విజ్జేశ్వరం బ్యారేజ్ వచ్చింది, అక్కడ ఎక్కువ స్పీడ్ బ్రేకర్లు ఉంటాయి. బైక్ లౌ స్పీడ్ లొనే వెళ్తున్నా కూడా మేము కదులుతున్నాము. ఒక్క పెద్ద కుదుపు అప్పుడు వరకు న తొడల పై పెట్టుకున్న నా చేయి ఒక్కసారిగా సునీత నడుం పైకి వెళ్ళిపోయింది, గబాల్న నేను తన నడుము పట్టుకున్నాను, నా చేత్తో తన నడుము నొక్కినట్టే ఉన్నది అక్కడ సీన్ చూస్తే తను ఒక్కసారిగా గాబరా పడింది. నేను చెయ్యి వెనక్కు లాగేసుకున్నాను.
ఇంక మా ఇద్దరి మనసుల్లో మొదలయింది అలజడి. అలా ఆ బ్యారేజ్ దాటే లోపు మూడుసార్లు అలా జరిగింది. మూడోసారి మాత్రం నేను చెయ్యి వెనక్కు తీస్కోకుండా అలాగే తన పొట్ట మీదకి న చేయి పోనిచ్చాను, బలే మెత్తగా ఉంది అక్కడ , తను నా వైపు చూస్తూ వద్దు అంటూ సైగ చేస్తుంది. కానీ నాకు మొదలెట్టాక ఫినిష్ చేయడం రాక అలాగే తడుముతున్నాను. తను ఇబ్బంది గ కదలడం మొదలెట్టింది.
వాళ్ళ ఆయన కసురుకొంటున్నాడు సరిగ్గా కూర్చోమని, చివరికి ఒక చోట ఆపేసి ప్లేస్ మార్చేశాడు. నేను ఛాన్స్ మిస్ అయింది అని ఫీల్ అయ్యాను. కానీ బంపర్ఆఫర్ తను నా వెనకనే కూర్చోవడం తో ఊరు వెళ్ళేదాకా తన పెద్ద సళ్ళ తో నాకు మంచి మర్దన జరిగింది. వాళ్ళ ఊరు సెంటర్ కి వెళ్ళాక నేను దిగిపోతూ తనని చూసి కన్నుకొట్టాను. వాళ్ళు ముందుకి వెళ్లిపోతుండగా తను ఒకసారి ఆగండి అని నా దగ్గరికి వచ్చి ఒక నంబెర్ చెప్పేసి వెళ్ళిపోయింది. అది తన ఫోన్ నెంబర్. కాసేపు నడిచి ఇంటికొచ్చేసా.
గుమ్మంలోనే నాన్న ఎదురయ్యాడు ఏరా రాయుడు గారి అమ్మాయిని కలిసావ,ఎం అంది అన్నాడు. హా నాన్న కలిశాను, విషయం ఏంటంటే వాళ్ళ బండి మీదనే ఇక్కడిదాకా తీస్కొచ్చారు అన్నాను. హ్మ్మ్ చెప్పాగా మంచితనం వాళ్ళ కి ఉన్న గొప్ప గుణం అని. సరే ఆమెతో కలివిడి గా ఉండు అనేసి గుడి దగ్గర స్నేహితులతో బాథాకాని కోసం పోయాడు.
నేను మనసులో ఇప్పటికి నా చేయి మాత్రమే కలిసింది, ఇక ముందు ముందు ఏమేం కలుస్తాయో అనుకుంటూ లోపలకి పోయాను. స్నానమ్ చేసి ఊర్లో ఫ్రెండ్స్ ని కలుస్తానికి వెళ్ళాను. అంతా హ్యాపీ గా మాట్లాడారు ఇక 8.30 కి భోజనంకి వచ్చా. భోజనం చేసేసి పడుకుందాం అని నా రూమ్ లోకి వచ్చా. అలా కాస్సేపు పడుకున్నాక నాకు ఒక్కసారి సునీత కి ఫోన్ చేయాలి అనిపించింది. కాని ఎలా తనెమన్న అంటుందేమో అనుకోని, హాయ్ అని మెసేజ్ పెట్టాను.
చాల సేపైన రిప్లై రాలేదు. ఇక విసుగొచ్చి నిద్రలోకి జారుతుండగా మెసేజ్ శబ్దం విని లేఛి మొబైల్ చూసా. సునీత రిప్లై పంపింది సునీత: హాయ్ హూ ఈస్ థిస్? నేను: నేను రామ్ ని. సునీత: ఓయ్ నువ్వా, ఇంకా నయం మా ఆయన ఉండగా మెసేజ్ పంపలేదు. పంపి ఉంటే ఈ పాటికి నాకు భజన అయ్యేది అన్నది. నేను: ఏం ఏమవుద్దీ, మనం బందువులమే కదా అన్నాను. సునీత: హ్మ్మ్ మా ఆయన కి కాస్త అనుమానం జాస్తి. సో నేనెేవరితో క్లోజ్ గా ఉన్నా బాగా ఫీల్ అవుతాడు.
అందులోను నువ్వు అబ్బాయివి, వయసులో ఉన్నవాడివి కదా. నేను: హ్మ్మ్ సర్లే, ఇంకేంటి? సునీత: నువ్వింత పాడు పిల్లాడివి అనుకోలేదు. నేను: ఏమ్ చేశా నేను.