” రైట్ … రైట్ ” అంటూ చెవి కోసిన నక్కలా అరిచాడు బస్ క్లీనర్. డ్రయివర్ క్లచ్ వేసి గేరు మార్చేడు. హడా విడి గా ఎక్కుతున్న ముసలాయన్ని లోనకు త్రోసి తనూ ఎక్కేడు క్లీనర్. బస్ పదదు గులు కూడా ముందుకు కదల కుండానే , ఇంజను పిడుగులు పడుతున్నట్లు , భూకంపం వచ్చి ప్రపంచం కూలి పోతున్నట్లు , భయం గా ఘీంక రించి, చివరకు ఆస్మా పేషంట్ లా ఆగి పోయింది. తుఫాన్ శాంతించి నట్లయింది. బస్సులో అందరికీ చెవులు దిమ్మెక్కి పోయాయి.
” దీనమ్మా, బస్ నీ దెంగా…. ఎన్నిసార్లాగి సత్తందంట ” విసిగి పోయిన ఒక ముసలాయన కోపంగా అరిచాడు. బస్ లోని పడుచు పిల్లలతో పాటు కుర్రాళ్ళు కిచ కిచా నవ్వారు. అది పెళ్ళివారి బస్సు. చిత్తూరునుండి మదనపల్లి పోతోంది.
అదే మిటో గాని – బస్ అంతా ఎంతో అందంగా కొత్త గా ఉంది. కాని యింజను కేం రోగం వచ్చిందో? తెగ మొరాయిస్తోంది. అప్పటికే రెండు సార్లు ఎక్కి దిగి పోయారు. జనం మూడోసారి రెడీ అవటంతో గేరు మార్చేసరికి కధ మొదటి కొచ్చి ఆగి పోయింది. ” అంతా దిగండి…. మరో అర గంట రిపేరు చూస్తే గాని బండి కదలదు ” అంటూ బాయ్ నట్ తెరుస్తూ అరిచాడు .
విసిగి పోయిన జనం మళ్ళీ బస్ దిగ నారంభించారు. పెళ్ళికొడుకు తండికి కోపం ముంచు కొచ్చి జనాన్ని తప్పించుకొని డ్రయివర్ ముందు కెళ్ళి వీరభద్రుడిలా నిలబడ్డాడు. ” ఏమయ్యా శుభమా అంటూ పెళ్ళికి పోతుంటే ఈ లంఖణాల బండిని తెస్తారా? ముహూర్త సమయాని కన్నా మమ్మల్ని మదనపల్లి చేరుస్తారా? ” అంటూ గద్దించాడు.
” మమ్మల్నేం చేయ మంటారు సార్, అందంగా ఉందని ఈ బస్ కావాలన్నారు ” తమ తప్పేం లేనట్లు చెప్పాడు డ్రయివర్. ” అయితే ఏ మంటంట! ” ” మా ఓనరు కావాలనే దీని యింజను డొక్కు బస్సుకి , దాని యింజను దీనికి మార్పించాడు సార్” , ” ఏడ్వలేక పోయాడు ” అంటూ విసుక్కొని తనూ బస్ దిగి పోయాడాయన. ” పెళ్ళికొడుకుతో బాటు బంధువులు స్నేహితులు ఆడ మగ అంతా బస్ దిగి పోయి చెట్ల కింద అక్కడ ఇక్కడ కూర్చుని కబుర్లలోకి దిగారు. అప్పటికి సాయం కాలం అయిదు గంటలయింది. జయసుధ సురేష్ వాళ్ళందరికీ కొంచెం ఎడంగా పోయి ఒక చెట్టు మొదట కూర్చున్నారు.
సురేష్ ఆతంగా ఆమె చేతిని అందు కొని ఒడిలోకి లాగబోయాడు ” ” అష్ ! ఏమిటది పట్ట పగలు. అవతల జనమంతా కూర్చున్నారు. ” అంటూ మందలించి పైట వంటి నిండా కప్పుకుని కూర్చుంది జయసుధ.
సురేష్ కి పాతికేళ్ళుంటాయి. మనిషి బాగానే ఉంటాడు. ఇక జయసుధ కు పద్దెని మేదేళ్ళుంటాయి. ఎర్ర గా ఆరోగ్యం గా పుష్టిగా ఉంటుంది. వెనకా ముందూ సైజులు కొట్టొచ్చినట్లు కన్పించి మగాణ్ణి చిత్తు చేస్తుంటాయి. ఎంతో ఇష్టపడి ఆమెను పెళ్ళి చేసుకున్నాడు సురేష్. పెళ్ళయి ఆరు మాసాలు కూడా కాలేదు. ఒకరి మీద ఒకరికి చచ్చేంత ఇష్టం. అంతే కాదు, ఇద్దరిలోనూ కాస్త కామం ఎక్కువే. పైగా ఆమెను ముట్టు కుని వారం రోజులు దాటింది.
జయసుధ ఇంటి కి బయట ఉండటంతో నాలుగు రోజులు , వెంటనే పెళ్ళికి రావటం హడా విడితో మరో మూడు రోజులు వేస్ట్ అయ్యాయి. దాంతో సురేష్ పాపం మరీ కుతి మీద ఉన్నాడు. సందు దొరికితే చాలు పెళ్ళాం మీద చేయి వేయాలనే ధ్యాస తప్ప మరేం లేదు.
జయసుధ కీ అదే పరిస్థితిలో ఉన్నా ఆడది గాబట్టి ఆపు కోగలుగుతోంది. సురేష్ పైట చెంగులోంచి ఆమె వీపు మీదుగా చేతిని త్రిప్పి జాకెట్ మీంచే బరువైన రొమ్ముని ఒత్త సాగాడు. జయసుధ అభ్యంతరం చెప్పలేక పోయింది. ఎవరూ లేరనుకుంటూనే ఆమె ముఖం వైపు తిప్పుకొని పెదాలు ముద్దెట్టుకున్నాడు.
ఏమిటండీ….ఎవరైనా చూస్తే బాగోదు ” అంటూ గునిసిందామె. కాని ముద్దివ్వటం మానలేదు. సురేష్ హుషారుగా —— ” ఇటె వరూ లేరు గాని, ఏమిటి చెప్పు. ఓ షో వేసుకోపోతే ప్రాణం నిలవదు ” అన్నాడు. ” ఛ , ఏం మాటలండీ అవి. ఈ రెండు రోజులు ఓపిక పట్టండి. ఇంటి కి పోతే వారం రోజులు తలుపులు వేసుకుని బయట కు పోవద్దు ” అంది లాలన గా జయసుధ.
” అది కాదు , జయా……ఈ రాత్రి కే మనం కలుసుకోవాలి ” ” పెళ్ళిలో ఎలా సాధ్య మండీ, పైగా అది ఆడ పెళ్ళి వారిల్లు. చుట్టాలు పక్కాలు. ఎందు కొచ్చిన తిప్పలు మన కు. నాకు మాత్రం ఆశ లేదా , ఏం చేస్తాం …. ” ” అది కాదు జయా, పెళ్ళి తెల్ల వారు జామున అయిదు గంటలకు కాబట్టి భోజనాలు కాగానే ఆడ వాళ్ళందరికీ ఓ చోటు , మగాళ్ళందరికీ ఓ చోటు పక్కలు ఏర్పాటు చేస్తారు.
అందరికీ మంచాలె క్కడ తెస్తారు? నేల మీద వరసగా పరుపులు వేసేస్తారు. మూడు గంటల తర్వాత గాని ఎవరూ లేవరు. నువ్వొక పని చేయి. మన సూట్ కేసు కాళ్ళ దగ్గర పెట్టు కొని లైటార్పి పడుకో. నేను వచ్చి చీర పైకెత్తి దిమ్మ మీద రెండు సార్లు ముద్దు పెట్టు కుంటాను. అదే గుర్తు. చీకట్లో ఓ షో వేసుకొని లేచి పోదాం. ఏమంటావ్ ” అన్నాడు. ఇంకా ఉంది.