా చేసింది నాస్మిన్.