నా పేరు లావణ్య. నా వయస్సు 24. పెళ్ళి అయ్యి 2 సంవత్సరాలు అయ్యింది. ఇంకా పిల్లలు లేరు. మా వారి పేరు సురేశ్. ఇద్దరం హైదరాబాద్ లో వుంటున్నాము. మాది మిడిల్ క్లాస్ ఫామిలి. మా వారు చాలా మంచివారు. నన్ను బాగా చూసుకుంటారు. చాలా మెతక మనిషి.
ఒక్క పడక విషయం లో తప్ప, మంచి మొగుడు లక్షణాలు అన్నీ ఆయన లో వున్నాయి. పడక విషయం లో మాత్రం ఆయన కి శీఘ్రస్కలనం ప్రోబ్లం వుంది. వారానికి రెండు సార్లు మీదకి ఎక్కి రెండు నిమషాల్లో అవగొట్టేస్తారు. అప్పుడు మాత్రం ఆయన మీద కోపం వస్తుంది. శరీరం ఏదో కావాలని గొడవ చేస్తుంటుంది. కనీసం చేత్తో అయినా నా గుల తీరుస్తాడా అంటే అదీ లేదు. పని అవ్వగానే పక్కకు తిరిగి గుర్తు పెట్టి నిద్ర పోతాడు. ఇంకేం చేస్తాను, బాత్రూం లోకి వెళ్ళి నేనే చేత్తో కానించుకుంటున్నాను. అదే ఇంకొకత్తి అయితే ఈ పాటికి ఎవడినో తగులుకొనేది. నేను సంప్రదాయ కుటుంబం లో పెరిగినదాన్ని కాబట్టి తప్పు చెయ్యలేను.
మావారి ఫామిలి నెల్లూరు పక్కన చిన్న పల్లెటూరు లో వుంటారు. మా అత్తకి ఇద్దరు పిల్లలు. మా వారు మొదటి సంతానం. రెండోది నా మరదలు అంటే మావారి చెల్లెలు. మావయ్య ఆ వూరికి సర్పంచ్. మావయ్య అంటే అందరికి హడల్. ఆరు అడుగుల ఎత్తు , నల్లగా పెద్ద మీసాలతో, 50 ఏళ్ళు వచ్చినా చాలా బలంగా వుంటారు. మనిషికి కోపం కూడా చాలా ఎక్కువ. ఆయనతో మాట్లాడానికి నేను భయపడతాను.
మా అత్త అందుకు పూర్తిగా వ్యతిరేకం. చాలా నెమ్మది. నా మరదలు పెళ్ళి కుదిరిందంటే ఆ వూరికి వెళ్ళాం. ఇల్లంతా బంధువులతో చాలా సందడిగా వుంది. సాయంత్రం వరకు పెళ్ళి పనులు చేసుకుంటు, కబుర్లు చెప్పుకుంటు సరదాగా గడిపేశాం. రాత్రి అయ్యేసరికి ప్రోబ్లం వచ్చింది. బంధువులు చాలా మంది ఉండడం తో పడుకోవడానికి ప్రోబ్లమ్ అయ్యింది. చివరికి మావయ్య చెప్పింది ఏమిటంటే మగవాళ్ళు అందరు రెండు పెద్ద రూమ్స్ లో పడుకోవాలి అని, ఆడవాళ్ళంతా ఇంకో చిన్న రూమ్ లో పడుకోవాలి అని డిసైడు చేశారు. చిన్న రూమ్ లో అందరు పట్టరు కనుక మా అత్తని స్టోర్ రూమ్ లో పడుకోమన్నారు. అలా చెప్పేసి ఆయన బయటకు వెళ్ళిపోయారు.
అందరం డిన్నర్ చేసేసి పడుకోవడానికి మాకిచ్చిన చిన్న రూమ్ లోకి వెళ్ళాం. అత్త, మా బందువులు కబుర్లలలో పడ్డారు. వాళ్ళ మాటలు ఎంతకి తెమలడం లేదు. ఆ రోజే ప్రయాణం చేసి వచ్చానేమో నాకు నిద్ర ముంచుకొచ్చేస్తుంది. ఆవులింతలు స్టార్ట్ అయ్యాయి. అత్త అది గమనించి ” లావణ్యా….. అలిసిపోయినట్టున్నావు… నిద్ర వస్తే నువ్వు స్టోర్ రూమ్ లో పడుకోమ్మ… ఇక్కడ పడుకుంటే నీకు మా మాటల వల్ల డిస్టర్బ్ అవుతావు.. నేను ఇక్కడ పడుకుంటాలే” అంది. హమ్మయ్య రక్షించింది అనుకుని స్టోర్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాను.
ఆ రూం చాలా చిన్నది. అందులో పెళ్ళి సామాన్లు కూడా పెట్టారేమో ఒక్క మనిషి పడుకోడానికి చోటు ఉంది. ఒక చిన్న పరుపు వేసి వుంది. దాని మీద పడుకున్నాను. అటు ఇటు వెళ్ళి సామాన్లు ఉన్నాయి. వెల్లకిలా పడుకుంటే ఎటూ కదలడానికి ప్లేసు లేదు. వేసవి కాలం కావడం తో చాలా వేడిగా కూడా ఉంది. ఫాన్ వున్నా కూడా చెమటలు పట్టడం మొదలు పెట్టాయి. ఇలా కాదు అనుకుని డోర్ దగ్గరకు వేసి పాంటీ బ్రా తీసేసి పక్కన పడేసాను. చీర వదులు చేసి పైట పక్కకు పడేసి పడుకున్నాను.
ఇప్పుడు నా బంగారు బంతులకి గాలి తగిలి హాయిగా అనిపించింది. నాకు పక్కకు తిరిగి పడుకోవడం అలవాటు. లేకపోతే నిద్ర పట్టదు. అందుకే నా ఎడమ వైపుకి తిరిగి పడుకున్నా. ఇంతకి నేనెలా వుంటానో చెప్పలేదు కదా !!!. నా వయస్సు 24 అని ఇందాకే చెప్పాను కదా.. నా ఎత్తు 5.5. చామన చాయ కంటే కొంచెం ఎక్కువ కలరు ఉంటాను. నా బంగారు బంతుల గురించి చెప్పాలంటే 36 సైజు. అమ్మో… చాలా చెప్పేసాను… ఇక నిద్ర వస్తుంది… పడుకుంటా… గుడ్ నైట్..