సాయంత్రం 6 గంటలకు బస్సు దిగి రిక్షా మీద వెళ్తున్నాను. కాకినాడ బాగా పరిచయము అయిన వూరే అవడము వలన పిన్ని గారి అడ సు కనుక్కోవడము పెద్ద కష్టము అని పించలేదు.
చిన్నాన్న ఈ మద్యనే బెంగులూరు నుండి బదిలీ అయి వచ్చాడు. చిన్నమ్మ స్వయాన మా అమ్మ గారి సోదరి అవడము వలన నా చిన్నప్పుడు రెగ్యులర్ గా కలుసుకునే వాళ్ళం . గత 4 సంవత్సర ములుగా నేను ఇంజినీరింగ్ చదువుతూ బిజీ గా వుండడము వలన చుట్టాలను ఎవ్వరినీ కలవడము కుదరలేదు.
ఈ మద్యే పరీక్షలు అయిపోవడము వలన రిజల్ట్స్ వచ్చేలోపు కొన్నిరోజులు గడిపి రమ్మని అమ్మ నన్ను పిన్ని వాల్ల వూరు పంపించింది.
పిన్ని – చిన్నన్నలకి ఇద్దరే సంతానం. పెద్ద వాడు, సుధీర్ ఈ మద్యనే పూనా మూవ్ అయి అక్కడ ఒక పెద్ద సాఫ్ట్ వేర్ కంపనీలో పని చేస్తున్నాడు. రెండవది, సుజాత ఇంజనీరింగ్ మొదటి సంవత్సరము చదువుతుంది. ఎప్పుడూ హుషారుగా వుంటుంది.
వర్షం వచ్చే సూచనలు వుండడము వలన నేను గబ గబా రిక్షా దిగి ఇంటి వయిపు వెళ్ళాను. బయటి నుండి చూస్తే ఇల్లు చిన్నది గా అనిపించింది. ఇంటి చుట్టూ ప్రహారి గోడ వుంది. కాలింగ్ బెల్ నొక్కా.పనిమనిషి తలుపు తీసింది. నేను ఫలానా అని చెప్పి ఇంట్లో కి వెల్లాను.
” మీ వాళ్ళు అర్జెంటు గా ఎవరో దగ్గర బంధు వులు అనారోగ్యంగా వుంటే చూడడాని కని రాజ మండ్రి వెల్లారు ఒక గంట క్రితమే”, అంది పని మనిషి. “అందరూ వెళ్ళారా”, అడి గాను ఆత్రుత గా. “సుజాత మ్మ గారు వూరికి వెళ్ళలేదు. ఇప్పుడే ఏదో కంప్యూటరు క్లాసు వుందని బయటి కి వెళ్ళారు”, అంది పని మనిషి .
నాకు అసహనంగా వుంది, ఒక్కడినే వుండడము వలన. బయట కుండపోతగా వర్షము మొదలయ్యింది. నేను డ్రెస్సు మార్చుకొని పని మనిషి ఇచ్చిన కాఫీ తాగుతూ బయట వర్షము వయిపు చూస్తున్నాను. వర్షము కొంచము తగ్గ గానే ఇంటి ముందు రిడా వచ్చి ఆగింది. నన్ను చూడగానే ” హాయ్ శ్రీను అన్నయ్యా! ఎప్పుడు వచ్చావు” , అంది సుజాత అనందముతో.
సుజాత పూర్తిగా తడిసిపోయి వుంది. సంస్కారము అడ్డు వచ్చినా ఆమె అందాలను చూడకుండా వుండలేక పోయాను. సుజాత కి ఇప్పుడు 20 ఏళ్ళు. సన్నమూ కాదు – లావూ కాదు. తెల్లటి శరీరము. నిగ నిగ లాడుతున్న పెదవులతో, బలిసిన వక్షోజాలతో ఎంతో సెక్సీ గా వున్నట్లు అని పించింది నాకు. “అన్నయ్యా, నేను ఇప్పుడే వస్తాను”, అని చెప్పి కిచెన్ గుండా బాత్రూంలోకి తుర్రున పరుగెత్తింది.
కొంత సేపటి కి నేను మరి కొంచము కాఫి వుందేమో చూద్దామని కిచెన్ లోకి వెళ్ళాను. కాఫీ తీసుకొని వస్తూ కిచన్ లో వున్న కిటి కి గుండా ఎందుకో చూసేసరికి సుజీ పసుపు రంగు వీపు కనబడింది. నా గుండె వేగంగా కొట్టు కోవడము ప్రారంభ మయ్యింది. అంతరాత్మ వద్దని ఘోషిస్తున్నా కళ్ళు తిప్పుకోలేక పోయాను.
సుజీ సడెన్ గా వెనక్కి తిరిగింది. నాకు కరెంట్ షాక్ తగిలినంత పని అయ్యింది. ఆ క్షణంలోనే సుజీ కూడ నా కళ్ళలోకి చూసి అదోలా నవ్వింది. ఆ భుజాల క్రింద పెద్ద మామిడి సైజులో వున్న వక్షోజాలు నగ్నంగా కనిపిస్తున్నాయి. వెన్న ముద్దల లాగ నున్నగా వున్న ఆమె సైజులు చూస్తూ అక్కడే నిలబడి పోయాను. నేను భూమిలో కి జొరబడి పోతున్నానా అని పించింది.
నాకు ఏదో తెలియని ఆదుర్దాగా వుండడము వలన గబుక్కున అక్కడినుండి వరండాలోకి వచ్చేసాను. ఇంకా గుండె వేగంగా కొట్టు కుంటూంది. సుజీ ఏమనుకుందోనని ఏదొ తెలియని భయము నన్ను ఆవరించింది.
మనసు కుదుట పడటానికని అక్కడ టేబులు మీద వున్న ఇండియా టుడే చదువుతూ కూర్చున్నాను.
అర గంట తరువాత సుజి “భోంచేస్తూ మట్లాడు కుందాము రా అన్నయ్యా”, అని పిలిచింది. భోజనము దగ్గర చాలా కబుర్లు చెప్పింది. తన స్నేహితుల గురించి, కాలేజి గురించి, సినిమాల గురించి తెగ చెప్పింది. భోజనము చేస్తున్నంత సేపు కావాలనే పైట సర్దుకోనట్లు అని పించింది.